به نام آزادی یگانه منجی جانداران

دنیای به ما رخ نشان داد و دیدیم چگونه جهان پر شده است از ناملایمات، دیدیم که چگونه جان را به هیچ انگاشته‌اند و بی‌مهابا در پی ارزش‌های خود ساخته‌ی خویش برآمده‌اند، 

هربار دردی در جهان گریبانمان را گرفت و غم‌آلود ما را به گوشه‌ای وانهاد.

از همان روزگار دیربازان، آنگاه که نژندی دوران برای کوتاه زمانی گریبان را رها کرد، به فکر چاره‌ای برآمدم تا راهی، درمانی، علاجی بر این ناملایمات بجویم و آنگاه بود که به دوران تفکر و تعلق ره جستم و آنچه آدمی را به پیش داشته و جهان را دگرگون ساخته را دریافتم، دانستم که آدمی بی‌شک زنده به باور و عقاید خویش است،

در آن روز بود که با خود عهد بستم به راه تغییر این باورها که جهان آدمیان و فرای آنان، جهان جانان را دگرگون خواهد کرد آنچه باور آنان است،

با خود عهد بستم که تلاش کنم و اینگونه همه‌ی جهان را به نگاشتن صرف کردم و هربار از هر درد و درمان دردها خواندم و نگاشتم که به فردای روزگاران، آدمی را از نو پدیدار سازم و از این جان تازه نگاهبانی بر جانان جهان پدید آورم.

حال که به نگاشتن این یادداشت برآمده‌ام پانزده سال از روزگاران عهدم گذشته است، پانزده سالی که شب و روز در پی جستن راهی برای آن تغییر بزرگ برآمدم و از هیچ فروگذار نبودم تا به روز برداشت آنچه به طول این سالیان کاشته‌ام را برداشت کنم.

قدرت تمیز دادن از کف رفته است، چه بگویم؟

همه چیز تمام شده است!

یا همه چیز شروع شده است؟!

به راستی این شروع دوران ما است و یا پایانی بر این دوران تلاش‌های مداوم 

آری بی‌شک این سرآغاز روزگاران تازه‌ای است که در آن هر روز به تغییر آدمیان، به جان انگاشتن و به جان پنداشته شدن سرآغاز خواهیم شد، لیکن این پایان راه طول و درازی از تمام مشقت‌ها است.

روزگارانی که از صبح به شام هر بار بر آن شدم تا به تلاش این راه را ادامه دهم، هر بار هر مشقت پیش روی را به هدف در برابر از پیش برداشتم و هر بار هجی کردم آنچه از دورترها برای آینده‌ی جهان نگاشته بودم را

هربار به تصویر بر بوم نقش و نگار تازه‌ای افزودم و برای فردای جانان آنچه آرزو بود را به حقیقت بدل کردم و حال روز شروع تازه است، این پایانی است به مشقت‌های دوربازان و شروع به تلاش‌های دوباره از ما

باز هم مشقت است، دوباره درد است و باز هم سرآغازی به تلاش‌‎های دوباره‌ی ما است،

حال هر چه خواهی گوی، چه این را به پایان تعبیر کرده‌ای و چه آن را شروع دوباره خواندی در این طریقت تمایزی نیست که جهان به راه تغییر در گام‌های نخستین است.

تا روز تغییر نهایی فرو ننشسته و نخواهیم نشست که تغییر به وسعت تلاش‌های ما به نزدیک است.