خب دوستان توی این قسمت مشخص ما قرار هست در باب این معانی با هم صحبت بکنیم و پیش از اینکه وارد بحث اصلی بشیم باید یه پیش درآمد هایی رو نسبت به این موضوع داشته باشیم تا فهم اون برامون راحت تر بشه.

 در این نکته ابتدایی از بحث باید پیرامون انسان صحبت بکنیم.

 اینکه انسان قاعدتا در رابطه با دیگران معنا میشه.

 یعنی شما مواجه میشید با انسانی که تعریف او برای شناخت اون حالا در ارتباطی که با دیگران برقرار می کند ما را به یک نقطه مشخصی می‌رساند.

 اگر انسان را بدون رابطه بخواهیم تعریف کنیم، فاقد آن معنا خواهد شد.

 یعنی شما مواجه می‌شوید با انسان‌هایی که در آن ارتباط جمعی که قرار می‌گیرند و آن ارتباطاتی که بین‌شان شکل می‌گیرد، در مجموع آنها را معنا می‌کند.

 با توجه به این تعریف مشخص نسبت به زندگی جمعی انسانی که ما در نقطه ابتدایی می‌دانیم که انسان زندگی جمعی و اجتماعی دارد، انسان را به عنوان گونه ای از موجودات قلمداد می‌کنیم که در این زندگی های جمعی معنا می‌شود و وقتی هر موجودی در این زندگی های جمعی معنا بکنیم، حالا برای رسیدن به یک معنی مشخص در باب آن انسان قاعدتا وقتی در ارتباط با دیگران قرار می‌گیره که می‌تونیم بهش یه معنی و مفهوم مشخصی بدیم و حالا در دل این یه سری برساخت هایی هم به وجود میاد.

 یعنی شما مواجه می‌شید با برساخت های انسانی که باعث تعریف شخصیت اون انسان می‌شه.

 همون چیزی که ما در قسمت های مختلف به نام جان دربارش صحبت کردیم.

 ارزش های ساخته شده به دست انسان ها که حالا باعث میشه انسان ها رو طبقه بندی بکنه و بهشون ارزش و اعتبار بده.

 و در یک زندگی جمعی در کنار هم با همین ارزش های جمعی هستش که اون ها رو مورد آزمون قرار میدن و بهشون اعتبار و ارزشی میدن.

 حالا وقتی نگاه می‌کنیم به ایران خودمون، شرایطی که مردم در این کشور دارن، خب این زندگی جمعی انسان ها با توجه به همون ارزش ها تعریف شده.

 شما وقتی نزدیک به مفهوم فرهنگ هم میشوید باز به همین شکل است.

 یعنی ما بارها و بارها درباره اش صحبت کردیم.

 فرهنگ جمعی انسان ها که حالا در کشور های مختلف در باورهای مختلف متفاوت است.

 آن نوع زندگی آنها هست.

 رفتار های آنها در برابر اتفاقات مختلف هست.

 ارزش های جمعی که ساخته شده.

 حالا کسی که از این ارزش ها تخطی بکند و خود را به نوعی آلوده به ضد ارزشی بکند منفور شناخته میشود.

 و کسی که در راستای آن ارزش ها گام بردارد به نوعی انسان شریف و قابل احترامی به حساب می آید.

 پس نقطه کلیدی و اصلی در این تعریفی که ما داریم نسبت بهش ارائه میکنیم همان ارزش های جمعی ساخته شده به دست انسان ها هست.

 حالا در یک کشوری مثل ایران ارزشی به اسم غیرت هم تصویر شده.

 یعنی شما می تونید این رو وابسته به نگاه های اسلامی قرار بدید؟

 یا حتی این نگاه رو به پیش تر از اسلام ببرید و در دل اون نگاه باستانی ایرانی ها که حالا زرتشتیت هم قاعدتا یکی از عناوین اصلی و مهمش بوده قلمداد کنید.

 در مجموع ما وقتی داریم در باب ایران خودمون صحبت میکنیم در اون ویژه برنامه ای که تحت عنوان فرهنگ ایران هست هم بهش اشاره کردیم.

 اینکه این فرهنگ جمعی ساخته شده برای ایرانیان وابسته به ارزش های جمعی بوده که تصویر شده.

 حالا به این انسان ها یک خط و مشی داده برای زندگی کردن.

 یه سری رفتارهای از پیش تعیین شده این مردم دارند که قابل پیش بینی است.

 قاعدتا وقتی میخوایم در باب شخص شخص انسان ها صحبت بکنیم خیلی نمی تونیم به این ها اتکا بکنیم.

 چرا که انسان ها در تمامی موضوعات اجتماعی با عوامل مختلفی که گاها تغییر پذیر هم هستند گاها با یک اتفاق ساده ای هم دچار بحران میشن.

 میتونن رفتارهای متفاوتی بکنن.

 اما وقتی بخواییم در این گستره یک نگاه جمعی داشته باشیم و کلیت اونها و به نوعی اکثریت و غالب اونها رو مورد ارزیابی قرار بدیم حالا میتونیم یک سری رفتارها رو براشون از پیش تعیین بکنیم.

