گواه ظلم

(مروری بر کتب آسمانی خدا)

جلد سوم

قرآن

گردآورنده

نیما شهسواری

 

 

 

 

سخنی با شما

 

به نام آزادی یگانه منجی جانداران

بر خود وظیفه می­دانم تا در سرآغاز کتاب‌هایم چنین نگاشته­ای به چشم بخورد و همگان را از این درخواست باخبر سازم.

نیما شهسواری، دست به نگاشتن کتبی زد تا به‌واسطه آن برخی را به خود بخواند، قشری را به آزادگی دعوت کند، موجبات آگاهی برخی گردد و این‌چنین افکارش را نشر دهد.

بر خود، ننگ دانست تا به‌واسطه رزمش تجارتی برپا دارد و این رزم پاک را به ثروت مادی آلوده سازد.

هدف و آرمان، من از کسی پوشیده نیست و برای دانستن آن نیاز به تحقیق گسترده نباشد، زیرا که هماره سخن را ساده و روشن‌بیان داشتم و اگر کسی از آن مطلع نیست حال دگربار بازگو شود.

بپا خواستم تا برابر ظلم‌های بیکران خداوند، الله، یهوه، عیسی، انسان و یا هر نام دیگری که غایت و هدف را هماره باقدرت تلاقی داده است، فریاد برآورم و آزادی همه جانداران را فراهم‌سازم. رهایی جاودانی که دارای یک قانون است و آن احترام و آزار نرساندن به دیگر جانداران، گیاهان، حیوانات و انسان‌ها است.

بر خود ننگ می­دانم که در راستای رسیدن به این هدف والا که همانا آزادی است قانون رهایی را نقض و باعث آزار دگر جانداران شوم.

 

با مدد از علم و فناوری امروزی، می­توان راه گذشتگان را در پیش نگرفت و دگر چون گذشته برای نشر کتب از کاغذ استفاده نکرد، زیرا که این کاغذ از تن والای درختان زیبا غارت شود و موجبات مرگ این جاندار و تخریب طبیعت را حادث گردد.

من خود هیچ‌گاه نگاشته­هایم را بر کاغذ، جان درخت نشر ندادم و تنها خواسته­ام از ناشران کتب نشر ندادن این نگاشته­ها بر کاغذ است. حال چه از روی سودجویی و چه برای ترویج و اطلاع‌رسانی.

امروز می­توان با بهره­گیری از فناوری در برابر مرگ و تخریب درختان این جانداران والا ایستادگی کرد، پس اگر شما خود را مبلغ افکار آزادگی می­دانید که بی­شک بی­مدد از این نگاشته نیز هیچ‌گاه به قتل طبیعت دست نخواهید زد. اگر هم تنها هدفتان سودجویی است و بر این پیشه پا فشارید بی­بهره از کشتار و قتل‌عام درختان می­توانید از فناوری بهره گیرید تا کردارتان از دید من و دیگر آزاد اندیشان به‌حق و قابل‌تکریم گردد.

به امید آزادی و رهایی همه جانداران

 

 

 

سخن گردآورنده

 

گواه ظلم آیات و نشانه‌هایی از کتب آسمانی خداوند در میان ادیان ابراهیمی است که ظلم خداوند را فریاد می‌زند، در این کتاب سعی شده تا گواهی بر این مدعا که خداوند ظالم است جمع‌آوری شود و برای این کار به کلام او در ادیان اصلی و رسمی‌اش که ادعا آن را دارند که این کتاب‌ها کلام خداوندی است مورد پژوهش و بررسی قرار گرفته است.

بر این آیات و نشانه‌ها توسط گردآورنده چیزی افزوده نشده و از فحوای آن چیزی کاسته نشده است در این گرداوری، گردآورنده دست به تفسیر افزودن به آن نزده تا مخاطب، خویش آن را بخواند و قضاوت کند تا دریچه‌ای باشد برای انتخاب درست و شناخت بهتر خداوند و ادیان یکتاپرستانِ خداوندی

این کتاب گردآمده است تا مردم سراسر جهان بیشتر به فکر فرو روند و برای باورهایشان احترام بیشتری قائل باشند و با مدد از دانش و عشق و علاقه قلبی راه و طریقت خود را بجویند و کسی در اسارت به ارث بردن ادیان در این وادی محبوس نشود و با خواندن فعل خواستن را صرف کند.

باشد که دریچه‌ای برای آزادی به روی همگان باز شود.

به امید روز آزادی جانداران که در همین نزدیکی است.

 

 

 

پیشگفتار

 

قرآن کلام‌الله که از نظر مسلمانان سراسر جهان بزرگ‌ترین معجزه و شاید تنها معجزه پیامبر اسلام (محمد بن عبدالله) بوده است، کلام خدا به‌صورت وحی توسط جبرئیل فرشته مقرب در خواب و بیداری بر آخرین پیامبر خدا وحی شده است و مقدس‌ترین کتاب نزد تمام مسلمانان جهان است.

در این بخش از کتاب گواه ظلم مورد بررسی قرار گرفته است تا با استناد آیات مندرج در آن گواهی بر ظلم‌های بیکران خداوندی بجوییم و بیش از پیش به ماهیت حقیقی خداوند و دین اسلام پی ببریم.

در طول این گرداوری‌ها سعی شده تا هیچ‌گونه دخل و تصرفی بر متن اصلی این آیات اعمال نشود و تا حد امکان مگر به ضرورت کلامی بر آن افزوده و یا کاسته نشود و تنها متون داخل پرانتز میان این آیات به متن اصلی افزوده شده که آن نیز توسط مترجم اثر اعمال شده است.

در برخی از داستان‌های قرآنی به واسطه تکرار زیاد در گرداوری سعی شده تا در مرتبه اول داستان به صورت کامل بیان شود و در بارهای بعدی تنها قسمت‌هایی که بیان‌گر ظلم خداوندی است گرداوری شود.

باید توجه داشت که برخی از آیات در راستای تأیید دیگر کتب آسمانی ادیان ابراهیمی و پیامبران دیگر گنجانده شده است و هرکدام از آیات گردآمده در این کتاب به دلیلی موجه گردآمده است، اما از آن رو که از ابتدا برای گردآوری این کتاب هدف را بر آن گذاشتم تا تفسیر و توضیحی بر آن نیفزایم تا مخاطب به دور از هر پیش‌داوری و قضاوت تنها خویشتن فرای تعصبات خشک به روخوانی کلام خداوندی همت گمارد.

 

دلایل این گردآوری‌ها ذیل آیات ذکر نشده است اما مخاطب باهوش می‌تواند به عمق این آیات و دلایل گردآوری پی ببرد و در هرکدام از جمله‌ها به دنبال اتفاقات و سرمشق‌ها ریز و درشت و زندگی خویش و تفکرات اسلامی بگردد.

باید افزود که دین اسلام در کنار قرآن به سنت پیامبر، احادیث نبوی، فتاوای علمای دینی، تاریخ صدر اسلام و این هزار و اندی سال قدرت و تحکم باور خداوندی و کشورها و قوانین موجود و رفتارهای تمام مسلمانان از گروه‌های کوچک تروریستی گرفته تا باورمندان به هر فرقه و ایده الی در این باور نگریست و قرآن تنها بیان‌گر کلیات و هسته این ایدئولوژی است که در کتاب (الله‌جبارالضار) بیشتر مورد بررسی قرار گرفته است و مخاطبان با رجوع به هزاران کتاب پیرامون اسلام به ماهیت حقیقی این باور رجوع کنند و امید آنکه با اعتقاد قلبی دانش و مدد از خرد، باور خویشتن را برگزیده و بر آن پایبند باشند.

در آخر نیز باید اضافه کرد که عمری به طول این هزاران سال از خدا و ادیان شنیدیم آن‌گونه که خواستند بشنویم و هر روز رنگ و بوی تازه‌ای گرفت این باورها آنجا که نیاز به رفعت و عشق و دوستی بود دین و خدا این‌گونه به ما نمایان شدند و هر داستان طول و دراز گذشتگانمان رنگ عوض کرد و برای دیگری جان گرفت و آنگاه که صحبت از رشادت و شجاعت شد تیغ بر کشیدند و سر از تن‌ها جدا کردند دین و خدا هر روز به رنگی در برابرمان جان گرفت که خواستند این‌گونه باشد.

لیکن این بار سخنان کمتر شنیده شده و در پستو نگاه داشته شده را از زبان کسی که سال‌ها میان این باورها ماند و خواند و گفت را بشنوید و بیایید دوباره از نو با هم خدا را بشناسیم و باور خویشتن را از هر شک و ترس و تعصب پاک نگاه داریم.

به امید آن روزی که همگی به خواسته‌هایمان با تلاش خویشتن دست یابیم.

 

سوره الفاتحه

 

خداوندی که مالک روز جزاست (4)

پروردگارا تو را می‌پرستیدیم و تنها از تو یاری می‌جوییم (5)

ما را به راه راست هدایت کن (6)

راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی نه کسانی که بر آنان غضب کرده‌ای و نه گمراهان ‌(7)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره البقره

 

کسانی که کافر شدند برای آنان تفاوت نمی‌کند که آنان را بترسانی یا نترسانی ایمان نخواهند آورد (6)

خدا بر دل‌ها و گوش‌های آن‌ها مهر نهاده و بر چشم‌هایشان پرده‌ای افکنده شده و عذاب بزرگی در انتظار آن‌هاست (7)

در دل‌های آنان یک نوع بیماری است خداوند بر بیماری آنان افزوده به خاطر دروغ‌هایی که می‌گفتند عذاب دردناکی در انتظار آن‌هاست (10)

آنان همانند کسی هستند که آتش افروخته ولی هنگامی‌که آتش اطراف او را روشن ساخت خداوند طوفانی می‌فرستد و آن را خاموش می‌کند و در تاریکی‌های وحشتناکی که چشم کار نمی‌کند آن‌ها را رها می‌سازد (17)

آن‌ها کران گنگ‌ها و کوران‌اند لذا بازنمی‌گردند (18)

یا همچون بارانی از آسمان که در شب تاریک همراه با رعد و برق و صاعقه ببارد آن‌ها از ترس مرگ انگشتشان را در گوش‌های خود می‌گذارند تا صدای صاعقه را نشنوند و خداوند به کافران احاطه دارد (19)

و یاد کن هنگامی را که به فرشتگان گفتیم برای آدم سجده و خضوع کنید همگی سجده کردند جز ابلیس که سرباز زد و تکبر ورزید از کافران شد (34)

و گفتیم ای آدم تو با همسرت در بهشت سکونت کن و از نعمت‌های آن از هر جا می‌خواهید گوارا بخورید اما نزدیک این درخت نشوید که از ستمکاران خواهید شد (35)

پس شیطان موجب لغزش آنان از بهشت شد و آنان را از آنچه بر آن بودند بیرون کرد و به آن‌ها گفتیم همگی فرود آیید در حالی که بعضی دشمن دیگری خواهید بود و برای شما در زمین تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره‌برداری خواهد بود (36)

و کسانی که کافر شدند و آیات ما را دروغ پنداشتند اهل دوزخ‌اند و همیشه در آن خواهند بود (39)

و هنگامی را که دریا را برای شما شکافتیم و شما را نجات دادیم و فرعونیان را غرق ساختیم در حالی که شما تماشا می‌کردید (50)

و زمانی را که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من با انتخاب گوساله برای پرستش به خود ستم کردید پس توبه کنید و به سوی خالق خود بازگردید و خود را (یکدیگر را) به قتل برسانید این کار برای شما در پیشگاه پروردگارتان بهتر است سپس خداوند توبه شما را پذیرفت زیرا که او توبه پذیر و رحیم است (54)

اما افراد ستمگر این سخن را که به آن‌ها گفته شده بود تغییر دادند لذا بر ستمگران در برابر این نافرمانی عذابی از آسمان فرستادیم (59)

و هنگامی را که موسی به قوم خود گفت: خداوند به شما دستور می‌دهد ماده گاوی را ذبح کنید گفتند: آیا ما را مسخره می‌کنی؟ گفت: به خدا پناه می‌برم از این که از جاهلان باشم (67)

گفتند: از خدای خود بخواه که برای ما روشن کند این ماده گاو چگونه ماده گاوی باشد سذلله گفت: خداوند می‌فرماید: ماده گاوی که نه پیر و از کارافتاده باشد و نه بکر و جوان بلکه میان این دو باشد آنچه به شما دستور داده (هر چه زودتر) انجام دهید (68)

گفتند: از پروردگار خود بخواه که برای ما روشن سازد رنگ آن چگونه باشد گفت: خداوند می‌گوید: گاوی باشد زرد یک‌دست که رنگ آن بینندگان را شاد و مسرور سازد (69)

گفتند: از خدایت بخواه برای ما روشن کند که چگونه گاوی باید باشد زیرا این گاو برای ما مبهم شده و اگر خدا بخواهد ما هدایت خواهیم شد (70)

گفت: خداوند می‌فرماید: گاوی باشد که نه برای شخم‌زدن رام شده و نه برای زراعت آبکشی کند از هر عیبی برکنار باشد و حتی هیچ‌گونه رنگ دیگری در آن نباشد گفتند: الآن حق مطلب را آوردی سپس آن را سر بریدند ولی مایل نبودند این کار را انجام دهند (71)

سپس گفتیم: قسمتی از گاو را به مقتول بزنید خداوند این‌گونه مردگان را زنده می‌کند و آیات خود را به شما نشان می‌دهد شاید اندیشه کنید (73)

سپس دل‌های شما بعد از این واقعه سخت شد همچون سنگ یا سخت‌تر چرا که پاره‌ای از سنگ‌ها می‌شکافد و از آن نهرها جاری می‌شود و پاره‌ای از آن‌ها شکاف برمی‌دارد و آب را تراوش می‌کند و پاره‌ای از خوف خدا به زیر می‌افتد و خداوند از اعمال شما غافل نیست (74)

آیا انتظار دارید به شما ایمان بیاورند با این که عده‌ای از آنان سخنان خدا را می‌شنیدند و پس از فهمیدن آن را تحریف می‌کردند در حالی که علم و دانش داشتند (75)

آری کسانی که کسب گناه کنند و آثار گناه سراسر وجودشان را بپوشاند آن‌ها اهل آتش‌اند و جاودانه در آن خواهند بود (81)

اما این شما هستید که یکدیگر را می‌کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می‌کنید و در این گناه و تجاوز به یکدیگر کمک می‌کنید در حالی که اگر بعضی از آن‌ها به صورت اسیران به نزد شما آیند فدیه می‌دهید و آنان را آزاد می‌سازید با اینکه بیرون ساختن آن‌ها بر شما حرام بود آیا به بعضی از دستورات کتاب آسمانی ایمان می‌آورید و به بعضی کافر می‌شوید برای کسی که از شما این عمل را انجام دهد جز رسوایی در این جهان نخواهد بود و روز رستاخیز به شدیدترین عذاب‌ها گرفتار می‌شوید و خداوند از آنچه انجام می‌دهید غافل نیست (85)

ولی آن‌ها به خاطر اعمال بدی که پیش از خود فرستاده‌اند هرگز آرزوی مرگ نخواهند کرد و خداوند از ستمگران آگاه است (95)

کسی که دشمن خدا و فرشتگان و رسولان او و جبرئیل و میکائیل باشد کافر است و خداوند دشمن کافران است (98)

و (یهود) از آنچه شیاطین در عصر سلیمان بر مردم می‌خواندند پیروی کردند سلیمان هرگز کافر نشد ولی شیاطین کفر ورزیدند و به مردم سحر آموختند و از آنچه بر دو فرشته بابل هاروت و ماروت نازل شد پیروی کردند و به هیچ‌کس چیزی یاد نمی‌دادند مگر اینکه از پیش به او می‌گفتند ما وسیله آزمایشیم کافر مشو ولی آن‌ها از آن دو فرشته مطالبی را می‌آموختند که بتوانند به وسیله آن میان مرد و همسرش جدایی بیفکنند ولی هیچ‌گاه نمی‌توانند بدون اجازه خداوند به انسانی زیان برسانند آن‌ها قسمت‌هایی را فرامی‌گرفتند که به آنان زیان می‌رسانید و نفعی نمی‌داد و مسلماً می‌دانستند هرکسی خریدار این‌گونه متاع باشد در آخرت بهره‌ای نخواهد داشت و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند اگر می‌دانستند (102)

کیست ستمکار‌تر از آن‌کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگیری کرد و سعی در ویرانی آن‌ها نمود شایسته نیست آنان جز برای ترس و وحشت وارد این (کانون‌های عبادت) شوند بهره آن‌ها در دنیا رسوایی است و در سرای دیگر عذاب عظیم (114)

قطعاً همه شما را با چیزی از ترس گرسنگی و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها آزمایش می‌کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان (155)

کسانی که کافر شده‌اند و در حال کفر از دنیا رفتند لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آن‌ها خواهد بود (161)

همیشه در آن باقی می‌مانند نه در عذاب آنان تخفیف داده می‌شود و نه مهلتی خواهند داشت (162)

در آن هنگام رهبران از پیروان خود بیزاری می‌جویند و کیفر خدا را مشاهده می‌کنند و دستشان از همه جا کوتاه می‌شود (166)

اینان همان‌هایی هستند که گمراهی را با هدایت و عذاب را با آمرزش مبادله کردند راستی چقدر در برابر عذاب خداوند شکیبا هستند (175)

و آن‌ها را هر کجا یافتید به قتل برسانید و از آنجا که شما را بیرون ساختند (مکه) آن‌ها را بیرون کنید و فتنه از کشتار هم بدتر است و با آن‌ها در نزد مسجدالحرام جنگ نکنید مگر اینکه در آنجا با شما بجنگند پس اگر با شما پیکار کردند آن‌ها را به قتل برسانید چنین است جزای کافران (191)

و با آن‌ها پیکار کنید تا فتنه باقی نماند و دین مخصوص خدا گردد پس اگر دست برداشتند تعدی جز بر ستمکاران روا نیست (193)

حج در ماه‌های معینی است و کسانی که حج را بر خود فرض کرده‌اند در حج آمیزش جنسی با زنان و گناه و جدال نیست و آنچه از کارهای نیک انجام دهید خدا آن را می‌داند و زاد و توشه تهیه کنید که بهترین زاد و توشه پرهیزکاری است و از من بپرهیزید ای خردمندان (197)

و اگر بعد از این همه نشانه‌های روشن که بر شما آمده است لغزش کنید بدانید که خداوند توانا و حکیم است (209)

و با زنان مشرک و بت‌پرست تا ایمان نیاورده‌اند ازدواج نکنید کنیز با ایمان از زن آزاد بت‌پرست بهتر است هرچند شما را به شگفتی آورد و زنان خود را به ازدواج مردان بت‌پرست تا ایمان نیاورده‌اند در نیاورید یک غلام با ایمان از یک مرد آزاد بت‌پرست بهتر است هرچند شما را به شگفتی آورد آن‌ها شما را به سوی آتش می‌کنند و خدا دعوت به بهشت و آمرزش به فرمان خود می‌نماید و آیات خویش را برای مردم روشن می‌سازد شاید متذکر شوند (221)

اگر زنان را قبل از آمیزش جنسی یا تعیین مهر طلاق دهید گناهی بر شما نیست آن‌ها را (با هدیه‌ای) مناسب بهره‌مند سازید آن‌کس که توانایی دارد به اندازه توانایی‌اش و آن‌کس که تنگدست است به اندازه خودش هدیه‌ای شایسته بدهد و این بر نیکوکاران الزامی است (236)

در راه خدا پیکار کنید و بدانید خداوند شنوا و داناست (244)

و پیامبرشان به آن‌ها گفت: خداوند را برای زمامداری شما مبعوث کرده است گفتند: چگونه او بر ما حکومت کند با اینکه ما از او شایسته‌تریم و او ثروت زیادی ندارد گفت: خدا او را بر شما برگزیده و او را در علم و جسم وسعت بخشیده است خداوند ملکش را به هر کس که بخواهد می‌بخشد و احسان خداوند وسیع است و آگاه است (247)

سپس به فرمان خدا آن‌ها سپاه دشمن را به هزیمت واداشتند و داود جالوت را کشت و خداوند حکومت و دانش را به او بخشید و از آنچه می‌خواست به او تعلیم داد و اگر خداوند بعضی از مردم را به وسیله بعضی دیگر دفع نمی‌کرد زمین را فساد فرا می‌گرفت ولی خداوند نسبت به جهانیان لطف و احسان دارد (251)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا بپرهیزید و آنچه از ربا باقی‌مانده رها کنید اگر ایمان دارید (278)

اگر نمی‌کنید بدانید خدا و رسولش با شما پیکار خواهند کرد و اگر توبه کنید سرمایه‌های شما از آن شماست نه ستم می‌کنید و نه بر شما ستم وارد می‌شود (279)

ای کسانی که ایمان آوردید هنگامی‌که بدهی مدت‌داری به یکدیگر پیدا کنید آن را بنویسید و باید نویسنده‌ای از روی عدالت در میان شما بنویسد و کسی که قدرت بر نویسندگی دارد نباید از نوشتن همان‌طور که خدا به او تعلیم داده خودداری کند پس باید بنویسید و آن‌کس که حق بر عهده اوست باید املا کند و از خدا که پروردگار اوست بپرهیزد و چیزی را فروگذار ننماید و اگر کسی که حق بر ذمه اوست صفیه ضعیف است یا توانایی بر املا کردن ندارد باید ولی او با رعایت عدالت املا کند و دو نفر از مردان خود را شاهد بگیرند و اگر دو مرد نبودند یک مرد و دو زن از کسانی که مورد رضایت و اطمینان شما هستند انتخاب کنید تا اگر یکی انحرافی یافت دیگری بر او یادآوری کند و شهود نباید به هنگامی‌که آن‌ها را دعوت می‌کنند خودداری نماید و از نوشتن چه کوچک باشد و یا چه بزرگ ملول نشوید این در نزد خدا به عدالت نزدیک‌تر و برای شهادت مستقیم‌تر و برای جلوگیری از تردید و شک بهتر می‌باشد مگر اینکه داد و ستد نقدی باشد که بین خود می‌کنید شاهد بگیرید و نباید به نویسنده و شاهد زیانی برسد اگر چنین کنید از فرمان پروردگار خارج شده‌اید از خدا بپرهیزید و خداوند به شما تعلیم می‌دهد خداوند به همه‌چیز داناست (282)

آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آن خداست و اگر آنچه را در دل دارید آشکار سازید یا پنهان خداوند شما را بر طبق آن محاسبه می‌کند سپس هرکس را بخواهد می‌بخشد و هرکس را که بخواهد مجازات می‌کند خداوند به همه چیز قدرت دارد (284)

خداوند هیچ‌کس را جز به اندازه توانایی‌اش تکلیف نمی‌کند هر کار را انجام دهد برای خود انجام داده و هر کار کند به زیان خود کرده است پروردگارا اگر ما فراموش و یا خطا کردیم ما را مواخذه نکن پروردگارا تکلیف سنگینی بر ما قرار مده آن‌چنان که بر کسانی که پیش از ما بوده‌اند قرار دادی پروردگارا آنچه طاقت و تحمل آن را نداریم بر ما مقرر مدار و آثار گناه را از ما بشوی ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده تو مولا و سرپرست مایی پس ما را بر جمعیت کافران پیروز گردان (286)

 

 

 

 

 

 

 

سوره آل‌عمران

 

پیش از آن برای هدایت مردم فرستاد و نیز کتابی که حق را از باطل مشخص می‌سازد نازل کرد کسانی که به آیات خدا کافر شدند کیفر شدیدی دارند و خداوند توانا و صاحب انتقام است (4)

ثروت‌ها و فرزندان کسانی که کافر شده‌اند نمی‌تواند آن‌ها را از (عذاب) خداوند بازدارد و آنان خود آتش‌گیر دوزخ‌اند (10)

به آن‌ها که کافر شدند بگو: به‌زودی مغلوب خواهید شد به‌سوی جهنم محشور خواهید شد و چه بد جایگاهی است (12)

کسانی که به آیات خدا کفر می‌ورزند و پیامبران را به ناحق می‌کشند و مردمی را که امر به عدالت می‌کنند به قتل می‌رسانند و به کیفر دردناک بشارت ده (21)

بگو از خدا و فرستاده اطاعت کنید اگر سرپیچی کنید خداوند کافران را دوست نمی‌دارد (32)

هنگامی‌که او را به دنیا آورد گفت: خداوندا من او را دختر آوردم ولی خدا از آنچه او به دنیا آورده بود آگاه‌تر بود و پسر همانند دختر نیست من او را مریم نام گذاردم و او و فرزندانش را از شیطان رانده شده در پناه تو قرار می‌دهم (36)

و هر کس جز اسلام آیینی برای خود انتخاب کند از او پذیرفته نخواهد شد و او در آخرت از زیان‌کاران است (85)

چگونه خداوند جمعیتی را هدایت می‌کند که بعد از ایمان و گواهی به حقانیت رسول و آمدن نشانه‌های روشن برای آن‌ها کافر شدند و خدا جمعیت ستمکاران را هدایت نخواهد کرد (86)

همواره در این لعن می‌مانند مجازاتشان تخفیف نمی‌یابد و به آن‌ها مهلت داده نمی‌شود (88)

کسانی که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند اگر چه روی زمین پر از طلا باشد و آن را به عنوان فدیه بپردازند هرگز از هیچ‌یک از آن‌ها قبول نخواهد شد و برای آنان مجازات دردناک است و یاورانی ندارند (91)

کسانی که کافر شدند هرگز نمی‌توانند هرگز نمی‌توانند در پناه اموال و فرزندانشان از مجازات خدا در امان بمانند آن‌ها اصحاب دوزخ‌اند و جاودانه در آن خواهند ماند (116)

برای این است که قسمتی از پیکر لشگر کافران را قطع کند یا آن‌ها را با ذلت برگرداند تا مأیوس و ناامید بازگردند (127)

و آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آن خداست هر کس را بخواهد می‌بخشد هرکس را بخواهد مجازات می‌کند و خداوند آمرزنده مهربان است (129)

و از آتشی بپرهیزید که برای کافران آماده شده است (131)

و تا خدا افراد با ایمان را خالص گرداند و کافران را به تدریج نابود سازد (141)

هیچ‌کس جز به فرمان خدا نمی‌میرد سرنوشتی است تعیین شده هرکس پاداش دنیا را بخواهد چیزی از آن به او خواهیم داد و هرکس پاداش آخرت را بخواهد از آن به او می‌دهیم و به‌زودی سپاس‌گزاران را پاداش خواهیم داد (145)

و چه پیامبرانی که مردان الهی فراوانی به همراه آنان جنگ کردند آن‌ها هیچ‌گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان می‌رسید سست و ناتوان نشدند و خداوند استقامت کنندگان را دوست دارد (146)

سخنشان تنها این بود که پروردگارا گناهان ما را ببخش و از تندروی‌های ما در کارها چشم‌پوشی کن قدم‌های ما را استوار بدار و ما را بر جمعیت کافران پیروز گردان (147)

از این رو خداوند پاداش این جهان و پاداش نیک آن جهان را به آن‌ها داد و خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد (148)

به‌زودی در دل‌های کافران به خاطر اینکه بدون دلیل چیزهایی را برای خدا همتا قرار دادند رعب و ترس می‌افکنیم و جایگاه آن‌ها آتش است و چه بد جایگاهی است جایگاه ستم‌کاران (151)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید همانند کافران نباشید که چون برادرشان به مسافرت می‌رود یا در جنگ شرکت می‌کنند می‌گویند: اگر آن‌ها نزد ما بودند نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند تا خدا این حسرت را بر دل آن‌ها بگذارد خداوند زنده می‌کند و می‌میراند و به آنچه انجام می‌دهید بیناست (156)

این فقط شیطان است که پیروان خود را می‌ترساند از آن‌ها نترسید و تنها از من بترسید اگر ایمان دارید (175)

کسانی که در راه کفر شتاب می‌کنند تو را غمگین نسازند به یقین آن‌ها هرگز زیانی به خداوند نمی‌رسانند خدا می‌خواهد بهره‌ای برای آن‌ها در آخرت قرار ندهد و برای آن‌ها مجازات بزرگی است (176)

 

 

 

 

سوره النسا

 

خداوند درباره فرزندانتان به شما سفارش می‌کند که سهم پسر به اندازه سهم دو دختر باشد و اگر فرزندان شما بیش از دو دختر باشند دوسوم میراث از آن آن‌هاست و اگر یکی باشد نیمی از آن اوست و برای هر یک از پدر و مادر او یک‌ششم میراث اوست اگر فرزندی داشته باشد و اگر فرزندی نداشته باشد و پدر و مادر از او ارث برند برای مادر او یک‌سوم است و اگر او برادرانی داشته باشد مادرش یک‌ششم می‌برد بعد از انجام وصیتی است که او کرده و بعد از ادای دین است شما نمی‌دانید پدران و مادران و فرزندانتان کدام‌یک برای شما سودمندتراند این فریضه الهی است و خداوند دانا و حکیم است (11)

و آن‌کس که نافرمانی خدا و پیامبرش را کند و از مرزهای او تجاوز نماید او را در آتشی وارد می‌کنم که جاودانه در آن خواهد ماند و برای او مجازات خارکننده‌ای است (14)

کسانی از زنان شما که مرتکب زنا شوند چهار نفر از مسلمانان را به عنوان شاهد بر آن‌ها بطلبید اگر گواهی دادند آن‌ها را در خانه‌های خود نگه دارید تا مرگشان فرا رسد یا اینکه خداوند راهی برای آن‌ها قرار دهد (15)

و از میان شما آن مردان و زنانی که مرتکب آن کار می‌شوند آن‌ها را آزار دهید و اگر توبه کنند و اصلاح نمایند از آن‌ها درگذرید زیرا خداوند توبه پذیر و مهربان است (16)

برای کسانی که کارهای بد را انجام می‌دهند و هنگامی‌که مرگ یکی از آن‌ها فرارسد می‌گوید: الآن توبه کردن توبه نیست و نه برای کسانی که در حال کفر از دنیا می‌روند این‌ها کسانی هستند که عذاب دردناکی برایشان فراهم کرده‌ایم (18)

حرام شده است بر شما مادرانتان دختران خواهران عمه‌ها خاله‌ها دختران برادر دختران خواهر مادرانی که شما را شیر داده‌اند خواهران رضاعی شما مادران همسرانتان و دختران همسرتان که در دامان شما پرورش یافته‌اند از همسرانی که با آن‌ها آمیزش جنسی داشته‌اید و چنانچه با آن‌ها آمیزش جنسی نداشته‌اید برای شما مانعی ندارد و همسرهای پسرانتان که از نسل شما هستند جمع میان دو خواهر کنید مگر آنچه در گذشته واقع شده چرا که خداوند آمرزنده مهربان است (23)

و زنان شوهردار مگر آن‌ها را مالک شده‌اید این‌ها احکامی است که خداوند بر شما مقرر داشته است اما زنان دیگر غیر از این‌ها برای شما حلال است که با اموال خود آنان را اختیار کنید در حالی که پاک‌دامن باشید و از زنا خودداری کنید و زنانی را که متعه (ازدواج موقت) می‌کنید واجب است مهر آن‌ها را بپردازید و گناهی بر شما نیست در آنچه بعد از تعیین مهر با هم توافق کرده‌اید (24)

و آن‌ها که توانایی ازدواج با زنان پاک‌دامن و با ایمان را ندارند می‌توانند با زنان پاک‌دامن از بردگان با ایمانی که در اختیار دارید ازدواج کنند خدا به ایمان شما آگاه‌تر است و همگی اعضای یک پیکرید آن‌ها را با اجازه صاحبان آن‌ها تزویج نمایید و مهرشان را به خودشان بدهید به شرط آنکه پاک‌دامن باشند نه به طور آشکار مرتکب زنا شوند و نه دوست پنهانی بگیرند در صورتی که (محصنه) باشند و مرتکب عمل منافی عفت شوند نصف مجازات زنان آزاد را خواهند داشت این (اجازه ازدواج با کنیزان) برای کسانی از شماست که بترسند (از نظر غریزه جنسی) به زحمت بیفتند و خودداری برای شما بهتر است و خداوند آمرزنده و مهربان است (25)

برتری‌هایی را که خداوند برای بعضی از شما بر بعضی دیگر قرار داده آرزو نکنید مردان نصیبی از آنچه به دست می‌آورند دارند و زنان نیز نصیبی و از فضل خدا برای رفع تنگناها طلب کنید و خداوند به هر چیز داناست (32)

مردان سرپرست و نگهبان زنان‌اند به خاطر برتری‌هایی که خداوند برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است و به خاطر انفاق‌هایی که از اموالشان می‌کنند و زنان صالح زنانی هستند مه متواضع‌اند و در غیاب (همسر خود) اسرار و حقوق او را در مقابل حقوقی که خدا برای آنان قرار داده حفظ می‌کنند و آن دسته از زنان را که از سرکشی و مخالفتشان بیم دارید پند و اندرز دهید، در بستر از آن‌ها دوری نمایید و آن‌ها را تنبیه کنید و اگر از شما پیروی کردند راهی برای تعدی بر آن‌ها نجویید خداوند بلندمرتبه و بزرگ است (34)

ای کسانی که کتاب به شما داده شده به آنچه نازل کردیم و هماهنگ با نشانه‌هایی است که با شماست ایمان بیاورید پیش از آنکه صورت‌هایی را محو کنید سپس به پشت سر بازگردانید یا آن‌ها را از رحمت خود دور سازیم همان‌گونه که (اصحاب سبت) را دور ساختیم و فرمان خدا در هر حال انجام شدنی است (47)

آن‌ها کسانی هستند که خداوند ایشان را از رحمت خود دور ساخته است و هرکس را خدا از رحمتش دور سازد یاوری برای او نخواهی یافت (52)

کسانی که به آیات ما کافر شدند به‌زودی آن‌ها را در آتشی وارد می‌کنیم که هرگاه پوست‌های تنشان بریان گردد پوست‌های دیگری بجای آن قرار می‌دهیم تا کیفر را بچشند خداوند توانا و حکیم است (56)

و کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند به‌زودی آن‌ها را در باغ‌هایی از بهشت وارد می‌کنیم که نهرها از زیر درختانش جاری است همیشه در آن خواهند ماند و همسرانی پاکیزه برای آن‌ها خواهد بود و آن‌ها را در سایه‌های گسترده جای می‌دهیم (57)

کسانی که زندگی دنیا را به آخرت فروخته‌اند باید در راه خدا پیکار کنند و آن‌کس که در راه خدا پیکار کند و کشته شود یا پیروز گردد پاداش بزرگی به او خواهیم داد (74)

هرجا باشید مرگ شما را درمی‌یابد هرچند در برج‌های محکم باشید و اگر به آن‌ها حسنه برسد می‌گویند این از ناحیه خداست و اگر سینه (و شکستی برسد) می‌گویند: این از ناحیه توست بگو همه این‌ها از ناحیه خداست پس چرا این گروه حاضر نیستند سخنی را درک کنند (78)

آنان آرزو می‌کنند که شما هم مانند ایشان کافر شوید و مساوی یکدیگر باشید بنابراین از آن‌ها دوستانی انتخاب نکنید مگر اینکه در راه خدا هجرت نمایند هرگاه از این کار سرباز زنند هرجا آن‌ها را یافتید اسیر کنید و به قتل برسانید و از میان آن‌ها دوست و یار و یاوری انتخاب نکنید (89)

و هرکس فرد با ایمانی را از روی عمد به قتل برساند مجازات او دوزخ است در حالی که جاودانه در آن می‌ماند و خداوند بر او غضب می‌کند و او را از رحمتش دور می‌سازد و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است (93)

آن‌ها جایگاهشان جهنم است و هیچ راه فراری ندارند (121)

و کسانی که ایمان آورده‌اند و اعمال صالح انجام داده‌اند به‌زودی آن را در باغ‌هایی از بهشت وارد می‌کنیم که نهرها از زیر درختانش جاری است جاودانه در آن خواهند مانده وعده حق خداوند است و کیست که بر گفتار و وعده‌هایش از خدا صادق‌تر باشد (122)

به منافقان بشارت ده که مجازات دردناکی در انتظار آن‌هاست (138)

منافقان در پایین‌ترین درکات دوزخ قرار دارند و هرگز یاوری برای آن‌ها نخواهی یافت (145)

آن‌ها کافران حقیقی‌اند و برای کافران مجازات خارکننده‌ای فراهم ساخته‌ایم (151)

و به خاطر ربا گرفتن در حالی که از آن نهی شده بودند و خوردن اموال مردم به باطل برای کافران آن‌ها عذاب دردناکی آماده کردیم (161)

پیامبرانی که بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده بودند تا بعد از پیامبران حجتی برای مردم بر خدا باقی نماند و خداوند توانا و حکیم است (165)

کسانی که کافر شدند و ستم کردند هرگز خدا آن‌ها را نخواهد بخشید و آنان را به هیچ راهی هدایت نخواهد کرد (168)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره المائده

 

گوشت مردار و خون گوشت خوک و حیواناتی که به غیر نام خدا ذبح شوند و حیوانات خفه‌شده و به زجر کشته‌شده و آن‌ها که بر اثر پرت شدن از بلندی می‌میرند و آن‌ها که به ضرب شاخ حیوان دیگری مرده باشند و باقیمانده صید حیوان درنده مگر آنکه آن را سر ببرید و حیواناتی که روی بت‌ها ذبح می‌شوند بر شما حرام شده است و قسمت کردن گوشت حیوان به وسیله چوبه‌های تیز مخصوص بخت‌آزمایی تمام این اعمال فسق و گناه است امروز کافران از آیین شما مأیوس شده‌اند بنابراین از آن‌ها نترسیده و از من بترسید امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین شما پذیرفتم اما آن‌ها که در حال گرسنگی دستشان به غذای دیگری نرسد و متمایل به گناه نباشند خداوند آمرزنده و مهربان است (3)

از تو سؤال می‌کنند چه چیزهایی برای آن‌ها حلال شده است بگو: آنچه پاکیزه است برای شما حلال گردیده حیوانات شکاری سگ‌های آموخته که از آنچه خداوند به شما تعلیم داده به آن‌ها یاد داده‌اید پس از آنچه این حیوانات برای شما نگاه می‌دارند بخورید و نام خدا را بر آن ببرید و از خدا بپرهیزید که خداوند سریع‌الحساب است (4)

امروز چیزهای پاکیزه برای شما حلال شده و طعام اهل کتاب برای شما حلال است و طعام شما برای آن‌ها حلال و آنان پاک‌دامن از مسلمانان و آنان پاک‌دامن از اهل کتاب حلال‌اند هنگامی‌که مهر آنان را بپردازید و پاک‌دامن باشید و نه زناکار و نه دوست پنهانی و نامشروع گیرید و هرکس که انکار کند آنچه را باید به آن ایمان بیاورد اعمال او تباه می‌گردد و در سرای دیگر از زیانکاران خواهند بود (5)

و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند اهل دوزخ‌اند (10)

