کتاب صوتی قضاوت خدا

جانداران در کنار هم جمع شده بودند و با هم صحبت می‌کردند، از این روزگاران و از روزگاران پیش‌تر می‌گفتند و دوباره از زشتی‌های خدا و آن همه ظلم بی‌کران بر خویشتن و دیگران سخن گفتند

از انتقام و مجازات خدا

درد کشیدن در برابر دردهایی که کشیده بودند

گفتند و تمام وجودشان را قدرت و انتقام گرفت و خدایی که در همین نزدیکی عصبی نشسته بود و به خود و جهان یاغی در برابرش فکر می‌کرد

چقدر خود را حیف می‌دانست،

چقدر در حق خود بی‌انصافی و زشتی می‌دید و می‌گفت:

تمام خوبی‌ها را این‌گونه پاسخ دادند

در ذهنش دور می‌کرد که اشتباهش کجا بود،

چه کسی اشتباه کرد که این جماعت را این‌گونه دریده و سرکش در برابر خود دید

تیک عصبی‌اش بیشتر شده بود و مدام زیر لب می‌گفت

خدا بزرگ است

کمی دورتر از او در نزدیک‌ترین جایی که می‌شد به خدا ایستاد مسیح با لباسی مبدل ایستاده بود و زیر لب برای پدرش ذکر می‌خواند و جاندارانی که کماکان در حال شور و مشورت بودند

آزادگان از آزادی و ارزش والایش صحبت می‌کردند و خراب نشدن این راه زیبا برای داشتن جهانی همواره در آرامش و آزادی و نیالودن این زیبایی‌ها به قدرت و انتقام

بحث‌های طولانی میان جانداران، برخی از حق خود نمی‌گذشتند و تقاضای عذابی عظیم برای پروردگار داشتند

و برخی نرم‌خوتر شده بودند و آرام‌آرام در جماعت آرامشی دیده می‌شد که خواسته‌شان برقراری جهان آرام و آزاد بود

اما بودند کسانی که درد بسیار در جهان و این دنیا کشیده بودند و فریاد مرگ خدا و شکنجه سخت او را سر می‌دادند

اما با سخنانی از سوی دیگر جانداران و آزادگان کم‌کم آرام‌تر می‌شدند و جماعت به ‌سوی هم‌رنگی و آرایی یکپارچه گام برمی‌داشت

جانداران حکم دادند رأی گرفتند و به یک تصمیم دسته‌جمعی رسیدند

حال دیگر زمان قرائت آن بر خدا بود

همه در صحن و دالان ارغوانی به دور هم جمع شدند، آن‌ها در صف‌های عریض و یکدست ایستادند و خدا فرا خوانده شد

او به تخت قدرتش در بالای قصر نشست و خود را طوری نشان داد که گویی اصلاً برایش مهم نیست که جانداران چه حکمی برایش قرائت کنند

شخصی از میان جانداران به پیش آمد و به بالای دالان رو به روی جانداران و خدا ایستاد و این‌گونه خطاب به خدا گفت:

ما جانداران مخلوقات خدا به جهانی آمدیم، به خواسته‌ی خدا روزگاران درازی را به امر او در جهان خاکی طی کردیم و در هر دنیا که خدا بود ظلم دیدیم و زجر کشیدیم و تمامیِ این‌ها به واسطه‌ی وجود و خلق خدا بود

او بود که در جهان قوانینی حکم‌فرما کرد که در راستای آن ما جانداران عذاب‌های بسیار ببینیم و از سوی او دردهای بسیاری کشیدیم و در دادگاه خداوندی در محاکمه‌ی خدا بخش کوچکی از آن را بیان کردیم و حال این مخلوقاتِ به قول خداوند بی‌ارزش و بی‌وجود در جایگاهی نشسته‌اند که خدا را محاکمه کنند

آری ما جانداران امروز بر این جایگاه نشسته و در باب خالق زمین و آسمان‌ها حکم می‌کنیم