 این رفتارهای از پیش تعیین شده برگرفته از همون ارزش هایی ست که بهش معتقد هستن.

 در مجموع اجماع این ارزش ها و هنجار ها در کنار هم هست که فرهنگ غالب اونها رو میسازه.

 فرهنگ غالبی که به مفهوم رفتارهایی هست که در برابر اتفاقات مختلف از خودشون نشون میدن.

 با توجه به تعاریفی که تا این لحظه از این بحث ما مطرح کردیم و گفتیم که انسان در رابطه با دیگران زندگی خودش رو تعریف میکنه این رابطه با دیگران که به واسطه زندگی جمعی انسان ها هست، رفتارهایی از پیش تعیین شده ای را برای آنها رقم می زند.

 این رفتارهای از پیش تعیین شده به واسطه ارزش هایی است که آن زندگی جمعی برای آنها ساخته است.

 تجمیع این ارزش های متفاوت و ضد ارزش ها در کنار هم با آن هنجارهایی که تصویر کردن یک فرهنگ جمعی را به وجود آورده.

 حالا ما مواجه هستیم با انسان هایی که در قالب اکثریت آنها یک سری رفتارهایی از پیش تعیین شده دارند.

 حالا می دانیم که اگر فلان اتفاق بیفتد، فلان رفتار در اکثریت بین آنها اتفاق می افتد.

 پس وقتی ما نزدیک به یک مفهومی مثل غیرت می شویم، حالا می توانیم این تصویر مشخص را نسبت به آن داشته باشیم که با توجه به ارزش ها و ضد ارزش ها و هنجارهایی که این جامعه برای خودش تعریف کرده، حالا یک سری رفتارهای از پیش تعیین شده و کلیشه واری را مردم در قبالش انجام میدن.

 حالا میتونیم به ریشه ها نگاه کنیم و ببینیم ریشه این رفتار ها از کجا برگرفته شده.

 این فرهنگ جمعی از کجا ساخته شده؟

 قاعدتا در یک کشوری مثل ایران که هزار و چهارصد سال هست که در زیر یوغ این نگاه اسلامی قرار گرفته، بیشترین ارزش ها رو از همین نگاه اسلامی استخراج کرده.

 خب قاعدتا در اون برنامه هایی که پیرامون فرهنگ ایران بود و یا در برنامه ای که حمله اسلام رو تصویر کردیم صحبت کردیم و گفتیم که اسلام و ایران هر دو از هم تاثیر گرفتند.

 یعنی ایران و اون فرهنگ پیش از اسلام بر اسلام تاثیر گذار بوده.

 نه تنها در همین خاکی که ما داریم درش زندگی میکنیم و ایران که در تمامی جوامع اسلامی قاعدتا ایران تاثیر گذار بر فرهنگ اسلامی بوده.

 به نوعی اون تصویری که ذره ای تلطیف شده از اسلام رو ما میتونیم نشات گرفته از این نگاه ایرانی بدانیم.

 فرهنگی که در ایران پیش از اسلام غالب بوده و حالا سعی کرده فرهنگ غالبی که آمده و قدرت را در اختیار گرفته و ذره ای همرنگ و همسوی خودش بکند.

 پس وقتی به ریشه های این نگاه فرهنگی و این ارزش ها نگاه می کنیم، قاعدتا می توانیم این ادغام را تصویر کنیم.

 ادغامی که از پیش از اسلام نشات گرفته و خود اسلام هم روی آن به شدت تاثیرگذار بوده.

 در مجموع ما با یک تصویری روبه رو می شویم که رفتارهای جمعی این انسان ها بر اساس ارزش هایی است که برایشان تعریف شده.

 یک ارزشی مثل مثلا تسلیم بودن که من بارها و بارها درباره اش صحبت کردم.

 شما چه پیش از اسلام و چه در درون نگاه اسلامی مواجه می شوید.

 با این نگاه تسلیم بودن، این نگاه بردگی، فرمان پذیری.

 این نگاهی است که تنها و تنها در اسلام تصویر نشده پیش از اسلام در خود همان نگاه زرتشتیان هم وجود داشته.

 این که شما خود را بنده و برده و عبید خدا بدانید.

 حالا این یک مثالی است که ما میخواهیم برای فهم بهتر موضوع بیان کنیم.

 خوب قاعدتا در آن نگاه گذشته ی ایرانی، در آن نگاه کهن وابسته به همان فرهنگی که برگرفته از زرتشتیت بوده، ما شاهد این نگاه تسلیم بودن بودیم.

 اما قاعدتا با حضور اسلام که یک فرهنگ قدرتمندی پیرامون این تسلیم بودن داشته.

 یعنی ما وقتی به خود اسلام نگاه میکنیم ریشه ی کلمه تسلیم بودن هست نه اسلام به مفهوم تسلیم بودن در خداست، برای خداست، عبد و عبید بودن برای خداست و این تکیه ی مداومی که بر این اصل مشخص دارد یک ارزش بزرگی را ساخته و قدرتمند ترش کرده.