گفتند: ای موسی در آن جمعیتی ستمگرند و ما هرگز وارد آن نمی‌شویم تا آن‌ها از آن خارج شوند اگر آن‌ها از آن خارج شوند ما وارد خواهیم شد (22)

موسی گفت: پروردگارا من تنها اختیار خودم و برادرم را دارم میان ما و این جمعیت گنه‌کار جدایی بیفکن (25)

اگر تو برای کشتن من دست دراز کنی من هرگز به قتل تو دست نمی‌گشایم چون از پروردگار جهانیان می‌ترسم (28)

من می‌خواهم تو با گناه من و خودت بازگردی و از دوزخیان گردی و همین است سزای ستمکاران (29)

کفر آن‌ها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمی‌خیزند و اقدام به فساد بر روی زمین می‌کنند فقط این است که اعدام شوند یا به دار آویخته گردند یا دست و پای آن‌ها به عکس یکدیگر بریده شود و یا از سرزمین خود تبعید گردند این رسوایی آن‌ها در دنیاست و در آخرت مجازات عظیمی دارند (33)

ای کسانی که ایمان آوردید از خدا بپرهیزید و وسیله‌ای برای تقرب به او بجویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار شوید (35)

یقین کسانی که کافر شدند اگر تمام آنچه روی زمین است و همانند آن مال آن‌ها باشد و همه آن را برای نجات از کیفر روز قیامت بدهند از او پذیرفته نخواهد شد و مجازات دردناکی خواهند داشت (36)

پیوسته می‌خواهند از آتش خارج شوند اما نمی‌توانند از آن خارج گردند و برای آن‌ها مجازات پایداری است (37)

دست مرد دزد و زن دزد را به کیفر عملی که انجام داده‌اند به عنوان یک مجازات الهی قطع کنید و خداوند توانا و حکیم است (38)

آیا نمی‌دانید که حکومت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آن خداست هرکس را بخواهد کیفر می‌کند و هرکس را بخواهد و شایسته بداند می‌بخشد و خداوند بر هر چیزی قادر است (40)

ای فرستاده آن‌ها که در مسیر کفر شتاب می‌کنند و با زبان می‌گویند ایمان آوردیم سذلله و قلب آن‌ها ایمان نیاورده تو را اندوهگین نسازد و گروهی از یهودیان که خوب به سخنان تو گوش می‌دهند تا دستاویزی برای تکذیب تو بیابند آن‌ها جاسوسان گروه دیگری هستند که خودشان نزد تو نیامده‌اند آن‌ها سخنان را از مفهوم اصلی‌اش تحریف می‌کنند و می‌گویند اگر این به شما داده شد بپذیرید و گرنه دوری کنید کسی را که خدا بخواهد مجازات کند قادر به دفاع از او نیستید آن‌ها کسانی هستند که خدا نخواسته دل‌هایشان را پاک کند در دنیا رسوایی و در آخرت مجازات بزرگی نصیبشان خواهد شد (41)

چگونه تو را به داوری می‌طلبند در حالی که تورات نزد ایشان است و در آن حکم خدا هست پس از داوری خواستن از حکم تو روی می‌گردانند آن‌ها مؤمن نیستند (43)

و بر آن‌ها در آن مقرر داشتیم که جان در مقابل جان و چشم در مقابل چشم و بینی در برابر بینی و گوش در مقابل گوش و دندان در برابر دندان می‌باشد و هر زخمی قصاص دارد و اگر کسی آن را ببخشد کفاره او محسوب می‌شود و هرکس به احکامی که خدا نازل کرده حکم نکند ستمگر است (45)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید یهود و نصاری را ولی انتخاب نکنید آن‌ها اولیا یکدیگرند و کسانی که از شما با آن‌ها دوستی کنند از آن‌ها هستند خداوند جمعیت ستمکار را هدایت نمی‌کند (51)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید هر کس از شما از آیین خود بازگردد به خدا زیانی نمی‌رساند و خداوند جمعیتی را می‌آورد که آن‌ها را دوست دارد و آنان او را دوست دارند در برابر مؤمنان متواضع و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند آن‌ها در راه خدا جهاد می‌کنند و از سرزنش هیچ ملامت‌گری هراسی ندارند این فضل خداست که به هر کس که بخواهد می‌دهد و خدا وسیع و خداوند داناست (54)

چرا از دانشمندان نصاری و علمای یهود آن‌ها از سخنان گناه‌آمیز و خوردن مال حرام نهی نمی‌کنند چه زشت است عملی که انجام می‌دادند (63)

و یهود گفتند: دست خدا بسته است دست‌هایشان بسته باد و به خاطر این سخن از رحمت دور شوند بلکه هر دو دست او گشاده است هرگونه بخواهد می‌بخشد ولی این آیات که از طرف پروردگارت بر تو نازل شده بر طغیان و کفر بسیاری از آن‌ها می‌افزاید و ما در میان آن‌ها تا روز قیامت عداوت و دشمنی افکندیم هر زمان آتش جنگی برافروختند خداوند آن را خاموش ساخت و برای فساد در زمین تلاش می‌کنند و خداوند مفسدان را دوست ندارد (64)

گمان کردند مجازاتی در کار نخواهد بود از این رو نابینا و کر شدند سپس خداوند توبه آن‌ها را پذیرفت دیگر بار بسیاری از آن‌ها کور و کر شدند خداوند به آنچه انجام می‌دهند بیناست (71)

به طور مسلم دشمن‌ترین مردم نسبت به مؤمنان را یهود و مشرکان خواهی یافت و نزدیک‌ترین دوستان به مؤمنان را کسانی می‌یابی که می‌گویند ما نصاری هستیم این به خاطر آن است که میان آن‌ها افرادی عالم و تارک دنیا هستند و آن‌ها تکبر نمی‌ورزند (82)

و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند همان‌ها اهل دوزخ‌اند (86)

اطاعت خدا و اطاعت پیامبر کنید و بترسید و اگر روی برگردانید بدانید بر پیامبر ما جز ابلاغ آشکار چیز دیگری نیست (92)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید در حال احرام شکار مکنید و هرکس از شما عمداً آن را به قتل برساند باید کفاره‌ای معادل آن از چهارپایان بدهد کفاره‌ای که دو نفر عادل از شما معادل بودن آن را تصدیق کنند و به صورت قربانی به کعبه برسد یا اطعام مستمندان کند یا معادل آن روزه بگیرد تا کیفر کار خود را بچشد خداوند گذشته را عفو کرده ولی هرکس تکرار کند خدا از او انتقام می‌گیرد و خداوند توانا و صاحب انتقام است (95)

صید دریا و طعام آن برای شما و کاروانیان حلال است تا از آن بهره‌مند شوید ولی مادام که محرم هستید شکار صحرا برای شما حرام است و از خدایی که به سوی او محشور می‌شوید بترسید (96)

خداوند کعبه بیت‌الحرام را وسیله‌ای برای استواری و سامان بخشیدن به کار مردم قرار داده و همچنین ماه حرام و قربانی‌های بی‌نشان و قربانی‌های نشان‌دار را این‌گونه احکام به خاطر آن است که بدانید خداوند آنچه را که در آسمان‌ها و زمین است می‌داند و خدا به هر چیز داناست (97)

بدانید خدا دارای مجازات شدید و آمرزنده و مهربان است (98)

خداوند هیچ‌گونه بحیره و سانبه و وصیله و حام قرار نداده است ولی کسانی که کافر شده‌اند بر خدا دروغ می‌بندند و بیشتر آن‌ها نمی‌فهمند (103)

در آن هنگام که حواریون گفتند: ای عیسی بن مریم آیا پروردگارت می‌تواند مائده‌ای از آسمان بر ما نازل کند او گفت: از خدا بپرهیزید اگر با ایمان هستید (112)

گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دل‌های ما مطمئن گردد و بدانیم به ما راست گفته‌ای و بر آن گواه باشیم (113)

عیسی بن مریم عرض کرد: خداوند پروردگارا از آسمان مائده‌ای بر ما بفرست تا برای اول و آخر ما عیدی باشد و نشانه‌ای از تو و به ما روزی ده تو بهترین روزی دهندگانی (114)

خداوند فرمود: من آن را بر شما نازل می‌کنم ولی هرکس از شما بعد از آن کافر گردد او را مجازات می‌کنم که احدی از جهانیان چنان مجازات نکرده باشم (115)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الانعام

 

آنان حق را هنگامی‌که به سراغشان آمد تکذیب کردند ولی به‌زودی خبر آنچه را به باد مسخره می‌گرفتند به آن‌ها می‌رسد (5)

آیا ندیدید چقدر از اقوام پیشین را هلاک کردیم اقوامی که قدرت‌هایی به آن‌ها داده بودیم که به شما ندادیم باران‌هایی پی‌در‌پی برای آن‌ها فرستادیم و از زیر آن‌ها نهرها را جاری ساختیم آنان را به خاطر گناهانشان نابود کردیم و جمعیت دیگری بعد از آنان پدید آوردیم (6)

گفتند: چرا فرشته‌ای بر او نازل نشده ولی اگر فرشته‌ای بفرستیم کار تمام می‌شود دیگر به آن‌ها مهلت داده نخواهد شد (8)

جمعی از پیامبران پیش از تو را استهزا کردند اما سرانجام آنچه را مسخره می‌کردند دامانشان را می‌گرفت (10)

بگو: آیا غیر خدا را ولی خود انتخاب کنم که آفریننده آسمان‌ها و زمین است اوست که روزی می‌دهد و از کسی روزی نمی‌گیرد بگو من مأمورم که نخستین مسلمان باشم (14)

بگو من اگر نافرمانی پروردگارم کنم از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم (15)

اگر خداوند زیانی به تو رساند هیچ‌کس جز او نمی‌تواند او را برطرف سازد و اگر خیری به تو برساند او بر همه چیز داناست (17)

اوست که بر بندگان خود قاهر و مسلط است و اوست حکیم آگاه (18)

بگو بالاترین گواهی گواهی کیست؟ و بگو خداوند گواه میان من و شماست و این قران بر من وحی شده تا شما و تمام کسانی را که این قران به آن‌ها می‌رسد بیم دهم بگو من هرگز چنین گواهی نمی‌دهم بگو سخ‌لله اوست تنها معبود یگانه و من از آنچه برای او شریک قرار می‌دهید بیزارم (19)

پاره‌ای از آن‌ها به تو گوش فرا می‌دهند ولی بر دل‌های آنان پرده‌ای افکنده‌ایم تا آن را نفهمند و در گوش آن‌ها سنگینی قرار داده‌ایم و اگر تمام نشانه‌های حق را ببینند ایمان نمی‌آورند تا آنجا که وقتی به سراغ تو می‌آیند که با تو پرخاشگری کنند کافران می‌گویند: این‌ها فقط افسانه‌های پیشینیان است (25)

آن‌ها دیگران را از آن بازمی‌دارند و خود نیز از آن دوری می‌کنند آن‌ها جز خود را هلاک نمی‌کنند ولی نمی‌فهمند (26)

کاش هنگامی‌که در برابر آتش ایستاده‌اند ببینی می‌گویند: ای کاش بازگردانده می‌شدیم و آیات پروردگارمان را تکذیب نمی‌کردیم و از مؤمنان می‌بودیم (27)

اگر آن‌ها را به هنگامی‌که در پیشگاه پروردگارشان ایستاده‌اند ببینی می‌گویند: آیا این حق نیست می‌گویند: آری قسم به پروردگارمان می‌گوید: پس مجازات را بچشید به سزای آنچه انکار می‌کردید (30)

ما به سوی امت‌هایی که پیش از تو بودند فرستادیم آن‌ها را با شدت و رنج و ناراحتی مواجه ساختیم و شاید خضوع کنند و تسلیم گردند (42)

چرا هنگامی‌که مجازات ما به آنان رسید تسلیم نشدند بلکه دل‌های آن‌ها قساوت پیدا کرد و شیطان هرکاری را که می‌کردند در نظرشان زینت داد (43)

هنگامی‌که آنچه را به آن‌ها یادآوری شده بود فراموش کردند درهای همه‌چیز را به روی آن‌ها گشودیم تا خوشحال شدند ناگهان آن‌ها را گرفتیم در این هنگام همگی مأیوس شدند (44)

و دنباله‌ی جمعیتی که ستم کرده بودند قطع شد و ستایش مخصوص خداوند پروردگار جهانیان است (45)

ما پیامبران را جز بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده نمی‌فرستیم آن‌ها که ایمان بیاورند و اصلاح کنند نه ترسی بر آن‌هاست و نه غمگین می‌شوند (48)

و آن‌ها که آیات ما را تکذیب کردند عذاب به خاطر نافرمانی‌ها به آن‌ها می‌رسد (49)

و به وسیله آن کسانی را که از روز حشر و رستاخیز می‌ترسند بیم ده یاور و سرپرست و شفاعت‌کننده‌ای جز او ندارند شاید پرهیزکاری پیشه کنند (51)

و این‌چنین بعضی از آن‌ها را با بعضی دیگر آزمودیم تا بگویند: سخ‌لله آیا این‌ها هستند که خداوند از میان ما بر آن‌ها منت گذارده آیا خداوند شاکران را بهتر نمی‌شناسد (53)

کلیدهای غیب تنها نزد اوست و جز او کسی آن‌ها را نمی‌داند او آنچه را در خشکی و دریاست می‌داند هیچ برگی نمی‌افتد مگر اینکه از آن آگاه است و نه هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های زمین و نه هیچ تر و خشکی وجود دارد جز اینکه در کتابی آشکار ثبت است (59)

او کسی است که شما را در شب می‌گیرد و از آنچه در روز کرده‌اید باخبر است سپس در روز شما را برمی‌انگیزد و تا سرآمد معینی فرا رسد پس بازگشت شما به‌سوی اوست و سپس شما را از آنچه عمل می‌کردید باخبر می‌سازد (60)

او بر بندگان خود تسلط کامل دارد و مراقبانی بر شما می‌گمارد تا زمانی که یکی از شما را مرگ فرا رسد فرستادگان ما جان او را می‌گیرند و آن‌ها کوتاهی نمی‌کنند (61)

بگو او قادر است که از بالا یا از زیر پای شما عذابی بر شما بفرستد یا به صورت دسته‌های پراکنده شما را با هم بیازماید و طمع جنگ را به هر یک از شما به وسیله دیگری بچشاند ببین چگونه آیات گوناگون را بازگو می‌کنیم شاید بفهمند (65)

و رها کن کسانی را که آیین خود را به بازی و سرگرمی گرفتند و زندگی دنیا آن‌ها را مغرور ساخته و با این به آن‌ها یادآوری نما تا گرفتار اعمال خود نشوند و جز خدا نه یاوری دارند و نه شفاعت‌کننده‌ای و هرگونه عوضی بپردازد از او پذیرفته نخواهد شد آن‌ها کسانی هستند که گرفتار اعمالی شده‌اند که خود انجام داده‌اند نوشابه‌ای از آب سوزان برای آن‌هاست و عذاب دردناکی به خاطر اینکه کفر می‌ورزیده‌اند می‌کردند (70)

و این کتابی است که ما آن را نازل کردیم کتابی است پربرکت که آنچه را پیش از آن آمده تصدیق می‌کند و تا ام‌القری و کسانی را که گرد آن هستند بترسانی آن‌ها که به آخرت ایمان دارند و به آن ایمان می‌آورند و بر نمازهای خویش مراقبت می‌کنند (92)

چه کسی ستمکارتر است از کسی که دروغی به خدا ببندد با بگوید بر من وحی فرستاده شده در حالی که به او وحی نشده است و کسی که بگوید من نیز همانند آنچه خدا نازل کرده است نازل می‌کنم و اگر ببینی هنگامی‌که ظالمان در شداید مرگ فرو رفته‌‌اند و فرشتگان دست‌ها را گشوده به آنان می‌گویند: جان خود را خارج سازید امروز در برابر دروغ‌هایی که به خدا بستید و نسبت به آیات او تکبر ورزیدید مجازات خارکننده‌ای خواهید دید (93)

از آنچه نام خدا بر آن گفته شده بخورید اگر به آیات او ایمان دارید (118)

چرا از چیزهایی که نام خدا بر آن‌ها برده شده نمی‌خورید در حالی که آنچه را بر شما حرام بوده بیان کرده است مگر اینکه ناچار باشید و بسیاری از مردم به خاطر هوا و هوس و بی‌دانشی گمراه می‌سازند و پروردگارت تجاوزکاران را بهتر می‌شناسد (119)

و هنگامی‌که آیه‌ای برای آن‌ها بیاید می‌گویند ما هرگز ایمان نمی‌آوریم مگر اینکه همانند چیزی که به پیامبران خدا داده شده به ما هم داده شود خداوند آگاه‌تر است که رسالت خویش را کجا قرار دهد به‌زودی کسانی که مرتکب گناه شدند در مقابل مکر که می‌کردند گرفتار حقارت در پیشگاه خدا و عذاب شدید خواهند شد (124)

آن‌کس را که خدا بخواهد هدایت کند سینه‌اش را برای اسلام گشاده می‌سازد و آن‌کس را که به خاطر اعمال خلافش بخواهد گمراه سازد سینه‌اش را آن‌چنان تنگ می‌کند که گویا می‌خواهد به آسمان بالا برود این‌گونه خداوند پلیدی را بر افرادی که ایمان نمی‌آورند قرار می‌دهد (125)

در آن روز که همه آن‌ها را جمع و محشور می‌سازد (می‌گوید) ای جمعیت شیاطین و جن شما افراد زیادی از انسان‌ها را گمراه ساختید دوستان و پیروان آن‌ها از میان انسان‌ها می‌گویند سخ‌لله پروردگار هر یک از ما دو گروه از دیگری استفاده کردیم و به اجلی که برای ما مقرر داشته بودی رسیدیم می‌گوید آتش جایگاه شماست جاودانه در آن خواهید ماند مگر آنچه خدا بخواهد پروردگار تو حکیم و داناست (128)

همین‌گونه شرکای آن‌ها قتل فرزندانشان را در نظرشان جلوه دادند سرانجام آن‌ها را به هلاکت افکندند و آیینشان را بر آنان مشتبه ساختند و اگر خدا می‌خواست چنین نمی‌کرد بنابراین آن‌ها و تهمت‌هایشان را به حال خود واگذار (137)

و گفتند: این قسمت از چهارپایان و زراعت ممنوع است و جز کسانی که ما بخواهیم به گمان آن‌ها نباید از آن بخورند و چهارپایانی است که سوار شدن بر آن‌ها حرام شده است و چهارپایانی که نام خدا را بر آن نمی‌بردند و به خدا دروغ می‌بستند به‌زودی کیفر افتراهای آن‌ها را می‌دهد (138)

و گفتند: آنچه در شکم این حیوانات است مخصوص مردان ماست و بر همسران ما حرام است اما اگر مرده باشد همگی در آن شریک‌اند به‌زودی کیفر این توصیف آن‌ها را می‌دهد او حکیم و داناست (139)

از چهارپایان برای شما حیوانات باربر و حیوانات کوچک آفرید از آنچه برای شما روزی داده است بخورید و از گام‌های شیطان پیروی ننمایید که او دشمن آشکار شماست (142)

هشت جفت از چهارپایان آفرید از میش دو جفت و از بز دو جفت بگو آیا خداوند نرهای آن‌ها را حرام کرده یا ماده‌ها را یا آنچه شکم ماده‌ها در برگرفته اگر راست می‌گویید به من خبر دهید (143)

و از شتر یک جفت و از گاو هم یک جفت بگو کدام‌یک از این‌ها را خدا حرام کرده است نرها یا ماده‌ها را یا آنچه را شکم ماده‌ها در برگرفته یا هنگامی‌که خدا شما را به این موضوع توصیه کرد شما گواه بودید چه کسی ستمکار‌تر است از آن‌کس که بر خدا دروغ می‌بندد تا مردم را از روی جهل گمراه سازد خداوند هیچ‌گاه ستمگران را هدایت نمی‌کند (144)

بگو در آنچه بر من وحی شده هیچ غذای حرامی نمی‌یابم به جز اینکه مردار باشد یا خونی که بیرون ریخته یا گوشت خوک که این‌ها همه پلیدند یا حیوانی که به گناه هنگام سربریدن نام غیر خدا بر آن برده شده است اما کسی که مضطر[1] شود بی‌آنکه خواهان لذت باشد و یا زیاده‌روی کند زیرا پروردگارت آمرزنده مهربان است (145)

و بر یهودیان هر حیوان ناخن‌دار را حرام کردیم و از گاو و گوسفند پیه و چربی‌شان را بر آنان تحریم نمودیم مگر چربی‌هایی که بر پشت آن‌ها قرار دارد و یا در دو طرف پهلوها و یا آن‌ها که با استخوان آمیخته است این را به خاطر ستمی که می‌کردند به آن‌ها کیفر دادیم و ما راست می‌گوییم (146)

اگر تو را تکذیب کنند به آن‌ها بگو پروردگار شما رحمت گسترده‌ای دارد اما مجازات او هم از مجرمان دفع‌شدنی نیست (147)

بگو: بیایید آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده است برایتان بخوانم این‌که چیزی را شریک خدا قرار ندهید به پدر و مادر نیکی کنید، فرزندانتان را از فقر نکشید، ما شما و آن‌ها را روزی می‌دهیم و نزدیک کارهای زشت نروید چه آشکار باشد و چه پنهان و انسانی را که خداوند محترم شمرده به قتل نرسانید مگر به حق این چیزی است که خداوند شما را به آن سفارش کرده شاید درک کنید (151)

و این کتابی است پربرکت که ما نازل کردیم از آن پیروی کنید و پرهیزکاری پیشه کنید باشد که مورد رحمت قرار گیرید (155)

آیا جز این انتظار دارند که فرشتگان به سراغشان آیند یا خداوند به سوی آن‌ها بیاید یا بعضی از آیات پروردگارت اما آن روز که بعضی از آیات پروردگارت تحقق پذیرد ایمان آوردن افرادی که قبلاً ایمان نیاورده‌اند یا در ایمانشان عمل نیکی انجام ندادند سودی به حالشان نخواهد داشت بگو انتظار بکشید ما هم انتظار می‌کشیم (کیفر شما را) (158)

سوره الاعراف

 

این کتابی است که بر تو نازل شده و نباید از ناحیه آن ناراحتی در سینه داشته باشی تا به وسیله آن بیم دهی و تذکری است برای مؤمنان (2)

چه بسیار شهرها و آبادی‌ها که آن‌ها را هلاک کردیم و عذاب ما شب‌هنگام و یا در روز هنگامی‌که استراحت کرده بودند به سراغشان آمد (4)

و در آن موقع که عذاب ما به سراغ آن‌ها آمد سخنی نداشتند جز اینکه گفتند: ما ظالم بودیم (5)

ما تسلط و مالکیت و حکومت بر زمین را برای شما قرار دادیم و انواع وسایل زندگی را برای شما فراهم ساختیم اما کمتر شکرگزاری می‌کنید (10)

ما شما را آفریدیم سپس صورت‌بندی کردیم بعد به فرشتگان گفتیم برای آدم خضوع کنید آن‌ها همه سجده کردند جز ابلیس که از سجده کنندگان نبود (11)

فرمود در آن هنگام که به تو فرمان دادم چه چیز تو را مانع کرد که سجده کنی گفت: من از او بهترم من را از آتش آفریده‌ای و او را از گل (12)

گفت: از آن فرود آی تو حق نداری در آن تکبر کنی بیرون رو که تو از افراد پست و کوچکی (13)

و آن‌ها که آیات ما را تکذیب کنند و در برابر آن تکبر ورزند اهل دوزخ‌اند جاودانه در آن خواهند ماند (36)

می‌گوید: در صف مشابه گروه‌های خود از جن و انس در آتش وارد شوید هرزمانی که گروهی وارد می‌شوند گروه دیگر را لعن می‌کنند تا همگی با ذلت در آن قرار گیرند گروه پیروان درباره پیشوایان خود می‌گویند: خداوندا این‌ها بودند که ما را گمراه ساختند پس کیفر آن‌ها را از آتش دو برابر کن می‌فرماید: برای هرکدام عذاب مضاعف است ولی نمی‌دانی (38)

و پیشوایان آن‌ها به پیروان خود می‌گویند: شما امتیازی بر ما نداشته‌اید پس بچشید عذاب را در برابر آنچه انجام می‌دادید (39)

کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و در برابر آن تکبر ورزیدند درهای آسمان به رویشان گشوده نمی‌شود و داخل بهشت نخواهند شد مگر اینکه شتر از سوراخ سوزن بگذرد این‌گونه گناهکاران را جزا می‌دهیم (40)

پس آن‌ها بستری از دوزخ و روی آن‌ها پوشش‌هایی است و این‌چنین ظالمان را جزا می‌دهیم (41)

و دوزخیان بهشتیان را صدا می‌زنند که مقداری آب یا از آنچه خدا به شما روزی داده به ما ببخشید آن‌ها می‌گویند: خداوند این‌ها را برای کافران حرام کرده است (50)

همان‌ها که دین و آیین خود را سرگرمی و بازیچه گرفتند و زندگی دنیا آنان را مغلوب ساخت امروز ما آن‌ها را فراموش می‌کنیم همان‌گونه که لقای چنین روزی را فراموش کردند و آیات ما را انکار نمودند (51)

سرزمین پاکیزه گیاهش به فرمان پروردگار می‌روید اما سرزمین‌های بدطینت جز گیاه ناچیز و بی‌ارزش از آن نمی‌روید این‌گونه آیات را برای آن‌ها که شکرگزارند بیان می‌کنیم (58)

ما نوح را به سوی قومش فرستادیم او به آن‌ها گفت ای قوم من خداوند یگانه را پرستش کنید که معبودی جز او برای شما نیست من بر شما از عذاب روز بزرگی می‌ترسم (59)

اما سرانجام او را تکذیب کردند و ما او و کسانی را که با وی در کشتی بودند رهایی بخشیدیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند غرق کردیم چه اینکه آن‌ها گروهی نابینا بودند (64)

و به سوی قوم عاد برادرشان هود را گفت: ای قوم من خدا را پرستش کنید که جز او معبودی برای شما نیست آیا پرهیزکاری پیشه نمی‌کنید (65)

اشراف کافر قوم او گفتند: ما تو را در سفاهت می‌بینیم و ما مسلماً تو را از دروغ‌گویان می‌دانیم (66)

گفت: ای قوم من هیچ‌گونه سفاهتی در من نیست ولی فرستاده‌ای از طرف پروردگار جهانیانم (67)

رسالت‌های پروردگارم را به شما ابلاغ می‌کنم و من خیرخواه امینی برای شما هستم (68)

گفتند: آیا به سراغ ما آمده‌ای که تنها خدای یگانه را بپرستیم؟ و آنچه را پدران ما می‌پرستند رها کنیم پس اگر راست می‌گویی آنچه را به ما وعده می‌دهی بیاور (70)

گفت: پلیدی و غضب پروردگارتان شما را فرا گرفته است آیا با من در مورد نام‌هایی مجادله می‌کنید که شما و پدرانتان گذارده‌اند در حالی که خداوند هیچ دلیلی درباره آن نازل نکرده است پس شما منتظر باشید و من هم با شما انتظار می‌کشم (71)

سرانجام او و کسانی را که با او بودند به رحمت خود نجات بخشیدیم و ریشه کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و ایمان نیاوردند قطع کردیم (72)

و به‌سوی ثمود برادرشان صالح را گفت: ای قوم من خدا را بپرستید که جز او معبودی برای شما نیست از طرف پروردگارتان برای شما آمده این ناقه الهی برای شما معجزه‌ای است او را به حال خود واگذارید که در زمین خدا بخورد و آن را آزار نرسانید که عذاب دردناکی شما را خواهد گرفت (73)

و به خاطر بیاورید که شما را جانشینان قوم عاد قرار داد و در زمین مستقر ساخت که در دشت‌هایش قصرها برای خود بنا می‌کنید و در کوه‌ها برای خود خانه‌ها می‌تراشید بنابراین نعمت‌های خدا را متذکر شوید و در زمین به فساد نکوشید (74)

متکبران گفتند: ما به آنچه شما به آن ایمان آورده‌اید کافریم (76)

پس ناقه را پی کردند و از فرمان پروردگارشان سر پیچیدند و گفتند: ای صالح اگر تو از فرستادگان هستی آنچه ما را با آن تهدید می‌کنی بیاور (77)

سرانجام زمین‌لرزه آن‌ها را فرا گرفت و صبحگاهان جسم بی‌جانشان در خانه‌هاشان باقی مانده بود (78)

و لوط را هنگامی‌که به قوم خود گفت: آیا عمل بسیار زشتی را انجام می‌دهید که هیچ‌یک از جهانیان پیش از شما انجام نداده است (80)

آیا شما از روی شهوت به سراغ مردان می‌روید نه زنان شما گروه اسراف‌کار هستید (81)

ولی پاسخ قومش چیزی جز این نبود که گفتند: این‌ها را از شهر و دیار خود بیرون کنید که این‌ها مردمی هستند که پاک‌دامنی را می‌طلبند (82)

ما او و خاندانش را رهایی بخشیدیم جز همسرش که از بازماندگان بود (83)

و بارانی بر آن‌ها فرستادیم (که آن‌ها را در هم کوبید و نابود ساخت) پس بنگر سرانجام کار مجرمان چه شد (84)

و به سوی مدین برادرشان شعیب را گفت: ای قوم من خدا را بپرستید که جز او معبودی ندارید دلیل روشنی از پروردگارتان برای شما آمده است بنابراین حق پیمان وزن را ادا کنید و از اموال مردم چیزی نکاهید و در روی زمین بعد از آنکه اصلاح شده است فساد نکنید این برای شما بهتر است اگر با ایمان هستید (85)

و اگر گروهی از شما به آنچه من به آن فرستاده شدم ایمان آورد و گروهی ایمان نیاوردند صبر کنید تا خداوند میان ما داوری کند که او بهترین داوران است (87)

اشراف زورمند و متکبر از قوم او گفتند: ای شعیب به یقین تو و کسانی را که به تو ایمان آورده‌اند از شهر و دیار خود بیرون خواهیم کرد یا به آیین ما بازگردید گفت: آیا اگر چه مایل نباشم (88)

اگر ما به آیین شما بازگردیم بعد از آنکه خدا ما را از نجات بخشیده به خدا دروغ بسته‌ایم و شایسته نیست که ما به آن بازگردیم مگر اینکه خدایی که پروردگار ماست بخواهد علم پروردگار ما به همه چیز احاطه دارد تنها بر خدا توکل کرده‌ایم پروردگارا میان ما و قوم ما به حق داوری کن که تو بهترین داورانی (89)

اشراف زورمند از قوم او که کافر شده بودند گفتند: اگر از شعیب پیروی کنید شما هم زیان‌کار خواهید شد (90)

سپس زمین‌لرزه آن‌ها را فرا گرفت و صبحگاهان به صورت اجسادی بی‌جان در خانه‌هاشان مانده بودند (91)

آن‌ها که شعیب را تکذیب کردند (آن‌چنان نابود شدند که) گویا هرگز در آن سکونت نداشتند آن‌ها که شعیب را تکذیب کردند زیان‌کار بودند (92)

و ما در این شهر و آبادی پیامبری نفرستادیم مگر اینکه اهل آن را به ناراحتی‌ها و خسارت‌ها گرفتار ساختیم شاید بازگردند و تضرع کنند (94)

و اگر اهل شهرها و آبادی‌ها ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند برکات زمین و آسمان را بر آن‌ها می‌گشودیم ولی تکذیب کردند ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم (96)

آیا اهل این آبادی‌ها از این ایمن‌اند که عذاب ما شبانه به سراغ آن‌ها بیاید در حالی که در خواب باشند (97)

آیا اهل این آبادی‌ها از این ایمن‌اند که عذاب ما هنگام روز به سراغشان بیاید در حالی که سرگرم بازی هستند (98)

آیا کسانی که وارث روی زمین بعد از صاحبان آن می‌شوند عبرت نمی‌گیرند که اگر بخواهیم آن‌ها را نیز به گناهانشان هلاک می‌کنیم و بر دل‌هایشان مهر می‌نهیم تا نشنوند (100)

و موسی گفت: ای فرعون من فرستاده‌ای از سوی پروردگار جهانیانم (104)

سزاوار است که بر خدا جز حق نگویم من دلیل روشنی از پروردگارتان برای شما آورده‌ام پس بنی‌اسرائیل را با من بفرست (105)

موسی به قوم خود گفت: از خدا یاری جویید و استقامت پیشه کنید که زمین از آن خداست و آن را به هرکس از بندگانش که بخواهد واگذار می‌کند و سرانجام برای پرهیزکاران است (128)

و ما نزدیکان فرعون را به خشک‌سالی و کمبود میوه‌ها گرفتار کردیم شاید متذکر گردند (130)

و گفتند: هر زمان نشانه و معجزه برای ما بیاوری که سحرمان کنی ما به تو ایمان نمی‌آوریم (132)

سپس (بلاها را پشت سر هم بر آن‌ها نازل کردیم) طوفان و ملخ و آفت گیاهی و قورباغه‌ها و خون را که نشانه‌هایی از هم جدا بودند بر آن‌ها فرستادیم و تکبر ورزیدند و جمعیت گنه‌کاری بودند (133)

سرانجام از آن‌ها انتقام گرفتیم و آنان را در دریا غرق کردیم زیرا آیات ما را تکذیب کردند و از آن غافل بودند (136)

و بنی‌اسرائیل را از دریا عبور دادیم در راه خود به گروهی رسیدند که اطراف بت‌هایشان با تواضع و خضوع گرد آمده بودند به موسی گفتند: هم برای ما معبودی قرار ده همان‌گونه که آن‌ها معبودان دارند گفت: سخ‌لله شما جمعیتی جاهل و نادان هستید (138)

گفت: آیا غیر از خداوند معبودی برای شما بطلبم خدایی که شما را بر جهانیان برتری داد (140)

زمانی را که از فرعونیان نجاتتان بخشیدیم آن‌ها که پیوسته شما را شکنجه می‌دادند پسرانتان را می‌کشتند و زنانتان را زنده می‌گذاشتند و در این آزمایش بزرگی از سوی خدا برای شما بود (141)

کسانی که گوساله را قرار دادند به‌زودی خشم پروردگارشان و ذلت در زندگی دنیا به آن‌ها می‌رسد و این‌چنین کسانی را که افترا می‌بندند کیفر می‌دهیم (152)

هنگامی‌که خشم موسی فرو نشست الواح را بر گرفت و در نوشته‌های آن هدایت و رحمت برای کسانی بود که از پروردگار خویش می‌ترسند (154)

موسی از قوم خود هفتاد تن از مردان را برای میعادگاه ما برگزید و هنگامی‌که زمین‌لرزه آن‌ها را فراگرفت گفت: پروردگارا اگر می‌خواستی می‌توانستی آن‌ها و مرا پیش از این نیز هلاک کنی آیا ما را به آنچه سفیهانمان انجام داده‌اند هلاک می‌کنی این جز آزمایش تو چیز دیگر نیست که هرکس را بخواهی به وسیله آن گمراه می‌سازی و هرکس را بخواهی هدایت می‌کنی تو ولی مایی و ما را بیامرز بر ما رحم کن و تو بهترین آمرزندگانی (155)

اما ستمگران آن‌ها این سخن را به غیر آنچه به آن‌ها گفته شده بود تغییر دادند از این رو به خاطر ستمی که روا می‌داشتند بلایی از آسمان بر آن‌ها فرستادیم (162)

اما هنگامی‌که تذکراتی را که به آن‌ها داده شده بود فراموش کردند نهی‌کنندگان از بدی را رهایی بخشیدیم و کسانی را که ستم کردند به خاطر نافرمانی‌شان به عذاب شدیدی گرفتار ساختیم (165)

و هنگامی‌که کوه را همچون سایبانی بر فراز آن‌ها بلند کردیم آن‌چنان که گمان کردند بر آنان فرود می‌آید آنچه را به شما داده‌ایم با قوت بگیرید و آنچه در آن است به یاد داشته باشید تا پرهیزگار شوید (171)

آن‌کس را که خدا هدایت کند هدایت‌یافته اوست و کسانی را که گمراه سازد زیان‌کاران آنان هستند (178)

و برای خدا نام‌های نیک است خدا را به آن بخوانید و کسانی را که در اسمای خدا تحریف می‌کنند رها سازید آن‌ها به‌زودی جزای اعمالی را که انجام داده‌اند می‌بینند (180)

و از آن‌ها که آفریدیم گروهی به حق هدایت می‌کنند و به حق اجرای عدالت می‌نمایند (181)

و آن‌ها که آیات ما را تکذیب کرده‌اند به تدریج از جایی که نمی‌دادند گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد (182)

آیا فکر نکردند که هم‌نشین آن‌ها هیچ‌گونه جنون ندارد او فقط بیم‌دهنده آشکار است (184)

هر کس را خداوند گمراه سازد هدایت‌کننده‌ای ندارد و آن‌ها را در طغیان و سرکشی رها می‌سازد تا سرگردان شوند (186)

او خدایی است که شما را از یک فرد آفرید و همسرش را نیز از جنس او قرار داد تا در کنار او بیاساید سپس هنگامی‌که با او آمیزش کرد حملی سبک برداشت که با وجود آن به کارهای خود ادامه می‌داد و چون سنگین شد هر دو از خداوند و پروردگار خود خواستند اگر فرزند صالحی به ما دهی از شاکران خواهیم بود (189)

پروردگارت را در دل خود از روی تضرع و خوف آهسته و آرام صبحگاهان و شامگاهان یاد کن و از غافلان مباش (205)

آن‌ها که نزد پروردگار تو هستند از عبادتش تکبر نمی‌ورزند و او را تسبیح می‌گویند و برایش سجده می‌کنند (206)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الانفال

 

از تو درباره انفال (غنائم) سؤال می‌کنند بگو انفال مخصوص خدا و پیامبر است پس از خدا بپرهیزید و خصومت‌هایی را که میان شماست آشتی دهید و خدا و پیامبرش را اطاعت کنید اگر ایمان دارید (1)

مؤمنان تنها کسانی هستند که هرگاه نام خدا برده شود دلهاشان ترسان می‌گردد و هنگامی‌که آیات او بر آن‌ها خوانده می‌شود ایمانشان فزون‌تر می‌گردد و تنها بر پروردگارشان توکل دارند (2)

همان‌گونه که خدا تو را به حق از خانه بیرون فرستاد در حالی که گروهی از مؤمنان ناخشنود بودند (5)

آن‌ها پس از روشن شدن حق باز با تو مجادله می‌کردند گویی به سوی مرگ رانده می‌شوند و آن را با چشم خود می‌نگرند (6)

و هنگامی را که خداوند به شما وعده داد که یکی از دو گروه نصیب شما خواهد بود و شما دوست می‌داشتید که کاروان برای شما باشد ولی خداوند می‌خواهد حق را با کلمات خود تقویت و ریشه کافران را قطع کند (7)

تا حق را تثبیت کند و باطل را از میان بردارد هرچند مجرمان کراهت داشته باشند (8)

