مقدمه
نیکلای واسیلیویچ گوگول یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان و نمایش‌نامه‌نویسان روسی-اوکراینی قرن نوزدهم است. آثار او به خاطر سبک خاص و طنز انتقادی‌شان، در سراسر جهان شناخته شده و مورد تحسین قرار گرفته‌اند.
دوران کودکی و تحصیلات
نیکلای گوگول در ۲۰ مارس ۱۸۰۹ در سوروچینتسی، در منطقه پولتاوا، امپراتوری روسیه (اوکراین امروزی) به دنیا آمد. او دومین فرزند از دوازده فرزند خانواده بود. پدرش، واسیلی گوگول-یانکوفسکی، یک زمین‌دار و نویسنده آماتور بود که در نوشتن نمایشنامه‌ها فعالیت داشت. مادرش، ماریا ایوانوونا، به تربیت فرزندان و خانه‌داری می‌پرداخت.
گوگول از سنین کودکی علاقه خاصی به ادبیات و هنر داشت و در دوران تحصیلاتش در مدارس محلی و سپس در دانشگاه نژین هنرهای لیبرال و علوم نیز استعدادش در این زمینه شکوفا شد.
آغاز فعالیت ادبی
گوگول پس از فارغ‌التحصیلی به سنت پترزبورگ رفت تا حرفه‌ای در ادبیات آغاز کند. او در ابتدا با مشکلات مالی زیادی مواجه شد، اما سرانجام توانست توجه خوانندگان و منتقدان را به آثار خود جلب کند. اولین مجموعه داستان‌های کوتاه او به نام “شب‌های مزرعه نزدیک دیکانکا” در سال ۱۸۳۱ منتشر شد و موفقیت بزرگی به دست آورد.
آثار برجسته
از آثار برجسته گوگول می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
بازرس کل:
نمایش‌نامه‌ای که به نقد تند و طنزآمیز از فساد و دورویی در بوروکراسی روسیه می‌پردازد.
نفوس مرده:
رمانی که داستان زندگی پاول ایوانوویچ چیچیکوف را روایت می‌کند که قصد دارد با خرید روح‌های مردگان از زمین‌داران ثروتمند شود.
شنل:
داستان کوتاهی که یکی از تأثیرگذارترین آثار ادبیات روسیه است و به مسائلی مانند بی‌عدالتی و تسلط بوروکراسی بر زندگی انسان‌ها می‌پردازد.
داستان‌های پترزبورگ:
مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه که به جنبه‌های مختلف زندگی در پترزبورگ می‌پردازد.
دوران میانسالی و تحولات فکری
گوگول در دوران میانسالی به سفرهای زیادی در اروپا پرداخت و با نویسندگان و اندیشمندان مختلفی ملاقات کرد. این سفرها تأثیرات عمیقی بر تفکرات و آثار او گذاشت. او در این دوران به شدت به مسائل معنوی و اخلاقی علاقه‌مند شد و به نوشتن آثار فلسفی و دینی پرداخت.
مرگ و میراث
نیکلای گوگول در ۴ مارس ۱۸۵۲ در مسکو درگذشت. او در نزدیکی کلیسای سنت دانیل در مسکو دفن شد. میراث گوگول همچنان در ادبیات و فرهنگ جهان باقی است و او به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان تاریخ شناخته می‌شود.
آثار و تفکرات او همچنان الهام‌بخش نویسندگان، فیلسوفان و اندیشمندان در سراسر جهان است و او را به عنوان یکی از بنیان‌گذاران ادبیات روانشناسی و طنز می‌شناسند.