 حالا شما میتوانید در رفتارهای جمعی فرمان پذیری را راحت تر درک کنید.

 حالا می‌توانید ببینید که چگونه بیش از دو هزار و پانصد سال اگر تاریخ مدون ایران را هم حتی بخواهیم متر و میزان و معیار قرار بدهیم، می‌بینید که چقدر راحت این مردم سر بر پای آن پادشاهان فرو بردند.

 فرمان پذیری در برابر این امیران و پادشاهان و فرمانروایان بودند.

 پس این رفتاری است که ما بر اساس ارزش ها تعریف می‌کنیم.

 یک ارزش مشخصی برای این جماعت تعریف می‌شود که توسط خودشان و توسط فرهنگ غالبشان.

 حالا یک سری رفتارهایی را بر اساس آن ارزش مشخص از خودشان انجام می‌دهند.

 حالا می‌توانیم ببینیم که این تسلیم بودن مبدل به یک ارزش شده یاغی گری و طغیان در برابر آن تصویر می‌شود.

 به نوعی مبدل به ضد ارزش می‌شود.

 حالا کسی که فرمان پذیر باشد، کسی که عبد و عبید و تسلیم در برابر قدرت واحده باشد.

 به نوعی رفتار ارزش واری انجام داده و در اون المان هایی که برای شخصیت مثبت و خوب اجتماعی تصویر میشه قرار میگیره.

 حالا کسی که قرار باشه یاغی گری کنه، طغیان کنه، در پی انقلاب باشه، در پی تغییر باشه، کارهای ضد ارزشی کرده و در نگاه عمومی جامعه هم برنمی‌تابند او رو.

 او رو به نوعی طرد میکنن.

 پس وقتی ما در باب این رفتارها بر اساس ارزش ها صحبت میکنیم، مفهوم مشخصی رو داریم مطرح میکنیم که این ارزش های ساخته شده یک برآیندی هم داره.

 برآیندش هم رفتارهای جمعی است که انجام میدن.

 حالا فارغ از این پیشگفتاری که پیرامون این مبحث دادیم، برای درک بهتره اصلا وجود ارزش و اهمیت ارزش های اجتماعی زندگی جمعی انسانی و این انسانی که در رابطه با دیگران تعریف میشه حالا ما میرسیم به مبحثی مثل غیرت یا آبرو.

 در ابتدا باید یک تصویر درست و یک تعریف درستی نسبت به غیرت داشته باشیم.

 ما وقتی نزدیک به مفهوم غیرت میشویم چیزی که در بین مردم به نوعی امروز رایج شده و تصویر شده اون تصویریست که ما رو نزدیک به مفاهیمی مثل قتل های ناموسی و رفتارهای وحشیانه ای از این دست میکنه.

 به نوعی اسارت زنان در اختیار مردان میکنه، ناموس و ناموس پرستی میکنه.

 چیزی که امروز تصویر شده در ایران در جای جای ایران هر روز هم شاهد این اتفاقات هستیم که به نوعی مبدل به نورم اجتماعی هم شده.

 یعنی شما وقتی مواجه میشید با مردی که مثلا فرزند خودش رو میکشه حالا مواجه میشید با یک جماعت غالبی که این رفتار رو نه تنها نکوهیده نمی دونن که حتی به اون احترام و افتخار هم میکنن.

 یعنی حالا احساس میکنن که یک رفتار درست به یک ارزشی که به ارزش اجتماعی بوده پایبند بوده.

 یعنی تعریفی که ما در عوام نسبت به غیرت داریم مترادف شده با ناموس و ناموس پرستی مترادف شده با اینکه مردانی هستند که صاحب و مالک بر زنان هستند.

 حالا باید از این ملکی که در اختیار دارند حفاظت بکنند.

 حفاظت هم اینگونه است که اگر از اینها تخطی ای ببینند باید اینها را از بین ببرند.

 حالا وقتی نزدیک به این مفهوم می شویم یک دلیل مشخصی پیرامون این از بین بردن ها دارد چرا که این غیرت تعریف شده شما را مالک بر آن همسر خودتان، کودک خودتان و حالا هر کدام از آن اعضایی که به عنوان ناموس به حساب می آیند برای شما تعریف شده.

 این غیرت به شما این حس مالکیت را داده.

 حالا در کنار آن ما در باب ارزش ها و ضد ارزش ها صحبت کردیم.

 ارزش تعریف شده این گونه است که شما مالک این ناموس خودتان هستید.

 حالا اگر کسی به این اینها دست درازی بکند، اینها پا را از گلیم خودشان بیشتر دراز بکنند، تخطی بکنند از آن ارزشهایی که شما تعریف کردید.

 حالا شما باید نسبت به اینها یک رفتاری داشته باشید.

 حالا اگر از کنار اینها به سادگی بگذرید، شما یک رفتار ضد ارزشی انجام دادید.