و موقعی را که پروردگارت به فرشتگان وحی کرد من با شما هستم کسانی را که ایمان آورده‌اند ثابت‌قدم دارید به‌زودی در دل‌های کافران ترس و وحشت می‌افکنم ضربه‌ها را به بالاتر از گردن فرود آرید و همه انگشتانشان را قطع کنید (12)

این به خاطر آن است که آن‌ها با خدا و پیامبرش دشمنی ورزیده‌اند و هر کس با خدا و پیامبرش دشمنی کند (کیفر شدیدی می‌بیند) و خداوند شدید‌العقاب است (13)

این را بچشید و برای کافران مجازات آتش خواهد بود (14)

ای کسانی که ایمان آوردید هنگامی‌که با انبوه کافران در میدان نبرد روبرو شوید به آن‌ها پشت نکنید (15)

و هر کس در آن هنگام به آن‌ها پشت کند مگر آنکه هدفش کناره‌گیری از میدان برای حمله مجدد و یا به قسط پیوستن به گروهی بوده باشد به غضب خدا گرفتار خواهد شد و جایگاه او جهنم چه بد جایگاهی است (16)

این شما نبودید که آن‌ها را کشتید بلکه خداوند آن‌ها را کشت و این تو نبودی که انداختی بلکه خدا انداخت و خدا می‌خواست مؤمنان را به این وسیله امتحان خوبی کند خداوند شنوا و داناست (17)

سرنوشت مؤمنان و کافران همان بود که دیدید و خداوند سست‌کننده نقشه‌های کافران است (18)

و از فتنه‌ای بپرهیزید که تنها به ستمکاران شما نمی‌رسد و بدانید خداوند کیفر شدید دارد (25)

و بدانید اموال و اولاد شما وسیله آزمایش است پاداش عظیمی نزد خداست (28)

چرا خدا آن‌ها را مجازات نکند یا اینکه مسجد‌الحرام جلوگیری می‌کنند در حالی که سرپرست آن نیستند سرپرست آن فقط پرهیزکاران‌اند ولی بیشتر آن‌ها نمی‌دانند (34)

آن‌ها که کافر شده‌اند اموالشان را برای بازداشتن از راه خدا خرج می‌کنند آن‌ها این اموال را مصرف می‌کنند اما مایه حسرت و اندوهشان خواهد شد و سپس شکست خواهند خورد (36)

به خاطر آن است که خداوند ناپاک را از پاک جدا سازد و ناپاک‌ها را روی هم بگذارد و همه را متراکم سازد و یکجا در دوزخ قرار دهد و این‌ها هستند زیان‌کاران (37)

و بر آن‌ها پیکار کنید تا فتنه برچیده شود و دین همه مخصوص خدا باشد و اگر آن‌ها خودداری کنند خدا به آنچه انجام می‌دهند بیناست (39)

بدانید هرگونه غنیمتی به دست آورید خمس آن را برای خدا و پیامبر و برای ذی‌القربی و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه است اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایی حق از باطل روز درگیری دو گروه نازل کردیم ایمان آوردید و خداوند بر هر چیز تواناست (41)

در آن هنگام که شما در طرف پایین بودید و آن‌ها در طرف بالا و کاروان پایین‌تر از شما بود اگر با یکدیگر وعده می‌گذاشتید در انجام وعده خود اختلاف می‌کردید ولی برای آن بود که خدا کاری را که می‌بایست انجام شود تحقق بخشد تا آن‌ها که هلاک می‌شوند از روی اتمام حجت باشد و آن‌ها که زنده می‌شوند از روی دلیل روشن باشد و خداوند شنوا و داناست (42)

در آن هنگام که خداوند تعداد آن‌ها را در خواب به تو کم نشان داد و اگر فراوان نشان می‌داد مسلماً سست می‌شدید و کارتان به اختلاف می‌کشید ولی خداوند سالم نگه داشت خداوند به آنچه درون سینه‌هاست داناست (43)

و در آن هنگام با هم روبرو شدید آن‌ها به چشم شما کم نشان می‌داد و شما را به چشم آن‌ها کم می‌نمود تا خداوند کاری را که می‌بایست انجام گیرد صورت بخشد و همه کارها به خداوند بازمی‌گردد (44)

ای کسانی که ایمان آوردید هنگامی‌که با گروهی روبرو می‌شوید ثابت‌قدم باشید و خدا را فراوان یاد کنید تا رستگار شوید (45)

و اگر ببینید کافران را هنگامی‌که فرشتگان جانشان را می‌گیرند و بر صورت و پشت آن‌ها می‌زنند و بچشید عذاب سوزنده را (50)

همانند حال نزدیکان فرعون و کسانی است که پیش از آنان بودند آن‌ها آیات خدا را انکار کردند خداوند هم آن‌ها را به گناهانشان کیفر داد خداوند قوی و کیفرش شدید است (52)

این شبیه فرعونیان و کسانی است که پیش از آن‌ها بوده‌اند آیات پروردگارشان را تکذیب کردند ما هم به خاطر گناهانشان آن‌ها را هلاک کردیم و فرعونیان را غرق نمودیم و همه آن‌ها ظالم بودند (54)

به یقین بدترین جنبندگان نزد خدا کسانی هستند که کافر شدند و ایمان نمی‌آورند (55)

اگر آن‌ها را در جنگ بیابی آن‌چنان به آن‌ها حمله کن که جمعیت‌هایی که پشت سر آن‌ها هستند پراکنده شوند شاید متذکر گردند (57)

هر نیرویی در قدرت دارید برای مقابله با آن‌ها آماده سازید اسب‌های ورزیده تا به وسیله آن دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید و گروه دیگری غیر از این‌ها را که شما نمی‌شناسید و خدا آن‌ها را می‌شناسد و هرچه در راه خدا انفاق کنید به طور کامل به شما بازگردانده می‌شود به شما ستم نخواهد شد (60)

ای پیامبر مؤمنان را به جنگ تشویق کن هرگاه بیست نفر با استقامت‌تر از شما باشد بر دویست نفر غلبه می‌کنند اگر صد نفر باشند بر هزار نفر از کسانی که کافر شده‌اند پیروز می‌گردند چرا که آن‌ها گروهی هستند که نمی‌فهمند (65)

هم‌اکنون خداوند به شما تخفیف داده و دانست که در شما ضعلی[2] است بنابراین هرگاه یک‌صد نفر با استقامت از شما باشد بر دویست نفر پیروز می‌شوند و اگر یک‌هزار نفر باشند بر دوهزار نفر به فرمان خدا پیروز می‌شوند و خدا با صابران است (66)

هیچ پیامبر حق ندارد اسیرانی بگیرد تا کاملاً بر آنان پیروز گردد شما متاع ناپایدار دنیا را می‌خواهید و مایلید اسیران بیشتری بگیرید و در برابر گرفتن فدیه آزاد کنید ولی خداوند سرای دیگر را می‌خواهد و خداوند قادر و حکیم است (67)

از آنچه به غنیمت گرفته‌اید حلال و پاکیزه بخورید و از خدا بپرهیزید خدا آمرزنده و مهربان است (69)

ای پیامبر به اسیرانی که در دست شما هستند بگو: اگر خداوند خیری در دل‌های شما بداند بهتر از آنچه از شما گرفته است به شما می‌دهد و شما را می‌بخشد و خداوند آمرزنده و مهربان است (70)

و آن‌ها که ایمان آورده‌اند و هجرت نمودند و در راه خدا جهاد کرده‌اند و آن‌ها که پناه داده‌اند و یاری نمودند آنان مؤمنان حقیقی‌اند برای آن‌ها آمرزش و روزی شایسته‌ای است (74)

و کسانی که بعداً ایمان آورده‌اند و هجرت کرده‌اند و با شما جهاد نمودند از شما هستند و خویشاوندان نسبت به یکدیگر در احکامی که خدا مقرر داشته سزاوارترند خداوند به همه چیز داناست (75)

 

 

سوره التوبه

 

بیزاری از سوی خدا و پیامبر او به کسانی از مشرکان است که با آن‌ها عهد بسته‌اید (1)

با این حال چهار ماه در زمین سیر کنید و بدانید شما نمی‌توانید خدا را ناتوان سازید خداوند خار کنندگان کافران است (2)

و این اعلامی است از ناحیه خدا و پیامبرش به مردم در روز حج اکبر که خداوند و پیامبرش از مشرکان بیزارند با این حال اگر توبه کنید برای شما بهتر است و اگر سرپیچی نمایید بدانید شما نمی‌توانید خدا را ناتوان سازید و کافران را به مجازات دردناک بشارت ده (3)

وقتی ماه‌های حرام پایان گرفت مشرکان را هر جا یافتید به قتل برسانید و آن‌ها را اسیر سازید و محاصره کنید و در هر کمینگاه بر سر راه آن‌ها بنشینید هرگاه توبه کنند و نماز را برپا دارند و زکات را بپردازند آن‌ها را رها سازید زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است (5)

و اگر پیمان‌های خود را پس از عهد خویش بشکنند و آیین شما را مورد طعن قرار دهند با پیشوایان کفر پیکار کنید چرا که آن‌ها پیمانی ندارند شاید دست بردارند (12)

آیا با گروهی که پیمان‌های خود را شکسته‌اند و تصمیم به اخراج پیامبر گرفته‌اند پیکار نمی‌کنید در حالی که آن‌ها نخستین بار آغاز کردند آیا از آن‌ها می‌ترسید با این که خداوند سزاوارتر است که از او بترسید اگر مؤمن هستید (13)

با آن‌ها پیکار کنید که خداوند آنان را به دست شما مجازات می‌کند و آنان را رسوا می‌سازد و سینه گروهی از مؤمنان را شفا می‌بخشد (14)

مشرکان حق ندارند مساجد خدا را آباد کنند در حالی که به کفر خویش گواهی می‌دهند آن‌ها اعمالشان نابود شده و در آتش جاودانه خواهند ماند (17)

آیا سیراب کردن حجاج و آباد ساختن مسجد‌الحرام را همانند کسی قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و در راه او جهاد کرده است نزد خدا مساوی نیستند و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی‌کند (19)

آن‌ها که ایمان آورده‌اند و هجرت کرده‌اند با اموال و جان‌هایشان در راه خدا جهاد نمودند مقامشان نزد خدا برتر است و آن‌ها پیروز و رستگارند (20)

پروردگارشان آن‌ها را به رحمتی از ناحیه خود و رضایت و باغ‌هایی از بهشت بشارت می‌دهد که در آن نعمت‌های جاودانه دارند (21)

بگو: اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و طایفه شما از اموالی که به دست می‌آورید و تجارتی که از کساد شدنش می‌ترسید و خانه‌هایی که به آن علاقه دارید در نظرتان از خداوند و پیامبرش و جهاد در راهش محبوب‌تر است در انتظار باشید که خداوند عذابش را بر شما نازل کند و خداوند جمعیت نافرمان‌بردار را هدایت نمی‌کند (24)

خداوند شما را در جاهای زیادی یاری کرد و در روز حنین در آن هنگام که فزونی جمعیتتان شما را مغرور ساخت ولی هیچ به دردتان نخورد و زمین با همه وسعتش بر شما تنگ شد پس پشت کرده فرار نمودید (25)

سپس خداوند سکینه خود را بر پیامبرش و بر مؤمنان نازل کرد و لشگرهایی فرستاد که شما نمی‌دیدید و کافران را مجازات کرد و این است جزای کافران (26)

با کسانی از اهل کتاب که نه به خدا و نه به روز جزا ایمان دارند و نه آنچه را خدا و رسولش تحریم کرده حرام می‌شمرند و نه آیین حق را می‌پذیرند پیکار کنید تا زمانی که با خضوع و تسلیم جزیه را به دست خود بپردازند (29)

یهود گفتند: عزیز پسر خداست و نصاری گفتند مسیح پسر خداست این سخنی است که با زبان خود می‌گویند که همانند گفتار کافران پیشین است خدا آنان را بکشد چگونه از حق انحراف می‌یابند (30)

ای کسانی که ایمان آوردید بسیاری از دانشمندان و راهبان اموال مردم را به باطل می‌خورند و از راه خدا بازمی‌دارند و کسانی که طلا و نقره را گنجینه می‌سازند و در راه خدا انفاق نمی‌کنند به مجازات دردناکی بشارت ده (34)

در آن روز که آن را بر آتش جهنم گرم و سوزان کرده و با آن صورت‌ها و پهلوها و پشت‌هایشان را داغ می‌کنند این همان چیزی است که برای خود اندوخته‌اید پس بچشید چیزی را که برای خود می‌اندوختید (35)

ای کسانی که ایمان آوردید چرا هنگامی‌که به شما گفته می‌شود به سوی جهاد در راه خدا حرکت کنید بر زمین سنگینی می‌کنید آیا به زندگی دنیا به جای آخرت راضی شده‌اید یا اینکه متاع زندگی دنیا در برابر آخرت جز اندکی نیست (38)

اگر حرکت نکنید شما را مجازات دردناکی می‌کند و گروه دیگری غیر از شما را به جای شما قرار می‌دهد و هیچ زیانی به او نمی‌رسانید و خداوند بر هر چیزی تواناست (39)

حرکت کنید سبک‌بار باشید یا سنگین‌بار و با اموال و جان‌های خود در راه خدا جهاد نمایید این برای شما بهتر است اگر بدانید (41)

آن‌ها که به خدا و روز جزا ایمان دارند هیچ‌گاه برای ترک جهاد با اموال و جان‌هایشان از تو اجازه نمی‌گیرند و خداوند پرهیزگاران را می‌شناسد (44)

تنها کسانی از تو اجازه می‌گیرند که به خدا و روز جزا ایمان ندارند و دل‌هایشان با شک و تردید آمیخته است آن‌ها در تردید خود سرگردان‌اند (45)

بعضی از آن‌ها می‌گویند: به ما اجازه ده و ما را به گناه نیفکن آگاه باشید آن‌ها در گناه سقوط کرده‌اند و جهنم کافران را احاطه کرده است (49)

بگو آیا درباره ما جز یکی از دو نیکی را انتظار دارید ولی ما انتظار داریم خداوند عذابی از سوی خودش به شما برساند یا به دست ما اکنون که چنین است شما انتظار بکشید و ما هم با شما انتظار می‌کشیم (52)

و در میان آن‌ها کسانی هستند که در (تقسیم) غنائم به تو خرده می‌گیرند اگر از آن به آن‌ها داده شود راضی می‌شوند و اگر داده نشود خشم می‌گیرند (58)

آیا نمی‌دانند هرکس با خدا و رسولش دشمنی کند برای او آتش دوزخ است جاودانه در آن می‌ماند این همان رسوایی بزرگ است (63)

منافقان از آن بیم دارند که سوره‌ای بر ضد آنان نازل گردد و به آن‌ها از اسرار درون قلبشان خبر دهد بگو استهزا کنید خداوند آنچه را از آن بیم دارید آشکار می‌سازد (64)

بگو عذرخواهی کنید شما پس از ایمان آوردن کافر شدید اگر گروهی از شما را مورد عفو قرار دهیم گروه دیگری را عذاب خواهیم کرد زیرا مجرم بودند (66)

خداوند به مردان و زنان منافق و کفار وعده آتش دوزخ داده جاودانه در آن خواهند ماند همان برای آن‌ها کافی است و خدا آن‌ها را از رحمت خود دور ساخته و عذاب همیشگی برای آن‌هاست (68)

ای پیامبر با کافران و منافقان جهاد کن و بر آن‌ها سخت بگیر جایگاهشان جهنم است و چه بد سرنوشتی دارند (73)

به خدا سوگند می‌خورند که نگفته‌اند در حالی که قطعاً سخنان کفرآمیز گفته‌اند و پس از اسلام آوردنشان کافر شده‌اند و تصمیم گرفته‌اند که به آن نرسیده‌اند آن‌ها فقط از این انتقام می‌گیرند که خداوند و رسولش آنان را به فضل خود بی‌نیاز ساختند اگر توبه کنند برای آن‌ها بهتر است و اگر روی گردانند خداوند آن‌ها را در دنیا و آخرت به مجازات دردناکی کیفر خواهد داد و در سراسر زمین نه ولی و حامی دارند و نه یاوری (74)

آن‌هایی که از مؤمنان اطاعت‌کار در صدقاتشان عیب‌جویی می‌کنند و کسانی را که جز به مقدار توانایی خود دسترسی ندارند مسخره می‌نمایند خدا آن‌ها را مسخره می‌کند و برای آن‌ها عذاب دردناکی است (79)

چه برای آن‌ها استغفار کنی و چه نکنی اگر هفتاد بار برای آن‌ها استغفار کنی هرگز خدا آن‌ها را نمی‌آمرزد چرا که خدا و پیامبرش را انکار کردند و خدا جمعیت فاسقان را هدایت نمی‌کند (80)

از این رو آن‌ها باید کمتر بخندند و بسیار بگریند این جزای کارهایی است که انجام می‌دادند (82)

مبادا اموال و فرزندانشان مایه شگفتی تو گردد خدا می‌خواهد آن‌ها را به این وسیله در دنیا عذاب کند و جانشان برآید در حالی که کافرند (85)

و هنگامی‌که سوره‌ای نازل شود که به خدا ایمان بیاورید و همراه پیامبرش جهاد کنید افرادی از آن‌ها که توانایی دارند از تو اجازه می‌خواهند و می‌گویند بگذار ما با قاعدین[3] باشیم (86)

آن‌ها راضی شدند که با متخلفان باشند و بر دل‌هایشان مهر نهاده شده از این رو چیزی نمی‌فهمند (87)

ولی پیامبر و کسانی که با او ایمان آوردند با اموال و جان‌هایشان جهاد کردند و همه نیکی‌ها برای آن‌هاست و آنان همگان رستگاران‌اند (88)

خداوند برای آن‌ها باغ‌هایی از بهشت فراهم ساخته که نهرها از زیر درختانش جاری است جاودانه در آن خواهند بود و این رستگاری است بزرگ (89)

و عذر آورندگان از اعراب آمدند که به آن‌ها اجازه داده شود و آن‌ها که به خدا و پیامبرش دروغ گفتند نشستند به‌زودی به کسانی از آن‌ها که مخالفت کردند عذاب دردناکی خواهد رسید (90)

راه مواخذه تنها به روی کسانی باز است که از تو اجازه می‌خواهند در حالی که توانگرند آن‌ها راضی شده‌اند که با متخلفان (زنان و کودکان و بیماران) بمانند و خداوند بر دل‌هایشان مهر نهاده به همین جهت چیزی نمی‌دانند (93)

هنگامی‌که به‌سوی آن‌ها بازگردید از شما عذرخواهی می‌کنند بگو عذرخواهی نکنید ما هرگز به شما ایمان نخواهیم آورد چرا که خدا ما را از اخبارتان آگاه ساخته و خدا و رسولش اعمال شما را می‌بینند سپس به سوی کسی که دانای پنهان و آشکار است بازگشت داده می‌شوید و او شما را به آنچه انجام می‌دادید آگاه می‌کند (94)

هنگامی‌که به‌سوی آنان بازگردید برای شما به خدا سوگند یاد می‌کنند و از آن‌ها اعراض کنید از آن‌ها اعراض کنید چرا که پلیدند و جایگاهشان دوزخ است و کیفر اعمالی که انجام می‌دادند (95)

برای شما قسم یاد می‌کنند تا از آن‌ها راضی شوید اگر شما از آن‌ها راضی شوید خداوند از جمعیت فاسقان راضی نخواهد شد (96)

از میان اعراب بادیه‌نشین که اطراف شما هستند جمعیتی منافق‌اند و اهل مدینه گروهی سخت به نفاق پایبندند تو آن‌ها را نمی‌شناسی ولی ما آن‌ها را می‌شناسیم به‌زودی آن‌ها را دوبار مجازات می‌کنیم سپس به‌سوی مجازات بزرگی فرستاده می‌شوند (101)

از اموال آن‌ها صدقه‌ای بگیر تا به‌وسیله آن آن‌ها را پاک‌ سازی و پرورش دهی به آن‌ها دعا کن که دعای تو مایه آرامش آن‌هاست و خداوند شنوا و داناست (103)

آیا نمی‌دانستند که فقط خداوند توبه را از بندگانش می‌پذیرد و صدقات را می‌گیرد و خداوند توبه‌پذیر و مهربان است (104)

بنایی که آن‌ها ساختند همواره به صورت یک وسیله شک و تردید در دل‌هایشان باقی می‌ماند مگر اینکه دل‌هایشان پاره پاره شود و خداوند دانا و حکیم است (110)

برای پیامبر و مؤمنان شایسته نبود که برای مشرکان طلب آمرزش کنند هرچند از نزدیکانشان باشند پس از آنکه بر آن‌ها روشن شد که این گروه اهل دوزخ‌اند (113)

و استغفار ابراهیم برای پدرش فقط به خاطر وعده‌ای بود که به او داده بود اما هنگامی‌که برای او روشن شد که وی دشمن خداست از او بیزاری جست به یقین ابراهیم مهربان و بردبار بود (114)

چنان نبود که خداوند قومی را پس از آنکه آنان را هدایت کرد گمراه کند مگر آنکه اموری را که باید از آن بپرهیزند برای آنان بیان نماید زیرا خداوند به هرچیزی داناست (115)

ای کسانی که ایمان آوردید از مخالفت فرمان خدا بپرهیزید و با صادقان باشید (119)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره یونس

 

آیا برای مردم موجب شگفتی بود که به مردی از آن‌ها وحی فرستادیم که مردم را بترسان و به کسانی که ایمان آوردند بشارت ده که برای آنان سابقه‌ای نیک نزد پروردگارشان است کافران گفتند: این مرد ساحر آشکاری است (2)

بازگشت همه شما به سوی اوست خداوند وعده حقی فرموده او آفرینش را آغاز می‌کند سپس آن را بازمی‌گرداند تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند به عدالت جزا دهد و برای کسانی که کافر شدند نوشیدنی از آب سوزان است و عذابی دردناک به خاطر آنکه کفر می‌ورزیدند (4)

آن‌ها که ایمان به ملاقات ما ندارند به زندگی دنیا خشنود شده‌اند و بر آن تکیه کرده‌اند و آن‌ها که از آیات ما غافل‌اند (7)

آن‌ها جایگاهشان آتش است به خاطر کارهایی که انجام می‌دادند (8)

ما امت‌های پیش از شما را هنگامی‌که ظلم کردند هلاک نمودیم در حالی که پیامبرانشان دلایل روشن برای آن‌ها آوردند ولی آن‌ها ایمان نیاوردند این‌گونه گروه مجرمان را کیفر می‌دهیم (13)

و هنگامی‌که آیات روشن ما بر آن‌ها خوانده می‌شود کسانی که ایمان به لقای ما ندارند می‌گویند: قرانی غیر از این بیاور یا آن را تبدیل کن بگو: من حق ندارم که از پیش خود آن را تغییر دهم فقط از چیزی که بر من وحی می‌شود پیروی می‌کنم من اگر پروردگارم را نافرمانی کنم از مجازات روز بزرگ می‌ترسم (15)

می‌گویند: چرا معجزه‌ای از پروردگارش بر او نازل نمی‌شود بگو: غیب تنها برای خدا است شما در انتظار باشید من هم با شما در انتظارم (20)

هیچ‌چیز نمی‌تواند آن‌ها را از خدا نگه دارد گویی با پاره‌هایی از شب تاریک صورت آن‌ها پوشیده شده آن‌ها اهل دوزخ‌اند و جاودانه در آن خواهند ماند (27)

آیا آن‌ها می‌گویند او قران را به‌دروغ به خدا نسبت داده است بگو اگر راست می‌گویید یک سوره همانند آن بیاورید و غیر از خدا هرکس را می‌توانید طلبید (38)

اگر ما پاره‌ای از مجازات‌هایی را که به آن‌ها وعده داده‌ایم در حال حیات تو به تو نشان دهیم و یا پیش از آنکه گرفتار عذاب شوند تو را از دنیا ببریم در هر حال بازگشتشان به سوی ماست سپس خداوند بر آنچه آن‌ها انجام می‌داده‌اند گواه است (46)

بگو من برای خودم زیان و سودی را مالک نیستم مگر آنچه خدا بخواهد برای هر قوم و ملتی سرآمدی است هنگامی‌که اجل آن‌ها فرا رسد نه ساعتی تأخیر می‌کند و نه پیشی می‌گیرد (49)

سپس به کسانی که ستم کرده‌اند گفته می‌شود عذاب ابدی را بچشید آیا جز به آنچه انجام می‌داده‌اید کیفر داده می‌شوید (52)

از تو می‌پرسند آیا آن حق است بگو آری به پروردگارم سوگند حق است و شما نمی‌توانید از آن جلوگیری کنید (53)

در هیچ حال نیستی و هیچ قسمتی از قران را تلاوت نمی‌کنی و هیچ عملی را انجام نمی‌دهید مگر اینکه ما گواه بر شما هستیم در آن هنگام که وارد آن می‌شوید و هیچ‌چیز در زمین و آسمان از پروردگارتان مخفی نمی‌ماند حتی به اندازه سنگینی ذره‌ای و نه کوچک‌تر از آن و نه بزرگ‌تر مگر اینکه در کتاب آشکار ثبت است (61)

بگو آن‌ها که به خدا دروغ می‌بندند رستگار نمی‌شوند (69)

و اگر از قبول دعوتم روی بگردانید من از شما مزدی نمی‌خواهم مزد من تنها بر خداست و من مأمورم که از مسلمین باشم (72)

سپس بعد از نوح رسولانی به سوی قومشان فرستادیم آنان دلایل روشن برایشان آوردند اما آن‌ها به چیزی که پیش از آن تکذیب کرده بودند ایمان نیاورند این‌چنین بر دل‌های تجاوزکاران مهر می‌نهیم (74)

موسی گفت: پروردگارا تو فرعون و اطرافیانش را زینت و اموالی در زندگی دنیا داده‌ای پروردگارا در نتیجه (بندگانت) را از راه تو گمراه می‌سازند پروردگارا اموالشان را نابود کن دل‌هایشان را سخت و سنگین ساز به گونه‌ای که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند (88)

فرمود: دعای شما پذیرفته شد استقامت به خرج دهید و از راه کسانی که نمی‌دانند تبعیت نکنید (89)

چرا هیچ‌یک از شهرها و آبادی‌ها ایمان نیاورده‌اند که به حالشان مفید باشد مگر قوم یونس هنگامی‌که به آن‌ها ایمان آوردند عذاب رسوا کننده را در زندگی و دنیا از آن برطرف ساختیم و تا مدت معینی آن‌ها را بهره‌مند ساختیم (98)

بگو نگاه کنید چه چیز در آسمان‌ها و زمین است اما این آیات و انذارها به حال کسی که ایمان نمی‌آورند مفید نخواهد بود (101)

آیا آن‌ها جز همانند روزهای پیشین را انتظار می‌کشند بگو شما انتظار بکشید من نیز با شما انتظار می‌کشم (102)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره هود

 

که جز الله را نپرستید من از سوی او برای شما بیم‌دهنده و بشارت‌دهنده‌ام (2)

و اینکه از پروردگار خویش آمرزش بطلبید سپس به‌سوی او بازگردید تا شما را تا مدت معینی به خوبی بهره‌مند سازد و به هر صاحب فضیلتی به مقدار فضیلتش ببخشد و اگر روی‌گردان شوید من بر شما از عذاب روز بزرگی بیمناکم (3)

بازگشت شما به‌سوی الله است و او بر هر چیز تواناست (4)

هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را می‌داند همه این‌ها در کتاب آشکاری ثبت است (6)

و اگر مجازات را تا زمان محدودی از آن‌ها به تأخیر اندازیم می‌گویند چه چیزی مانع آن شده است آگاه باشید آن روز که به سراغشان آید از آن‌ها بازگردانده نخواهد شد و آنچه را مسخره می‌کردند دامانشان را می‌گیرد (8)

کسانی که زندگی دنیا و زینت آن را بخواهند اعمالشان را در همین دنیا به طور کامل به آن‌ها می‌دهیم و چیزی کم و کاست از آن‌ها نخواهد شد (15)

آن‌ها در آخرت جز آتش نخواهند داشت و آنچه را در دنیا انجام داده‌اند بر باد می‌رود و آنچه را عمل می‌کردند باطل و بی‌اثر می‌شود (16)

آن‌ها هیچ‌گاه توانایی فرار در زمین را ندارند و جز خدا پشتیبان‌هایی نمی‌یابند عذاب خدا برای آن‌ها مضاعف خواهد بود آن‌ها هرگز توانایی شنیدن نداشتند و نمی‌دیدند (20)

ای قوم چه کسی مرا در برابر (مجازات) خدا یاری می‌دهد اگر آنان را طرد کنم آیا اندیشه نمی‌کنید (30)

به نوح وحی شد که جز آن‌ها که ایمان آورده‌اند دیگر هیچ‌کس از قوم تو ایمان نخواهد آورد پس از کارهایی که کرده‌اند غمگین نباش (36)

و در حضور ما و طبق وحی ما کشتی بساز و درباره آن‌ها که ستم کردند شفاعت مکن که آن‌ها غرق‌شدنی هستند (27)

او مشغول ساختن کشتی بود و هر زمان گروهی از اشراف و قومش بر او می‌گذشتند او را مسخره می‌کردند گفت: اگر ما را مسخره می‌کنید ما نیز شما را همین‌گونه مسخره خواهیم کرد (38)

به‌زودی خواهید دانست چه کسی عذاب خارکننده به سراغش خواهد آمد و مجازات جاودان بر او وارد خواهد شد (39)

تا آن زمان که فرمان ما رسید و تنور جوشیدن گرفت گفتیم از هر جفتی از حیوانات یک زوج در آن حمل کن همچنین خاندانت را مگر آن‌ها که قبلاً وعده هلاک آنان داده شده و همچنین مؤمنان را اما جز عده کمی همراه او ایمان نیاوردند (40)

او گفت: به نام خدا بر آن سوار شوید و هنگام حرکت و توقف کشتی یاد او کنید که پروردگار آمرزنده و مهربان است (41)

و آن کشتی آن‌ها را از میان امواجی همچون کوه‌ها حرکت می‌داد نوح فرزندش را که در گوشه‌ای بود صدا زد پسرم همراه ما سوار شو و با کافران مباش (42)

گفت به‌زودی به کوهی پناه می‌برم تا مرا از آب حفظ کند گفت: امروز هیچ نگهداری در برابر فرمان خدا نیست مگر آن‌کس را که او رحم کند در این هنگام موج در میان آن دو حائل شد و او در زمره غرق‌شدگان قرار گرفت (43)

گفته شد ای زمین آبت را فرو بر و ای آسمان خودداری کن و آب فرو نشست و کار پایان یافت بر جودی پهلو گرفت و گفته شد دور باد قوم ستمگر (44)

گفته شد ای نوح با سلامت و برکاتی از ناحیه ما بر تو و بر تمام امت‌هایی که با تواند فرود آی و امت‌هایی نیز هستند که ما آن‌ها را از نعمت‌ها بهره‌مند خواهیم ساخت سپس عذاب دردناکی از سوی ما به آن‌ها می‌رسد (48)

و هنگامی‌که فرمان ما رسید هود و کسانی را که با او ایمان آورده بودند به رحمت خود نجات دادیم و آن‌ها را از عذاب شدید رهایی بخشیدیم (58)

و این قوم عاد بود که آیات پروردگارشان را انکار ردند و پیامبران او را معصیت نمودند و از فرمان هر ستمگر دشمن حق پیروی کردند (59)

آنان در این دنیا و روز قیامت لعنت به دنبال دارند بدانید عاد نسبت به پروردگارشان کفر ورزیدند دور باد عاد قوم هود (60)

ای قوم من این ناقه خداوند است که برای شما نشانه‌ای است بگذارید در زمین خدا به چرا مشغول شود هیچ‌گونه آزاری به او نرسانید که به‌زودی عذاب خدا شما را خواهد گرفت (64)

آن‌ها آن (ناقه) را از پای درآوردند و گفت: سه روز در خانه‌هایتان بهره‌مند گردید (و بعد از آن عذاب الهی فرا خواهد رسید) این وعده‌ای است که دروغ نخواهد بود (65)

و هنگامی‌که فرمان ما فرارسید صالح و کسانی را که با او ایمان آورده بودند به رحمت خود از رسوایی آن روز رهایی بخشیدیم چرا که پروردگارت قوی و شکست‌ناپذیر است (66)

و کسانی را که ستم کرده بودند صیحه[4] فرو گرفت و در خانه‌هایشان به روی هم افتادند و مردند (67)

آن‌چنان که گویی هرگز ساکن آن دیار نبودند بدانید قوم ثمود پروردگارشان را انکار کردند دور باد قوم ثمود (68)

فرستادگان ما برای ابراهیم بشارت آوردند گفتند: سلام گفت: سلام و طولی نکشید که گوساله بریانی آورد (69)

ای ابراهیم از این صرف‌نظر کن که فرمان پروردگارت فرارسیده و به طور قطع عذاب به سراغ آن‌ها می‌آید و برگشت ندارد (76)

و هنگامی‌که رسولان ما به سراغ لوط آمدند از آمدنشان ناراحت شد و قلبش پریشان گشت و گفت: امروز روز سختی است (77)

قوم او به سرعت به سراغ او رفتند و قبلاً کارهای بد انجام می‌دادند گفت: ای قوم من این‌ها دختران من‌اند برای شما پاکیزه‌ترند از خدا بترسید و مرا در مقابل مهمانانم رسوا نسازید آیا در میان شما یک مرد فهمیده و آگاه وجود ندارد (78)

گفتند: تو که میدانی ما تمایلی به دختران تو نداریم و خوب می‌دانی ما چه می‌خواهیم (79)

گفت: ای کاش در برابر شما قدرتی داشتم یا تکیه‌گاه و پشتیبان محکمی در اختیار من بود (80)

گفتند: ای لوط ما فرستادگان پروردگار توایم آن‌ها هرگز دسترسی به تو نخواهند کرد در دل شب خانواده‌ات را حرکت ده و هیچ‌یک از شما پشت سرش را نگاه نکند مگر همسرت که او هم به همان بلایی که آن‌ها گرفتار می‌شوند گرفتار خواهد شد موعد آن‌ها صبح است آیا صبح نزدیک نیست (81)

و هنگامی‌که فرمان ما رسید آن را زیر و رو کردیم و بارانی از سنگ متراکم بر روی هم بر آن‌ها نازل نمودیم (82)

نزد پروردگارت نشان‌دار بود و آن از ستمگران دور نیست (83)

و به‌سوی مدین برادرشان شعیب را گفت: ای قوم من خدا را پرستش کنید که جز او معبود دیگری بر شما نیست پیمانه و وزن را کم نکنید من شما را در نعمت می‌بینم از عذاب روز فراگیر بر شما بیمناکم (84)

ای قوم هرکاری از دستتان ساخته است انجام دهید من هم کار خود را خواهم کرد و به‌زودی خواهید دانست چه کسی عذاب خارکننده به سراغش می‌آید و چه کسی دروغ‌گوست شما انتظار بکشید من هم در انتظارم (93)

و هنگامی‌که فرمان ما رسید شعیب و کسانی را که به او ایمان آورده بودند به رحمت خود نجات دادیم و آن‌ها را که ستم کردند صیحه فرو گرفت و در دیار خود به رو افتادند (94)

آن‌چنان که گویی هرگز از ساکنان آن نبودند دور باد مدین از رحمت خدا همان‌گونه که قوم ثمود دور شدند (95)

روز قیامت او در پیشاپیش قومش خواهد بود آن‌ها را وارد آتش می‌کند و چه بد آبشخوری است که بر آن وارد می‌شوند (98)

آنان در این جهان و روز قیامت لعنتی به دنبال دارند و چه بد عطایی است که نصیب آنان می‌شود (99)

و این‌چنین است مجازات پروردگار تو هنگامی‌که شهرها و آبادی‌های ظالم را مجازات می‌کند مجازات او دردناک و شدید است (102)

در این نشانه‌ای است برای کسی که از عذاب آخرت نمی‌ترسد همان روزی است که مردم در آن جمع می‌شوند و روزی که همه آن را مشاهده می‌کنند (103)

و ما آن را جز تا زمان محدودی تأخیر نمی‌اندازیم (104)

آن روز که فرا رسد هیچ‌کس به جز او سخن نمی‌گوید گروهی بدبخت‌اند و گروهی خوشبخت (105)

اما آن‌ها که بدبخت شدند در آتش‌اند و برای آنان در آنجا زفیر و شهیق (ناله‌های طولانی دم و بازدم) است (106)

جاودانه در آن خواهند ماند تا آسمان‌ها و زمین برپاست مگر آنچه پروردگارت بخواهد پروردگارت هر چه را بخواهد انجام می‌دهد (107)

و بر ظالمان تکیه ننمایید که موجب می‌شود آتش شما را فراگیرد و در آن حال هیچ ولی و سرپرستی جز خدا نخواهید داشت و یاری نمی‌شوید (113)

مگر کسی را که پروردگارت رحم کند و برای همین آن‌ها را آفرید و فرمان پروردگارت قطعی شده که جهنم را از همه جن و انس پر خواهد کرد (119)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره یوسف

 

تا آنگاه که رسولان مأیوس شدند و گمان کردند که به آن‌ها دروغ گفته شده در این هنگام یاری ما به سراغ آن‌ها آمد آنان را که خواستیم نجات یافتند و مجازات و عذاب ما از قوم گنه‌کار بازگردانده نمی‌شود (110)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الرعد

 

و اگر تعجب می‌کنی عجیب گرفتار آن‌هاست که می‌گویند آیا هنگامی‌که ما خاک شدیم به خلقت جدیدی بازمی‌گردیم آن‌ها کسانی هستند که به پروردگارشان کافر شدند و آنان غل و زنجیرها به گردنشان است و آن‌ها اهل دوزخ‌اند و جاودانه در آن خواهند ماند (5)

آن‌ها پیش از حسنه از تو تقاضای شتاب در سینه می‌کنند با اینکه پیش از آن‌ها بلای عبرت‌انگیز نازل شده است و پروردگار تو نسبت به مردم با اینکه ظلم می‌کنند دارای مغفرت است و پروردگارت دارای عذاب شدیدی است (6)

کسانی که کافر شده‌اند می‌گویند: چرا آیه از پروردگارش بر او نازل نشده تو فقط بیم‌دهنده‌ای و برای هر گروهی هدایت‌کننده‌ای (7)

برای انسان مأمورانی است که پی‌در‌پی از پیش او و از پشت سرش او را از فرمان خدا حفظ می‌کنند خداوند سرنوشت هیچ قوم را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند و هنگامی‌که خدا اراده سونی به قومی کند هیچ‌چیز مانع آن نخواهد شد و جز خدا سرپرستی نخواهند داشت (11)

او کسی است که برق را به شما نشان می‌دهد که هم مایه ترس است و هم مایه امید و ابرهای سنگین‌بار ایجاد می‌کند (12)

و رعد تسبیح و حمد او می‌گویند و فرشتگان از ترس او و صاعقه‌ها را می‌فرستد و هرکس را بخواهد گرفتار آن می‌سازد درباره خدا به مجادله مشغول‌اند و او قدرتی بی‌انتها دارد (13)