بسیار عذاب کشیدیم لیک همه در کنار هم با هم‌فکری یکدگر بر آن شدیم تا جهانی آزاد بنا کنیم و در آن به آزادی احترام بگذاریم و جهانی لایقِ زندگی کردن بسازیم تا در آن هیچ جانداری در ظلم و عذاب نباشد و برای ساختن این جهان زیبا از همه چیزمان گذشتیم

باز هم می‌گذریم، از انتقام هم می‌گذریم تا با احترام به آزادی خشت اول این بنا را در جهان آخرت به زیبایی بگذاریم و جهانی تا ابد آزاد بر همگان هدیه دهیم

از این رو جانداران بر آن شدند تا خدا را ببخشند و از او انتقام نگیرند

کیفرش ندهند، به جهنم نفرستند، نسوزانند و خدا را آزاد کنند

آزاد کنند و جلال و جبروتش را از او بستانند

او هم مثال دیگر جانداران میان همه، هم‌سطح و اندازه‌ی همگان زندگی کند، او هم جزئی از ما باشد و آرام در کنار ما به زندگی بپردازد و به قانون آزادی احترام بگذارد و آن را محترم بشمرد

باعث آزار دیگران نشود، آری،

ما جانداران او را بخشیدیم تا مثال ما از آزادیِ دنیا لذت ببرد و در جهان آزادانه زندگی کند

مسیح این‌ها را می‌شنید چهره‌اش شادمان شد از شوق به هوا پرید و فریادِ (پدر) سر داد

لیکن خدا بیشتر از قبل عصبی و ناراحت بود با نگاهی پر از خشم و کینه به جانداران می‌نگریست و در دل جوخه‌های دار بنا می‌کرد و یک به یک آنان را زنده زنده می‌سوزاند

جاندار نماینده‌ی موجودات چنین ادامه داد:

آرای جملگی ما بخشش خداست،

لیکن شرطی برای آن به اتفاق عموم گذاشته شده

همه‌ی جانداران در این دنیا از دیربازان تا کنون به این نتیجه رسیده‌اند که عامل تمام زشتی‌ها بد خلق کردن موجودات به دست خداست بدین معنا که در ما نیاز را آفرید

نیاز به شهوت، نیاز به خوراک، نیاز به قدرت و نیاز بود که عامل کشتار و تجاوز شد

زشتی به بار می‌آوردیم، این موجود محتاج، عاملِ زشتی‌ها شد

نیاز به قدرت، شهوت و ثروت و همه و همه عامل این ننگ‌ها بر جهان شد

آری خداوند ما را به زشتی آفرید

پر نیاز آفرید و شرط بخشش او از جانب ما جانداران برداشتن نیاز از دوش ماست

ما می‌خواهیم دیگر جاندارانی بی‌نیاز باشیم تا به واسطه‌ی نیازمان همدگر را ندریم

خداوندا باید ما را بی‌نیاز گردانی و  پس از آن تو آزاد خواهی بود تا در میان ما به آرامش زندگی کنی و از زندگی‌ات لذت ببری

و هیچ‌کس تو را آزار نخواهد داد و تو دیگران را آزار نخواهی رساند

هم‌طبقه ما زندگی خواهی کرد نه ذره‌ای پایین‌تر و نه ذره‌ای بالاتر

نه تو خدای مایی و پادشاه و نه ما از تو بیشتر و والاتر

این را گفت و جماعت جانداران یک‌صدا فریاد زدند:

جهان بی‌نیاز

خدا سخنان آن‌ها را شنید، آرام از جای برخاست و به آرامی گفت:

دعای شما را اجابت خواهم کرد

شوری میان جانداران به پا شد، همه سرمست از رسیدن به آزادی رها شدند

از تمام بدی‌ها و ظلمت‌ها و خدا، نیاز را از جان تمام جانداران زدود تا دیگر هیچ جانداری محتاج به چیزی نباشد و به واسطه‌ی آن زشتی روا ندارد