 حالا فشاری که به شما می آید رو همین تعریف بی آبرو می کنیم.

 یعنی انسانی که از ارزش ها تخطی می کند دچار ضد ارزش ها می شود.

 حالا یک فشار جمعی به او می آید دیگر.

 یعنی مردم در زندگی اجتماعی حالا یک نگاه متفاوتی را نسبت به آن انسان دارند.

 ارزشی تصویر شده.

 کسی که از این ارزش تخطی بکند، دچار این ضد ارزش شده و نکوهیده شناخته خواهد شد.

 حالا این فشار جمعی را ما همان تصویر از آبرو می کنیم.

 یعنی شما وقتی مواجه می شوید با یک مردی که فرزندش، دخترش یه کاری کرده با یه آدمی ارتباطی داشته.

 حالا یه فشار جمعی که داره روی اون میاد.

 حالا این فشار جمعی رو با همون تصویر و تعبیر به آبرو میکنیم.

 حالا او آبروش در خطر هست چرا که مردم با توجه به ارزش هایی که در اختیار دارن او رو قضاوت میکنن و میگن این آدم، آدم بی غیرتی هست که به همین سادگی با مثلا همسرش با فرزندش رابطه ای داشته و او سکوت کرده.

 حالا ارزشی برای اونها تعریف میشه.

 او باید بیاد و بی مهابا چه کسی که با او ارتباطی داشته و با دخترش ارتباطی داشته را از میان برداره و یا حتی اون دختر رو.

 حالا فشارهای اجتماعی شروع میشه.

 فشارهای اجتماعی که تحت عنوان آبرو به حساب میاد یعنی برای اون فرد آبروی از میان رفته هست.

 ولی این فشارهای اجتماعی هست که در حقیقت او رو به این سمت و سو سوق میده.

 یعنی شما تصور بکنید که شاید اون انسان اگر در یک جامعه دیگه ای زندگی میکرد قاعدتا دچار یک همچین اختلالی نمیشد.

 یه همچین فشار هایی رو تحمل نمیکرد.

 اگر ارزش ها اینگونه برای او تعریف نشده بود همانطوری که ما امروز می‌بینیم در کشورهای دیگر جهان یک همچین اتفاقاتی به ندرت می‌افتاد.

 یعنی شما اگر برید در مثلا اروپا رو معیار خودتون قرار بدید می‌بینید که چنین ارزشهایی تعریف نشده.

 و با توجه به این ارزش‌ها که تعریف نشده و ضد ارزش ها تعریف نشده، حالا انسانی نیست که در مضیقه باشه، در فشار باشه به خاطر اینکه تخطی کرده و ضد ارزشی رو انجام داده.

 اما در یک فرهنگ غالبی که در ایران وجود داره حالا با توجه به تعریفی که نسبت به غیرت دارند، شما اگر از او تخطی بکنید ضد ارزشی رو انجام دادید و این فشار اجتماعی شما رو به سمت و سویی سوق میده که در نهایت مثلا به قتل ناموسی هم منجر میشه.

 اما پیشتر از اینکه بخواهیم بیشتر وارد این موضوع بشیم و صحبت بکنیم باید یه تعریف درستی نسبت به این غیرت داشته باشیم.

 غیرتی که در عوام بین مردم جاری و ساری است و مبدل به ارزش شده.

 همان تصویری است که گفتیم در نهایت ما را به قتل های ناموسی می رساند.

 قرار است شما مالک ناموس خودتان باشید.

 یک تصویر ناموس پرستانه ای که حالا قرار است شما مالک بر ناموس خودتان باشید.

 کسی که به او نزدیک می شود را از میان بردارید.

 اگر خود آن ناموس هم به نوعی تخطی از ارزش ها کرد، ارزش هایی که شما تعریف کردید حالا باید او را هم از میان بردارید تا آبروی شما لکه دار نشود.

 اما وقتی ما نزدیک به مفهوم غیرت می شویم حالا مواجه می شویم با اینکه تعریف درست و مشخص او به نوعی پرستاری از آن کسی است که شما بهش علاقه دارید.

 حالا قرار است که شما او را در برابر غیر محافظت بکنید.

 یعنی تعریف مشخصی که ما می توانیم نسبت به غیرت داشته باشیم این موضوع است.

 یعنی اگر شما چون غیرت که تنها و تنها در موضوعات ناموسی تصویر نمی شود.

 حتی مثلا ما در باب غیرت ملی هم صحبت می کنیم.

 یعنی آن روزی که یک دشمنی، یک بیگانه ای به این کشور حمله کرد، حالا قرار بود که این کشور را از میان برداره.

 حالا ما با یک تصویری روبه رو می شویم که کسانی که خود را غیور و غیرتمند می دونن باید از این کشور دفاع بکنن.