تمام کسانی که در آسمان‌ها و زمین هستند از روی اطاعت یا اکراه و همچنین سایه‌هایشان هر صبح و عصر برای خدا سجده می‌کنند (15)

برای آن‌ها که دعوت پروردگارشان را اجابت کردند نتیجه نیکوتر است و کسانی که دعوت او را اجابت نکردند اگر تمام آنچه روی زمین است و همانندش از آن آن‌ها باشد همه را برای رهایی از عذاب می‌دهند برای آن‌ها حساب بدی است و جایگاهشان جهنم و چه بد جایگاهی است (18)

و آن‌ها که پیوندهایی را که خدا دستور به برقراری آن داده برقرار می‌دارند و از پروردگارشان می‌ترسند و از بدی حساب بیم دارند (21)

آن‌ها که عهد الهی را پس از محکم کردن می‌شکنند و پیوندهایی را که خدا دستور به برقراری آن داده قطع می‌کنند و در روی زمین فساد می‌نمایند لعنت برای آن‌هاست و بدی سرای آخرت (25)

خدا روزی را برای هرکس بخواهد وسیع برای هر کس بخواهد تنگ قرار می‌دهد ولی آن‌ها به زندگی دنیا شاد شده‌اند در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت متاع ناچیز است (26)

کسانی که کافر شدند می‌گویند: چرا آیه از پروردگارشان بر او نازل نشده است بگو خداوند هر کس را بخواهد گمراه و هرکس را که بازگردد به‌سوی خودش هدایت می‌کند (27)

اگر به وسیله قران کوه‌ها به حرکت در آیند یا زمین‌ها قطعه قطعه شوند یا به‌وسیله آن با مردگان سخن گفته شود ولی همه کارها در اختیار خداست آیا آن‌ها که ایمان آوردند نمی‌دانند که اگر خدا بخواهد همه مردم را هدایت می‌کند و پیوسته بلاهای کوبنده‌ای بر کافران به خاطر اعمالشان وارد می‌شود و یا به نزدیکی خانه آن‌ها فرود می‌آید تا وعده خدا فرا رسد به یقین خداوند در وعده خود تخلف نمی‌کند (31)

پیامبران پیش از تو را نیز مورد استهزا قرار دادند من به کافران مهلت دادم سپس آن‌ها را گرفتم دیدی مجازات من چگونه است (32)

در دنیا برای آن‌ها عذابی است و عذاب آخرت سخت‌تر است و در برابر خدا هیچ‌کس نمی‌تواند آن‌ها را نگه دارد (34)

توصیف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده نهرهای آب از زیر درختانش جاری است میوه آن همیشگی و سایه‌اش دائمی است این سرانجام کسانی است که پرهیزگاری پیشه کردند و سرانجام کافران آتش است (35)

و اگر پاره‌ای از مجازات‌ها را که به آن‌ها وعده می‌دهیم به تو نشان دهیم تو را بمیرانیم در هر حال تو فقط مأمور ابلاغ هستی و حساب بر ماست (40)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره ابراهیم

 

همان خدایی که آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است از آن اوست وای برای کافران از مجازات شدید (2)

ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا برای آن‌ها آشکار سازد سپس خدا هرکس را بخواهد گمراه و هرکس را بخواهد هدایت می‌کند و او توانا و حکیم است (4)

و هنگامی را که پروردگارتان اعلام داشت اگر شکرگزاری کنید بر شما خواهم افزود و اگر ناسپاسی کنید مجازاتم شدید است (7)

کافران به پیامبران خود گفتند: ما قطعاً شما را از سرزمین خود بیرون خواهیم کرد مگر اینکه به آیین ما بازگردید در این حال پروردگارشان به آن‌ها وحی فرستاد که ما ظالمان را هلاک می‌کنیم (13)

و شما را بعد از آنان در زمین سکوت خواهیم داد این برای کسی است که از مقام من بترسد و از عذاب بیمناک باشد (14)

و آن‌ها تقاضای فتح و پیروزی کردند و هر گردنکش منحرفی نا‌امید و نابود شد (15)

به دنبال او جهنم خواهد بود و از آب بد بوی متعفنی نوشانده می‌شود (16)

به زحمت جرعه جرعه آن را سر می‌کشد و هرگز حاضر نیست به میل خود آن را بیاشامد و مرگ از هرجا به سراغ او می‌آید ولی با این همه نمی‌میرد و به دنبال آن عذاب شدیدی است (17)

و همه آن‌ها در برابر خدا ظاهر می‌شوند در این هنگام ضعفا به مستکبران می‌گویند: ما پیروان شما بودیم آیا شما حاضرید سهمی ازعذاب الهی را بپذیرید و از ما بردارید آن‌ها می‌گویند: اگر خدا ما را هدایت کرده بود ما نیز شما را هدایت می‌کردیم چه بی‌تابی کنیم و چه شکیبایی تفاوتی برای ما ندارد راه گریزی برای ما نیست (21)

خداوند کسانی را که ایمان آورده‌اند به خاطر گفتار و اعتقاد ثابتشان استوار می‌دارد هم در این جهان و هم در سرای دیگر و ستمگران را گمراه می‌سازد خداوند هر کار را بخواهد انجام می‌دهد (27)

آیا ندیدی کسانی را نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند و قوم خود را به سرای نیستی و نابودی کشاندند (28)

جهنم است که آن‌ها در آتش آن وارد می‌شوند و بد قرارگاهی است (29)

آن‌ها برای خدا همتایانی قرار دادند تا از راه او گمراه سازند بگو بهره گیرید اما عاقبت کار شما به‌سوی آتش است (30)

گمان مبر که خدا از آنچه ظالمان انجام می‌دهند غافل است آن‌ها را برای روزی تأخیر انداخته است که چشم‌ها در آن از حرکت بازمی‌ایستد (42)

گردن‌ها را کشیده سرها را به آسمان بلند کرده حتی پلک چشم‌هایشان از حرکت بازمی‌ماند زیرا به هر طرف نگاه کنند آثار عذاب آشکار است و دل‌هایشان خالی می‌گردد (43)

و مردم را از روزی که عذاب الهی به سراغشان می‌آید بترسان آن روز که ظالمان می‌گویند: پروردگارا مدت کوتاهی ما را مهلت ده تا دعوت تو را بپذیریم و از پیامبران پیروی کنیم مگر قبلاً سوگند نکرده بودید که زوال و فنایی برای شما نیست (44)

پس گمان مبر که خدا وعده‌ای را که به پیامبرانش داده تخلف کند چرا که خداوند قادر و انتقام گیرنده است (47)

در آن روز که این زمین به زمین دیگر و آسمان‌ها مبدل می‌شود و آنان در پیشگاه خداوند واحد قهار ظاهر می‌گردند (48)

و در آن روز مجرمان را با هم در غل و زنجیر می‌بینی (49)

لب‌هایشان از قطران (ماده چسبنده بدبوی قابل اشتعال) است و صورت‌هایشان را آتش می‌پوشاند (50)

تا خداوند هر کس را هر آنچه انجام داده جزا دهد به یقین خداوند سریع‌الحساب است (51)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الحجر

 

ما اهل هیچ شهر و دیاری را هلاک نکردیم مگر اینکه اجل معین داشتند (4)

هیچ گروهی از اجل خود پیشی نمی‌گیرد و از آن عقب نخواهد افتاد (5)

ما فرشتگان را جز به حق نازل نمی‌کنیم و هرگاه نازل شوند دیگر به این‌ها مهلت داده نمی‌شود (8)

ماییم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم و ماییم وارث (23)

هنگامی‌که کار را به پایان رساندیم و در او از روح خدا دمیدم همگی برای او سجده کنید (29)

همه فرشتگان بی‌استثنا سجده کردند (30)

جز ابلیس که ابا کرد از اینکه با سجده کنندگان باشد (31)

فرمود ای ابلیس چرا با سجده کنندگان نیستی (32)

گفت: من هرگز برای بشری که او را از گل خشکیده‌ای که از گل بدبویی گرفته شده است آفریده‌ای سجده نخواهم کرد (33)

فرمود بیرون رو که رانده شده‌ای و لعنت تا روز قیامت بر تو خواهد بود (35)

و عذاب و کیفر من همان عذاب دردناک است (50)

گفت: مأموریت شما چیست ای فرستادگان خدا (57)

گفتند: ما به‌سوی قومی گناهکار مأموریت یافته‌ایم (58)

مگر خاندان لوط که همگی آن‌ها را نجات خواهیم داد (59)

به جز همسرش که مقدر داشتیم از بازماندگان باشد (60)

هنگامی‌که فرستادگان به سراغ خاندان لوط آمدند (61)

گفت: شما گروه ناشناسی هستید (62)

گفتند: ما همان چیزی را برای تو آورده‌ایم که آن‌ها در آن تردید داشته‌اند (63)

ما واقعیت مسلمی را برای تو آورده‌ایم و راست می‌گوییم (64)

پس خانواده‌ات را در اواخر شب بردار و از اینجا ببر و خودت به دنبال آن‌ها حرکت کن و کسی از شما به پشت سر خویش ننگرد مأمور هستید بروید (65)

و ما به لوط این موضوع را وحی فرستادیم که صبحگاهان همه آن‌ها ریشه‌کن خواهند شد (66)

اهل شهر آمدند در حالی که شادمان بودند (67)

گفتند: این‌ها میهمانان من‌اند آبروی مرا نریزید (68)

از خدا بترسید و مرا شرمنده نسازید (69)

گفتند: مگر ما تو را از جهانیان نهی نکردیم (70)

گفت: دختران من حاضرند اگر می‌خواهید کار صحیحی انجام دهید (71)

به جان تو سوگند این‌ها در مستی خود سرگردان‌اند (72)

سرانجام همان طلوع آفتاب صیحه (مرگ‌بار، به صورت صاعقه یا زمین‌لرزه) آن‌ها را فراگرفت (73)

سپس بالای آن را پایین قرار دادیم و بارانی از سنگ بر آن‌ها فرو ریختیم (74)

ما از آن‌ها انتقام گرفتیم و این دو بر سر راه آشکار است (79)

و اصحاب حجر پیامبران را تکذیب کردند (80)

ما آیات خود را به آن‌ها دادیم ولی آن‌ها از آن روی گرداندند (81)

آن‌ها خانه‌های امن در دل کوه‌ها می‌تراشیدند (82)

اما سرانجام صیحه صبحگاهان آنان را فراگرفت (83)

و آنچه را به دست آورده بودند آن‌ها را از عذاب الهی نجات نداد (84)

و بگو من انذار کننده آشکارم (89)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره النحل

 

فرمان خدا فرا رسیده است برای آن عجله نکنید منزه و برتر است خداوند از آنچه همتای او قرار می‌دهند (1)

فرشتگان را با روح به فرمانش بر هرکس از بندگانش بخواهد نازل می‌کند که معبودی جز من نیست از من بپرهیزید (2)

و چهارپایان را آفرید در حالی که در آن‌ها برای شما وسیله پوشش و منافع دیگری است و از گوشت آن‌ها می‌خورید (5)

همچنین اسب‌ها و استرها و الاغ‌ها را آفرید تا بر آن‌ها سوار شوید و زینت شما باشد و چیزهایی می‌آفریند که نمی‌دانید (8)

او کسی است که دریا را مسخر ساخت تا از آن گوشت تازه بخورید و زیوری برای پوشیدن از آن استخراج کنید و کشتی‌ها را می‌بینی که سینه دریا را می‌شکافند تا شما از فضل خدا بهره گیرید و شاید شکر نعمت‌های او را به جا آورید (14)

کسانی که قبل از ایشان بودند از این توطئه داشتند ولی خداوند به سراغ شالوده (زندگی) آن‌ها رفت و آن را از اساس ویران کرد و سقف را از بالا بر سرشان فرو ریخت و عذاب از آنجایی که نمی‌دانستند به سراغشان آمد (26)

سپس روز قیامت خدا آن‌ها را رسوا می‌سازد و می‌گوید: شریکانی که شما برای من ساختید و به خاطر آن‌ها با دیگران دشمنی می‌کردید کجا هستند کسانی که به آن‌ها علم داده شده می‌گویند رسوایی و بدبختی امروز بر کافران است (27)

آیا آن‌ها انتظاری جز این دارند که فرشتگان به سراغشان بیایند یا فرمان پروردگارت فرا رسد کسانی که پیش از اینان بودند نیز چنین کردند خداوند به آن‌ها ستم نکرد ولی آنان به خویشتن ستم می‌نمودند (33)

هرقدر بر هدایت آن‌ها حریص باشی (سودی ندارد) که خداوند کسی را که گمراه ساخت هدایت نمی‌کند و آن‌ها یاورانی نخواهند داست (37)

آیا توطئه‌گران از این ایمن گشتند که ممکن است خدا آن‌ها را در زمین فرو برد و یا مجازات از آنجا که انتظارش را ندارند به سراغشان آید (45)

یا به هنگامی در رفت و آمدند دامانشان را بگیرد در حالی که قادر به فرار نیستند (46)

آیا آن‌ها مخلوقات خدا را ندیدند که سایه‌هایشان از راست و چپ حرکت دارند و با خضوع برای خدا سجده می‌کنند (48)

تمام آنچه در آسمان‌ها و زمین از جنبندگان وجود دارد و همچنین فرشتگان برای خدا سجده می‌کنند و تکبر نمی‌ورزند (49)

آن‌ها از پروردگارشان که حاکم بر آن‌هاست می‌ترسند و آنچه را مأموریت دارند انجام می‌دهند (50)

خداوند فرمان داده دو معبود انتخاب نکنید معبود همان خدای یگانه است تنها از من بترسید (51)

آنچه در آسمان‌ها و زمین است از آن توست و دین خالص همواره از آن او می‌باشد آیا از غیر او می‌ترسید (52)

تا نعمت‌هایی را که به آن‌ها داده‌ایم کفران کنند چند روزی بهره گیرید اما به‌زودی خواهید دانست (55)

و اگر خداوند مردم را به خاطر ظلمشان مجازات می‌کرد جنبنده‌ای را بر پشت زمین باقی نمی‌گذارد ولی آن‌ها را تا زمان معینی به تأخیر می‌اندازد و هنگامی‌که اجلشان فرا رسد نه ساعتی تأخیر می‌کنند و نه ساعتی پیشی می‌گیرند (61)

به خدا سوگند به سوی امت‌هایی پیش از تو پیامبرانی فرستادیم اما شیطان اعمالشان را در نظرشان آراست و امروز او ولی و سرپرستشان است و مجازات دردناکی برای آن‌هاست (63)

خداوند بعضی از شما را بر بعضی دیگر از نظر روزی برتری داد اما آن‌ها که برتری داده شده‌اند حاضر نیستند از روزی خود به بردگانشان بدهند و همگی در آن مساوی گردند آیا آنان نعمت خدا را انکار می‌کنند (71)

خداوند برای شما از جنس خودتان همسرانی قرار داد و از همسرانتان برای شما فرزندان و نوه‌هایی بوجود آورد و از پاکیزه‌ها به شما روزی داد آیا به باطل ایمان آورند و نعمت خدا را انکار می‌کنند (72)

خداوند مثالی زده است دو نفر را که یکی از آن دو گنگ مادرزاد است و قادر بر هیچ کاری نیست و سربار صاحبش می‌باشد او را در پی هرکاری بفرستد خوب انجام نمی‌دهد آیا چنین انسانی با کسی که امر به عدل و داد می‌کند و بر راهی راست قرار دارد برابر است (76)

و خدا برای شما از خانه‌هایتان محل سکونت قرار داد و از پوست چهارپایان نیز برای شما خانه‌هایی قرار داد که روز کوچ کردن و روز اقامتتان به آسانی می‌توانید آن‌ها را جا‌به‌جا کنید و از پشم و کرک و موی آن‌ها برای شما اثاث و متاع تا زمان معینی قرار داد (80)

روزی را که از هر امتی گواهی بر آنان برمی‌گزینیم سپس به آنان که کفر ورزیدند اجازه داده نمی‌شود و اجازه عذرخواهی و تقاضای عفو به آنان نمی‌دهند (84)

و هنگامی‌که ظالمان عذاب را ببینند نه به آن‌ها تخفیف داده می‌شود و نه مهلت (85)

کسانی که کافر شدند و از راه خدا بازداشتند به خاطر فسادی که می‌کردند عذابی بر عذابشان می‌افزاییم (88)

سوگندهایتان را وسیله تقلب و خیانت در میان خود قرار ندهید مبادا گامی بعد از ثابت گشتن متزلزل شود و به خاطر بازداشتن از راه خدا آثار سوء آن را بچشید و برای شما عذاب عظیمی خواهد بود (94)

به یقین کسانی که به آیات الهی ایمان نمی‌آورند خدا آن‌ها را هدایت نمی‌کند و برای آنان عذاب دردناکی است (104)

کسانی که بعد از ایمان کافر شوند به جز آن‌ها که تحت فشار واقع شدند در حالی که قلبشان آرام و با ایمان است آری آن‌ها که سینه خود را برای پذیرش کفر گشوده‌اند غضب خدا بر آن‌هاست و عذاب عظیمی در انتظارشان (106)

خداوند مثلی زده است منطقه آبادی که امن و آرام و مطمئن بود و همواره روزیش از هرجا می‌رسید اما به نعمت‌های خدا ناسپاسی کردند و خداوند به خاطر اعمالی که انجام می‌دادند لباس گرسنگی و ترس را بر اندامشان پوشانید (112)

پیامبری از خودشان به سراغ آن‌ها آمد او را تکذیب کردند از این عذاب الهی آن‌ها را فرا گرفت در حالی که ظالم بودند (113)

بهره کمی است و عذاب دردناکی در انتظار آنان است (117)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الاسراء

 

هنگامی‌که نخستین وعده فرارسد گروهی از بندگان پیکارجوی خود را بر ضد شما می‌انگیزیم (تا شما را سخت در هم کوبند) خانه‌ها را جستجو می‌کنند و این وعده‌ای است قطعی (5)

سپس شما را بر آن‌ها چیره می‌کنیم و شما را به وسیله دارایی‌ها و فرزندانی کمک خواهیم کرد و نفرات شما را بیشتر قرار می‌دهیم (6)

امید است پروردگارتان به شما رحم کند هرگاه برگردید ما باز هم بازمی‌گردیم و جهنم را برای کافران زندان سختی قرار دادیم (8)

و اینکه آن‌ها که به قیامت ایمان نمی‌آورند عذاب دردناکی برای آنان آماده ساخته‌ایم (10)

چه بسیار مردمی که در قرون بعد از نوح زندگی می‌کردند آن‌ها را هلاک کردیم و کافی است که پروردگارت از گناهان بندگانش آگاه و نسبت به آن بیناست (17)

آن‌کس که زندگی زودگذر را می‌طلبد آن مقدار از آن را که بخواهیم و به هرکس که اراده کنیم می‌دهیم سپس دوزخ را برای او قرار خواهیم داد که در آتش سوزانش می‌سوزد در حالی که نکوهیده و رانده است (18)

و کسی را که خداوند خونش را حرام شمرده نکشید به جز به حق و آن‌کس که مظلوم کشته شده برای ولی‌اش سلطه قرار داده‌ایم اما در قتل اسراف نکنید چرا که او مورد حمایت است (33)

آیا پروردگارتان فرزندان پسر را مخصوص شما ساخته و خودش دخترانی از فرشتگان برگزیده است شما سخن بزرگ می‌گویید (40)

همان روز که شما را فرا می‌خواند شما هم اجابت می‌کنید در حالی که حمد او را می‌گویید می‌پندارید تنها مدت کوتاهی درنگ کرده‌اید (52)

پروردگار شما از شما آگاه‌تر است اگر بخواهد شما را مشمول رحمت خود می‌سازد و اگر بخواهد مجازات می‌کند و. ما تو را به عنوان مأمور بر آنان نفرستاده‌ایم (54)

کسانی را که آنان می‌خوانند خودشان وسیله‌ای به پروردگارشان می‌جویند وسیله‌ای هر چه نزدیک‌تر و به رحمت او امیدوارند و از عذاب او می‌ترسند چرا که عذاب پروردگارت همواره در خور پرهیز و وحشت است (57)

هیچ شهر و آبادی نیست مگر اینکه آن را پیش از روز قیامت هلاک می‌کنیم یا به عذاب شدیدی گرفتارشان خواهیم ساخت این در کتاب الهی ثبت است (58)

هیچ‌چیز مانع ما نبود که این معجزات را بفرستیم جز اینکه پیشینیان آن را تکذیب کردند ما به ثمود ناقه دادیم که روشنگر بود اما بر آن ستم کردند ما معجزات را فقط برای بیم‌دادن می‌فرستیم (59)

آیا از این ایمن هستید که در خشکی شما را در زمین فرو ببرد یا طوفانی از سنگ‌ریزه بر شما بفرستد سپس حافظ برای خود نیابید (68)

یا اینکه ایمن هستید که بار دیگر شما را به دریا بازگرداند و تندباد کوبنده‌ای بر شما بفرستد و شما را به خاطر کفرتان غرق کند سپس دادخواه و خونخواهی در برابر ما پیدا نکنید (69)

ما آدمی‌زادگان را گرامی داشته‌ایم و آن‌ها را در خشکی دریا حمل کردیم و از انواع روزی‌های پاکیزه به آنان روزی دادیم و آن‌ها را بر بسیاری از موجوداتی که خلق کرده‌ایم برتری بخشیدیم (70)

اگر چنین می‌کردی ما دو برابر مجازات در زندگی دنیا و دو برابر آن‌ها را بعد از مرگ به تو می‌چشاندیم سپس در برابر ما یاوری برای خود نمی‌یافتی (75)

و نزدیک بود تو را از این سرزمین بلغزانند تا از آن بیرونت کنند و هرگاه چنین می‌کردند و پس از تو جز مدت کمی باقی نمی‌ماندند (76)

ما به موسی نه معجزه روشن دادیم پس از بنی‌اسرائیل سؤال کن آن زمان که این به سراغ آن‌ها آمد فرعون به او گفت: ای موسی گمان می‌کنم تو دیوانه‌ای (101)

گفت: تو می‌دانی این آیات را جز پروردگار آسمان‌ها و زمین برای روشنی دل‌ها نفرستاده و من گمان می‌کنم ای فرعون تو هلاک خواهی شد (102)

پس تصمیم گرفت آنان را از سرزمین ریشه‌کن سازد ولی ما او و تمام کسانی را که با او بودند غرق کردیم (103)

و ما قران را به حق نازل کردیم و به حق نازل شد و تو را جز به عنوان بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده نفرستادیم (105)

 

 

 

 

 

سوره الکهف

 

در حالی که ثابت و مستقیم و نگاهبان کتاب‌های دیگر است تا از عذاب شدید او بترساند و مؤمنانی را که کارهای شایسته انجام می‌دهند بشارت دهد که پاداش نیکویی برای آن‌هاست (2)

و خورشید را می‌دیدی که به هنگام طلوع به سمت راست غارشان متمایل گردد و به هنگام غروب به سمت چپ و آن‌ها در محل وسیعی از آن قرار داشتند این از آیات خداست هرکس را خدا هدایت کند هدایت‌یافته واقعی است و هرکس را گمراه نماید هرگز ولی و راهنمایی برای او نخواهی یافت (17)

بگو این حق است از سوی پروردگارتان هرکس می‌خواهد ایمان بیاورد و هرکس می‌خواهد کافر گردد ما برای ستمگران آتشی فراهم کرده‌ایم که سراپرده‌اش آنان را از هر سو احاطه کرده است و اگر تقاضای آب کنند آبی برای آنان می‌آورند که همچون فلز گداخته صورت‌ها را بریان می‌کند چه بد نوشیدنی چه بد محل اجتماعی است (29)

و تمام میوه‌های آن نابود شد و او به خاطر هزینه‌هایی که در آن صرف کرد پیوسته دست‌های خود را به هم می‌مالید در حالی که تمام باغ بر داربست‌هایش فرو ریخته بود می‌گفت: ای کاش کسی را همتای پروردگارم قرار نداده بودم (42)

و گروهی نداشت که او را در برابر خداوند یاری دهد و از خودش نمی‌توانست یاری گیرد (43)

در آنجا ثابت شد که ولایت از آن خداوند بر حق است که برترین ثواب و بهترین عاقبت را دارد (44)

به یاد آرید زمانی را که به فرشتگان گفتیم برای آدم سجده کنید آن‌ها همگی سجده کردند جز ابلیس که از جن بود و از فرمان پروردگارش بیرون شد آیا او و فرزندانش را به جای من و اولیای خود انتخاب می‌کنید در حالی که آن‌ها دشمن شما هستند چه جایگزین بدی است برای ستمکاران (50)

من هرگز آن‌ها را به هنگام آفرینش آسمان‌ها و زمین و نه به هنگام آفرینش خودشان حاضر نساختم و من هیچ‌گاه گمراه‌کنندگان را دستیار خود قرار نمی‌دهم (51)

ما پیامبران را جز به عنوان بشارت‌دهنده و انذار کننده نمی‌فرستیم اما کافران همواره مجادله به باطل می‌کنند تا حق را به‌وسیله آن از میان بردارند و آیات ما و مجازات‌هایی را که به آنان وعده داده شده است به باد مسخره گرفتند (56)

این شهرها و آبادی‌هایی است که ما آن‌ها را هنگامی‌که ستم کردند هلاک نمودیم و برای هلاکتشان موعدی قرار دادیم (59)

به خاطر بیاور هنگامی را که موسی به دوست خود گفت دست از جست‌وجو برنمی‌دارم تا به محل تلاقی دو دریا برسم هرچند مدت طولانی به راه خود ادامه دهم (60)

هنگامی‌که به محل تلاقی آن دو دریا رسیدند ماهی خود را فراموش کردند و ماهی راه خود را در دریا پیش گرفت (61)

هنگامی‌که از آنجا گذشتند به یار هم‌سفرش گفت: غذای ما را بیاور که سخت از این سفر خسته شده‌ایم (62)

گفت: به خاطر داری هنگامی‌که ما به کنار آن صخره پناه بردیم من فراموش کردم جریان ماهی را بازگو کنم و فقط شیطان بود که آن را از خاطر من برد و ماهی به طرز شگفت‌آوری راه خود را در دریا پیش گرفت (63)

گفت: آن همان بود که ما می‌خواستیم پس از همان راه بازگشتند در حالی که پی‌جویی می‌کردند (64)

بنده‌ای از بندگان ما را یافتند که رحمت از سوی خود به او داده و علم فراوانی از نزد خود به او آموخته بودیم (65)

موسی به او گفت: آیا از تو پیروی کنم تا از آنچه به تو تعلیم داده شده و مایه رشد و صلاح است به من بیاموزی (66)

گفت: تو هرگز نمی‌توانی با من شکیبایی کنی گفت: به خواست خدا مرا شکیبا خواهی یافت و در هیچ کاری مخالفت فرمان تو نخواهم کرد (69)

گفت: پس اگر می‌خواهی به دنبال من بیایی از هیچ‌چیز مپرس تا خودم آن را برای تو بازگو کنم (70)

آن دو به راه افتادند تا آنکه سوار کشتی شدند کشتی را سوراخ کرد گفت: آن را سوراخ کردی که اهلش را غرق کنی راستی چه کار بدی انجام دادی (71)

گفت: آیا نگفتم تو هرگز نمی‌توانی با من شکیبایی کنی (72)

گفت: مرا به خاطر این فراموش‌کاریم مواخذه نکن و از این کارم بر من سخت نگیر (73)

باز به راه خود ادامه دادند تا آنکه نوجوانی را دیدند و او آن نوجوان را کشت گفت: آیا انسان پاکی را بی‌آنکه قتلی کرده باشد کشتی به راستی کار زشتی انجام داده‌ای (74)

گفت: آیا به تو نگفتم که هرگز نمی‌توانی با من صبر کنی (75)

گفت: بعد از این اگر درباره چیزی از تو سؤال کردم دیگر با من همراهی نکن از سوی من معذور خواهی بود (76)

باز به راه خود ادامه دادند تا به مردم قریه‌ای رسیدند از آنان خواستند که به ایشان غذا دهند ولی آنان از مهمان کردنشان خودداری نمودند در آنجا دیواری یافتند که می‌خواست فرو بریزد و آن را برپا داشت گفت: می‌خواستی در مقابل این کار مزدی بگیری (77)

او گفت: اینک زمان جدایی من و تو فرا رسیده اما به‌زودی راز آنچه را که نمی‌توانستی در برابر آن صبر کنی به تو خبر می‌دهم (78)

اما آن کشتی مال گروهی از مستمندان بود که با آن در دریا کار می‌کردند من می‌خواستم آن را معیوب کنم پشت سرشان پادشاهی بود که هر کشتی را به زور می‌گرفت (79)

و اما آن نوجوان پدر و مادرش با ایمان بودند و بیم داشتیم که آنان را به طغیان و کفر وادارد (80)

از این رو خواستیم که پروردگارشان به جای او فرزندی پاک‌تر و با محبت‌تر به آت دو بدهد (81)

و اما آن دیوار از آن دو نوجوان یتیم در آن شهر بود و زیر آن گنجی متعلق به آن دو وجود داشت و پدرشان مرد صالحی بود و پروردگار تو می‌خواست آن‌ها به حد بلوغ برسند و گنجشان را استخراج کنند این رحمتی از پروردگارت بود من آن را خودسرانه انجام ندادم این بود راز کارهایی که نتوانستی در برابر آن‌ها شکیبایی به خرج دهی (82)

از تو درباره ذوالقرنین می‌پرسند بگو به زودی بخشی از سرنوشت او را برای شما بازگو خواهم کرد (83)

ما به او در روی زمین قدرت و حکومت دادیم و اسباب هرچیز را در اختیارش گذاشتیم (84)

او از این اسباب (استفاده) کرد (85)

تا به غروبگاه آفتاب رسید احساس کرد که خورشید در چشمه تیره و گل‌آلودی فرو می‌رود و در آنجا قومی را یافت گفتیم: ای ذوالقرنین آیا می‌خواهی آنان را مجازات کنی؟ و یا روش نیکویی در مورد آن‌ها انتخاب نمایی (86)

گفت: اما کسی را که ستم کرده است مجازات خواهیم کرد سپس به سوی پروردگارش بازمی‌گردد و خدا او را مجازات شدیدی خواهد کرد (87)

آیا کافران پنداشتند می‌توانند بندگانم را به جای من و اولیای خود انتخاب کنند ما جهنم را برای پذیرایی کافران آماده کرده‌‌ایم (102)

آن‌ها کسانی هستند که به آیات پروردگارشان و لقای او کافر شدند به همین جهت اعمالشان حبط و نابود شد از این رو روز قیامت میزانی برای آن‌ها برپا نخواهیم کرد (105)

این‌گونه است کیفرشان دوزخ است به خاطر آنکه کافر شدند و آیات من و پیامبرانم را به سخره گرفتند (106)

 

 

 

 

سوره مریم

 

و در این کتاب مریم را یاد کن آن روز که از خانواده‌اش جدا شد و در ناحیه شرقی قرار گرفت (16)

و میان خود و آنان حجابی افکند در این هنگام ما روح خود را به سوی او فرستادیم و او در شکل انسانی بی‌عیب و نقص بر مریم ظاهر شد (17)

گفت: من از شر تو به خدای رحمان پناه می‌برم اگر پرهیزگاری (18)

گفت: من فرستاده پروردگار توام تا پسر پاکیزه‌ای به تو ببخشم (19)

گفت: چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد در حالی که تا کنون انسانی با من تماس نداشته و زن آلوده‌ای هم نبودم (20)

گفت: مطلب همین است پروردگارت فرموده این کار بر من آسان است و او را برای مردم نشانه‌ای قرار دهیم و رحمتی باشد از سوی ما و این امری است پایان‌یافته (21)

سرانجام به او باردار شد و او را به نقطه دوردستی برد (22)

ولی گروه‌هایی از میان پیروانش اختلاف کردند وای به حال کافران از مشاهده روز بزرگ (37)

در آن روز که نزد ما می‌آیند چه گوش‌های شنوا و چه چشم‌های بینایی پیدا می‌کنند ولی این ستمگران امروز در گمراهی آشکارند (38)

آنان را از روز حسرت بترسان در آن روز که همه چیز پایان می‌یابد و آن‌ها در غفلت‌اند و ایمان نمی‌آورند (39)

ما زمین و تمام کسانی را که بر آن هستند به ارث می‌بریم و همگی به سوی ما بازگردانده می‌شوند (40)

آن‌ها پیامبرانی بودند که خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود از فرزندان آدم و از کسانی که با نوح بر کشتی سوار شدند و از دودمان ابراهیم و یعقوب و از کسانی که هدایت کردیم و برگزیدیم آن‌ها کسانی بودند که وقتی آیات خداوند رحمان بر آن‌ها خوانده می‌شد به خاک می‌افتادند در حالی که سجده می‌کردند و گریان بودند (58)

اما پس از آنان فرزندان ناشایسته‌ای روی کار آمدند که نماز را تباه کردند و از شهوات پیروی نمودند و به زودی گمراهی خود را خواهند دید (59)

مگر آنان که توبه کنند و ایمان بیاورند و کار شایسته انجام دهند چنین کسانی داخل بهشت می‌شوند و کمترین ستمی به آنان نخواهد شد (60)

سوگند به پروردگارت که همه آن‌ها را همراه با شیاطین در قیامت جمع می‌کنیم سپس همه را در حالی که به زانو درآمده‌اند گرداگرد جهنم حاضر می‌سازیم (68)

سپس از هر گروه و جمعیتی کسانی را که در برابر خداوند رحمان از همه سرکش‌تر بوده‌اند جدا می‌کنیم (69)

بعد از آن ما به خوبی از کسانی که برای سوختن در آتش سزاوارترند آگاه‌تریم (70)

و همه شما وارد جهنم می‌شوید این امری است حتمی و قطعی بر پروردگارت (71)

چه بسیار اقوامی را پیش از آنان نابود کردیم که هم مال و ثروتشان از آن‌ها بهتر بود و هم ظاهرشان آراسته‌تر (74)

بگو کسی که در گمراهی است باید خداوند به او مهلت دهد تا زمانی که وعده الهی را با چشم خود ببینند یا عذاب یا قیامت خواهند دانست چه کسی جایش بدتر و لشگرش ناتوان‌تر است (75)

آیا دیدی کسی را که به آیاتمان کافر شد و گفت: اموال و فرزندان فراوانی به من داده خواهد شد (77)

آیا ندیدی که ما شیاطین را به سوی کافران فرستادیم تا آنان را شدیداً تحریک کنند (83)

و مجرمان را به جهنم می‌رانیم (86)

در حالی که هرگز برای خداوند رحمان سزاوار نیست که فرزندی برگزیند (92)

تمام کسانی که در آسمان‌ها و زمین هستند بنده اویند (93)

چه بسیار اقوام را که پیش از آنان هلاک کردیم آیا احدی از آنان را احساس می‌کنی یا کمترین صدایی از آنان می‌شنوی (98)

 

 

 

 

 

 

 

سوره طه

 

ما قران را بر تو نازل نکردیم که خود را به زحمت بیفکنی (2)

آن را فقط برای یادآوری کسانی که می‌ترسند نازل ساختیم (3)

آیا خبر موسی به تو رسیده است (9)

هنگامی‌که آتشی مشاهده کرد و به خانواده خود گفت: درنگ کنید که من آتشی دیده‌ام شاید شعله‌ای از آن برای شما بیاورم تا به وسیله این آتش راه را پیدا کنم (10)

هنگامی‌که نزد آتش آمد ندا داده شد که ای موسی (11)

من پروردگار توام کفش‌هایت را بیرون آر تو در سرزمین مقدس طوی هستی (12)

و من تو را برگزیدم اکنون به آنچه بر تو وحی می‌شود گوش فرا ده (13)

من الله هستم معبودی جز من نیست مرا بپرست و نماز را برای یاد من به پادار (14)

به طور قطع رستاخیز خواهد آمد می‌خواهم آن را پنهان کنم تا هرکس در برابر سعی و کوشش خود جزا داده شود (15)

پس مبادا کسی که به آن ایمان ندارد و از هوس‌های خویش پیروی می‌کند تو را از آن بازدارد که هلاک خواهی شد (16)

و آن چیست در دست راست تو ای موسی (17)

گفت: این عصای من است بر آن تکیه می‌کنم برگ درختان را با آن برای گوسفندانم فرو می‌ریزم و مرا با آن کارها و نیازهای دیگری است (18)

گفت: ای موسی آن را بیفکن (19)

پس موسی آن را افکند که ناگهان اژدهایی شد که به هر سو می‌شتافت (20)

گفت: آن را بگیر و نترس ما آن را به صورت اولش بازمی‌گردانیم (21)

و دستت را به گریبانت ببر تا سفید و بی‌عیب بیرون آید این نشانه دیگری است (22)

تا از نشانه‌های بزرگ خویش به تو نشان دهم (23)

اینک به سوی فرعون برو که او طغیان کرده است (24)

گفت: پروردگارا سینه‌ام را گشاده کن (25)

و کارم را برایم آسان گردان (26)

و گره از زبانم بگشای (27)

تا سخنان مرا بفهمند (28)

و وزیری از خاندانم برای من قرار ده (29)

برادرم هارون را (30)

با او پشتم را محکم کن (31)

او را در کارم شریک ساز (32)

تا تو را بسیار تسبیح گوییم (33)

و تو را بسیار یاد کنیم (34)

چرا که تو همیشه از حال ما آگاه بوده‌ای (35)

فرمود: ای موسی آنچه را خواستی به تو داده شد (36)

ما بار دیگر تو را مشمول نعمت خود ساختیم (37)

آن زمان را که به مادرت آنچه لازم بود الهام کردیم (38)

که او را در صندوقی بیفکن و صندوق را به دریا بینداز تا دریا آن را به ساحل افکند و دشمن من و دشمن او او را بگیرد و من محبتی از خودم بر تو افکندم تا در برابر دیدگان من ساخته شوی (39)

در آن هنگام که خواهرت راه می‌ر‌فت و می‌گفت: آیا کسی را به شما نشان دهم که این نوزاد را کفالت می‌کند پس تو را به مادرت بازگرداندیم تا چشمش به تو روشن شود و غمگین نگردد تو یکی را کشتی اما ما تو را از اندوه نجات دادیم و بارها تو را آزمودیم پس از آن سالیانی در میان مردم مدین توقف نمودی سپس در زمان مقدر به اینجا رسیدی ای موسی (40)

و من تو را برای خودم ساختم (41)

تو و برادرت به آیات من بروید و در یاد من کوتاهی نکنید (42)

به سوی فرعون بروید که طغیان کرده است (43)

اما به نرمی با آن سخن بگویید شاید متذکر شود یا بترسد (44)

گفتند: پروردگارا از این می‌ترسیم که بر ما پیشی گیرد یا طغیان کند (45)

فرمود: نترسید من با شما هستم می‌شنوم و می‌بینم (46)