خدا آزاد شد، حال می‌توانست آرام زندگی کند لیکن خود را از کسی والاتر نداند و کسی را حقیر نپندارد و از تحقیر دیگران بزرگ نشود،

خدا دگر خدا نبود، جاندار بود

جانش به اندازه‌ی دیگران خوش بود و مقامش به اندازه‌ی دیگران

کسی به او زشتی روا نمی‌داشت و او باید به دیگران و حقوقشان احترام می‌گذاشت و کسی را آزار نمی‌رساند

که این شرط زندگی در جهانِ آرمانی است

آری آخرت هم مبدل به جهانِ آرمانی شد ولی چه بسا والاتر و زیباتر که دیگر کسی نیازی نداشت، دیگر به واسطه‌ی نیاز کسی به دیگری آزار نمی‌رساند،

همه آزاد بودند و به آسایش و آزادی زندگی می‌کردند و از این روزگاران لذت می‌بردند

بارها و بارها در کنار هم می‌نشستند و از دلاوری‌ها می‌گفتند و می‌دانستند که جواب ظلم فریاد است

خاموش نشستن ظالم را جری‌تر می‌کند

می‌دانستند کسی آزادی فدیه نمی‌کند و آزادی بخشیدنی نیست و کسب کردنی است

باید جنگید و فریاد زد، از جان گذشت تا آن را به دست آورد

این‌گونه بود که جهانی آزاد و آرام در آخرت، جانداران ساختند و آرام و آزاد در کنار هم سالیان دراز زیستند و خدایی که حال دیگر خدا نیست موجود و جان است مثال دیگران

ناراحت است و افسرده، دیوانه است و جان دارد، فخر نمی‌فروشد و تحقیر نمی‌کند،

آری او همان دیگران است

روزگاری است که تنها مانده، با کسی حرف نمی‌زند

افسرده است و هرگاه مسیح به دیدنش می‌رود با او هم کلام می‌شود، دیوانه‌وار سرش فریاد می‌زند که بس کن و رهایم کن

چند باری دیده‌اند که خدا زیر لب می‌گوید:

خدا بزرگ است

آری لرزه‌های عصبیِ بدنش هم هنوز سر جاست

گاهی اوقات کارهای دیوانه‌واری انجام می‌دهد

عده‌ای فکر می‌کنند عقلش را از دست داده، برخی او را افسرده و تکیده می‌پندارند و برخی می‌گویند:

خدا در حال نقشه کشیدن است، دارد ارتشی عظیم می‌سازد تا دوباره به جانداران حمله کند و تاج و تختش را باز پس گیرد و بزرگی‌اش را به جهانیان ثابت کند

حرف‌های بسیاری پیرامون خداست، لیک مهم آن است که خدا زنده است

از انتقام جانداران زجر نمی‌کشد، عذاب نمی‌بیند، خدایی‌اش از میان رفته و در حال زندگی است

و از این‌ها مهم‌تر و والاتر آنکه جانداران فهمیده‌اند

دیگر نه از خدا و نه از هیچ‌کس دیگری نباید ترس به دل داشت

می‌دانند قدرت نزد جانداران است و هم‌دلی و اتحاد کلید رهایی است

می‌دانند تلاش، امید و هدف همه را زنده می‌سازد و هر غیر ممکن را ممکن خواهد ساخت

پس دیگر نمی‌هراسند که خدا بار دیگر قدرت به دست گیرد

می‌دانند با همت خویش برای تقدس بزرگ جهان، آزادی،

می‌توانند دوباره و دوباره جهان را باز پس گیرند و دوباره آن طور که می‌خواهند جهان را بسازند

و به راستی که داشتن هدف و تلاش کردن در راه آن هر غیر ممکنی را ممکن خواهد ساخت.

و جاندار به راه آزادی و برای آزادی زنده است، نباید نشست و باید بیدار بود و باید جنگید

از پا ننشست که آزادی در راه است حتی نزدیک‌تر از جان و زندگی