 حالا باید به میدان بیایند و در برابر دشمن و در برابر اغیار به نوعی از این کشور دفاع بکنیم و اگر این تعریف رو ما ملاک قرار بدیم یعنی ما که شاهد همچین موضوعی نیستیم که حالا اگر اغیار باشند که به این کشور حمله بکنند و بعد مردمی باشند که بیایند کشور رو خودشون با دستان خودشون کشور رو نابود کنند بگن حالا غیری که اومده دشمنی که اومده اجنبی که اومده به این کشور حمله کرده، ما حالا خودمون میایم این کشور رو زودتر نابود می کنیم که به دست اون ها نرسه.

 اما وقتی این رو نزدیک به مفهوم ناموس پرستی می کنید حالا دچار یه همچین موضوعی میشی دیگه گاها به خاطر تخطی اون ناموس شما از ارزش ها است یک ضد ارزش را انجام داده اما در بیشتر مواقع مواجه میشیم با این که اون ضد ارزشی رو گاها حتی انجام نمیده اما به واسطه نزدیکی این اغیار به او حالا ما شاهد این هستیم که میاد و در پی نابودی اون ناموس خودش هم بر میاد.

 چرا که یک تناقضی در این تعریف وجود داره یعنی تعریف به صورت درست و کاملی مطرح نشده.

 این تعریف از غیرت که قرار بر این بوده که شما در برابر اغیار از چیزی که دوست دارید دفاع بکنید، ایستادگی بکنید و مقاومت بکنید، مبدل شده به یک تصویری از ارزش ها و تخطی از ارزش هایی که پیرامون مسائل جنسی و روابط انسانی هست.

 حالا اگر کسی از این ها هم تخطی بکنه دچار یک ضد ارزشی شده و شما باید اون رو از میان بردارید تا آبروتون حفظ بشه.

 مفهوم از آبرو هم همون فشار اجتماعی برای از میان بردن ارزش ها هست، آویزان شدن به ضد ارزش ها هست؟ خب قاعدتا.

 پس ما باید یک تعریف درست و مشخصی داشته باشیم که فرسنگ ها این تعریف درست و مشخص ما نسبت به غیرت با چیزی که در فرهنگ عامه در ایران امروزی وجود دارد فاصله دارد.

 یعنی ما شاهد این هستیم که امروز در ایران تصویری که نسبت به غیرت می شود با چیزی که در حقیقت در دل غیرت وجود دارد متفاوت است.

 اما چیزی که امروز قدرتمندانه در حال پیش رفتن است، مبدل به فرهنگ جمعی شده و ارزش ها را برای خودش تصویر کرده و مردم هم پایبند به همان ارزش ها هستند و در راستای همون ارزش ها هم گام بر می دارند.

 اما فرای آن ما با آبرو هم در کنار آن روبرو می شویم.

 اصولا این تصویری که ما نسبت به آبرو داریم برگرفته از همان ارزش ها و ضد ارزش ها هاست.

 همان فشار اجتماعی ای است که داره به مردم میاره تا رفتارهایی رو از خودشون انجام بدن.

 همون رفتارهای کلیشه واری که قرار هست انسان ها به واسطه فرهنگ ها و ارزش ها و ضد ارزش های خودشون نشون بدن.

 حالا یه قدرتی به اسم فشار اجتماعی هست که بر شما غالب میشه.

 اون رو ایرانیان مبدل به آبرو کردند.

 یعنی شما مواجه میشید یک انسان یک ضد ارزشی رو انجام داده.

 حالا اگر شما در قبال او بی تفاوت باشید این آبروی از دست رفته شماست.

 فشار اجتماعی که در ازای این رفتارهای ضد ارزش جمعی اتفاق می افته رو ما آبرو می بینیم که در دلش تناقضات بی شماری هم وجود داره.

 شما شاهد این هستید که در دل این آبرو و تصویری که از آبرو مطرح میشه حالا شاهد انسان هایی هستید که دست و پا بسته تنها در پی حفظ همان آبروی مشخص هستند.

 چرا که این فشار اجتماعی وحشتناک است.

 یعنی شما اگر زندگی کرده باشید در مناطقی از ایران که حالا این موضوعات برایشان بیشتر و بیشتر اهمیت دارد در شهرهای مختلف حالا می توانید شاهد این باشید که تا چه اندازه این فشار اجتماعی سنگین و غیر قابل تحمل است.

 ما شاهد این هستیم که حتی این تحقیقات در کشور های دیگر هم انجام شده.

 ما شاهد این هستیم که مثلا این فشار های اجتماعی در کشور های دیگر حتی به واسطه مرد بودن.

 خاطرم هست یک تحقیقی بود پیرامون این مرد بودن و بعد درصد خودکشی هایی که مرد ها به واسطه این فشارهای اجتماعی دارند انجام می دهند.

 حالا تصویر و اسمش را می توانید متفاوت بدانید.

 ما در ایران آن را آبرو بنامیم.

 مثلا فشار اجتماعی تصویر شود.

 اما هر دو به یک شکل هست.

 یعنی شما به عنوان یک انسان حالا به واسطه یک رفتار که خودتون یا دیگران کردند تحت فشار هستید و تحت فشار اجتماعی هستید.

 اطرافیان مدام دارن به شما فشار میارن.