به سراغ او بروید و بگویید: ما فرستادگان پروردگار توایم بنی‌اسرائیل را با ما بفرست و آنان را شکنجه و آزار مکن ما نشانه روشنی از سوی پروردگارت برای تو آورده‌ایم و درود بر آن کس باد که از هدایت پیروی می‌کند (47)

به ما وحی شده است که عذاب بر کسی است که تکذیب کند و سرپیچی نماید (48)

گفت: پروردگار شما کیست ای موسی؟ (49)

گفت: پروردگار ما کسی است که به هر موجودی آنچه را لازمه آفرینش او بوده داده سپس هدایت کرده است (50)

گفت: پس تکلیف نسل‌های گذشته چه خواهد شد؟ (51)

گفت: آگاهی مربوط به آن‌ها نزد پروردگارم در کتابی ثبت است پروردگارم هرگز گمراه نمی‌شود و فراموش نمی‌کند (52)

همان خدایی که زمین را برای شما محل آسایش قرار داد و راه‌هایی در آن ایجاد کرد و از آسمان آبی فرستاد که با آن انواع گوناگون گیاهان را برآوریم (53)

هم خودتان بخورید و هم چهارپایانتان را در آن به چرا برید مسلماً در این‌ها نشانه‌های روشنی برای خردمندان است (54)

ما شما را از آن آفریدیم و در آن بازمی‌گردانیم و بار دیگر شما را از آن بیرون می‌آوریم (55)

ما همه آیات خود را به او نشان دادیم اما او تکذیب کرد و سرباز زد (56)

گفت: ای موسی آیا آمده‌ای با سحر خود ما را از سرزمینمان بیرون کنی؟ (57)

قطعاً ما هم سحری همانند آن برای تو خواهیم آورد هم‌اکنون موعدی میان ما و خودت قرار ده که نه ما و نه تو از آن تخلف نکنیم آن هم در مکانی که نسبت به همه یکسان باشد (58)

گفت: میعاد شما و ما روز زینت است به شرط اینکه همه مردم هنگامی‌که روز بالا می‌آید جمع شوند (59)

فرعون آن مجلس را ترک گفت و تمام مکر و فریب خود را جمع کرد و سپس همه را آورد (60)

موسی به آنان گفت: وای بر شما دروغ بر خدا نبندید که شما را با عذابی نابود می‌سازد و هرکس دروغ ببندد نومید می‌شود (61)

آن‌ها در میان خود درباره ادامه راهشان به نزاع برخاستند و مخفیانه و درگوشی با هم سخن گفتند (62)

گفتند: این دو مسلماً ساحرند می‌خواهند با سحرشان شما را از سرزمینتان بیرون کنند و راه و رسم نمونه شما را از بین ببرند (63)

اکنون که چنین است تمام نیرو و نقشه خود را جمع کنید و در یک صف بیایید امروز رستگاری از آن کسی است که برتری خود را اثبات کند (64)

گفتند: ای موسی آیا تو اول می‌افکنی یا ما کسانی باشیم که اول بیفکنیم (65)

گفت: شما اول بیفکنید در این هنگام طناب‌ها و عصاهای آن‌ها بر اثر سحرشان چنان به نظر می‌رسید که حرکت می‌کند (66)

موسی ترس خفیفی بر دل احساس کرد (67)

گفتیم: نترس تو مسلماً برتری (68)

آنچه را در دست داری بیفکن تمام آنچه را ساخته‌اند می‌بلعد (69)

ساحران همگی به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار هارون و موسی ایمان آوردیم (70)

گفت: آیا پیش از آنکه به شما اذن دهم به او ایمان می‌آورید مسلماً او بزرگ شماست که به شما سحر آموخته است به یقین دست‌ها و پاهایتان را به طور مخالف قطع می‌کنم و شما را از تنه نخل به دار می‌آویزم و خواهید دانست مجازات کدام‌یک از ما دردناک‌تر و پایدارتر است (71)

گفتند: سوگند به آن‌کسی که ما را آفریده هرگز تو را بر دلایل روشنی که بر ما آمده مقدم نخواهیم داشت هر حکمی می‌خواهی بکن تو تنها در این زندگی دنیا می‌توانی حکم کنی (72)

ما به پروردگارمان ایمان آوردیم تا گناهانمان و آنچه را از سحر بر ما تحمیل کردی ببخشاید و خدا بهتر و پایدارتر است (73)

هرکس در محضر پروردگارش خطاکار حاضر شود آتش دوزخ برای اوست در آنجا نه می‌میرد و نه زندگی می‌کند (74)

و هرکس با ایمان نزد او آید و اعمال صالح انجام داده باشد چنین کسانی درجات عالی دارند (75)

باغ‌های جاویدان بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است در حالی که همیشه در آن خواهند بود این است پاداش کسی که خود را پاک نماید (76)

ما به موسی وحی فرستادیم که شبانه بندگانم را با خود ببر و برای آن‌ها راهی خشک در دریا بگشای که نه از تعقیب خواهی ترسید و نه از غرق شدن در دریا (77)

فرعون با لشگریانش آن‌ها را دنبال کردند و دریا آن‌ها را به طور کامل پوشانید (78)

فرعون قوم خود را گمراه ساخت و هرگز هدایت نکرد (79)

ای بنی‌اسرائیل ما شما را از چنگال دشمنان نجات دادیم و در طرف راست کوه طور با شما وعده گذاریم و من بر شما نازل کردم (80)

بخورید از روزی‌های پاکیزه‌ای که بر شما دادیم و بر آن طغیان نکنید که غضب من بر شما وارد می‌شود و هرکس غضبم بر او وارد شود سقوط می‌کند (81)

و هرکه را توبه کند و ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد سپس هدایت شود می‌آمرزم (82)

ای موسی چه چیز سبب شد که از قومت پیشی گیری و عجله کنی (83)

عرض کرد پروردگارا آنان در پی من‌اند و من هم به سوی تو شتاب کردم تا از من خشنود شوی (84)

فرمود ما قوم تو را بعد از تو آزمودیم و سامری آن را گمراه ساخت (85)

موسی خشمگین و اندوهناک به سوی قوم خود بازگشت و گفت: ای قوم من مگر پروردگارتان وعده نیکویی به شما نداد (86)

گفتند: ما به میل و اراده خود از وعده تو تخلف نکردیم بلکه مقداری از زیور‌های قوم را با خود داشتیم افکندیم و سامری این‌چنین القا کرد (87)

و برای آنان مجسمه گوساله‌ای که صدایی همچون صدای گوساله داشت پدید آورد و گفتند: این خدای شما و خدا موسی است و او فراموش کرد (88)

آیا نمی‌بینی هیچ پاسخی به آن‌ها نمی‌دهد و مالک هیچ گونه سود و زیانی بر آن‌ها نیست (89)

و پیش از آن هارون به آن‌ها گفته بود ای قوم من شما به این وسیله مورد آزمایش قرار گرفتید پروردگار شما خداوند رحمان است پس از من پیروی کنید و فرمانم را اطاعت نمایید (90)

ولی آن‌ها گفتند: ما همچنان گرد آن می‌گردیم تا موسی به سوی ما بازگردد (91)

گفت: ای هارون چرا هنگامی‌که دیدی آن‌ها گمراه شدند (92)

از من پیروی نکردی آیا فرمان مرا عصیان نمودی (93)

گفت: ای فرزند مادرم ریش و سر مرا مگیر من ترسیدم بگویی میان بنی‌اسرائیل تفرقه انداختی و سفارش من را به کار نبستی (94)

گفت: تو چرا این کار را کردی ای سامری (95)

گفت: من چیزی را دیدم که آن‌ها ندیدند من قسمتی از آثار رسول را گرفتم سپس آن را افکندم و این‌چنین نفس من این کار را در نظرم جلوه داد (96)

گفت: برو که بهره تو در دنیا این است که بگویی با من تماس نگیر و تو میعادی داری که هرگز تخلف نخواهد کرد بنگر به این معبودت که پیوسته آن را پرستش می‌کردی و ببین ما آن را نخست می‌سوزانیم سپس ذرات آن را به دریا می‌پاشیم (97)

هرکس از آن روی‌گردان شود روز قیامت بار سنگینی بر دوش خواهد داشت (100)

در حالی که جاودانه در آن خواهند ماند و بد باری است برای آن‌ها در روز قیامت (101)

همان روزی که در صور دمیده می‌شود و مجرمان را با بت‌های کبود در آن روز جمع می‌کنیم (102)

آن‌ها آهسته با هم گفتگو می‌کنند شما فقط ده توقف کردید (103)

ما به آنچه آن‌ها می‌گویند آگاه‌تریم هنگامی‌که نیکو روش‌ترین آن‌ها می‌گوید: شما تنها یک روز درنگ کردید (104)

و از تو درباره کوه‌ها سؤال می‌کنند بگو پروردگارم آن‌ها را بر باد می‌دهد (105)

سپس زمین را صاف و هموار و بی‌آب و گیاه رها می‌سازد (106)

به گونه‌ای که در آن هیچ پستی و بلندی نمی‌بینی (107)

در آن روز همه از دعوت‌کننده الهی پیروی نموده و قدرت بر مخالفت او نخواهد داشت و همه صداها در برابر خداوند رحمان خاضع می‌شود و جز صدای آهسته چیزی نمی‌شنوی (108)

در آن روز شفاعت هیچ‌کس سودی نمی‌بخشد جز کسی که خداوند رحمان به او اجازه داده و به گفتار او راضی است (109)

آنچه را پیش رو دارند و آنچه را پشت سر گذاشته‌اند می‌داند ولی آن‌ها به او احاطه ندارند (110)

و همه چهره‌ها در برابر خداوند خاضع می‌شود و مأیوس است که بار ستمی بر دوش دارد (111)

آن‌کس که کارهای شایسته انجام دهد در حالی که مؤمن باشد نه از ظلمی می‌ترسد و نه از نقصان حقش (112)

و این‌گونه جزا می‌دهیم کسی را که اسراف کند و به آیات پروردگارش ایمان نیاورد و عذاب آخرت شدیدتر و پایدارتر است (127)

آیا برای هدایت آنان کافی نیست که بسیاری از نسل‌های پیشین را هلاک نمودیم و این‌ها آنان راه می‌روند مسلماً در این امر نشانه‌های روشنی برای خردمندان است (128)

و اگر سنت و تقدیر پروردگارت و ملاحظه زمان مقرر نبود عذاب الهی به‌زودی در دامان آنان می‌گرفت (129)

پس در برابر آنچه می‌گویند صبر کن و پیش از طلوع آفتاب و قبل از غروب آفتاب تسبیح و حمد پروردگارت را به جا آور و همچنین برخی از ساعات شب و اطراف روز تسبیح‌گوی باشد خشنود شوی (130)

بگو همه در انتظاریم حال که چنین است انتظار بکشید اما به‌زودی می‌دانید چه کسی از اصحاب صراط مستقیم و چه کسی هدایت یافته است (135)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الانبیا

 

تمام آبادی‌هایی که پیش از این‌ها هلاک کردیم هرگز ایمان نیاوردند آیا این‌ها ایمان می‌آورند (6)

سپس وعده‌ای را که به آنان داده بودیم وفا کردیم آن‌ها و هرکس که می‌خواستیم نجات دادیم و مسرفان را هلاک نمودیم (9)

چه بسیار آبادی‌های ستمگری را درهم شکستیم و بعد از آن قوم دیگری روی کار آوردیم (11)

هنگامی‌که عذاب ما را احساس کردند ناگهان پا به فرار گذاشتند (12)

بلکه ما حق را بر سر باطل می‌کوبیم تا آن را هلاک سازد و این‌گونه باطل محو و نابود می‌شود اما وای بر شما از توصیفی که می‌کنید (18)

از آن اوست آنان که در آسمان‌ها و زمین‌اند و آن‌ها که نزد اویند هیچ‌گاه از عبادتش استکبار نمی‌ورزند و هرگز خسته نمی‌شوند (19)

شب و روز را تسبیح می‌گویند و سست نمی‌گردند (20)

اگر بر آسمان و زمین جز الله خدایان دیگری بود فاسد می‌شدند منزه است خداوند پروردگار عرش از توصیفی که آن‌ها می‌کنند (22)

هیچ‌کس نمی‌تواند بر کار او خرده بگیرد ولی در کارهای آن‌ها جای سؤال و ایراد است (23)

آن‌ها گفتند: خداوند رحمان فرزندی برای خود انتخاب کرده است او منزه است آن‌ها بندگان شایسته اویند (26)

هرگز در سخن بر او پیشی نمی‌گیرند و به فرمان او عمل می‌کنند (27)

او اعمال و آینده و اعمال گذشته آنان را می‌داند و آن‌ها جز برای کسی که خدا راضی است شفاعت نمی‌کنند و از ترس او بیمناک‌اند و هرکس از آن‌ها بگوید من جز خدا معبودی دیگرم کیفر او را جهنم می‌دهیم و ستمگران را این‌گونه کیفر خواهیم داد (29)

هر انسانی طعم مرگ را می‌چشد و شما را با بدی‌ها و خوبی‌ها آزمایش می‌کنیم و سرانجام به سوی ما بازگردانده می‌شوید (35)

انسان از عجله آفریده شده ولی عجله نکنید به‌زودی آیاتم را به شما نشان خواهم داد (37)

آن‌ها می‌گویند: اگر راست می‌گویی این وعده کی فرا می‌رسد (38)

ولی اگر کافران می‌دانستند زمانی که نمی‌توانند شعله‌های آتش را از صورت و پشت‌های خود دور کنند و هیچ‌کس آنان را یاری نمی‌کند (39)

به طور ناگهانی به سراغشان می‌آید و مبهوتشان می‌کند آن‌چنان که توانایی دفع آن را ندارند و به آن‌ها مهلت داده نمی‌شود (40)

ما به موسی و هارون فرقان و نور و آنچه که مایه یادآوری برای پرهیزگاران است دادیم (48)

همانان که از پروردگارشان در نهان می‌ترسند و از قیامت بیم دارند (49)

و نوح را هنگامی‌که پیش از آن خواند ما دعای او را مستجاب کردیم و او و خاندانش را از اندوه بزرگ نجات دادیم (76)

و او را در برابر جمعیتی که آیات ما را تکذیب کرده بودند یاری دادیم چرا که قوم بدی بودند از این رو همه آن‌ها را غرق کردیم (77)

و داود و سلیمان را هنگامی‌که درباره کشتزاری که گوسفندان بی‌شبان قوم شبانگاه در آن چریده بودند داوری می‌کردند و ما بر حکم آنان شاهد بودیم (78)

ما آن را به سلیمان فهماندیم و به هریک از آنان داوری و علم فراوانی دادیم و کوه‌ها و پرندگان را با داود مسخر ساختیم تسبیح می‌گفتند و ما این کار را انجام دادیم (79)

و ساختن زره را به خاطر شما به او تعلیم دادیم تا شما را در جنگ‌هایتان حفظ کند آیا شکرگزار هستید (80)

و تندباد را مسخر سلیمان ساختیم که به فرمان او به سوی سرزمینی که آن را پربرکت کرده بودیم جریان می‌یافت و ما از همه چیز آگاه بودیم (81)

و گروهی از شیاطین برایش غواصی می‌کردند و کارهایی غیر از این برای او انجام می‌دادند و ما آن‌ها را حفظ می‌کردیم (82)

و حرام است بر شهرها و آبادی‌هایی که نابودشان کردیم آن‌ها هرگز بازنخواهند گشت (95)

تا آن زمان که یأجوج و مأجوج گشوده شوند و آن‌ها از هر محل مرتفعی به سرعت عبور می‌کنند (96)

و وعده حق نزدیک می‌شود در آن هنگام چشم‌های کافران از وحشت از حرکت بازمی‌ماند ای وای بر ما که از این در غفلت بودیم بلکه ما ستمکار بودیم (97)

شما و آنچه غیر خدا می‌پرستید هیزم جهنم خواهید بود و همگی در آن وارد می‌شوید (98)

اگر این‌ها خدایانی بودند هرگز وارد آن نمی‌شدند در حالی که همگی در آن جاودانه خواهند بود (99)

برای آنان در آن ناله‌های دردناکی است و چیزی نمی‌شنوند (100)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الحج

 

ای مردم از پروردگارتان بترسید که زلزله رستاخیز امر عظیمی است (1)

روزی که آن را می‌بینید هر مادر شیردهی کودک شیرخوارش را فراموش می‌کند و هر بارداری جنین خود را بر زمین می‌نهد و مردم را مست می‌بینی در حالی که مست نیستند ولی عذاب خدا شدید است (2)

گروهی از مردم بدون هیچ علم و دانشی به مجادله درباره خدا برمی‌خیزند و از هر شیطان سرکشی پیروی می‌کنند (3)

بر او نوشته شده که هرکس ولایتش را بر گردن نهد به طور مسلم گمراهش می‌سازد و به آتش سوزان راهنمایی‌اش می‌کند (4)

ای مردم اگر در رستاخیز شک دارید ما شما را از خاک آفریدیم سپس از نطفه و بعد از خون بسته شده سپس از مضغه که بعضی دارای شکل و خلقت است و بعضی بدون شکل تا برای شما روشن سازیم و جنین‌هایی را که بخواهیم تا مدت معینی در رحم قرار می‌دهیم بعد شما را به صورت طفل بیرون می‌آوریم سپس هدف این است که به حد رشد و بلوغ خویش برسید در این میان بعضی از شما می‌میرید و بعضی آن‌قدر عمر می‌کنید که به بدترین مرحله زندگی می‌رسید آن‌چنان که بعد از علم و آگاهی چیزی نمی‌دانند زمین را خشک و مرده می‌بینی اما هنگامی‌که آب باران بر آن فرو می‌فرستیم به حرکت در می‌آید و می‌روید و از هر نوع گیاهان زیبا می‌رویاند (5)

و گروهی از مردم بدون هیچ دانش و هیچ هدایت و کتاب روشنی بخشی درباره خدا مجادله می‌کنند (8)

آن‌ها با تکبر و بی‌اعتنایی می‌خواهند مردم را از راه خدا گمراه سازند برای آنان در دنیا رسوایی است و در قیامت عذاب سوزان به آن‌ها می‌چشانیم (9)

بعضی از مردم خدا را تنها با زبان می‌پرستند همین که خیری به آنان برسد حالت اطمینان پیدا می‌کنند اما اگر مصیبتی برای امتحان به آن‌ها برسد دگرگون می‌شوند هم دنیا را از دست داده‌اند و هم آخرت را و این همان خسران و زیان آشکار است (11)

کسانی که کافر شدند و مؤمنان را از راه خدا بازداشتند از مسجد‌الحرام که آن را برای همه مردم برابر قرار دادیم چه کسانی که در آنجا زندگی می‌کنند و یا از نقاط دور وارد مسجد می‌شوند و هرکس بخواهد در این سرزمین از راه حق منحرف گردد و دست به ستم زند ما از عذابی دردناک به او می‌چشانیم (25)

زمانی را که جای خانه (کعبه) را برای ابراهیم آماده ساختیم چیزی را همتای من قرار نده و خانه‌ام را برای طواف‌کنندگان و قیام‌کنندگان و رکوع‌کنندگان و سجود‌کنندگان پاک ساز (26)

و مردم را دعوت عمومی به حج کن تا پیاده و سواره بر مرکب‌های لاغر از هر راه دوری به‌سوی تو بیایند (27)

تا شاهد منافع گوناگون خویش باشند و در ایام معینی نام خدا را بر چهارپایانی که به آن‌ها داده است (به هنگام قربانی کردن) ببرند پس از گوشت آن‌ها بخورید و بینوای فقیر را نیز اطعام نمایید (28)

این است و هرکس برنامه الهی را بزرگ دارد نزد پروردگارش برای او بهتر است و چهارپایان برای شما حلال شده مگر آنچه بر شما خوانده می‌شود از پلیدی‌های بت‌ها اجتناب کنید و از سخن باطل بپرهیزید (30)

بر هر امتی قربانگاهی قرار دادیم تا نام خدا را (به هنگام قربانی کردن) بر چهارپایانی که به آنان روزی داده‌ایم ببرند و خدای شما معبود واحدی است در برابر او تسلیم شوید و بشارت‌ده متواضعان و تسلیم‌شدگان را (34)

همان‌ها که چون نام خدا برده می‌شود دل‌هایشان پر از خوف می‌گردد و شکیبایان در برابر مصیبت‌هایی که به آنان می‌رسد و آن‌ها که نماز را برپا می‌دارند و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند (35)

و شترهای چاق و فربه را برای شما از شعائر الهی قرار داده‌ایم در آن‌ها برای شما خیر و برکت است نام خدا را (هنگام قربانی کردن) در حالی که به صف ایستاده‌اند بر آن‌ها ببرید و هنگامی‌که پهلوهایشان آرام گرفت (و جان دادند) از گوشت آن‌ها بخورید و مستمندان قانع و فقیران را نیز اطعام کنید این‌گونه ما آن‌ها را مسخرتان ساختیم تا شکر خدای را به جای آورید (36)

و اصحاب مدین و نیز موسی تکذیب شد اما من به کافران مهلت دادم سپس آن‌ها را مجازات کردم دیدی چگونه انکار نمودند (44)

چه بسیار شهرها و آبادی‌هایی که آن‌ها را نابود و هلاک کردیم در حالی که ستمگر بودند به گونه‌ای که بر سقف‌های خود فرو ریخت و چه بسیار چاه پرآب که بی صاحب ماند و چه بسیار قصرهای محکم و مرتفع (45)

بگو ای مردم من برای شما بیم‌دهنده آشکاری هستم (49)

آن‌ها که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند آمرزش و روزی پر ارزشی برای آن‌هاست (50)

و آن‌ها که در آیات ما تلاش کردند و چنین می‌پنداشتند که می‌توانند بر اراده حتمی ما غالب شوند اصحاب دوزخ‌اند (51)

هیچ پیامبری را پیش از تو نفرستاده‌ایم مگر اینکه هرگاه آرزو می‌کرد شیطان القائاتی در آن می‌کرد اما خداوند القائات شیطان را از میان می‌برد سپس آیات خود را استحکام می‌بخشید و خداوند علیم و حکیم است (52)

هدف این بود که خداوند القای شیطان را آزمونی قرار دهد برای آن‌ها که در دل‌هایشان بیماری است و آن‌ها که سنگدل‌اند و ظالمان در عداوت شدید دور از حق قرار گرفته‌اند (53)

و هنگامی‌که آیات روشن ما بر آنان خوانده می‌شود در چهره کافران آثار انکار مشاهده می‌کنی آن‌چنان که نزدیک است برخیزند و با مشت به کسانی که آیات ما را بر آنان می‌خوانند حمله کنند بگو آیا شما را به بدتر از این خبر دهم همان آتش سوزنده که خدا به کافران وعده داده است و بدسرانجامی است (72)

خدا را آن‌گونه که باید بشناسند نشناختند خداوند قوی و شکست‌ناپذیر است (74)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید رکوع کنید و سجود به جا آورید و پروردگارتان را عبادت کنید و کار نیک انجام دهید شاید رستگار شوید (77)

در راه خدا جهاد کنید و حق جهادش را ادا نمایید او شما را برگزید و در دین کار سنگین و سختی بر شما قرار ندارد از آیین پدرتان ابراهیم پیروی کنید خداوند شما را در کتاب‌های پیشین و در این کتاب آسمانی مسلمان نامید تا پیامبر گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم پس نماز را برپا دارید و زکات را بدهید و به خدا تمسک جویید که او مولا و سرپرست شماست چه مولای خود و چه یاور شایسته‌ای (78)

سوره المؤمنون

 

تنها آمیزش جنسی با همسران و کنیزانشان دارند که در بهره‌گیری از آنان ملامت نمی‌شوند (6)

و برای شما در چهارپایان عبرتی است از آنچه درون آن‌هاست شما را سیراب می‌کنیم و برای شما در آن‌ها منافع بسیاری است و از گوشت آن‌ها می‌خورید (21)

و ما نوح را به سوی قومش فرستادیم او به آن‌ها گفت: ای قوم من خداوند یکتا را بپرستید که جز او معبودی برای شما نیست آیا پرهیز نمی‌کنید (23)

جمعیت اشرافی از قوم نوح که کافر بودند گفتند: این مرد جز بشری همچون شما نیست که می‌خواهد بر شما برتری جوید اگر خدا می‌خواست فرشتگانی نازل می‌کرد ما چنین چیزی را هرگز در نیاکان خود نشنیده‌ایم (24)

او فقط مردی است که به نوعی جنون مبتلاست پس مدتی درباره او صبر کنید (25)

گفت: پروردگارا مرا در برابر تکذیب‌های آنان یاری کن (26)

ما به نوح وحی کردیم کشتی را در حضور ما و مطابق وحی ما بساز و هنگامی‌که فرمان ما فرا رسد و آب از تنور بجوشد از هریک از انواع حیوانات یک جفت در کشتی سوار کن و همچنین خانواده‌ات را مگر آنانی که قبلاً وعده هلاکشان داده شده و دیگر درباره ستمگران با من سخن مگو که آنان همگی هلاک خواهند شد (27)

و در میان آنان رسولی از خودشان می‌فرستیم که خدا را بپرستید جز او معبودی برای شما نیست آیا پرهیز نمی‌کنید (32)

ولی اشراف از قوم او که کافر بودند و دیدار آخرت را تکذیب می‌کردند و در زندگی دنیا به آنان ناز و نعمت داده بودیم گفتند: این بشری است مثل شما از آنچه می‌خورید می‌خورد و از آنچه می‌نوشید می‌نوشد (33)

و اگر از بشری همانند خودتان اطاعت کنید مسلماً زیان‌کارید (34)

آیا او به شما وعده می‌دهد هنگامی‌که مردید و خاک و استخوان‌هایی شدید بار دیگر بیرون آورده می‌شوید (35)

هیهات هیهات از این وعده‌هایی که به شما داده می‌شود (36)

مسلماً غیر از این زندگی دنیای ما چیزی در کار نیست پیوسته گروهی از ما می‌میریم و نسل جدیدی جای ما را فرا می‌گیرد و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد (37)

او فقط مردی دروغ‌گوست که بر خدا افترا بسته و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد (38)

گفت: پروردگارا مرا در برابر تکذیب‌های آنان یاری کن (39)

فرمود: به‌زودی از کار خود پشیمان خواهند شد (40)

سرانجام صیحه آسمانی آن‌ها را به حق فرو گرفت و ما آن‌ها را همچون خاشاکی در سیلاب قرار دادیم دور باد قوم ستمگر (41)

سپس رسولان خود را یکی پس از دیگری فرستادیم هرزمان رسولی برای قومی می‌آمد ولی او را تکذیب می‌کردند ولی ما این امت‌های سرکش را یکی پس از دیگری هلاک نمودیم و آن‌ها را احادیثی قرار دادیم دور باد قومی که ایمان نمی‌آورند (44)

سپس موسی و برادرش هارون را با آیات خود و دلیلی روشن فرستادیم (45)

به سوی فرعون و اطرافیان اشرافی او اما آن‌ها تکبر کردند و آن‌ها مردمی برتری جوی بودند (46)

آن‌ها گفتند: آیا ما به دو انسان همانند خودمان ایمان بیاوریم درحالی که قوم آن‌ها بردگان ما هستند (47)

آن‌ها این دو را تکذیب کردند و سرانجام همگی هلاک شدند (48)

ای پیامبران از غذاهای پاکیزه بخورید و عمل صالح انجام دهید که من به آنچه انجام می‌دهید آگاهم (51)

و این امت شما امت واحدی است و من پروردگار شما هستم پس از مخالفت فرمان من بپرهیزید (52)

اما آن‌ها کارهای خود را در میان خویش به پراکندگی کشاندند و هر گروهی به راهی رفتند هر گروه به آنچه نزد خود دارند خوشحال‌اند (53)

آن‌ها را در جهل و غفلتشان بگذار (54)

آن‌ها گمان می‌کنند اموال و فرزندانی که به عنوان کمک به آن‌ها می‌دهیم (55)

برای این است که درهای خیرات را با شتاب بروی آن‌ها بگشاییم بلکه آن‌ها نمی‌فهمند (56)

مسلماً کسانی که از خوف پروردگارشان بیمناک‌اند (57)

و آنان که به آیات پروردگارشان مایمان می‌آورند (58)

و آن‌ها که به پروردگارشان شرک نمی‌ورزند (59)

و آن‌ها که نهایت کوشش را در انجام طاعت به خرج می‌دهند و با این حال دل‌هایشان هراسناک است از اینکه سرانجام به‌سوی پروردگارشان بازمی‌گردند (60)

امروز فریاد نکنید زیرا از سوی ما یاری نخواهید شد (65)

ما آن‌ها را به عذاب و بلا گرفتار ساختیم اما آنان نه در برابر پروردگارشان تواضع کردند و نه به درگاهش تضرع می‌کنند (76)

بگو پروردگار من اگر عذاب‌هایی را که به آنان وعده داده می‌شود به من نشان دهی (93)

پروردگار من مرا در این عذاب‌ها با گروه ستمگران قرار مده (94)

و آنان که وزنه اعمالشان سبک باشد کسانی هستند که سرمایه وجود خود را از دست داده در جهنم جاودانه خواهند ماند (103)

شعله‌های سوزان آتش همچون شمشیر به صورت‌هایشان نواخته می‌شود و در دوزخ چهره‌ای عبوس دارند (104)

آیا آیات من بر شما خوانده نمی‌شد پس آن را تکذیب می‌کردید (105)

می‌گویند: پروردگارا بدبختی بر ما چیره شد و ما قوم گمراهی بودیم (106)

پروردگارا ما را از این بیرون آر اگر بار دیگر تکرار کردیم قطعاً ستمگریم (107)

می‌گوید: دور شوید در دوزخ و با من سخن مگویید (108)

 

 

 

 

سوره النور ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

 

هریک از زن و مرد زناکار را صد تازیانه بزنید و نباید رفعت نسبت به آن دو شما را از اجرای حکم الهی مانع شود اگر به خدا و روز جزا ایمان دارید و باید گروهی از مؤمنان مجازاتشان را مشاهده کنند (2)

کسانی که آنان پاک‌دامن را متهم می‌کنند سپس چهار شاهد نمی‌آورند آن‌ها را هشتاد تازیانه بزنید و شهادتشان را هرگز نپذیرید و آن‌ها همان فاسق‌اند (4)

کسانی که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردم باایمان شیوع یابد عذاب دردناکی برای آنان در دنیا و آخرت است و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید (19)

کسانی که زنان پاک‌دامن و بی‌خبر و مؤمن را متهم می‌سازند در دنیا و آخرت از رحمت الهی به دورند و عذاب بزرگی برای آن‌هاست (23)

در آن روز زبان‌ها و دست‌ها و پاهایشان بر ضد آن‌ها به اعمالی که مرتکب می‌شدند گواهی می‌دهد (24)

آن روز خداوند جزای واقعی آنان را بی‌کم و کاست می‌دهد و می‌دانند که خداوند حق آشکار است (25)

و کسانی که امکانی برای ازدواج نمی‌یابند باید پاک‌دامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز گرداند و آن بردگانتان که خواستار مکاتبه هستند با آنان قرارداد ببندید اگر رشد و صلاح در آنان احساس می‌کنید و چیزی از مال خدا را که به شما داده است به آن‌ها بدهید و کنیزان خود را برای دستیابی متاع ناپایدار زندگی دنیا مجبور به خودفروشی نکنید اگر خودشان می‌خواهند پاک بمانند و هرکس آن‌ها را اجبار کند خداوند بعد از این اجبار آن‌ها غفور و رحیم است (33)

کسانی که کافر شدند اعمالشان همچون سرابی است در یک کویر که انسان تشنه از دور آن را آب می‌پندارد اما هنگامی‌که به سراغ آن می‌آید چیزی نمی‌یابد و خدا را نزد آن می‌یابد که حساب او را به طور کامل می‌دهد و خداوند سریع‌الحساب است (39)

سخن مؤمنان هنگامی‌که به‌سوی خدا و رسولش دعوت شوند تا میان آنان داوری کند تنها این است که می‌گویند شنیدیم و اطاعت کردیم و این‌ها همان رستگاران واقعی هستند (51)

و هرکس خدا و پیامبرش را اطاعت کند و از خدا بترسد و از مخالفت فرمانش بپرهیزد چنین کسانی همان پیروزمندان واقعی هستند (52)

گمان مبر کافران می‌توانند از چنگال مجازات الهی در زمین فرار کنند جایگاه آنان آتش است و چه بد جایگاهی است (57)

صدا کردن پیامبر را در میان خود مانند صدا کردن یکدیگر قرار ندهید خداوند کسانی از شما را که پشت سر دیگران پنهان می‌شوید و یکی پس از دیگری فرار می‌کنند می‌داند پس آنان که فرمان او را مخالفت می‌کنند باید بترسند از اینکه فتنه‌ای دامنشان را بگیرد یا عذابی دردناک به آنان برسد (63)

 

 

 

 

سوره الفرقان

 

زوال‌ناپذیر و پربرکت است کسی که قران را بر بنده‌اش نازل کرد تا بیم‌دهنده جهانیان باشد (1)

بلکه آنان قیامت را تکذیب کردند و ما برای کسی که قیامت را تکذیب کند آتشی شعله‌ور و سوزان فراهم کرده‌ایم (11)

هنگامی‌که این آتش آنان را از مکانی دور ببیند صدای وحشتناک و خشم‌آلودش را که با نفس زدن شدید همراه است می‌شنوند (12)

و هنگامی‌که در جای تنگ و محدودی از آن افکنده شوند در حالی که غل و زنجیرند صدای واویلای آنان بلند می‌شود (13)

امروز یک‌بار واویلا نگویید بلکه بسیار واویلا بگویید (14)

این معبودان شما را در آنچه می‌گویید تکذیب کردند اکنون نمی‌توانید عذاب الهی را برطرف بسازید یا از کسی یاری بطلبید و هرکس از شما ستم کند عذاب شدیدی به او می‌چشانیم (19)

ما هیچ‌یک از رسولان را پیش از تو نفرستادیم مگر اینکه غذا می‌خوردند و در بازارها راه می‌رفتند و بعضی از شما را وسیله امتحان بعضی دیگر قرار دادیم آیا صبر و شکیبایی می‌کنید و پروردگار تو همواره بصیر و بینا بوده است (20)

و کسانی که امیدی به دیدار ما ندارند گفتند چرا فرشتگان بر ما نازل نشده‌اند و یا پروردگارمان را با چشم خود نمی‌بینیم آن‌ها درباره خود تکبر ورزیدند و طغیان بزرگی کردند (21)

اما روزی که فرشتگان را می‌بینند روز بشارت برای مجرمان نخواهد بود و می‌گویند ما را امان دهید ما را معاف کنید (22)

و ما به سراغ اعمالی که انجام داده‌اند می‌رویم و همه را همچون ذرات غبار پراکنده در هوا قرار می‌دهیم (23)

حکومت در آن روز از آن خداوند رحمان است و آن روز روز سختی برای کافران خواهد بود (26)

و روزی را که ستمکار دست خود را به دندان می‌گزد و می‌گوید ای کاش با رسول خدا راهی برگزیده بودم (27)

ای وای بر من کاش فلان را دوست خود انتخاب نکرده بودم (28)

آن‌ها از کنار شهری که باران شر بر آن باریده بود گذشتند آیا آن را نمی‌دیدند ولی به رستاخیز ایمان نداشتند (40)

اگر ما بر پرستش خدایانمان استقامت نمی‌کردیم بیم آن می‌رفت که ما را گمراه سازند اما هنگامی‌که عذاب الهی را ببینند به‌زودی می‌فهمند چه کسی گمراه‌تر بوده است (42)

آیا دیدی کسی را که هوای نفسش را معبود خود برگزیده است آیا تو می‌توانی او را هدایت کنی (43)

آیا گمان می‌بری بیشتر آنان می‌شنوند یا می‌فهمند آنان فقط همچون چهارپایان‌اند بلکه گمراه‌ترند (44)

کسانی که شبانگاه برای پروردگارشان سجده و قیام می‌کنند (64)

و کسانی که می‌گویند پروردگارا عذاب جهنم را از ما برطرف گردان که عذابش سخت و پردوام است (65)

مسلماً آن بد جایگاه و بد اقامتی است (66)

و کسانی که می‌گویند پروردگارا از همسران و فرزندانمان مایه روشنی چشم ما قرار ده و ما را برای پرهیزگاران پیشوا گردان (74)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الشعرا

 

آنان تکذیب کردند اما به‌زودی اخبار آنچه را استهزا می‌کردند به آنان می‌رسد (6)

و به دنبال آن به موسی وحی کردیم عصایت را به دریا بزن و دریا از هم شکافته شد و هر بخشی همچون کوه عظیمی بود (63)

و در آنجا دیگران را نیز نزدیک ساختیم (64)

و موسی و تمام کسانی را که با او بودند نجات دادیم (65)

سپس دیگران را غرق کردیم (66)

گفت: پروردگارا قوم من مرا تکذیب کرده‌اند (117)

اکنون میان من و آنان جدایی افکن و مرا و مؤمنانی را که با من هستند رهایی بخش (118)

ما او و کسانی که با او بودند در آن کشتی که پر بود رهایی بخشیدیم (119)

سپس بقیه را غرق کردیم (120)

من بر شما از عذاب روز بزرگ می‌ترسم (135)

آن‌ها هود را تکذیب کردند ما هم نابودشان کردیم و در این آیت و نشانه‌ای است ولی بیشتر آنان مؤمن نبودند (139)

و عذاب الهی آنان را فراگرفت در این آیت و نشانه‌ای است ولی بیشتر آنان مؤمن نبودند (158)

سپس دیگران را هلاک کردیم (172)

و بارانی بر آن‌ها فرستادیم چه باران بدی بود باران انذار شدگان (173)

سرانجام او را تکذیب کردند و عذاب روز سایبان آن‌ها را فراگرفت یقیناً آن عذاب روز بزرگی بود (189)

این‌گونه قران را در دل‌های مجرمان وارد می‌کنیم (200)

به آن ایمان نمی‌آورند تا عذاب دردناک را با چشم خود ببینند (201)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره النمل

 

کسانی که به آخرت ایمان ندارند اعمالشان را برای آنان زینت می‌دهیم به طوری که سرگردان می‌شوند (4)

آنان کسانی هستند که عذاب بد برای آن‌هاست و آن‌ها در آخرت زیان‌کارترین مردم‌اند (5)

در جستجوی آن پرنده برآمد و گفت: چرا هدهد را نمی‌بینم یا اینکه او از غایبان است (20)

قطعاً او را کیفر شدیدی خواهم کرد یا او را ذبح می‌کنم یا باید دلیل روشنی برای من بیاورد (21)

و هیچ موجود پنهانی در آسمان و زمین نیست مگر اینکه در کتاب مبین ثبت است (75)

و هنگامی‌که فرمان عذاب آن‌ها رسد جنبنده‌ای را از زمین برای آن‌ها خارج می‌کنیم که به آنان تکلم می‌کند که مردم به آیات ما ایمان نمی‌آورند (82)

