وقتی دیوانگی تنها راه دیدن حقیقت شد | واژه‌هایی‌که از دل دارالمجانین، عقل را به چالش کشیدند
عقل، همیشه ابزار فهم نیست —
گاهی فقط قرارداد اجتماعی‌ست
برای حذف صدای کسانی‌که
حقیقت را بلندتر از عرف گفتند.
در آسایشگاهی‌که دیوارهایش
نه برای درمان،
بلکه برای خاموشی ساخته شده‌اند،
واژه‌هایی هستند
که از دل جنون،
معنا را فریاد زدند.
دیوانه،
شاید کسی‌ست‌که
از مرزهای تعریف‌شده عبور کرده؛
نه برای تخریب،
بلکه برای دیدن چیزی‌که
عقلِ رسمی،
جرأت دیدنش را ندارد.
در دارالمجانین،
سکوت،
خودش اعتراض است؛
و فریاد،
خودش فلسفه.
📘 جایی هست که این دیوانگی،
نه فقط روایت شده،
بلکه واژه‌به‌واژه تحلیل شده —
تا نشان دهد که عقل،
اگر فقط ابزار نظم باشد،
خودش جنون است:
دارالمجانین
دیوانگی،
وقتی از دل واژه بجوشد،
دیگر نه بیماری،
بلکه بینش است —
و واژه،
گاهی تنها صدایی‌ست
که هنوز جرأت می‌کند
عقل را نقد کند ✍🏽🕯