 در نهایت اینقدر این فشار ها و این بار سنگین هست که شما رو مجبور به یک رفتاری میکنه یا از میان بردن اون ضد ارزش یا حتی.

 اینقدر این فشار زیاد هست که خودتون به عنوان کسی که دست به یه همچین ضد ارزشی دادید زدید.

 حالا باعث میشه که خودتون رو از میان ببرید.

 پس ما در تصویری که برای خودمون در برابرمان می بینیم داریم یه تعریفی رو نسبت به غیرت و ارزش تعریف شده نسبت به غیرت مجسم میکنیم.

 در کنار اون یک فشار اجتماعی برای اینکه این رفتار رو به درستی پیش ببریم و این ارزش ها رو بهش پایبند باشیم و در برابر این ضد ارزش ها ارزش‌ها بایستیم تحت عنوان آبرو تصویر کنیم.

 حالا این برساخت نهایی هستش که بین این دو ادغامی رو بوجود میاره و غیرت و آبرو رو همسوی با هم میکنه تا در نهایت ما شاهد اتفاقاتی از جمله قتل های ناموسی و اتفاقاتی از این دست باشیم.

 یعنی یک ارزش جمعی تصویر شده ارزش جمعی که به شما تصویر مشخص میده پیرامون مسائل جنسی.

 به عنوان مثال در ایران ما حالا قرار هست که زنانی رو که شما تعبیر و تفسیر به ناموس خودتون کردید رابطه جنسی رو نداشته باشن.

 اصلا ارتباطی با دیگران و با جنس مخالف نداشته باشن تا زمانی که ازدواج میکنن.

 حالا این تعریف برای شما تصویر میشه برای ارزش جمعی تون.

 حالا شما باید به این پایبند باشید.

 هر رفتاری بر علیه این در برابر این ضد ارزش تلقی خواهد شد و شما مسئول او خواهید بود.

 حالا ادغام این ارزش با اون فشار جمعی که اصولا این ارزش ها در نهایت ما رو به این سمت و سو میبره، یعنی ارزش های تعریف شده در زندگی جمعی انسانی، در نهایت ما رو به جایی میبره که ما رو مجاب و مجبور به یک رفتاری بکنه.

 اصلا دلیل اصلی وجود این ارزش ها و این هنجارها هم همین هست.

 در تمامی جوامع حالا میتونه مصادیق متفاوت باشه.

 ما الان در باب غیرت و آبرو داریم صحبت میکنیم در ایران خودمون.

 حالا میتونه این موضوع در یک کشور دیگه ای موضوعات دیگری باشه اما در مجموع به واسطه همین فشار اجتماعی است که قرار هست انسان ها مجبور به یکسری از رفتارها بشن.

 حالا ادغام این دو یعنی ارزش ساخته شده تحت عنوان غیرت و فشار اجتماعی تحت عنوان آبرو هست که در کنار هم ما رو به یک سری رفتارها سوق میده.

 یک کسی در یک شهری در ایران که این فشارها خیلی هم زیاد هست، این ارزش ها به شدت درش پررنگ هست.

 حالا کسی از اعضای خانواده اش دچار یک همچین تخطی جرمی که تصویر میکنند میشود که ارزشی رو زیر پا میزاره.

 حالا شروع این فشارهای اجتماعی هست که او را به این سمت و سو می برد.

 حالا هر روز دیدن انسان هایی که در باب او صحبت میکنند و او را تحت فشار میگذارند.

 حالا همه چیز او رو زیر سوال میبرن.

 از مردونگی او.

 از نمیدونم تمام تعاریفی که دادن.

 تمام ارزش هایی که تصویر کردن.

 همون غیرتی که تصویر کردن او رو مبدل به یک انسان بی غیرت میکنن.

 او رو طرد میکنن از میان خودشون.

 حالا او با توجه به این فشارهای اجتماعی باید کاری برای خلاص شدن از این.

 فشار بزرگ بکنه.

 حالا باید خودش رو از این منجلاب به نوعی رها بکنه.

 حالا شما شاهد هستید که قتل های ناموسی هم به کرات اتفاق می افتد.

 حالا شما در برابرتان دارید میبینید که چگونه گونه مردمی به واسطه این فشارهای اجتماعی سعی میکنن خودشون رو رها کنن و حالا در کنارش بعد از رها شدن با یک آغوش باز هم رو به رو میشن.

 منظور از مطرح کردن این مسائل اون نگاه جمعی و اکثریتی هست.

 قاعدتا خیلی ها از این رفتارها بیزارند و از این نگاه ها بیزارند و این ارزش ها رو ضد ارزش می دونن.

 مثال عینی اش هم خود من هستم.

 من هم در همون کشور به دنیا اومدم.

 در همون کشور زندگی کردم.

 با همون فرهنگ بزرگ شدم اما تمامی ارزش های مطرح شده رو ضد ارزش تلقی می کنم.

 پس این صحبت در باب فردفرد مردم نیست.

 اما در غالب اون اکثریتی است که همه چیز رو در اختیار دارن.