روزی را که ما از هر امتی گروهی را از کسانی که آیات ما را تکذیب می‌کردند محشور می‌کنیم و آن‌ها را نگه می‌داریم تا به یکدیگر ملحق شوند (83)

تا زمانی که می‌آیند می‌گوید آیا آیات مرا تکذیب کردید و درصدد تحقیق برنیامدید شما چه اعمالی انجام می‌دادید (84)

در این هنگام فرمان عذاب به خاطر ظلمشان بر آن‌ها واقع می‌شود و آن‌ها سخنی ندارند که بگویند (85)

و روزی را که در صور دمیده می‌شود و تمام کسانی که در آسمان‌ها و زمین هستند در وحشت فرو می‌روند جز کسانی که خدا خواسته و همگی با خضوع در پیشگاه او حاضر می‌شوند (87)

کسانی که کار نیکی انجام دهند پاداش بهتر از آن خواهند داشت و آنان از وحشت آن روز در امان‌اند (89)

و آن‌ها که اعمال بدی انجام دهند به صورت در آتش افکنده می‌شوند آیا جزایی جز آنچه عمل می‌کردید خواهید داشت (90)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره القصص

 

و هنگامی‌که نیرومند و کامل شد حکمت و دانش به او دادیم و این‌گونه نیکوکاران را جزا می‌دهیم (14)

او به هنگامی‌که اهل شهر در غفلت بودند وارد شهر شد ناگهان دو مرد را دید که به جنگ و نزاع مشغول‌اند یکی از پیروان او بود و دیگری از دشمنانش آنکه از پیروان او بود در برابر دشمنش از وی تقاضای کمک نمود موسی مشت محکمی بر سینه او زد و کار او را ساخت موسی گفت: این از عمل شیطان بود که او دشمن و گمراه‌کننده آشکاری است (15)

عرض کرد پروردگارا من به خویشتن ستم کردم مرا ببخش خداوند او را بخشید که او غفور و رحیم است (16)

و هنگامی‌که خواست با کسی که دشمن هردوی آن‌ها بود درگیر شود و با قدرت مانع او گردد گفت: ای موسی می‌خواهی مرا بکشی؟ همان‌گونه که دیروز انسانی را کشتی تو فقط می‌خواهی جباری در روی زمین باشی و نمی‌خواهی از مصلحان باشی (19)

عصایت را بیفکن هنگامی‌که دید همچون ماری با سرعت حرکت می‌کند ترسید و به عقب برگشت و حتی پشت سر خود را نگاه نکرد ندا آمد برگرد و نترس تو در امان هستی (31)

دستت را در گریبان خود فرو بر هنگامی‌که خارج می‌شود سفید و درخشنده است بدون عیب و نقص و دست‌هایت را بر سینه‌ات بگذار تا ترس و وحشت از تو دور شود این دو برهان روشن از پروردگارت به سوی فرعون و اطرافیان اوست (32)

عرض کرد پروردگارا من یک تن از آنان را کشته‌ام می‌ترسم مرا به قتل برسانند (33)

فرعون گفت: ای جمعیت اشراف من خدایی جز خودم برای شما سراغ ندارم ای هامان برایم آتشی بر گل بیفروز و برای من برج بلندی ترتیب ده تا از خدای موسی خبر گیرم هرچند من گمان می‌کنم او از دروغ‌گویان است (38)

فرعون و لشگریانش بدون حق در زمین استکبار کردند و پنداشتند به سوی ما بازگردانده نمی‌شوند (39)

ما نیز او و لشگریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم اکنون بنگر پایان کار ظالمان چگونه بود (40)

و چه بسیار از شهرها و آبادی‌هایی را که بر اثر فراوانی نعمت مست و مغرور شده بودند هلاک کردیم این خانه‌های آن‌هاست و بعد از آنان جز اندکی کسی در آن‌ها سکونت نکرد و ما وارث آنان بودیم (58)

گروهی که فرمان عذاب دوباره آن‌ها مسلم شده است می‌گویند پروردگارا ما این‌ها را گمراه کردیم همان گونه که خودمان گمراه شدیم ما از آنان به سوی تو بیزاری می‌جوییم آنان در حقیقت ما را نمی‌پرستیدند (63)

و به آن‌ها گفته می‌شود معبودتان را که همتای خدا می‌پنداشتید بخوانید و معبودهایشان را می‌خوانند ولی جوابی به آن‌ها نمی‌دهند و عذاب الهی را با چشم می‌بینند و آرزو می‌کنند ای کاش هدایت یافته بودند (64)

بگو به من خبر دهید اگر خداوند شب را تا قیامت بر شما جاودان سازد آیا معبودی جز خدا می‌تواند روشنایی برای شما بیاورد آیا نمی‌شنوید (71)

بگو به من خبر دهید اگر خداوند روز را تا قیامت بر شما جاودان کند کدام معبود غیر از خداست که شبی برای شما بیاورد تا در آن آرامش یابید آیا نمی‌بینید (72)

و از رحمت اوست که برای شما شب و روز قرار داد تا هم در آن آرامش داشته باشید و هم برای بهره‌گیری از فضل خدا تلاش کنید و شاید شکر نعمت او را به جا آورید (73)

گفت: این ثروت را به وسیله دانشی که نزد من است به دست آورده‌ام آیا او نمی‌دانست که خداوند اقوامی را پیش از او هلاک کرد که نیرومندتر و ثروتمندتر از او بودند مجرمان از گناهانشان سؤال نمی‌شود (78)

با تمام زینت خود در برابر قومش ظاهر شد آن‌ها که خواهان زندگی دنیا بودند گفتند: ای کاش همانند آنچه به قارون داده شده است ما نیز داشتیم به راستی که او بهره عظیمی دارد (79)

اما کسانی که از علم و دانش به آن‌ها داده شده بود می‌گفتند: وای بر شما ثواب الهی برای کسانی که ایمان آورده‌اند و عمل صالح انجام می‌دهند بهتر است اما جز صابران آن را دریافت نمی‌کنند (80)

سپس ما او و خانه‌اش را در زمین فرو بردیم و گروهی نداشت که او را در برابر عذاب الهی یاری کند خود نیز نمی‌توانست خویش را یاری دهد (81)

 

 

 

 

 

سوره العنکبوت

 

آیا مردم گمان کردند همین‌که بگویند ایمان آوردیم به حال خود رها می‌شوند و آزمایش نخواهند شد (2)

ما کسانی را که پیش از آن‌ها بودند آزمودیم باید علم خدا درباره کسانی که راست می‌گویند و کسانی که دروغ می‌گویند تحقق یابد (3)

و از مردم کسانی هستند که می‌گویند به خدا ایمان آورده‌ایم اما هنگامی‌که در راه خدا شکنجه و آزار می‌بینند آزار مردم را همچون عذاب الهی می‌شمارند ولی هنگامی‌که پیروزی از سوی پروردگارت بیاید می‌گویند ما هم با شما بودیم آیا خداوند به آنچه در سینه‌های جهانیان است آگاه‌تر نیست (10)

و ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و او را در میان آنان هزار سال مگر پنجاه‌سال درنگ کرد اما سرانجام طوفان و سیلاب آنان را فراگرفت در حالی که ظالم بودند (14)

ما او و سرنشینان کشتی را رهایی بخشیدیم و آن را آیتی برای جهانیان قرار دادیم (15)

هرکس را بخواهد مجازات می‌کند و هرکس را بخواهد مورد رحمت قرار می‌دهد و شما را به سوی او بازمی‌گردانند (21)

شما هرگز نمی‌توانید بر اراده خدا چیره شوید و از حوزه قدرت او در زمین و آسمان بگریزید و برای شما جز خدا ولی و یاوری نیست (22)

کسانی که به آیات خدا و دیدار او کافر شدند از رحمت من مأیوس‌اند و برای آن‌ها عذاب دردناکی است (23)

هنگامی‌که فرستادگان ما نزد لوط آمدند از دیدن آن‌ها بدحال و دل‌تنگ شد گفتند: نترس و غمگین مباش ما تو و خانواده‌ات را نجات خواهیم داد جز همسرت که در میان قوم باقی می‌ماند (33)

ما بر اهل این شهر و آبادی به خاطر گناهانشان عذابی از آسمان فرو خواهیم ریخت (34)

و ما به سوی مدین برادرشان شعیب را فرستادیم گفت: ای قوم من خدا را بپرستید و به روز بازپسین امیدوار باشید و در زمین فساد نکنید (36)

آن‌ها او را تکذیب کردند و به این سبب زلزله آنان را فراگرفت و بامدادان در خانه‌های خود به رو درافتاده و مرده بودند (37)

ما طایفه عاد و ثمود را نیز و مساکن آنان برای شما آشکار است شیطان اعمالشان را برای آنان آراسته بود از این رو آنان را از راه خدا بازداشت در حالی که بینا بودند (38)

و قارون و فرعون و هامان را نیز هلاک کردیم موسی با دلایل روشن به سراغشان آمد اما آنان در زمین برتری جویی کردند ولی نتوانستند بر خدا پیشی گیرند (39)

ما هریک از آنان را به گناهانشان گرفتیم بر بعضی از آنان طوفانی از سنگ‌ریزه فرستادیم و بعضی از آنان را صیحه آسمانی فرو گرفت و بعضی دیگر را در زمین فرو بردیم و بعضی را غرق کردیم خداوند هرگز به آن‌ها ستم نکرد ولی آن‌ها خودشان بر خود ستم می‌کردند (40)

گفتند: چرا معجزاتی از سوی پروردگارش بر او نازل نشده بگو معجزات همه نزد خداست و من تنها بیم‌دهنده آشکارم (50)

بگو همین بس که خدا میان من و شما گواه است آنچه را در آسمان‌ها و زمین است می‌داند و کسانی که به باطل ایمان آوردند و به خدا کافر شدند زیان‌کاران واقعی هستند (52)

آنان با شتاب از تو عذاب را می‌طلبند و اگر موعد مقرری تعیین نشده بود عذاب به سراغ آنان می‌آمد و سرانجام این عذاب به طور ناگهانی بر آن‌ها نازل می‌شود در حالی که نمی‌دانند (53)

آنان با عجله از تو عذاب می‌طلبند در حالی که جهنم به کافران احاطه دارد (54)

آن روز که عذاب آن‌ها را از بالای سر و پایین پایشان فرا می‌گیرد و به آن‌ها می‌گوید بچشید آنچه را عمل می‌کردید (55)

چه کسی ستمکارتر از آن کس است ه بر خدا دروغ بسته یا حق را پس از آنکه به سراغش آمده تکذیب نماید آیا جایگاه کافران در دوزخ نیست (68)

و آن‌ها که در راه ما جهاد می‌کنند قطعاً به راه‌های خود هدایتشان خواهیم کرد و خداوند با نیکوکاران است (69)

 

 

 

 

 

 

سوره الروم

 

آیا در زمین گردش نکرده‌اید تا ببینید عاقبت کسانی که قبل از آنان بوده‌اند چگونه بود آنان نیرومندتر از اینان بودند و زمین را بیش از اینان دگرگون ساختند و آباد کردند و پیامبرانشان با دلایل روشن به سراغشان آمدند خداوند هرگز به آنان ستم نکرد آن‌ها به خودشان ستم کردند (9)

خداوند آفرینش را آغاز می‌کند سپس آن را بازمی‌گرداند سپس شما را به‌سوی آن بازمی‌گردانند (11)

آن روز که قیامت برپا می‌گردد از هم جدا می‌شوند (14)

اما آن‌ها که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند در باغی از بهشت شاد و مسرور خواهند بود (15)

و اما آنان که به آیات ما و لقای آخرت کافر شدند در عذاب الهی احضار می‌شوند (16)

خداوند مثالی از خودتان برای شما زده است آیا این برده‌های شما هرگز در روزی‌هایی که به شما داده‌ایم شریک شما می‌باشند آن‌چنان که هر دو مساوی بوده و از تصرف مستقل و بدون اجازه آنان بیم داشته باشید آن‌گونه که در مورد شرکای آزاد خود بیم دارید این‌چنین آیات خود را برای کسانی که تعقل می‌کنند شرح می‌دهیم (28)

این باید در حالی باشد که شما به سوی او بازگشت می‌کنید و از او بپرهیزید نماز را برپا دارید و از مشرکان نباشید (31)

پیش از تو پیامبرانی را به‌سوی قومشان فرستادیم آن‌ها با دلایل روشن به سراغ قوم خود رفتند ولی از مجرمان انتقام گرفتیم و یاری مؤمنان همواره حقی است به عهده ما (47)

آن روز عذرخواهی ظالمان سودی به حالشان ندارد و توبه آنان پذیرفته نمی‌شود (57)

ما برای مردم در این قران از هرگونه مثال و مطلبی بیان کردیم و اگر آیه‌ای برای آنان بیاوری می‌گویند شما اهل باطلید (58)

این‌گونه خداوند بر دل‌های آن‌ها که ایمان ندارند مهر می‌نهد (59)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره السجده

 

و اگر ببینی مجرمان را هنگامی‌که در پیشگاه پروردگارشان سر به زیر افکنده می‌گویند: پروردگارا آنچه وعده کرده بودی دیدیم و شنیدیم ما را بازگردان تا کار شایسته‌ای انجام دهیم ما یقین داریم (12)

و اگر می‌خواستیم به هر انسانی هدایت لازمش را می‌دادیم ولی سخن و وعده‌ام حق است که دوزخ را از جن و انس همگی پرکنم (13)

بچشید به خاطر اینکه دیدار امروزتان را فراموش کردید ما نیز شما را فراموش کردیم بچشید عذاب جاودان را به خاطر اعمالی که انجام می‌دادید (14)

پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور می‌شود و پروردگار خود را بیم و امید می‌خوانند و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند (16)

و اما کسانی که فاسق شدند جایگاه همگی آن‌ها آتش است هرزمان بخواهند از آن خارج شوند آن‌ها را به آن بازمی‌گردانند به آنان گفته بچشید عذاب آتشی را که انکار می‌کردید (20)

به آنان از عذاب نزدیک پیش از عذاب بزرگ می‌چشانیم شاید بازگردند (21)

بگو روز پیروزی ایمان آوردن سودی به حال کافران نخواهد داشت و به آن‌ها هیچ مهلت داده نمی‌شود (29)

حال که چنین است از آن‌ها روی بگردان و منتظر باش آن‌ها نیز منتظرند (30)

 

سوره الاحزاب

 

هنگامی را که از پیامبران پیمان گرفتیم و از تو و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم و ما از همه آن‌ها پیمان محکمی گرفتیم (7)

به این منظور که خدا راست‌گویان را از صدقشان سؤال کند و برای کافران عذابی دردناک آماده ساخته است (8)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید نعمت خدا را بر خود به یاد آورید در آن هنگام که لشگرهایی به سراغ شما آمدند ولی ما باد و طوفان سختی بر آنان فرستادیم و لشگریانی که آن‌ها را نمی‌دیدند و خداوند همیشه به آنچه انجام می‌دهید بینا بوده است (9)

زمانی را که آن‌ها از طرف بالا و پایین بر شما وارد شدند و زمانی را که چشم‌ها از شدت وحشت خیره شده و جان‌ها به لب رسیده بود و گمان‌های گوناگون بدی به خدا می‌بردید (10)

آنجا بود که مؤمنان آزمایش شدند و تکان سختی خوردند (11)

بگو: اگر از مرگ یا کشته شدن فرار کنید سودی به حال شما نخواهد داشت در آن هنگام جز بهره کمی از زندگانی نخواهید گرفت (16)

بگو چه کسی می‌تواند شما را در برابر اراده خدا حفظ کند اگر او بدی یا رحمتی را برای شما اراده کند و آن‌ها جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای خود نخواهند یافت (17)

خداوند کسانی که مردم را از جنگ بازمی‌داشتند و کسانی را که به برادران خود می‌گفتند به سوی ما بیایید به خوبی می‌شناسد و آن‌ها جز اندکی پیکار نمی‌کنند (18)

در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده‌اند بعضی پیمان خود را به آخر برده‌اند و بعضی دیگر در انتظارند و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند (23)

هدف این است که خداوند صادقان را به خاطر صدقشان پاداش دهد و منافقان را هرگاه اراده کند عذاب نماید یا توبه آن‌ها را بپذیرد چرا که خداوند آمرزنده و رحیم است (24)

خدا کافران را با دلی پر از خشم بازگرداند بی‌آنکه نتیجه‌ای از کار خود گرفته باشند و خداوند مؤمنان را از جنگ بی‌نیاز ساخت و خدا قوی و شکست‌ناپذیر است (25)

و خداوند گروهی از اهل کتاب را که از آنان حمایت کرده‌اند از قلعه‌های محکمشان پایین کشید و در دل‌هایشان رعب انداخت گروهی را به قتل می‌رساندید و گروهی را اسیر می‌کردید (26)

و زمین‌ها و خانه‌ها و اموالشان را در اختیار شما گذاشت زمینی که هرگز در آن گام ننهاده بودید و خداوند بر هرچیز تواناست (27)

ای پیامبر به همسرانت بگو اگر شما زندگی دنیا و زرق و برق آن را می‌خواهید بیایید با هدیه‌ای شما را بهره‌مند سازم و شما را به طرز نیکویی رها سازم (28)

و اگر شما خدا و پیامبرش و سرای آخرت را می‌خواهید خداوند برای نیکوکاران شما پاداش عظیمی آماده ساخته است (29)

ای همسران پیامبر هر کدام از شما گناه آشکار و فاحشی مرتکب شود عذاب او دو چندان خواهد بود و این برای خدا آسان است (30)

ای همسران پیامبر شما همچون یکی از آنان معمولی نیستید اگر تقوا پیشه کنید پس به گونه‌ای هوس‌انگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند و سخن شایسته بگویید (32)

و در خانه‌های خود بمانید و همچون دوران جاهلیت ظاهر نشوید نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید خدا و رسولش را اطاعت کنید خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل‌بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد (33)

هیچ مرد و زن با ایمانی حق ندارد هنگامی‌که خدا و پیامبرش امری را لازم بدانند اختیاری داشته باشد و هرکس نافرمانی خدا و رسولش را بکند به گمراهی آشکاری گرفتار شده است (36)

ای پیامبر ما همسران تو را که مهرشان را پرداخته‌ای برای تو حلال کرده‌ایم و همچنین کنیزانی را که از طریق غنائمی که خدا به تو بخشیده است مالک شده‌ای و دختران عموی تو و دختران عمه‌ها دختران دایی تو و دختران خاله‌ها که با تو مهاجرت کردند و هرگاه زن با ایمانی خود را به پیامبر ببخشد چنانچه پیامبر بخواهد می‌تواند او را به همسری برگزیند اما چنین ازدواجی تنها برای تو مجاز است نه دیگر مؤمنان ما می‌دانیم برای آنان در مورد همسرانشان و کنیزانشان چه حکمی مقرر داشته‌ایم این به خاطر آن است که مشکلی بر تو نباشد و خداوند آمرزنده و مهربان است (50)

هر یک از همسرانت را بخواهی می‌توانی به تأخیر اندازی و هرکدام را بخواهی نزد خود جای دهی و هرگاه بعضی از آنان را که برکنار ساخته‌ای بخواهی نزد خود جای دهی گناهی بر تو نیست این حکم الهی برای روشنی چشم آنان و اینکه غمگین نباشند و به آنچه به آنان می‌دهی همگی راضی شوند نزدیک‌تر است و خدا آنچه را در قلوب شماست می‌داند و خداوند دانا و بردبار است (51)

بعد از این دیگر زنی بر تو حلال نیست و نمی‌توانی همسرانت را به همسران دیگری مبدل کنی هرچند جمال آن‌ها مورد توجه تو واقع شود مگر آنچه که به صورت کنیز در ملک تو در آید و خداوند ناظر و مراقب هرچیز است (52)

آن‌ها که خدا و پیامبرش را آزار می‌دهند خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته و برای آن‌ها عذاب خار کننده‌ای آماده کرده است (57)

اگر منافقان و بیماردلان و آن‌ها که اخبار دروغ و شایعات بی‌اساس در مدینه پخش می‌کنند دست از کار خود برندارند تو را بر ضد آنان می‌شورانیم سپس جز مدت کوتاهی نمی‌توانند در کنار تو در این شهر بمانند (60)

و از همه جا طرد می‌شوند و هرجا یافت شوند گرفته خواهند شد و به سختی به قتل خواهند رسد (61)

این سنت خداوند در اقوام پیشین است و برای سنت الهی هیچ‌گونه تغییری نخواهی یافت (62)

خداوند کافران را لعن کرده و برای آنان آتش سوزاننده‌ای آماده نموده است (64)

در آن روز که صورت‌های آنان در آتش دگرگون خواهد شد می‌گویند ای کاش خدا و پیامبر را اطاعت کرده بودیم (66)

هدف این بود که خدا مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را عذاب کند و خدا رحمت خود را بر مردان و زنان باایمان بفرستد خدا همواره آمرزنده و رحیم است (73)

 

 

 

 

 

سوره فاطر

 

ای مردم وعده خدا حق است مبادا زندگی دنیا شما را بفریبد و مبادا شیطان شما را فریب دهد و به خدا مغرور سازد (5)

البته شیطان دشمن شماست پس او را دشمن بدانید او فقط حزبش را به این دعوت می‌کند که اهل آتش سوزان باشند (6)

کسانی که راه کفر پیش گرفتند برای آنان عذابی سخت است و کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام داده‌اند آمرزش و پاداش بزرگ از آن آن‌هاست (7)

آیا کسی که عمل بدش برای او آراسته شده و آن را خوب و زیبا می‌بیند خداوند هرکس را بخواهد گمراه می‌سازد و هرکس را بخواهد هدایت می‌کند پس جانت به خاطر شدت تأسف بر آنان از دست نرود خداوند به آنچه انجام می‌دهند داناست (8)

کسی که خواهان عزت است تمام عزت برای خداست سخنان پاکیزه به سوی او صعود می‌کند و عمل صالح را بالا می‌برد و آن‌ها که نقشه‌های بد می‌کشند عذاب سختی برای آن‌هاست و مکر آنان نابود می‌شود (10)

خداوند شما را از خاکی آفرید سپس از نطفه‌ای سپس شما را به صورت زوج‌هایی قرار داد هیچ جنس ماده‌ای باردار نمی‌شود و وضع حمل نمی‌کند مگر به علم او و هیچ‌کس عمر طولانی نمی‌کند یا از عمرش کاسته نمی‌شود مگر اینکه در کتاب ثبت است این‌ها همه برای خداوند آسان است (11)

دو دریا یکسان نیستند این یکی دریایی است که آبش گوارا و شیرین و نوشیدنش خوشگوار است و آن یکی شور و تلخ و گلوگیر از هر دو گوشتی تازه می‌خورید و وسایل زینتی استخراج کرده می‌پوشید و کشتی‌ها را در آن می‌بینی که آن‌ها را می‌شکافند تا از فضل خداوند بهره گیرید و شاید شکر به جا آورید (12)

ای مردم شما نیازمند به خدایید تنها خداوند است که بی‌نیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است (15)

هیچ گناهکاری بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌کشد و اگر شخص سنگین‌باری دیگری را برای حمل گناه خود بخواند چیزی از آن را بر دوش نخواهد گرفت هرچند از نزدیکان او باشد تو فقط کسانی را بیم می‌دهی که از پروردگار خود در پنهانی می‌ترسند و نماز را برپا می‌دارند و هرکس پاکی پیشه کند نتیجه آن به خودش بازمی‌گردد و بازگشت به سوی خداست (18)

اگر تو را تکذیب کنند کسانی که پیش از آنان بودند تکذیب کرده‌اند آن‌ها با دلایل روشن و کتاب‌های پند و موعظه و کتب آسمانی روشنگر به سراغ آنان آمدند (25)

سپس من کافران را گرفتم مجازات من نسبت به آنان چگونه بود (26)

و از انسان‌ها و از جنبندگان و از چهارپایان انواعی با رنگ‌های مختلف حقیقت این است از میان بندگان خدا تنها دانشمندان از این می‌ترسند خداوند عزیز و غفور است (28)

و کسانی که کافر شدند آتش دوزخ برای آن‌هاست هرگز فرمان مرگشان صادر نمی‌شود تا بمیرند و نه چیزی از عذابش از آنان تخفیف داده می‌شود این‌گونه هر کفران کننده‌ای را کیفر می‌دهیم (36)

آن‌ها در دوزخ فریاد می‌زنند پروردگارا ما را خارج کن تا عمل صالحی انجام دهیم غیر از آنچه انجام می‌دادیم آیا شما را به اندازه که هرکس اهل تذکر است در آن متذکر می‌شود عمر ندادیم و انذار کننده به سراغ شما نیامد اکنون بچشید که برای ظالمان هیچ یاوری نیست (37)

اوست که شما را جانشینی در زمین قرار داد هرکس کافر شود کفر او به زیان خودش خواهد بود و کافران را کفرشان جز خشم و غضب در نزد پروردگار چیزی نمی‌افزاید کفرشان جز زیان و خسران بر آن‌ها اضافه نمی‌کند (39)

این‌ها همه به خاطر استکبار در زمین و نیرنگ‌های بدشان بود اما این نیرنگ‌ها تنها دامان صاحبانش را می‌گیرد آیا آن‌ها چیزی جز سنت پیشینیان را انتظار دارند هرگز برای سنت خدا تبدیل نخواهی یافت و هرگز برای سنت الهی تغییری نمی‌یابی (43)

آیا آنان در زمین نگشتند تا ببینند عاقبت کسانی که پیش از آن‌ها بودند چگونه بود همان‌ها که از اینان قوی‌تر بودند نه چیزی در آسمان‌ها و نه چیزی در زمین از حوزه قدرت او بیرون نخواهد رفت او دانا و تواناست (44)

 

 

 

 

 

 

سوره یس

 

این قرانی است که از سوی خداوند عزیز و رحیم نازل شده است (5)

تا قومی را بیم دهی که پدرانشان انذار نشده‌اند از این رو آنان غافل‌اند (6)

تو فقط کسی را انذار می‌کنی که از این یادآوری پیروی کند و از خداوند رحمان در نهان بترسد چنین کسی را به آمرزش و پاداشی پر ارزش بشارت ده (11)

و ما بعد از او بر قومش هیچ لشگری از آسمان نفرستاده‌ایم و هرگز سنت ما بر این نبود (28)

فقط یک صیحه آسمانی بود ناگهان همگی خاموش شدند (29)

افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبری برای هدایت آنان نیامد مگر اینکه او را استهزا می‌کردند (30)

آیا ندیدید چقدر از اقوام پیش از آن‌ها را هلاک کردیم آن‌ها هرگز به سوی ایشان بازنمی‌گردند (31)

و اگر بخواهیم آن‌ها را غرق می‌کنیم به طوری که نه فریادرسی داشته باشند و نه نجات داده شوند (43)

و هرگاه به آن‌ها گفته شود از آنچه پیش رو و پشت سر شماست بترسید تا مشمول رحمت الهی شوید (45)

آن‌ها می‌گویند: اگر راست می‌گویی این وعده کی خواهد بود (48)

جز این انتظار نمی‌کشیدند که یک صیحه عظیم آن‌ها را فرا گیرد در حالی که مشغول جدال هستند (49)

نمی‌توانند وصیتی کنند یا به سوی خانواده خود بازگردند (50)

در صور دمیده می‌شود ناگهان آن‌ها از قبرها شتابان به سوی پروردگارشان می‌روند (51)

می‌گویند ای وای بر ما چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت این همان است که خداوند رحمان وعده داده و فرستادگان راست گفتند (52)

صیحه واحدی بیش نیست ناگهان همگی نزد ما احضار می‌شوند (53)

امروز به هیچ‌کس ذره‌ای ستم نمی‌شود و جز آنچه را عمل می‌کردید جزا داده نمی‌شوید (54)

بهشتیان امروز به نعمت‌های خدا مشغول و مسرورند (55)

آن‌ها و همسرانشان در سایه‌های بر درخت‌ها تکیه زده‌اند (56)

برای آن‌ها در بهشت میوه بسیار لذت‌بخشی است و هر چه بخواهند در اختیار آنان خواهد بود (57)

بر آن‌ها سلام است این است سخنی از سوی پروردگار مهربان (58)

جدا شوید امروز ای گنه‌کاران (59)

آیا با شما عهد نکردم ای فرزندان آدم که شیطان را نپرستید که او برای شما دشمن آشکاری است (60)

و اینکه مرا بپرستید که را مستقیم این است (61)

او گروه زیادی از شما را گمراه کرد آیا اندیشه نکردید (62)

این همان دوزخی است که به شما وعده داده می‌شد (63)

امروز وارد آن شوید و به خاطر کفری که داشتید به آتش آن بسوزید (64)

امروز بر دهانشان مهر می‌نهیم و دست‌هایشان با ما سخن می‌گویند و پاهایشان کارهایی را که انجام می‌دادند شهادت می‌دهند (65)

اگر بخواهیم چشمانشان را محو کنیم سپس برای عبور از راه می‌خواهند بر یکدیگر پیشی بگیرند اما چگونه می‌توانند ببینند (66)

اگر بخواهیم آن‌ها را در جای خود مسخ می‌کنیم تا نتوانند راه خود را ادامه دهند یا به عقب برگردند (67)

هرکس را طول عمر دهیم در آفرینش واژگونه‌اش می‌کنیم آیا اندیشه نمی‌کنند (68)

تا افرادی را که زنده‌اند بیم دهد و فرمان عذاب بر آنان مسلم گردد (70)

آیا ندیدید که از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‌ایم چهارپایانی برای آنان آفریدیم که آنان مالک آن هستند (71)

و آن‌ها را رام ایشان ساختیم هم مرکب آنان از آن است و هم از آن تغذیه می‌کنند (72)

و برای آنان بهره دیگری در آن است و نوشیدنی‌هایی گوارا آیا با این حال شکرگزاری نمی‌کنند (73)

ولی آن‌ها قادر به یاری ایشان نیستند و این لشگری برای آن‌ها خواهند بود که در آتش دوزخ احضار می‌شوند (75)

همان کسی که برای شما از درخت سبز آتش آفرید و شما به وسیله آن آتش می‌افروزید (80)

فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند تنها به آن می‌گوید موجود باش آن نیز بی‌درنگ موجود می‌شود (82)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الصافات

 

تا آن را از هر شیطان خبیثی حفظ کنیم (7)

آن‌ها نمی‌توانند به فرشتگان عالم بالا گوش فرا دهند از هر سو هدف قرار می‌گیرند (8)

آن‌ها به شدت به عقب رانده می‌شوند و برای آنان مجازاتی دائم است (9)

مگر آن‌ها که در لحظه کوتاه برای استراق سمع به آسمان نزدیک شوند که شهاب ثاقب آن‌ها را تعقیب می‌کند (10)

آیا هنگامی‌که ما مردیم و به خاک و استخوان مبدل شدیم بار دیگر برانگیخته خواهیم شد (16)

یا پدران نخستین ما (17)

بگو آری همه شما زنده می‌شوید در حالی که خار و کوچک خواهید بود (18)

تنها یک صیحه عظیم واقع می‌شود ناگهان همه نگاه می‌کنند (19)

و می‌گویند: ای وای بر ما این روز جزاست (20)

این همان روز جدایی است که شما آن را تکذیب می‌کردید (21)

ظالمان و هم‌ردیفانشان و آنچه را می‌پرستیدند (22)

جز خدا می‌پرستیدند جمع کنید و به‌سوی راه دوزخ هدایتشان کنید (23)

همه آن‌ها در آن روز در عذاب الهی مشترک‌اند (33)

ما این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم (34)

چرا که وقتی به آن‌ها گفته می‌شد معبودی جز خدا وجود ندارد تکبر و سرکشی می‌کردند (35)

و پیوسته می‌گفتند ما معبودان خود را به خاطر شاعری دیوانه رها کنیم (36)

چنین نیست او حق را آورده و پیامبران پیشین را تصدیق کرده است (37)

اما شما به طور مسلم عذاب دردناک را خواهید چشید (38)

در باغ‌های پرنعمت بهشت (43)

در حالی که بر تخت‌ها روبروی یکدیگر تکیه زده‌اند (44)

و گرداگردشان قدح‌های لبریز از شراب طهور را می‌چرخاندند (45)

شرابی سفید و درخشنده و لذت‌بخش برای نوشندگان (46)

شرابی که نه در آن مایه تباهی عقل است و نه از آن مست می‌شوند (47)

و نزد آن‌ها همسرانی زیبا چشم است که جز به شوهران خود عشق نمی‌ورزند (48)

گویی از همچون تخم‌مرغ‌هایی هستند که پنهان مانده (49)

اینجاست که نگاهی می‌کند ناگهان او را در میان دوزخ می‌بیند (55)

می‌گوید به خدا سوگند نزدیک بود مرا به هلاکت بکشانی (56)

و اگر نعمت پروردگارم نبود من نیز از احضارشدگان بودم (57)

آیا ما هرگز نمی‌میریم (58)

و جز همان مرگ اول مرگی به سراغمان نخواهد آمد و ما هرگز عذاب نخواهیم شد (59)

راستی این همان پیروزی بزرگ است (60)

آیا این بهتر است یا درخت زه قوم (62)

ما آن‌ها را مایه درد و رنج ظالمان قرار دادیم (63)

آن درختی که از قعر جهنم می‌روید (64)

شکوفه آن مانند سرهای شیاطین است (65)

آن‌ها از آن می‌خورند و شکم‌ها را از آن پر می‌کنند (66)

سپس روی آن آب داغ متعفنی می‌نوشند (67)

سپس بازگشت آن‌ها به‌سوی جهنم است (68)

چرا که آن‌ها پدران خود را گمراه یافته‌اند (69)

سلام بر نوح بر میان جهانیان باد ما این‌گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم (80)

چرا که او از بندگان با ایمان ما بود (81)

سپس دیگران را غرق کردیم (82)

پروردگارا به من از صالحان ببخش (100)

ما او را به نوجوانی بردبار و صبور بشارت دادیم (101)

هنگامی‌که با او به مقام سعی و کوشش رسید گفت: پسرم من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم نظر تو چیست؟ گفت: پدرم هر چه دستور داری اجرا کن به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت (102)

هنگامی‌که هر دو تسلیم شدند و ابراهیم جبین او را بر خاک نهاد (103)

او را ندا دادیم ای ابراهیم (104)

آن رؤیا را تحقق بخشیدی ما این‌گونه نیکوکاران را جزا می‌دهیم (105)

این مسلماً همان امتحان آشکار است (106)

ما ذبح عظیمی را فدای او کردیم (107)

و به خاطر بیاور زمانی را که و خاندانش را همگی نجات دادیم (134)

مگر پیرزنی که از بازماندگان بود (135)

سپس بقیه را نابود کردیم (136)

شما و آنچه را پرستش می‌کنید (161)

هرگز نمی‌توانید کسی را فریب دهید (162)

مگر آن‌ها که در آتش دوزخ وارد می‌شوند (163)

وعده قطعی ما برای بندگان فرستاده ما از پیش مسلم شده (171)

که آنان یاری شدگان‌اند (172)

و لشگر ما پیروزند (173)

از آن‌ها روی بگردان تا زمان معینی (که فرمان جهاد فرا رسد) (174)

و وضع آن‌ها را بنگر اما به‌زودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند (175)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره ص

 

ولی کافران گرفتار غرور و اختلاف‌اند (2)

چه بسیار اقوامی را که پیش از آن‌ها هلاک کردیم و به هنگام نزول عذاب فریاد می‌زدند ولی وقت نجات گذشته بود (3)

آن‌ها تعجب کردند که پیامبر بیم‌دهنده‌ای از میان آنان به سویشان آمده و کافران گفتند: این ساحر بسیار دروغ‌گویی است (4)

آیا از میان همه ما قران تنها بر او نازل شده آن‌ها در حقیقت در اصل وحی من تردید دارند بلکه آنان هنوز عذاب الهی را نچشیده‌اند (8)

مگر خزائن رحمت پروردگار توانا و بخشنده‌ات از آن‌هاست (9)

یا اینکه مالکیت و حاکمیت آسمان‌ها و زمین و آنچه میان این دو است از آن آن‌هاست با هر وسیله ممکن به آسمان‌ها بروند (10)

این‌ها لشگر کوچک شکست‌خورده‌ای از احزاب‌اند (11)

پیش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب قدرت تکذیب کردند (12)

و قوم ثمود و لوط و اصحاب الایکه این‌ها اصحابی بودند (13)

هر یک رسولان را تکذیب کردند و عذاب الهی درباره آنان تحقق یافت (14)

این‌ها جز یک صیحه آسمانی را انتظار نمی‌کشند که هیچ مهلت و بازگشتی برای آن وجود ندارد (15)

آیا داستان شاکیان هنگامی‌که از محراب بالا رفتند به تو رسیده است (21)

در آن هنگام که بر او وارد شدند و او از دیدن آن‌ها وحشت کرد گفتند: نترس دو نفر شاکی هستیم که یکی از ما بر دیگری ستم کرده اکنون در میان ما به حق داوری کن و ستم روا مدار و ما را به راه راست هدایت کن (22)

این برادر من است و او نود و نه میش دارد و من یکی بیش ندارم اما او اصرار می‌کند که این یکی را هم به من واگذار و در سخن بر من غلبه کرده است (23)

گفت: مسلماً او با درخواست یک میش تو برای افزودن آن میش‌هایش بر تو ستم نموده و بسیاری از شریکان به یکدیگر ستم می‌کنند مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند اما عده آنان کم است داود دانست که ما او را آزموده‌ایم از این رو به پروردگارش طلب آمرزش نموده و به سجده افتاد و توبه کرد (24)

ما این عمل را بر او بخشیدیم و او نزد ما دارای مقامی والا و سرانجامی نیکوست (25)

ای داود ما تو را خلیفه بر زمین قرار دادیم پس میان مردم به حق داوری کن و از هوای نفس پیروی نکن که تو را از راه خدا منحرف سازد کسانی که از راه خدا منحرف شوند عذاب شدیدی به خاطر فراموش کردن روز حساب دارند (26)

ما آسمان و زمین و آنچه را میان آن‌هاست بیهوده نیافریدیم این گمان کافران است وای بر کافران از آتش (27)

ما سلیمان را به داود بخشیدیم چه بنده خوبی زیرا همواره به سوی خدا بازگشت (30)

به خاطر بیاور هنگامی‌که عصرگاهان اسبان چابک تندرو را بر او عرضه داشتند (31)

گفت: من این اسبان را به خاطر پروردگارم دوست دارم تا از دیدگانش پنهان شدند (32)

بار دیگر آن‌ها را نزد من بازگردانید و دست به ساق‌ها و گردن‌های آن‌ها کشید (33)

ما سلیمان را آزمودیم بر تخت او جسدی افکندیم سپس او به درگاه خداوند توبه کرد (34)

گفت: پروردگارا ما را ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ‌کس نباشد که تو بسیار بخشنده‌ای (35)

پس ما باد را مسخر او ساختیم تا به فرمانش به نرمی حرکت کند و به هر جا او می‌خواهد برود (36)

و شیاطین را مسخر او کردیم هر بنا و غواصی از آن‌ها را (37)