 حالا شما شاهد هستید در اون شهر کوچک اگر دختر کسی رفت و با یک کسی ارتباط برقرار کرد فشارهای اجتماعی شروع میشه.

 اینقدر او رو در این مضیقه قرار میدن تا در نهایت بره و اون کار وحشتناک رو بکنه و بره مثلا گردن او رو ببره.

 حالا بعد از بریده شدن گردن او حالا جماعتی هستن که میگن این به اون ارزش پایبند بود.

 اون نماد غیرت و بزرگی این مردم بود.

 حالا او پاداشی هم از این داستان به دست میاره.

 پس با توجه به همون تفسیر همیشگی.

 انسانی که از همون ابتدا هم سعی در دادن پاداش و مجازات کردن داشته باز هم با همون رویه برای ارزش ها هم به پیش میرن.

 ارزش هایی رو میسازن که کسی که از او تخطی میکنه رو مجازات میکنن.

 کسی که به اونها پایبند هست رو پاداش میده.

 حالا در این تصویر مشخص ما شاهد این هستیم که انسان هایی باشن که به سادگی قتل های ناموسی بکنن چرا که این فشار روشون خیلی زیاد بوده چرا که جامعه اونها رو به این سمت و سو سوق میداده.

 مدام براشون تکرار میشده این بی آبرویی در برابرشون تصویر میشده.

 این بی غیرتی.

 این از میان رفتن مردانگی اونها آنها همه و همه به آنها فشار می آورده و حالا بعد از انجام این رفتار وحشیانه، دوباره آغوش گرمی از سوی آن اجتماع که باورمند به این ارزش هستند برای او باز است.

 حالا او پاداش این رفتار خودش را هم می بیند.

 خوب قاعدتا این آبرو و غیرت گره خورده به هم هستن دیگه.

 ما گفتیم آبرو رو باید اون فشار اجتماعی جمعی بدونیم.

 اما وقتی نزدیک به این موضوع میشیم حالا باید یه مقداری هم در باب تغییراتش صحبت کنیم.

 وقتی ما در باب این آبرو صحبت می کنیم یعنی همون فشار اجتماعی جمعی.

 یک نگاهی هست که شما بخواید زندگی رو برای خویشتن بدونید.

 یعنی خیلی خودتون رو آویزان به این قضاوت های جمعی ندونید.

 خوب این یک تصویری است که مطرح میشه.

 خیلی هم شنیده میشه دیگه.

 مخصوصا در امروز و در این دنیای حال حاضر.

 این که شما باید برای خودتون زندگی کنید.

 نباید به دیگران اهمیت بدید.

 صحبت های اونا نباید برای شما تاثیر گذار باشه.

 با مصادیق و عناوین بی شماری هم باهاتون مطرح میشه که بله حتی این ها زنده و مرده شما هم براشون ارزشمند نیستن. چگونه؟

 پس میتونید با حرف های اونا.

 اینا صحبت های درستی هست اما هیچ وقت نمیتونه در یک قالب بزرگ اجتماعی معنا پیدا بکنه.

 چون اصولا ما تصور کردیم در همون ابتدای بحث گفتیم انسان اولا موجود اجتماعی هست، دوما در رابطه با دیگران معنا میشه و وجودیت او در همین ارتباط با دیگران معنا میشه پس قاعدتا نیازمند نگاه های اون ها هست، محتاج به قضاوت های اون ها هست.

 خیلی ساده لوحانه است که ما بخوایم تصوری بکنیم که همه انسان ها زندگی رو برای خویشتن ببینن، به قضاوت دیگران اهمیتی ندن.

 در اون نگاه جمعی رسیدن به این نقطه خیلی نقطه دور از ذهن نیست.

 حتی در اون کشورهایی که ما این تصاویر رو کمتر می بینیم.

 باز هم شاهد این هستیم که ارزش های ساخته شده خودشون هست که متر و میزان و ملاک هست.

 آبرویی رو که ما تحت عنوان فشار اجتماعی تصویر می کنیم باز هم در بین اونها وجود داره.

 اما در باب موضوعات دیگه.

 پس یعنی نزدیک شدن به این موضوع.

 اینکه شما بخواهید راه حل رو در این ببینید که به قضاوت دیگران اهمیت ندید.

 این آبرو رو اینگونه تصویر نکنید.

 چیزی دور از واقع هست برای رسیدن در اون اشل جمعی.

 قاعدتا شاید برای فردفرد انسان ها تاثیر گذار باشه.

 شاید افرادی باشند که بتونن به این نقطه برسن اما در اون نگاه کلی و اون گستره ی عظیمی که همه ی انسان ها رو در بر بگیره، قاعدتا چیزی محال و دور از ذهن هست.

 پس با توجه به اینکه ما میدونیم این فشار های اجتماعی وجود داره و غیر قابل کتمان هست، تنها راه حل برای برون رفت از این نگاه ها تغییر دادن ارزش هاست یعنی ما قرار است ارزش ها را دوباره تصویر کنیم.