و گروه دیگری را در غل و زنجیر قرار دادیم (38)

این عطای ما است به هر کس که می‌خواهی ببخش و از هرکس می‌خواهی امساک کن و حسابی بر تو نیست (39)

و برای او نزد ما مقامی ارجمند و سرانجامی نیکوست (40)

و به خاطر بیاور بنده ما ایوب را هنگامی‌که پروردگارش را خواند شیطان مرا به رنج و عذاب افکنده است (41)

پای خود را بر زمین بکوب این چشمه آبی خنک برای شستشو و نوشیدن است (42)

خانواده‌اش را به او بخشیدیم و همانند آن‌ها را بر آنان افزودیم تا رحمتی از سوی ما باشد و تذکری برای اندیشمندان (43)

بسته‌ای از ساقه‌های گندم را برگیر و با آن (همسرت را) بزن و سوگند خود را مشکن ما او را شکیبا یافتیم چه بنده خوبی که بسیار بازگشت‌کننده بود (44)

باغ‌های جاویدان بهشتی که درهایش به روی آنان گشوده است (50)

در حالی که در آن بر تخت‌ها تکیه کرده‌اند و میوه‌های بسیار و نوشیدنی‌ها در اختیار آنان است (51)

و نزد آنان همسرانی است که تنها چشم به شوهرانشان دوخته‌اند و هم سن و سال‌اند (52)

این همان است که برای روز حساب به شما وعده داده می‌شود (53)

اینم روزی ما است که هرگز آن را پایانی نیست (54)

این برای طغیان‌گران بدترین محل بازگشت است (55)

دوزخ که در آن وارد می‌شوند چه بستر بدی است (56)

این نوشابه حمیم و غساق (دو مایه سوزان و تیره‌رنگ) است که باید از آن بچشند (57)

و جز این‌ها کیفرهای دیگری همانند آن دارند (58)

این گروهی است که همراه شما وارد دوزخ می‌شوند خوش‌آمد بر آن‌ها مباد همگی در آتش خواهند سوخت (59)

بگو: من تنها یک بیم‌دهنده‌ام و هیچ معبودی جز خداوند یگانه قهار نیست (65)

و به خاطر بیاور هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشری را از گل می‌آفرینم (71)

هنگامی‌که آن را نظام بخشیدم و از روح خود در آن دمیدم برای او به سجده افتید (72)

در آن هنگام همه فرشتگان سجده کردند (73)

جز ابلیس که تکبر ورزید و از کافران بود (74)

گفت: من از او بهترم مرا از آتش آفریده‌ای او را از گل (76)

فرمود: از آسمان‌ها خارج شو که تو رانده درگاه منی (77)

و مسلماً لعنت من بر تو تا روز قیامت خواهد بود (78)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الزمر

 

او شما را از یک نفس آفرید و همسرش را (باقیمانده گل او) خلق کرد و برای شما هشت زوج از چهارپایان ایجاد کرد او شما را در شکم مادرانتان آفرینشی بعد از آفرینش دیگر در میان تاریکی‌های سه‌گانه می‌بخشد این است خداوند پروردگار شما هیچ معبودی جز او نیست پس چگونه از راه حق منحرف می‌شوید (6)

هنگامی‌که انسان را زیانی رسد پروردگار خود را می‌خواند و به‌سوی او بازمی‌گردد اما هنگامی‌که نعمتی از خود به او عطا کند آنچه را به خاطر آن قبلاً خدا را می‌خواند از یاد می‌برد و برای خداوند همتایانی قرار می‌دهد تا مردم را از راه او منحرف سازد بگو چند روزی از کفرت بهره گیر که از دوزخیانی (8)

یا کسی که در ساعات شب به عبادت مشغول است در حال سجده و قیام از عذاب آخرت می‌ترسد و به رحمت پروردگارش امیدوار است بگو آیا کسانی که می‌دانند با کسانی که نمی‌دانند یکسان‌اند تنها خردمندان متذکر می‌شوند (9)

بگو من اگر نافرمانی پروردگارم کنم از عذاب روز بزرگ می‌ترسم (13)

برای آنان از بالای سرشان سایه‌بان‌هایی از آتش و در زیر پایشان نیز سایبان‌هایی از آتش است این چیزی است که خداوند با آن بندگانش را می‌ترساند ای بندگان من از نافرمانی من بپرهیزید (16)

آیا تو می‌توانی کسی را که فرمان عذاب درباره او قطعی شده رهایی بخشی آیا تو می‌توانی کسی را که در درون آتش است برگیری و نجات دهی (19)

ولی آن‌ها که تقوای الهی پیشه کردند غرفه‌هایی در بهشت دارند که بر فراز آن‌ها غرفه‌های دیگری بنا شده و از زیر آن‌ها نهرها جاری است این وعده الهی است و خداوند در وعده خود تخلف نمی‌کند (20)

آیا کسی که با صورت عذاب دردناک را در روز قیامت دور سازد و به ظالمان گفته می‌شود بچشید آنچه را به دست می‌آورید (24)

کسانی که قبل از آنان بودند نیز تکذیب نمودند و عذاب از جایی که فکر نمی‌کردند به سراغشان آمد (25)

پس خداوند خاری را در زندگی این دنیا به آن‌ها چشانید و عذاب آخرت شدیدتر است اگر می‌دانستند (26)

آیا خداوند برای بنده‌اش کافی نیست اما آن‌ها تو را از غیر او می‌ترسانند و هرکس را خداوند گمراه کند هیچ هدایت‌کننده‌ای ندارد (36)

و هرکس را خدا هدایت کند هیچ گمراه‌کننده‌ای نخواهد داشت یا خداوند توانا و دارای مجازات نیست (37)

 

 

 

 

 

سوره غافر

 

خداوندی که آمرزنده گناه پذیرنده توبه دارای مجازات سخت و صاحب نعمت فراوان است هیچ معبودی جز او نیست و بازگشت تنها به سوی اوست (3)

تنها کسانی که در آیات ما مجادله می‌کنند که کافر شده‌اند پس مبادا رفت و آمد آنان در شهرها تو را بفریبد (4)

پیش از آن‌ها قوم نوح و اقوامی که بعد از ایشان بودند تکذیب کردند و هر امتی در پی آن بود که توطئه کند و پیامبرش را بگیرد و برای محو حق به مجادله باطل دست زدند اما من آن‌ها را گرفتم ببین که مجازات من چگونه بود (5)

و این‌گونه فرمان پروردگارت درباره کسانی که کافر شدند مسلم شده که آن‌ها همه اهل آتش‌اند (6)

فرشتگانی که حامل عرش‌اند و آن‌ها که گرداگرد آن تسبیح و حمد پروردگارشان را می‌گویند و به او ایمان دارند و برای مؤمنان استغفار می‌کنند پروردگارا رحمت و علم تو همه چیز را فرا گرفته است پس کسانی را که توبه کرده و راه تو را پیروی می‌کنند بیامرز و آنان را از عذاب دوزخ نگه دار (7)

آن‌ها می‌گویند پروردگارا ما را دو بار میراندی و دو بار زنده کردی اکنون به گناهان خود معترفیم آیا راهی برای خارج شدن وجود دارد (11)

این به خاطر آن است که وقتی خداوند به یگانگی خوانده می‌شد انکار می‌کردید و اگر برای او همتایی می‌پنداشتند ایمان می‌آوردید اکنون داوری مخصوص خداوند بلند مرتبه و بزرگ است (12)

او درجات را بالا می‌برد او صاحب عرش است روح را به فرمانش به هرکس از بندگانش که بخواهد القا می‌کند تا از روز ملاقات بیم دهد (15)

و آن‌ها را از روز نزدیک بترسان هنگامی‌که از شدت وحشت دل‌ها به گلوگاه می‌رسد و تمامی وجود آن‌ها مملو از اندوه می‌گردد برای ستم‌کاران دوستی وجود ندارد و نه شفاعت‌کننده‌ای که شفاعتش پذیرفته شود (18)

آیا آن‌ها روی زمین سیر نکردند تا ببینند عاقبت کسانی که پیش از آنان بودند چگونه بود آن‌ها در قدرت و ایجاد آثار مهم در زمین از این‌ها برتر بودند ولی خداوند ایشان را به گناهانشان گرفت و در برابر عذاب او مدافعی نداشتند (21)

این برای آن بود که پیامبرانشان پیوسته با دلایل روشن به سراغشان می‌آمدند ولی آن‌ها انکار می‌کردند خداوند هم آن‌ها را گرفت که او قوی و مجازاتش شدید است (22)

ای قوم من امروز حکومت از آن شماست و در این سرزمین پیروزید اگر عذاب خدا به سراغ ما آید چه کسی ما را یاری خواهد کرد فرعون گفت: من جز آنچه را معتقدم به شما ارائه نمی‌دهم و شما را جز به راه صحیح راهنمایی نمی‌کنم (29)

آن مرد با ایمان گفت: ای قوم من من بر شما از روزی همانند روزی اقوام پیشین بیمناکم (30)

و از عادتی همچون عادت قوم نوح و عاد و ثمود و کسانی که بعد از آنان بودند می‌ترسم و خداوند ظلم و ستمی بر بندگانش نمی‌خواهد (31)

ای قوم من من بر شما از روزی که مردم یکدیگر را صدا می‌زنند بیمناکم (32)

همان روزی که روی می‌گردانید و فرار می‌کنید اما هیچ پناهگاهی در برابر عذاب خدا برای شما نیست و هرکس را خداوند گمراه سازد هدایت‌کننده‌ای برای او نیست (33)

همان‌ها که در آیات خدا بی آنکه دلیلی برایشان آمده باشد به مجادله برمی‌خیزند خشم عظیمی نزد خداوند و نزد آنان که ایمان آورده‌اند به بار می‌آورد این‌گونه خداوند بر دل هر متکبر جباری مهر می‌نهد (35)

قطعاً آنچه مرا به سوی آن می‌خوانید نه دعوت در دنیا دارد و نه در آخرت و تنها بازگشت ما در قیامت به‌سوی خداست و مسرفان اهل آتش‌اند (43)

خداوند او را از نقشه‌های سوء آن‌ها نگه داشت و عذاب شدید بر آل فرعون وارد شد (45)

عذاب آن‌ها آتش است که هر صبح و شام بر آن عرضه می‌شوند و روزی که قیامت برپا شود آل فرعون را در سخت‌ترین عذاب‌ها وارد کنید (46)

به خاطر بیاور هنگامی را که در آتش دوزخ با هم مجادله می‌کنند ضعیفان به مستکبران می‌گویند: ما پیرو شما بودیم آیا شما سهمی از آتش را به جای ما پذیرا می‌شوید (47)

مستکبران می‌گویند: ما همگی در آن هستیم زیرا خداوند در میان بندگانش حکم کرده است (48)

و آن‌ها که در آتش‌اند به مأموران دوزخ می‌گویند: از پروردگارتان بخواهید یک روز عذاب را از ما بردارد (49)

آن‌ها می‌گویند: آیا پیامبران شما دلایل روشن برایتان نیاوردند می‌گویند: آری آن‌ها می‌گویند پس هر چه می‌خواهید بخوانید ولی دعای کافران جز در ضلالت نیست (50)

روزی که عذرخواهی ظالمان سودی به حالشان نمی‌بخشد و لعنت خدا برای آن‌ها و خانه بد نیز برای آنان است (52)

پروردگار شما گفته است مرا بخوانید تا شما را بپذیرم کسانی که از عبادت من تکبر می‌ورزند به‌زودی با ذلت وارد دوزخ می‌شوند (60)

او کسی است که زنده می‌کند و می‌میراند و هنگامی‌که کاری را مقرر کند تنها به آن می‌گوید موجود باش بی‌درنگ موجود می‌شود (68)

در آن هنگام که غل و زنجیرها بر گردن آنان قرار گرفته و آن‌ها را می‌کشند (71)

و در آب جوشان وارد می‌کنند سپس در آتش دوزخ افروخته می‌شوند (72)

سپس به آن‌ها گفته می‌شود کجایند آنچه را همتای خدا قرار می‌دادید (73)

همان معبودهایی را که جز خدا پرستش می‌کردید آن‌ها می‌گویند: همه از نظر ما پنهان و گم شده‌اند بلکه ما اصلاً پیش از این چیزی را پرستش نمی‌کردیم این‌گونه خداوند کافران را گمراه می‌سازد (74)

این به خاطر آن است که به ناحق بر زمین شادی می‌کردید و از روی غرور و مستی به خوشحالی می‌پرداختید (75)

از درهای جهنم وارد شوید و جاودان در آن بمانید و چه بد است جایگاه متکبران (76)

خداوند کسی است که چهارپایان را برای شما آفرید تا بعضی را سوار شوید و از بعضی تغذیه کنید (79)

و برای شما در آن‌ها منافع بسیاری است تا به وسیله آن‌ها به مقصدی که در دل دارید برسید و بر آن‌ها و بر کشتی‌ها سوار می‌شوید (80)

آیا روی زمین سیر نکردند تا ببینند عاقبت کسانی که پیش از آن‌ها بودند چه شد همان‌ها که نفراتشان از این‌ها بیشتر و نیرو و آثارشان در زمین فزون‌تر بود اما هرگز آنچه را به دست می‌آورند نتوانست آن‌ها را بی‌نیاز سازد (82)

هنگامی‌که رسولانشان دلایل روشنی برای آنان آوردند به دانشی که خود داشتند خوشحال بودند ولی آنچه را به تمسخر می‌گرفتند آنان را فرا گرفت (83)

هنگامی‌که عذاب ما را دیدند گفتند: هم‌اکنون به خداوند یگانه ایمان آوردیم و به معبودهایی که همتای او می‌شمردیم کافر شدیم (84)

اما هنگامی‌که عذاب ما را مشاهده کردند ایمانشان برای آن‌ها سودی نداشت این سنت خداوند است که همواره در میان بندگانش اجرا شده و آن‌جا کافران زیان‌کار شدند (85)

 

 

 

 

 

 

سوره الشوری

 

و این‌گونه قرانی عربی را بر تو وحی کردیم تا ام‌القری و مردم پیرامون آن را انذار کنی و آن‌ها را از روزی که همه خلایق در آن جمع می‌شوند و شک و تردید در آن نیست بترسانی گروهی در بهشت‌اند و گروهی در آتش سوزان (7)

او آفریننده آسمان‌ها و زمین است و از جنس شما همسرانی برای شما قرار داد و جفت‌هایی از چهارپایان آفرید و شما را به این وسیله زیاد می‌کند هیچ‌چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست (11)

کسانی که درباره خدا بعد از پذیرفتن او محاجه دلیلشان نزد پروردگارشان باطل و بی‌فایده است و غضب بر آن‌هاست و عذابی شدید دارند (16)

آیا معبودانی دارند که بی اذن خداوند آیینی برای آن‌ها ساخته‌اند اگر مهلت معینی برای آن‌ها نبود در میانشان داوری می‌شد و برای ظالمان عذاب دردناکی است (21)

و درخواست کسانی را که ایمان آورده و کارهای نیک انجام داده‌اند می‌پذیرد و از فضل خود بر آن‌ها می‌افزاید اما برای کافران عذاب شدیدی است (26)

هرگاه خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد در زمین طغیان و ستم می‌کنند از این رو به مقداری که می‌خواهد نازل می‌کند که نسبت به بندگانش آگاه و بیناست (27)

ایراد و مجازات بر کسانی است که به مردم ستم می‌کنند و در زمین به ناحق ظلم روا می‌دارند برای آنان عذاب دردناکی است (42)

کسانی را که خدا گمراه کند ولی و یاوری جز او نخواهد داشت و ظالمان را می‌بینی هنگامی‌که عذاب الهی را مشاهده می‌کنند می‌گویند آیا راهی به‌سوی بازگشت وجود دارد (44)

و آن‌ها را می‌بینی که بر آتش عرضه می‌شوند در حالی که از شدت مذلت خاشع‌اند و زیر چشمی نگاه می‌کنند و کسانی که ایمان آورده‌‌اند می‌گویند زیان‌کاران واقعی آنان‌اند که خود و خانواده خویش را روز قیامت از دست داده‌اند آگاه باشید که ظالمان در عذاب دائم‌اند (45)

آیا آن‌ها جز خدا اولیا و یاورانی ندارند که یاری‌شان کنند و هرکس را خدا گمراه سازد هیچ راه نجاتی برای او نیست (46)

مالکیت و حاکمیت آسمان‌ها و زمین از آن خداست هرچه را بخواهد می‌آفریند به هرکس اراده کند دختر می‌بخشد و به هرکس بخواهد پسر (49)

آیا پسر و دختر هر دو را برای آنان جمع می‌کند و هرکس را بخواهد عقیم می‌گذارد زیرا که او دانا و قادر است (50)

 

 

 

 

 

 

سوره الزخرف

 

چه بسیار پیامبرانی که در میان اقوام پیشین فرستادیم (6)

ولی هیچ پیامبری به سوی آن‌ها نمی‌آمد مگر اینکه او را استهزا می‌کردند (7)

ولی ما کسانی را که نیرومندتر از آن‌ها بودند هلاک کردیم و داستان پیشینیان گذشت (8)

و همان کسی که همه زوج‌ها را آفرید و برای شما از کشتی‌ها و چهارپایان مرکب‌هایی قرار داد که بر آن سوار می‌شوید (12)

تا بر پشت آن‌ها به خوبی قرار گیرید سپس هنگامی‌که بر آن‌ها سوار شدید نعمت پروردگارتان را متذکر شوید و بگویید پاک و منزه است کسی که این را مسخر ما ساخت وگرنه ما توانایی تسخیر آن را نداشتیم (13)

گفت: آیا اگر من آیینی هدایت بخش تر از آنکه پدرانتان را بر آن یافتید آورده باشم گفتند: ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید کافریم (24)

به همین جهت از آن‌ها انتقام گرفتیم بنگر پایان کار تکذیب‌کنندگان چگونه بود (25)

و هرکس از یاد خدا روی‌گردان شود شیطان را به سراغ او می‌فرستیم سپس همواره قرین اوست (36)

و آن‌ها این گروه را از راه خدا بازمی‌دارند در حالی که گمان می‌کنند هدایت‌یافتگان حقیقی آن‌ها هستند (37)

آیا تو می‌توانی سخن خود را به گوش کران برسانی یا کوران و کسانی را که در گمراهی آشکاری هستند هدایت کنی (40)

و هرگاه تو را از میان آن‌ها ببریم حتماً از آنان انتقام خواهیم گرفت (41)

ما موسی را با آیات خود به سوی فرعون و درباریان او فرستادیم گفت: من فرستاده پروردگار جهانیانم (46)

ولی هنگامی‌که او آیات ما را برای آن‌ها آورد به آن می‌خندیدند (47)

ما هیچ آیه به آنان نشان نمی‌دادیم مگر اینکه از دیگری بزرگ‌تر بود و آنچه را به عذاب گرفتار کردیم شاید بازگردند (48)

قوم خود را سبک شمرد در نتیجه از او اطاعت کردند آنان قوم فاسقی بودند (54)

و آن‌ها را پیشگامان و عبرتی برای دیگران قرار دادیم (56)

ولی گروه‌هایی از میان آن‌ها اختلاف کردند وای بر کسانی که ستم کردند از عذاب روزی دردناک (65)

شما و همسرانتان در نهایت شادمانی وارد بهشت شوید (70)

ظرف‌ها و جام‌های طلایی را گرداگرد آن‌ها می‌گرداندند و در آن آنچه دل‌ها می‌خواهد و چشم‌ها از آن لذت می‌برد موجود است و شما همیشه در آن خواهید ماند (71)

مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه می‌مانند (74)

آن‌ها فریاد می‌کشند ای مالک دوزخ پروردگارت ما را بمیراند و می‌گوید شما در اینجا ماندنی هستید (77)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الدخان

 

پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد (10)

که همه مردم را فرا می‌گیرد این عذاب دردناکی است (11)

پروردگارا عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‌آوریم (12)

چگونه و از کجا متذکر می‌شوند با اینکه رسول روشنگر به سراغشان آمد (13)

در آن روز که آن‌ها را با قدرت خواهیم گرفت آری ما انتقام گیرنده‌ایم (16)

به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت این‌ها قومی مجرم‌اند بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب می‌شوید (23)

دریا را آرام و گشاده بگذار که آن‌جا لشگری غرق شده خواهند بود (24)

چه بسیار باغ‌ها و چشمه‌ها که از خود به جا گذاشته‌اند (25)

پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند (51)

در میان باغ‌ها و چشمه‌ها (52)

آن‌ها لباس‌هایی از حریر نازک و ضخیم می‌پوشند و در مقابل یکدیگر می‌نشینند (53)

این‌چنین‌اند بهشتیان و آن‌ها را با حور‌العین تزویج می‌کنیم (54)

 

سوره الجاثیه

 

که پیوسته آیات خدا را می‌شنوند که بر او تلاوت می‌شود اما از روی تکبر اصرار بر مخالفت دارد گویی اصلاً آن را هیچ نشنیده است چنین کسی را به عذابی دردناک بشارت ده (8)

و هرگاه از بعضی از آیات ما آگاه شود آن را به باد استهزا می‌گیرد برای آن‌ها عذاب خار کننده‌ای است (9)

و پشت سرشان دوزخ است و هرگز آنچه را به دست آورده‌اند آن‌ها را از عذاب الهی رهایی نمی‌بخشد (10)

این مایه هدایت است و کسانی که به آیات پروردگارشان کافر شدند عذابی سخت و دردناک دارند (11)

ما بنی‌اسرائیل را کتاب و حکومت و نبوت بخشیدیم و از روزی‌های پاکیزه به آن‌ها عطا کردیم و آنان را بر جهانیان برتری بخشیدیم (16)

آیا دیدی کسی را که معبود خود را هوای نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهی گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مهر زده و بر چشمش پرده‌ای افکنده است با این چه کسی می‌تواند غیر از خدا او را هدایت کند آیا متذکر نمی‌شوید (23)

به آن‌ها گفته می‌شود امروز شما را فراموش می‌کنیم همان‌گونه که شما دیدار امروزتان را فراموش کردید و جایگاه شما دوزخ است و هیچ یاوری ندارید (34)

این به خاطر آن است که شما آیات خدا را به مسخره گرفتید و زندگی دنیا شما را فریب داد امروز نه آنان را از دوزخ بیرون می‌آورند و نه هیچ گونه عذری از آن‌ها پذیرفته می‌شود (35)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره محمد

 

کسانی که کافر شدند و از راه خدا بازداشتند اعمالشان را نابود می‌کند (1)

و کسانی که کافر شدند مرگ بر آنان و اعمالشان نابود باد (8)

آیا در زمین سیر نکرده‌اند تا ببینند عاقبت کسانی که قبل از آنان بودند چگونه بود خداوند آن‌ها را هلاک کرد و برای کافران امثال این مجازات‌ها خواهد بود (10)

خداوند کسانی را که ایمان آورده‌اند و اعمال صالح انجام داده‌اند وارد باغ‌هایی از بهشت می‌کند که نهرها از زیر درختانش جاری است (12)

و نهرهایی از عسل مصفاست و برای آن‌ها در آن از همه انواع میوه‌ها وجود دارد و آمرزشی است از سوی پروردگارشان آیا این‌ها همانند کسانی هستند که همیشه در آتش دوزخ‌اند و از آب جوشان نوشانده می‌شوند که اندرونشان را از هم متلاشی می‌کند (15)

آن‌ها کسانی هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته گوش‌هایشان را کر و چشم‌هایشان را کور کرده است (23)

این به خاطر آن است که آنان به کسانی که نزول وحی الهی را کراهت داشتند گفتند: ما در بعضی از امور از شما پیروی می‌کنیم در حالی که خداوند پنهان‌کاری آن‌ها را می‌داند (26)

حال آن‌ها چگونه خواهد بود هنگامی‌که فرشتگان بر صورت و پشت آنان می‌زنند و جانشان را می‌گیرند (27)

کسانی که کافر شدند از راه خدا بازداشتند سپس در حال کفر از دنیا رفتند خدا هرگز آن‌ها را نخواهد بخشید (34)

پس هرگز سست نشوید و به صلح ذلت‌بار دعوت نکنید در حالی که شما برترید و خداوند با شماست و چیزی از اعمالتان را کم نمی‌کند (35)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الفتح

 

و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که به خدا گمان بد می‌برند مجازات کند حوادث ناگواری تنها بر خودشان نازل می‌شود خداوند بر آنان غضب کرده و از رحمت خود دورشان ساخته و جهنم را برای آنان آماده کرده و چه بد سرانجامی است (6)

لشگریان آسمان‌ها و زمین تنها از آن خداست و خداوند شکست‌ناپذیر و حکیم است (7)

به یقین ما تو را گواه و بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده فرستادیم (8)

تا به خدا و رسولش ایمان بیاورید و از او دفاع کنید و او را بزرگ دارید و خدا را صبح و شام تسبیح گویید (9)

آن‌کس که به خدا و پیامبرش ایمان نیاورده چرا که ما برای کافران آتش فروزان آماده کرده‌ایم (13)

مالکیت و حاکمیت آسمان‌ها و زمین از آن خداست هرکس را بخواهد می‌بخشد و هرکس را بخواهد مجازات می‌کند خداوند آمرزنده و رحیم است (14)

به متخلفان از اعراب بگو به زودی از شما دعوت می‌شود که به سوی قومی نیرومند و جنگجو بروید و با آن‌ها پیکار کنید تا اسلام بیاورند اگر اطاعت کنید خداوند پاداش نیکی به شما می‌دهد و اگر سرپیچی نمایید همان‌گونه که در گذشته نیز سرپیچی کردید شما را با عذاب دردناکی کیفر می‌دهد (16)

بر نابینا و لنگ و بیمار گناهی نیست و هرکس خدا و رسولش را اطاعت نماید او را در باغ‌هایی وارد می‌کند که نهرها از زیرش جاری است و آن‌کس که سرپیچی کند او را به عذاب دردناکی گرفتار می‌سازد (17)

خداوند از مؤمنان هنگامی‌که در زیر آن درخت با تو بیعت کردند راضی و خشنود شد خدا آنچه را در درون دل‌هایشان نهفته بود می‌دانست از این رو آرامش بر دل‌هایشان نازل کرد و پیروزی نزدیکی به عنوان پاداش نصیب آن‌ها فرمود (18)

خداوند غنائم فراوانی به شما وعده داده بود که آن‌ها را به دست می‌آورید ولی این یکی را زودتر برای شما فراهم ساخت و دست تعدی مردم را از شما بازداشت تا نشانه‌ای برای مؤمنان باشد و شما را به راه راست هدایت کند (20)

و نیز غنائم و فتوحات دیگری که شما توانایی آن را ندارید ولی قدرت خدا بر آن احاطه دارد و خداوند بر همه چیز تواناست (21)

آن‌ها کسانی هستند که کافر شدند و شما را از مسجد‌الحرام و رسیدن قربانی‌هایتان به محل قربان‌گاه بازداشتند و هرگاه مردان و زنان با ایمانی در این میان بدون آگاهی شما زیر دست و پا از بین نمی‌رفتند که از این راه عیب و عاری آگاهانه به شما می‌رسید هدف این بود که خدا هرکس را می‌خواهد در رحمت خود وارد کند و اگر مؤمنان و کفار از هم جدا می‌شدند کافران را عذاب دردناکی می‌کردیم (25)

 

 

سوره الحجرات

 

ای کسانی که ایمان آورده‌اید صدای خود را فراتر از صدای پیامبر نکنید در برابر او بلند سخن نکنید آن‌گونه که بعضی از شما در برابر بعضی صدا می‌کنند مبادا اعمال شما نابود گردد در حالی که نمی‌دانید (2)

آن‌ها که صدای خود را نزد رسول خدا کوتاه می‌کنند همان کسانی هستند که خداوند دل‌هایشان را برای تقوا خالص نموده و برای آنان آمرزش و پاداش عظیمی است (3)

مؤمنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده‌اند سپس هرگز شک و تردید به خود راه نداده و با اموال و جان‌های خود در راه خدا جهاد کردند آن‌ها راست‌گویان‌اند (15)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره ق

 

پیش از آنان قوم نوح و اصحاب الرس و قوم ثمود تکذیب کردند (12)

و هم‌چنین قوم عاد و فرعون و قوم لوط (13)

و اصحاب الایکه و قوم تبع هریک از آن‌ها فرستادگان الهی را تکذیب کردند و وعده عذاب درباره آنان تحقق یافت (14)

و سرانجام سکرات مرگ به حق فرا می‌رسد این همان چیزی است که تو از آن می‌گریختی و در صور دمیده می‌شود آن روز روز تحقق وعده وحشتناک است (20)

هر انسانی وارد محشر می‌گردد در حالی که همراه او حرکت‌دهنده و گواهی است (21)

از این صحنه غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم و امروز چشمت کاملاً تیزبین است (22)

فرشته هم‌نشین او می‌گوید این نامه اعمال اوست که نزد من حاضر و آماده است (23)

هر کافر متکبر لجوج را در جهنم افکنید (24)

آن کسی که به شدت مانع خیر و متجاوز در شک و تردید است (25)

همان کسی که معبود دیگری با خدا قرار داده او را در عذاب شدید بیفکنید (26)

روزی را که به جهنم می‌گوییم آیا پرشده‌ای و او می‌گوید آیا افزون بر این است (30)

آن‌کس که از خداوند رحیم در نهان بترسد با قلبی پر در محضر او حاضر شود (33)

به سلامت وارد بهشت شوید امروز روز جاودانگی است (34)

چه بسیار اقوامی را که پیش از آن‌ها هلاک کردیم اقوامی که از آنان قوی‌تر بودند و شهرها را گشودند آیا راه فراری وجود دارد (36)

ما به آنچه آنان می‌گویند آگاه‌تریم و تو مأمور به اجبار آنان نیستی پس به وسیله قران کسانی را که از عذاب من می‌ترسند متذکر ساز (45)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الذاریات

 

کسانی که از ایمان به آن منحرف می‌شوند که از قبول حق سرباز می‌زنند (9)

کشته باد دروغ‌گویان (10)

همان‌ها که در جهل و غفلت فرو رفته‌اند (11)

پیوسته سؤال می‌کنند روز جزا چه موقع است (12)

همان روزی است که آن‌ها را در آتش می‌سوزانند (13)

بچشید عذاب خود را این همان چیزی است که برای آن شتاب داشتید (14)

آیا خبر مهمان‌های بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است (24)

در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند: سلام بر تو او گفت: سلام بر شما جمعیتی ناشناخته‌اید (25)

سپس پنهانی به سوی خانواده خود رفت و گوساله فربه آورد (26)

و نزدیک آن‌ها گزارد گفت: آیا شما غذا نمی‌خورید (27)

و از آن‌ها احساس وحشت کرد گفتند: نترس و او را بشارت به تولد پسری دانا دادند (28)

گفت: مأموریت شما چیست؟ ای فرستادگان (31)

گفتند: ما به سوی قوم مجرمی فرستاده شدیم (32)

تا بارانی از سنگ و گل بر آن‌ها بفرستیم (33)

و در آن نشانه‌ای روشن برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند به جای گذاریم (37)

و در موسی نیز هنگامی‌که او را با دلیلی آشکار به سوی فرعون فرستادیم (38)

اما او با تمام وجودش از وی روی برتافت و گفت: این مرد یا ساحر است یا دیوانه (39)

از این رو ما او و لشگریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم در حالی که در خور سرزنش بود (40)

و نیز سرگذشت قوم ثمود عبرتی است در آن هنگام که بر آنان گفته شد مدت کوتاه بهره‌مند باشد (43)

آن‌ها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند و صاعقه آنان را فرا گرفت در حالی که نگاه می‌کردند (44)

چنان بر زمین افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسی یاری طلبند (45)

همچنین قوم نوح را پیش از آن‌ها هلاک کردیم چرا که قوم فاسقی بودند (46)

به سوی خدا بگریزید که من از سوی او برای شما بیم‌دهنده آشکارم (50)

من جن و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (56)

و برای کسانی که ستم کردند سهم بزرگی از عذاب است همان سهم یارانشان بنابراین عجله نکنند (59)

 

 

 

سوره الطور

 

سوگند به بیت‌المعمور (4)

و سقف برافراشته (5)

و دریای مملو و برافروخته (6)

که عذاب پروردگارت واقع می‌شود (7)

و چیزی از آن مانع نخواهد بود (8)

در آن روزی است که آسمان به شدت به حرکت در می‌آید (9)

و کوه‌ها از جا کنده و متحرک می‌شوند (10)

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان (11)

در آن روز که آن‌ها را به زور به سوی آتش دوزخ می‌رانند (13)

در آن وارد شوید و بسوزید می‌خواهید صبر کنید یا نکنید برای شما یکسان است چرا که به اعمالتان جزا داده می‌شوید (16)

ولی پرهیزگاران در میان باغ‌های بهشت و نعمت‌های فراوان جای دارند (17)

آن‌ها در بهشت جام‌هایی پر از شهاب طهور که نه بیهوده‌گویی دارد و نه گناه از یکدیگر می‌گیرند (23)

و پیوسته بر گردشان نوجوانانی برای آنان گردش می‌کنند که همچون مرواریدهای درون صدف‌اند (24)

روزی که نقشه‌های آنان سودی به حالشان نخواهد داشت و یاری نمی‌شوند (46)

و برای ستمگران عذابی قبل از آن است ولی بیشترشان نمی‌دانند (47)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره النجم

 

که خداوند قوم عاد نخستین سذالله را هلاک کرد (50)

و همچنین قوم ثمود را و کسی از آنان باقی نگذارد (51)

و نیز قوم نوح را پیش از آن‌ها چرا که آنان از همه ظالم‌تر و طغیان‌گرتر بودند (52)

و نیز شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) را فرو کوبید (53)

سپس آن‌ها را با عذاب سنگین پوشانید (54)

در کدام‌یک از نعمت‌های پروردگارت تردید داری (55)

این (پیامبر) بیم‌دهنده‌ای از بیم‌دهندگان پیشین است (56)

 

 

 

 

 

 

 

سوره القمر

 

بنابراین از آن‌ها روی بگردان و روزی را به یاد آور که دعوت‌کننده الهی مردم را به امر وحشتناکی دعوت می‌کند (6)

آنان در حالی که چشم‌هایشان از شدت وحشت به زیر افتاده همچون ملخ‌های پراکنده از قبرها خارج می‌شوند (7)

در حالی که (بر اثر وحشت) به‌سوی این دعوت‌کنندگان گردن می‌کشند کافران می‌گویند: امروز روز سخت و دردناکی است (8)

پیش از آن‌ها قوم نوح تکذیب کردند بنده ما را تکذیب کرده و گفتند: او دیوانه است و بازداشته شد (9)

او به درگاه پروردگار عرضه داشت من مغلوب شده‌ام انتقام مرا از آن‌ها بگیر (10)

در این هنگام درهای آسمان را با آبی فراوان پی‌در‌پی گشودیم (11)

و زمین را شکافتیم و چشمه‌های زیادی بیرون فرستادیم و این دو آب به اندازه مقدر با هم در آمیختند (12)

و او را بر مرکبی از الواح و میخ‌هایی ساخته شده سوار کردیم (13)

مرکبی که زیر نظر ما حرکت می‌کرد این کیفری بود برای کسانی که کافر شده بودند (14)

قوم عاد تکذیب کردند پس عذاب و انذارهای ما چگونه بود (18)

ما تندباد وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم (19)

که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جای برمی‌کند (20)

پس عذاب و انذارهای من چگونه بود (21)

طایفه ثمود انذارهای الهی را تکذیب کردند (23)

و گفتند: آیا ما از بشری از جنس خود پیروی کنیم؟ اگر چنین کنیم در گمراهی و جنون خواهیم بود (24)

آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟ نه او آدم بسیار دروغ‌گو و هوس‌بازی است (25)

ولی فردا می‌فهمند چه کسی دروغ‌گوی هوس‌باز است (26)

ما ناقه را برای آزمایش آنان می‌فرستیم در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن (27)

و به آن‌ها خبر ده که آب باید در میانشان تقسیم شود هریک در نوبت خود باید حاضر شوند (28)

آن‌ها یکی از یاران خود را صدا زدند او به سراغ این کار آمد و (ناقه را) پی کرد (29)

پس (بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود (30)

ما فقط یک صیحه بر آن‌ها فرستادیم و به دنبال آن همگی به صورت گیاه خشکی در آمدند که صاحب چهارپایان (در آغل) جمع‌آوری می‌کند (31)

قوم لوط انذارها را تکذیب کردند (33)

ما بر آن‌ها تندبادی که ریگ‌ها را به حرکت درمی‌آورد فرستادیم (و همه را هلاک کردیم) جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم (34)

آن‌ها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد ولی ما چشمانشان را نابینا و محو کردیم (و گفتیم) بچشید عذاب و انذارهای مرا (37)

سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابی پایدار و ثابت به سراغشان آمد (38)

پس بچشید عذاب‌ها و انذارهای مرا (39)

و انذارها و هشدارها به سراغ آل فرعون آمد (41)

اما آن‌ها همه آیات ما را تکذیب کردند و ما آن‌ها را گرفتیم و مجازات کردیم گرفتن شخصی قدرتمند و توانا (42)

آیا کفار شما بهتر از آنان‌اند یا برای شما امان‌نامه‌ای در کتب آسمانی نازل شده است (43)

یا می‌گویند: ما جماعتی متحد نیرومند و پیروزیم (44)

(ولی بدانند) که به‌زودی جمعشان شکست می‌خورد و پا به فرار می‌گذارند (45)

رستاخیز موعد آن‌هاست و مجازات قیامت هولناک‌تر و تلخ‌تر است (46)

مجرمان در گمراهی و شعله‌های آتش‌اند (47)

در آن روز که در آتش دوزخ به صورتشان کشیده می‌شوند بچشید آتش دوزخ را (48)

و فرمان ما یک امر بیش نیست همچون یک چشم برهم زدن (50)

ما کسانی را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم آیا کسی هست که پند گیرد (51)

 

سوره الرحمن

 

شعله‌هایی از آتش بی‌دود و دودهایی متراکم بر شما فرستاده می‌شود و نمی‌توانید از کسی یاری بطلبید (35)

پس کدامین نعمت‌ها و پروردگارتان را انکار می‌کنید (36)

در آن هنگام که آسمان شکافته می‌شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (37)

مجرمان از چهره‌هایشان شناخته می‌شوند و آنگاه آنان را از موهای پیش سر و پاهایشان می‌گیرند (41)

پس کدامین نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید (42)

این همان دوزخی است که مجرمان آن را انکار می‌کردند (43)

امروز در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند (44)

پس کدامین نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید (45)

و برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشتی است (46)

در آن باغ‌های بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمی‌ورزند و هیچ انس و جن پیش از این‌ها با آنان تماس نگرفته است (56)

پس کدامین نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید (57)

آن‌ها همچون یاقوت و مرجان‌اند (58)

و در آن باغ‌های بهشتی زنانی نیکو اخلاق و زیبایند (70)

پس کدامین نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید (71)

حوریانی که در خیمه‌های بهشتی مستورند (72)

پس کدامین نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید (73)

هیچ انس و جن پیش از ایشان با آن‌ها تماس نگرفته (و دوشیزه‌اند) (74)

پس کدامین نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید (75)

این در حالی است که بهشتیان بر تخت‌هایی تکیه زده‌اند که با بهترین و زیباترین پارچه‌های سبزرنگ پوشانده شده است (76)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الواقعه

 

آن‌ها بر تخت‌هایی که صف‌کشیده و با هم پیوسته است قرار دارند (15)

در حالی که بر آن‌ تکیه زده و روبروی یکدیگرند (16)

نوجوانانی جاودان پیوسته گرداگرد آنان می‌گردند (17)

با قدح‌ها و کوزه‌ها و جام‌هایی از نهرهای جاری بهشتی (18)

اما شرابی که از آن درد سر نمی‌گیرند و نه مست می‌شوند (19)

و میوه‌هایی از هر نوع که انتخاب کنند (20)

و گوشت پرنده از هر نوع که مایل باشند (21)

و همسرانی از حورالعین دارند (22)

همچون مروارید در صدف پنهان (23)

این‌ها پاداشی است در برابر اعمالی که انجام می‌دادند (24)

و همسرانی بلندمرتبه (34)

و آن‌ها را آفرینش نوینی بخشیدیم (35)

و همه را دوشیزه قرار دادیم (36)

زنانی که تنها به همرشان عشق می‌ورزند و خوش‌زبان و فصیح و هم سن‌ و سال‌اند (37)

این‌ها همه برای اصحاب یمین است (38)

و اصحاب شمال چه اصحاب شمالی (41)

آن‌ها در میان بادهای کشنده و آب سوزان قرار دارند (42)

و در سایه‌ دودهای متراکم و آتش‌زا (43)

سایه‌ای که نه خنک است و نه آرام‌بخش (44)

آن‌ها پیش از این مست و مغرور نعمت بودند (45)

سپس شما ای گمراهان تکذیب‌کننده (51)

قطعاً از درخت زقوم می‌خورید (52)

و شکم‌ها را از آن پر می‌کنید (53)

و روی آن از آب سوزان می‌نوشید (54)

و همچون شتران مبتلا به بیماری عطش از آن می‌آشامید (55)

این است وسیله پذیرایی از آن‌ها در قیامت (56)

اما اگر او از تکذیب‌کنندگان گمراه باشد (92)

با آب جوشان دوزخ از او پذیرایی می‌شوید (93)

و سرنوشت او ورود در آتش جهنم است (94)

 

سوره الحدید

 

چرا در راه خدا انفاق نکنید در حالی که میراث آسمان‌ها و زمین همه از آن خداست کسانی که قبل از پیروزی انفاق کردند و جنگیدند یکسان نیستند آن‌ها بلند مقام‌تر از کسانی هستند که بعد از فتح انفاق نمودند جهاد کردند و خداوند به هر دو وعده نیک داده و خدا به آنچه انجام می‌دهید آگاه است (10)

روزی که مردان و زنان منافق به مؤمنان می‌گویند: نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم به آن‌ها گفته می‌شود: به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید در این هنگام دیواری زده می‌شود که دری دارد درونش رحمت است و برونش عذاب (13)

آن‌ها را صدا می‌زنند: مگر ما با شما نبودیم می‌گویند: آری ولی شما خود را به هلاکت افکندید و انتظار کشیدید و شک و تردید داشتید و آرزوهای دور و دراز شما را فریب داد تا فرمان خدا فرا رسید و شیطان فریب‌کار شما را در برابر خداوند فریب داد (14)

پس امروز نه از شما فدیه‌ای پذیرفته می‌شود و نه از کافران و جایگاهتان آتش است و همان سرپرستتان می‌باشد و چه بد جایگاهی است (15)

بدانید زندگی دنیا تنها بازی و سرگرمی و تجمل‌پرستی و فخرفروشی در میان شما و افزون‌طلبی در اموال و فرزندان است همانند بارانی که محصول کشاورزان را در شگفتی فرو می‌برد سپس خشک می‌شود به گونه‌ای که آن را زردرنگ می‌بینی سپس تبدیل به کاه می‌شود و در آخرت عذاب شدید است یا مغفرت و رضای الهی و زندگی دنیا چیزی جز متاع فریب نیست (20)

هیچ مصیبتی در زمین و نه در وجود شما روی نمی‌دهد مگر اینکه همه آن‌ها قبل از آنکه زمین را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت است و این امر برای خدا آسان است (22)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره المجادله

 

کسانی که با خدا و رسولش دشمنی کنند خوار و ذلیل شدند و آن‌گونه که پیشینیان خوار و ذلیل شدند ما آیات روشنی نازل کردیم و برای کافران عذاب خوارکننده‌ای است (5)

نجوا تنها از سوی شیطان است می‌خواهد با آن مؤمنان غمگین شوند ولی نمی‌تواند هیچ‌گونه ضرری به آن‌ها برساند جز به فرمان خدا پس مؤمنان تنها بر خدا توکل کنند (10)

خداوند عذاب شدیدی برای آن‌ها فراهم ساخته چرا که اعمال بدی انجام می‌دادند (15)

آن‌ها سوگندهای خود را سپری قرار دادند و مردم را از راه خدا بازداشتند از این رو برای آنان عذاب خوارکننده‌ای است (16)

هرگز اموال و اولادشان آن‌ها را از عذاب الهی حفظ نمی‌کند آن‌ها اهل آتش‌اند و جاودان در آن می‌مانند (17)

 

 

 

 

 

 

سوره الحشر

 

او کسی است که کافران اهل کتاب را در نخستین برخورد (با مسلمانان) از خانه‌هایشان بیرون راند گمان نمی‌کردید آنان خارج شوند و خودشان نیز گمان می‌کردند که دژهای محکم‌شان آن‌ها را عذاب الهی مانع می‌شود اما خداوند از آنجا که گمان نمی‌کردند به سراغشان آمد و در دل‌هایشان ترس و وحشت افکند به گونه‌ای که خانه‌های خود را با دست خویش و با دست مؤمنان ویران می‌کردند پس عبرت بگیرید ای صاحبان چشم (2)

و اگر نه این بود که خداوند ترک وطن را بر آنان مقرر داشته بود آن‌ها را در همین دنیا مجازات می‌کرد و برای آنان در آخرت نیز عذاب آتش است (3)

این به خاطر آن است که آن‌ها با خدا و رسولش دشمنی کردند و هرکس با خدا دشمنی کند (باید بداند) که خدا مجازات شدیدی دارد (4)

کار این گروه از یهود همانند کسانی است که کمی قبل از آنان بودند طعم تلخ کار خود را چشیدند و برای آن‌ها عذابی دردناک است (15)

کار آن‌ها همچون شیطان است که به انسان گفت: کافر شو اما هنگامی‌که کافر شد گفت: من از تو بیزارم من از خداوندی که پروردگار عالمیان است بیم دارم (16)

سرانجام کارشان این شد که هر دو در آتش دوزخ خواهند بود جاودانه در آن می‌مانند و این است کیفر ستم‌کاران (17)

 

سوره الممتحنه

 

 

ای کسانی که ایمان آورده‌اید هنگامی‌که زنان با ایمان به عنوان هجرت نزد شما آیند آن‌ها را آزمایش کنید خداوند به ایمانشان آگاه‌تر است هرگاه آنان را مؤمن یافتید آن‌ها را به‌سوی کفار بازنگردانید نه آن‌ها برای کفار حلال‌اند نه کفار برای آن‌ها حلال و آنچه را همسران آن‌ها پرداخته‌اند به آنان بپردازید و گناهی بر شما نیست که با آن‌ها ازدواج کنید هرگاه مهرشان را به آن‌ها بدهید و هرگز زنان کافر را در همسری خود نگه ندارید حق دارید مهری را که پرداخته‌اید مطالبه کنید همان‌گونه که آن‌ها حق دارند مهر زنانشان را که از آنان از شما مطالبه کنند این حکم خداوند است که در میان شما حکم می‌کند و خداوند دانا و حکیم است (10)

و اگر بعضی از همسران شما از دستتان بروند و شما در جنگی بر آنان پیروز شدید و غنائمی گرفتید به کسانی که همسرانشان رفته‌اند همانند مهری را که پرداخته‌اند را بدهید و از خداوندی که همه به او ایمان دارند بپرهیزید (11)

 

 

 

 

 

سوره الصف

 

خداوند کسانی را دوست می‌دارد که در راه او پیکار می‌کنند گویی بنائی آهنین‌اند (4)

هنگامی را که موسی به قومش گفت: ای قوم من چرا مرا آزار می‌دهید با اینکه می‌دانید من فرستاده خدا به سوی شما هستم هنگامی‌که آن‌ها از حق منحرف شدند خداوند قلوبشان را منحرف ساخت و خدا فاسقان را هدایت نمی‌کند (5)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید آیا شما را به تجارتی راهنمایی کنم که شما را از عذاب دردناک رهایی می‌بخشد (10)

به خدا و رسولش ایمان بیاورید و با اموال و جان‌هایتان در راه خدا جهاد کنید این برای شما بهتر است اگر بدانید (11)

 

 

 

 

 

 

 

سوره المنافقون

 

هنگامی‌که آن‌ها را می‌بینی جسم و قیافه آنان تو را در شگفتی فرو می‌برد و اگر سخن بگویند به سخنانشان گوش فرا می‌دهی اما گویی چوب‌های خشکی هستند که به دیوار تکیه داده شده‌اند هر فریادی از هرجا بلند شود بر ضد خود می‌پندارند آن‌ها دشمنان واقعی تو هستند پس از آنان بر حذر باش خداوند آن‌ها را بکشد چگونه از حق منحرف می‌شوند (4)

هنگامی‌که به آنان گفته می‌شود: بیایید تا رسول خدا برای شما استغفار کند سرهای خود را تکان می‌دهند و آن‌ها را می‌بینی که از سخنان تو اعراض کرده و تکبر می‌ورزند (5)

برای آن‌ها تفاوت نمی‌کند خواه استغفار برایشان کنی یا نکنی هرگز خداوند آنان را نمی‌بخشد زیرا خداوند قوم فاسق را هدایت نمی‌کند (6)

 

 

 

 

 

 

 

سوره التغابن

 

آیا خبر کسانی که پیش از این کافر شدند به شما نرسیده است آن‌ها طعم کیفر گناهان بزرگ خود را چشیدند و عذاب دردناک برای آن‌هاست (5)

اما کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند اصحاب دوزخ‌اند جاودانه در آن می‌مانند و سرانجام بدی است (10)

هیچ مصیبتی رخ نمی‌دهد مگر به اذن خدا و هرکس به خدا ایمان آورد خداوند قلبش را هدایت می‌کند و خدا به همه چیز داناست (11)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الطلاق

 

چه بسیار شهرها و آبادی‌ها که اهل آن از فرمان خدا و رسولانش سرپیچی کردند و ما به شدت به حسابشان رسیدیم و به مجازات کم‌نظیری گرفتار ساختیم (8)

آن‌ها آثار سوء کار خود را چشیدند و عاقبت کارشان خسران بود (9)

خداوند عذاب سختی برای آن‌ها فراهم ساخته پس از خدا بپرهیزید ای خردمندانی که ایمان آورده‌اید خداوند چیزی که مایه تذکر است بر شما نازل کرده (10)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره التحریم

 

اگر شما (همسران پیامبر) از کار خود توبه کنید دل‌هایتان از حق منحرف گشته و اگر بر ضد او دست به دست هم دهید زیرا خداوند یاور اوست و همچنین جبرئیل و مؤمنان صالح و فرشتگان بعد از آنان پشتیبان اویند (4)

امید است اگر او شما را طلاق دهد پروردگارش به جای شما همسرانی بهتر برای او قرار دهد همسرانی مسلمان مؤمن متواضع توبه‌کار عابد هجرت‌کننده زنانی غیر باکره و باکره (5)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن‌ انسان‌ها و سنگ‌هاست نگه دارید آتشی که فرشتگانی بر آن گمارده شده که خشن و سخت‌گیرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمی‌کنند و آنچه را فرمان داده شده اجرا می‌نمایند (6)

ای کسانی که کافر شده‌اید امروز عذرخواهی نکنید چرا که تنها به اعمالتان جزا داده می‌شوید (7)

ای پیامبر با کفار و منافقین پیکار کن و بر آنان سخت بگیر جایگاهشان جهنم است و بد فرجامی است (9)

خداوند برای کسانی که کافر شده‌اند به همسر نوح و همسر لوط مثل زده است آن دو تحت سرپرستی دو بنده از بندگان صالح ما بودند ولی به آن دو خیانت کردند و ارتباط با این دو سودی به حالشان نداشت و به آن‌ها گفته شد: وارد شوید همراه کسانی که وارد می‌شوند (10)

 

 

سوره الملک

 

ما آسمان پایین را با چراغ‌های فروزانی زینت بخشیدیم و آن‌ها را تیرهایی برای شیاطین قرار دادیم و برای آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختیم (5)

و برای کسانی که به پروردگارشان کافر شدند عذاب جهنم است و بد فرجامی است (6)

هنگامی‌که در آن افکنده شوند صدای وحشتناکی از آن می‌شنوند و این در حالی است که پیوسته می‌جوشد (7)

نزدیک است از شدت غضب پاره پاره شود هر زمان که گروهی در آن افکنده می‌شوند نگهبانان دوزخ از آنان می‌پرسند: مگر بیم‌دهنده الهی به سراغ شما نیامده (8)

می‌گویند: آری بیم‌دهنده به سراغ ما آمد ولی ما او را تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند هرگز چیزی نازل نکرده و شما در گمراهی بزرگی هستید (9)

و می‌گویند: اگر ما گوش شنوا داشتیم یا تعقل می‌کردیم در میان دوزخیان نبودیم (10)

اینجاست که به گناه خود اعتراف می‌کنند دور باشند دوزخیان از رحمت خدا (11)

کسانی که از پروردگارشان در نهان می‌ترسند مسلماً آمرزش و پاداشی بزرگ دارند (12)

آیا خود را از عذاب کسی که حاکم بر آسمان است در امان می‌دانید که دستور دهد زمین بشکافد و شما را فرو برد و به لرزش خود ادامه دهد (16)

یا خود را از عذاب خداوند آسمان در امان می‌دانید که تندبادی پر از سنگ‌ریزه بر شما فرستد و به‌زودی خواهید دانست تهدیدهای من چگونه است (17)

کسانی که پیش از آنان بودند تکذیب کردند اما مجازات من چگونه بود (18)

بگو: علم آن تنها نزد خداست و من فقط بیم‌دهنده آشکاری هستم (26)

هنگامی‌که آن را از نزدیک می‌بینند صورت کافران زشت و سیاه می‌گردد و به آن‌ها گفته می‌شود: این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید (27)

بگو: به من خبر دهید اگر خداوند مرا و تمام کسانی را که با من هستند هلاک کند یا مورد ترحم قرار دهد چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه می‌دهد (28)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره القلم

 

(به خاطر بیاورید) روزی را که ساق پاها برهنه می‌گردد و دعوت به سجود می‌شوند اما نمی‌توانند (42)

این در حالی است که چشم‌هایشان به زیر افتاده و ذلت و خواری وجودشان را فرا گرفته آن‌ها پیش از این دعوت به سجود می‌شدند در حالی که سالم بودند (43)

اکنون مرا با آن‌ها که این سخن را تکذیب می‌کنند واگذار ما آنان را از آنجا که نمی‌دانند به تدریج به سوی عذاب پیش می‌بریم (44)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الحاقه

 

قوم ثمود و عاد عذاب کوبنده الهی را انکار کردند (4)

اما قوم ثمود با عذابی سرکش هلاک شدند (5)

و اما قوم عاد با تندبادی طغیان‌گر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند (6)

این تندباد بنیان‌کن را هفت شب و هشت روز پی‌در‌پی بر آن‌ها مسلط ساخت می‌دیدی که آن قوم همچون تنه‌های پوسیده و توخالی درختان نخل در میان این تندباد به روی زمین افتاده و هلاک شده‌اند (7)

آیا کسی از آن‌ها را باقی می‌بینی (8)

و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده مرتکب گناهان بزرگ شدند (9)

و با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند و خداوند آن‌ها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت (10)

و هنگامی‌که آب طغیان کرد ما شما را سوار بر کشتی کردیم (11)

به محض اینکه یک‌بار در صور دمیده شود (13)

و زمین و گوه‌ها از جا برداشته شوند و یک‌باره در هم کوبیده و متلاشی گردند (14)

در آن روز واقعه عظیم روی می‌دهد (15)

و آسمان از هم می‌شکافد و سست می‌گردد و فرو می‌ریزد (16)

فرشتگان در اطراف آسمان قرار می‌گیرند و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آن‌ها حمل می‌کنند (17)

اما کسی که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند می‌گوید: ای کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمی‌دادند (25)

و نمی‌دانستم حساب من چیست (26)

ای کاش مرگم فرا می‌رسید (27)

مال و ثروتم هرگز مرا بی‌نیاز نکرد (28)

قدرت من نیز از دست رفته (29)

او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید (30)

سپس او را در دوزخ بیفکنید (31)

بعد او را به زنجیری که هفتاد ذراع است ببندید (32)

چرا که او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمی‌آورد (33)

و هرگز مردم را به اطعام مستمندان تشویق نمی‌نمود (34)

از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانی ندارد (35)

و نه طعامی جز از چرک و خون (36)

غذایی که جز خطاکاران آن را نمی‌خورند (37)

سوره المعارج

 

تقاضاکننده‌ای تقاضای عذابی کرد و واقع شد (1)

این عذاب مخصوص کافران است و هیچ‌کس نمی‌تواند آن را دفع کند (2)

همان روز که آسمان همچون فلز گداخته می‌شود (8)

و کوه همانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود (9)

و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‌گیرد (10)

آن‌ها را نشانشان می‌دهند چنان است که گناهکار دوست می‌دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند (11)

و همسرش و برادر را (12)

و قبیله‌اش را که همیشه از او حمایت می‌کرد (13)

و همه مردم روی زمین را تا مایه نجاتش گردند (14)

اما هرگز چنین نیست شعله‌های سوزان آتش است (15)

دست و پا پوست سر را می‌کند و می‌برد (16)

و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‌زند (17)

و اموال را جمع و ذخیره کردند (18)

به یقین انسان حریص و کم‌طاقت آفریده شده است (19)

و آن‌ها که از عذاب پروردگارشان بیمناک‌اند (27)

چرا که هیچ‌کس از عذاب پروردگارش در امان نیست (28)

و آن‌ها که دامان خویش را حفظ می‌کنند (29)

جز با همسران و کنیزان چرا که در بهره‌گیری از این‌ها مورد سرزنش نخواهند بود (30)

همان روز که از قبرها به سرعت خارج می‌شوند گویی به سوی بت‌ها می‌دوند (43)

در حالی که چشم‌هایشان از شرم به زیر افتاده و پرده‌ای از ذلت و خواری آن‌ها را پوشانده است این همان روزی است که به آن‌ها وعده داده می‌شد (44)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره نوح

 

ما نوح را سوی قومش فرستادیم و گفتیم قوم خود را انذار کن پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید (1)

گفت: ای قوم من برای شما بیم‌دهنده آشکاری هستم (2)

که خدا را پرستش کنید و از مخالفت با او بپرهیزید و مرا اطاعت نمایید (3)

اگر چنین کنید خدا گناهانتان را می‌آمرزد و تا زمان معینی شما را عمر می‌دهد زیرا هنگامی‌که اجل الهی فرا رسد تأخیری نخواهد داشت اگر می‌دانستید (4)

و گفتند: دست از خدا و بت‌های خود برندارید بت‌های ود، سواع، یغوث، سخللهیعوق و نسر را رها نکنید (23)

و آن‌ها گروه بسیاری را گمراه کردند خداوند ظالمان را جز ذلالت میفزا (24)

همگی به خاطر گناهانشان غرق شدند و در آتش دوزخ وارد گشتند و جز خدا یاورانی برای خود نیافتند (25)

 

 

 

 

سوره الجن

 

بگو: هیچ‌کس مرا در برابر او حمایت نمی‌کند و پناهگاهی جز او نمی‌یابم (22)

تنها وظیفه من ابلاغ از سوی خدا و رساندن رسالت اوست و هرکس نافرمانی خدا و رسولش کند آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن می‌ماند (23)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره المزمل

 

و مرا با تکذیب‌کنندگان صاحب نعمت واگذار و آن‌ها را کمی مهلت ده (11)

که نزد ما غل و زنجیرها و دوزخ است (12)

و عذابی گلوگیر و عذابی دردناک (13)

در آن روز که زمین و کوه‌ها سخت به لرزه درمی‌آید و کوه‌ها به شکل توده‌هایی از شن نرم درمی‌آید (14)

ما پیامبری به سوی شما فرستادیم که گواه بر شماست همان‌گونه که به سوی فرعون رسولی فرستادیم (15)

فرعون به مخالفت و نافرمانی آن رسول برخاست و ما او را سخت مجازات کردیم (16)

شما اگر کافر شوید و چگونه خود را (از عذاب الهی) بر کنار می‌دارید در آن روز که کودکان را پیر می‌کند (17)

و آسمان از هم شکافته می‌شود و وعده او شدنی و حتمی است (18)

این هشدار و تذکری است پس هرکس بخواهد راهی به‌سوی پروردگارش برمی‌گزیند (19)

 

 

 

سوره المدثر

 

هرگز چنین نخواهد شد چرا که او نسبت به آیات ما دشمنی می‌ورزد (16)

و به‌زودی او را مجبور می‌کنم که از قله زندگی بالا رود (17)

او اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت (18)

مرگ بر او باد چگونه مطلب را آماده کرد (19)

باز هم مرگ بر او چگونه مطلب آماده نمود (20)

این فقط سخن انسان است (25)

به‌زودی او را وارد سقر (دوزخ) می‌کنم (26)

و تو نمی‌دانی سقر چیست (27)

نه چیزی را باقی می‌گذارد و نه چیزی را رها می‌سازد (28)

پوست تن را به کلی دگرگون می‌کند (29)

نوزده نفر بر آن گمارده شده‌اند (30)

چنین نیست که آن‌ها می‌گویند آن (قران) یک تذکر و یادآوری است (54)

و هرکس بخواهد از آن پند می‌گیرد (55)

و هیچ‌کس پند نمی‌گیرد مگر اینکه خدا بخواهد او اهل تقوا و اهل آمرزش است (56)

سوره القیامه

 

می‌پرسد: قیامت کی خواهد بود (6)

در آن هنگام که چشم‌ها از شدت وحشت به گردش در آید (7)

و ماه بی‌نور گردد (8)

و خورشید و ماه یکجا جمع شوند (9)

آن روز انسان می‌گوید: راه فرار کجاست (10)

هرگز چنین نیست راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد (11)

و آن روز صورت‌هایی عبوس و در هم کشیده است (24)

زیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را درهم می‌شکند (25)

چنین نیست تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد (26)

و گفته شود آیا کسی هست که نجات دهد (27)

و به جدایی از دنیا یقین پیدا کند (28)

و ساق پاها به هم بپیچند (29)

او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند (31)

بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد (32)

سپس به‌سوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبرانه قدم برمی‌داشت (33)

عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است شایسته‌تر (34)

سپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است شایسته‌تر (35)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الانسان

 

ما برای کافران زنجیرها و غل‌ها و شعله‌های سوزان آتش آماده کردیم (4)

آن‌ها به نذر خود وفا می‌کنند و از روزی که شر و عذابش گسترده است می‌ترسند (7)

ما از پروردگارمان خائفیم در آن روزی که عبوس و سخت است (10)

خداوند آنان را از شر آن روز نگه می‌دارد و آن‌ها را می‌پذیرد در حالی که غرق شادی و سرورند (11)

و بر گردشان نوجوانانی جاودانی می‌گردند که هرگاه آنان را ببینی گمان می‌کنی مروارید پراکنده‌اند (19)

و هنگامی‌که آنجا را ببینی نعمت‌ها و ملک عظیمی را می‌بینی (20)

و شما هیچ‌چیز را نمی‌خواهید مگر اینکه خدا بخواهد خداوند دانا و حکیم بوده و هست (30)

و هرکس را بخواهد در رحمت خود وارد می‌کند و برای ظالمان عذاب دردناکی آماده ساخته است (31)

 

 

 

 

سوره المرسلات

 

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان (15)

آیا ما اقوام نخستین را هلاک نکردیم (16)

سپس دیگر را به دنبال آن‌ها می‌فرستیم (17)

این‌گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم (18)

بی‌درنگ به سوی همان چیزی که پیوسته آن را تکذیب می‌کردید بروید (29)

بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان‌بار و آتش‌زا) (30)

سایه‌ای که نه آرام‌بخش است و نه از شعله‌های آتش جلوگیری می‌کند (31)

شراره‌هایی از خود پرتاب می‌کند مانند یک کاخ (32)

گویی همچون شتران زردرنگی هستند (33)

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان (34)

امروز روزی است که سخن نمی‌گویند (35)

و به آن‌ها اجازه داده نمی‌شود که عذرخواهی کنند (36)

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان (37)

امروز همان روز جدایی است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده‌ایم (38)

اگر چاره‌ای در برابر من دارید انجام دهید (39)

بخورید و بهره گیرید در این مدت کم چرا که شما مجرمید (46)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الانباء

 

روزی که در صور دمیده می‌شود و شما فوج فوج می‌آیید (18)

و آسمان گشوده می‌شود و به صورت درهای متعددی درمی‌آید (19)

و کوه‌ها به حرکت درمی‌آید و به صورت سرابی می‌شود (20)

مسلماً جهنم کمینگاهی است بزرگ (21)

و محل بازگشتی برای طغیان‌گران (22)

مدت‌های طولانی در آن می‌مانند (23)

در آنجا نه چیز خنکی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارایی (24)

جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون (25)

این مجازاتی است موافق و مناسب (26)

چرا که آن‌ها هیچ امیدی به حساب نداشتند (27)

و آیات ما را به کلی تکذیب کردند (28)

و ما همه چیز را شمارش و ثبت کردیم (29)

پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم (30)

مسلماً بر پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است (31)

باغ‌هایی سرسبز و انواع انگورها (32)

و حوریانی بسیار جوان و هم‌ سن و سال (33)

و جام‌هایی لبریز و پیاپی (34)

همان پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه در میان آن دو است پروردگار رحمان و هیچ‌کس حق ندارد بی‌اجازه او سخن بگوید (37)

روزی که روح و ملائکه در یک صف می‌ایستند و هیچ‌یک جز به اذن خداوند رحمان سخن نمی‌گویند و درست می‌گویند (38)

و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دست‌های خود فرستاده می‌بیند و کافر می‌گوید: ای کاش خاک بودم (40)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره النازعات

 

سوگند به فرشتگانی که (جان را) برمی‌کشند (1)

آن روز که زلزله‌های وحشتناک همه چیز را به لرزه درمی‌آورد (6)

و به دنبال آن حادثه دومین رخ می‌دهد (7)

دل‌هایی در آن روز سخت مضطرب است (8)

و چشم‌های آنان از شدت ترس فرو افتاده است (9)

آیا داستان موسی به تو رسیده است (15)

در آن هنگام که پروردگارش او را در سرزمین مقدس طوی نداد داد (16)

به سوی فرعون برو که طغیان کرده است (17)

و به او بگو: آیا می‌خواهی پاکیزه شوی (18)

و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا از او بترسی (19)

سپس موسی بزرگ‌ترین معجزه را به او نشان داد (20)

اما او تکذیب و عصیان کرد (21)

سپس پشت کرد و پیوسته تلاش نمود (22)

و ساحران را جمع کرد و مردم را دعوت نمود (23)

و گفت: من پروردگار برتر شما هستم (24)

از این خداوند او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار ساخت (25)

در این عبرتی است برای کسی که (از خدا) بترسد (26)

اما آن کسی که طغیان کرده (37)

و زندگی دنیا را مقدم داشته (38)

مسلماً دوزخ جایگاه اوست (39)

و آن کسی که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوی بازدارد (40)

قطعاً بهشت جایگاه اوست (41)

نهایت او به سوی پروردگار تو است (44)

کار تو فقط بیم دادن کسانی است که از آن می‌ترسند (45)

 

 

 

 

 

 

سوره عبس

 

اما کسی که به سراغ تو می‌آید و کوشش می‌کند (8)

و از خدا ترسان است (9)

تو از او غافل می‌شوی (10)

هنگامی‌که آن صدای مهیب بیاید (33)

در آن روز که انسان از برادر خود می‌گریزد (34)

و از مادر و پدرش (35)

و زن و فرزندانش (36)

در آن روز هرکدام از آن‌ها وضعی دارد که او را کاملاً به خود مشغول می‌سازد (37)

و صورت‌هایی در آن روز غبارآلود است (40)

و دود تاریکی آن‌ها را پوشانده است (41)

آنان همه کافران فاجرند[5] (42)

 

 

سوره الانفطار

 

به یقین نیکان در نعمتی فروان‌اند (13)

و بدکاران در دوزخ‌اند (14)

روز جزا وارد آن می‌شوند و می‌سوزند (15)

و آنان هرگز از آن غایب و دور نیستند (16)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره المطففین

 

وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان (10)

همان‌ها که روز جزا را انکار می‌کنند (11)

تنها کسی آن را انکار می‌کند که متجاوز و گناه‌گار است (12)

وقتی آیات ما بر او خوانده می‌شود و می‌گوید: این افسانه‌های پیشینیان است سذلله (13)

چنین نیست که آن‌ها می‌پندارند بلکه اعمالشان چون زنگاری بر دل‌هایشان نشسته است (14)

چنین نیست که می‌پندارند بلکه آن‌ها در آن روز از پروردگارشان محجوب‌اند (15)

سپس آن‌ها به یقین وارد دوزخ می‌شوند (16)

بعد به آن‌ها گفته می‌شود: این همان چیزی است که آن را انکار می‌کردید (17)

بدکاران پیوسته به مؤمنان می‌خندیدند (29)

و هنگامی‌که از کنارشان می‌گذشتند آنان را به اشاره تمسخر می‌کردند (30)

و چون به سوی خانواده خود بازمی‌گشتند مسرور و خندان بودند (31)

و هنگامی‌که آن‌ها را می‌دیدند می‌گفتند: این‌ها گمراهان‌اند (32)

در حالی که هرگز مأمور مراقبت و متکفل آنان نبودند (33)

ولی امروز مؤمنان به کفار می‌خندند (34)

در حالی که بر تخت‌های آراسته بهشتی نشسته می‌نگرند (35)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الانشقاق

 

و اما کسی که نامه اعمالش به پشت سرش داده شود (10)

به زودی فریاد می‌زند وای بر من که هلاک شدم (11)

و در شعله‌های سوزان آتش می‌سوزد (12)

چرا که او در میان خانواده‌اش پیوسته مسرور بود (13)

او گمان می‌کرد هرگز بازگشت نمی‌کند (14)

و هنگامی‌که قران بر آن‌ها خوانده می‌شود سجده نمی‌کنند (21)

بلکه کافران پیوسته آیات الهی را انکار می‌کنند (22)

و خداوند آنچه را در دل پنهان می‌دارند به خوبی می‌داند (23)

پس آن‌ها را به عذابی دردناک بشارت ده (24)

 

 

 

 

 

سوره البروج

 

کسانی که مردان و زنان با ایمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند برای آن‌ها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است (10)

و برای کسانی که ایمان آوردند و اعمال شایسته انجام دادند باغ‌هایی از بهشت است که نهرها زیر درختانش جاری است و این نجات و پیروزی بزرگ است (11)

گرفتن قهرآمیز و مجازات پروردگارت به یقین بسیار شدید است (12)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الاعلی

 

پس تذکر ده اگر تذکر مفید باشد (9)

و به زودی کسی که از خدا می‌ترسد متذکر می‌شود (10)

اما بدبخت‌ترین افراد از آن دوری می‌گزیند (11)

همان کسی که در آتش بزرگ وارد می‌شود (12)

سپس در آن آتش نه می‌میرد و نه زنده می‌شود (13)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الغاشیه

 

آن‌ها که پیوسته عمل کرده و خسته شده‌اند (3)

و در آتش سوزان وارد می‌گردند (4)

از چشمه‌ای بسیار داغ به آنان می‌نوشانند (5)

غذایی جز از ضریع (خار و خاشاک تلخ و بدبو) ندارند (6)

غذایی که نه آن‌ها را فربه می‌کند و نه از گرسنگی می‌رهاند (7)

پس تذکر ده که تو فقط تذکر دهنده‌ای (21)

تو سلطه‌گر بر آنان نیستی که مجبورشان کنی (22)

مگر کسی که پشت کند و کافر شود (23)

که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات می‌کند (24)

 

 

 

 

 

سوره الفجر

 

آیا ندیدی پروردگارت با قوم عاد چه کرد (6)

و با آن شهر ارم با عظمت (7)

همان شهری که مانندش در شهرها آفریده نشده بود (8)

و قوم ثمود که صخره‌های عظیم را از دره می‌بریدند (9)

و فرعونی که قدرتمند و شکنجه‌گر بود (10)

همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند (11)

و فساد فراوان در آن‌ها به بار آوردند (12)

به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت (13)

به یقین پروردگار تو در کمینگاه است (14)

چنان نیست که آن‌ها می‌پندارند در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود (21)

و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند (22)

و در آن روز جهنم را حاضر می‌کنند در آن روز انسان متذکر می‌شود اما این تذکر چه سودی برای او دارد (23)

می‌گوید: ای کاش برای زندگی‌ام چیزی از پیش فرستاده بودم (24)

در آن روز هیچ‌کس همانند او (خدا) عذاب نمی‌کند (25)

و هیچ‌کس همچون او کسی را به بند نمی‌کشد (26)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره البلد

 

که ما انسان را در رنج آفریدیم (4)

و کسانی که آیات ما را انکار کرده‌اند افرادی شوم‌اند (19)

بر آن‌ها آتشی است فرو بسته (20)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الشمس

 

قوم ثمود بر اثر طغیان تکذیب کردند (11)

آنگاه که شقی‌ترین آن‌ها به پا خواست (12)

و فرستاده الهی به آنان گفت: نافه خدا را به آبشخورش واگذارید (13)

ولی آن‌ها او را تکذیب و نافه را پی کردند از این رو پروردگارشان آن‌ها را به خاطر گناهانشان در هم کوبید و با خاک یکسان و صاف کرد (14)

و او هرگز از فرجام این کار بیم ندارد (15)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الیل

 

به زودی او را در مسیر دشواری قرار می‌دهیم (10)

و در آن هنگام که (در جهنم) سقوط می‌کند اموالش به حال او سودی نخواهد داشت (11)

به یقین هدایت کردن بر ماست (12)

و آخرت و دنیا از آن ماست (13)

و من شما را از آتشی که زبانه می‌کشد بیم می‌دهم (14)

کسی جز بدبخت‌ترین مردم وارد آن نمی‌شود (15)

همان کسی که تکذیب کرد و به آن پشت نمود (16)

 

 

 

 

 

 

 

سوره العلق

 

آیا او ندانست که خداوند می‌بیند (14)

چنان نیست که او خیال می‌کند اگر دست از کار خود برندارد ناصیه‌اش (موی پیش سرش) را گرفته (و به سوی عذاب می‌کشانیم) (15)

همان ناصیه دروغ‌گو خطاکار را (16)

سپس هرکه را می‌خواهد صدا بزند (17)

ما هم به زودی مأموران دوزخ را صدا می‌زنیم (18)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره البینه

 

کافران از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخ‌اند جاودانه در آن می‌مانند آن‌ها بدترین مخلوقات‌اند (6)

پاداش آن‌ها نزد پروردگارشان باغ‌های بهشت جاویدان است که نهرها از زیر درختانش جاری است همیشه در آن می‌مانند خدا از آن‌ها خشنود است و آن‌ها از خدا خشنودند و این برای کسی است که از پروردگارش بترسد (8)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الزلزله

 

هنگامی‌که زمین شدیداً به لرزه درآید (1)

و زمین بارهای سنگینش را خارج سازد (2)

و انسان می‌گوید: زمین را چه می‌شود (3)

در آن روز زمین تمام خبرهایش را بازگو می‌کند (4)

چرا که پروردگارت به او وحی کرده است (5)

در آن روز مردم به صورت گروه‌های پراکنده (از قبرها) خارج می‌شوند تا اعمالشان به آن‌ها نشان داده شود (6)

پس هرکسی هم‌وزن ذره‌ای کار خیر انجام دهد آن را می‌بیند (7)

و هرکس هم‌وزن ذره‌ای کار بد کرده آن را می‌بیند (8)

 

 

 

 

 

سوره القارعه

 

آن حادثه کوبنده (1)

و چه حادثه کوبنده‌ای (2)

و تو چه می‌دانی حادثه کوبنده چیست (3)

روزی که مردم مانند پروانه‌های پراکنده خواهند بود (4)

و کوه‌ها مانند پشم رنگین حلاجی شده می‌گردد (5)

اما کسی که ترازوهای اعمالش سنگین است (6)

در یک زندگی خشنودکننده خواهد بود (7)

و اما کسی که ترازوهایش سبک است (8)

پناهگاهش هاویه (دوزخ) است (9)

و تو چه می‌دانی هاویه چیست (10)

آتشی است سوزان (11)

 

 

 

سوره الهمزه

 

چنین نیست که می‌پندارند به‌زودی در حطمه (آتشی خردکننده) پرتاب می‌شود (4)

و تو چه می‌دانی حطمه چیست (5)

آتش برافروخته الهی است (6)

آتشی که از دل‌ها سر می‌زند (7)

این آتش بر آن‌ها فرو بسته شده (8)

در ستون‌های کشیده و طولانی (9)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الفیل

 

آیا ندیدی پروردگارت با فیل ‌سواران چه کرد (1)

آیا نقشه آن‌ها را در ضلالت و تباهی قرار نداد (2)

و بر سر آن‌ها پرندگانی را گروه گروه فرستاد (3)

که با سنگ‌های کوچکی آنان را هدف قرار می‌دادند (4)

سرانجام آن‌ها را همانند کاه خردشده قرار داد (5)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الکوثر

 

ما به تو کوثر عطا کردیم (1)

پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن (2)

دشمن تو قطعاً بریده نسل و بی‌عقب است (3)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره المسد

 

بریده باد هر دو دست ابولهب (1)

هرگز مال و ثروتش و آنچه را به دست آورده به حالش سودی نبخشید (2)

و به زودی وارد آتشی شعله‌ور و پر لهیب[6] می‌شود (3)

و همسرش در حالی که هیزم‌کش او است (4)

و در گردنش طنابی است از لیف خرما (5)

 

 

 

 

 

 

 

 

سوره الفلق

 

بگو: پناه می‌برم به پروردگار سپیده صبح (1)

از شر تمام آنچه آفریده است (2)