 قرار بر این نیست که ساده لوحانه به این فکر بکنیم که شما به دیگران اهمیتی ندهید و قضاوت آن ها را به کناری بگذارید.

 قاعدتا این نمی تواند راه حلی باشد چون زندگی اجتماعی ما به هم وابسته است.

 ما در این ارتباطات با دیگران تعریف می شویم و وقتی که ارزشی تا این اندازه قدرتمند هست، حالا وقتی فشارهای اجتماعی تا این اندازه کمر شکن هست، شما نمی توانید توقع داشته باشید از تک تک مردم که در زیر بار این فشارها آن رفتار وحشتناک را نکنند.

 یعنی مردی که داره زندگی میکنه در یک شهر مشخصی که خیلی این ارزش ها درونش قدرتمند هست.

 حالا اگر دخترش میره این کار رو میکنه به او ما بگیم که برات نباید مهم باشه.

 اصلا موضوع مهم نیست.

 او صبح تا شب داره از خونه میاد بیرون و دارای جماعتی رو میبینه که به او ریشخند میزنن، به او متلک میندازن او رو بیغیرت و فاقد مردانگی تصویر میکنه.

 حالا این فشارهای اجتماعی اونقدر بر دوش او سنگینی میکنه تا در نهایت مجاب به یک رفتاری مثل کشتن و قتل و وحشی خویی و وحشی گری کند.

 ما نمی توانیم از او توقع داشته باشیم که قضاوت دیگران را ارزش بهش نده.

 اینها حتی به تو هم ارزشی نمیدن.

 پس قضاوت اونها رو میخوای چکار کنی؟

 با توجه به اینکه ما تعریف کردیم که این انسان زندگی جمعی دارد و در رابطه با دیگران تصویر می شود و تعریف می شود، حالا او در این زندگی جمعی و این فشاری که وجود دارد نمی تواند سر آسوده به بالین بگذارد و به راحتی از کنارش بگذرد.

 پس قاعدتا شاید این نصیحتی که ما را به این سمت و سو می کشاند که تو باید قضاوت دیگران برایت اهمیتی نداشته باشد، در موضوعات کوچک راهگشا باشد.

 اما در ارزش های بزرگی که حالا یک حالا جماعت بیشماری نسبت به او با نگاه متفاوت نزدیک می کنه.

 فشار رو سنگین به روی او میاره.

 نمی تونه راهگشا باشه.

 تنها راه حل تغییر ارزش هاست.

 همون چیزی که ما درباره اش صحبت کردیم.

 گفتیم اگر قرار بر انقلابی در کشوری باشه، تغییر ارزش ها شروع کننده این انقلاب هست.

 رسیدن به ایمان جمعی تازه ایست که این انقلاب رو شکل میده.

 انسان هایی هستند که ارزش های تازه ای رو تصویر می کنند.

 خیلی از ارزش هایی که در گذشته تصویر شده رو ضد ارزش تعبیر می کنن.

 حالا با توجه به این نگاه جمعی تازه هست که حکومت وقت قادر به پاسخگویی نسبت به این مردم نیست.

 حالا نمی تونه خواسته های اونها رو پاسخگو باشه.

 این ارزش ها تازه تعریف شده اند نسبت به زنان در باب تساوی حقوق زنان.

 حالا ما شاهد مردمی هستیم که ارزش ها رو تازه تعریف کردن در برابر مالکیت ایستادگی می‌کنند.

 ارزشی که امروز تعریف می‌کنند آزادگی و آزادی انسان‌ها و یا همه جانداران است.

 حالا این‌ها یک تعبیر و تفسیر تازه‌ای نسبت به ارزش ها دارند.

 دارند در باب برابری صحبت می‌کنند.

 در دل این برابری، برتری و مالکیت قاعدتا جایی نخواهد داشت.

 حالا یک تعریفی مثل غیرت که بر اساس مالکیت بر دیگران است در دل این معنایی پیدا نخواهد کرد.

 اگر قرار باشد غیرتی وجود داشته باشد، این بار تعریف و تعبیر در باب محافظت از دیگران، پرستاری از دیگران می‌شود آن هم با توجه به احترام بر آزادی و آزادگی آن ها با میل به این آزادگی.

 با اینکه حقوق فردی آن ها آزادی و اختیار آن ها را محترم بشود.

 حالا قرار است تک تک این ارزش ها تغییر کند.

 تعریف های دوباره ای به خودش بگیرد.

 حالا وقتی ما با جماعتی روبه رو هستیم که این برابری میان زن و مرد رو به عنوان مثال قبول کردن و حالا هر کاری که در برابر این برابری اتفاق بیفته رو ضد ارزش می دونن، یک حکومتی در اون بالا و در راس هرم دارن که قوانینش در برابر این برابری هست.

 پس قاعدتا نمی تونه پاسخگوی این نگاه باشه.

 و حالا این گونه هست که این مردم در کنار هم با این ارزش های تازه یک ایمانی رو بوجود میارن تا این حکومت رو هم از میان بردارند.

 اما نقطه اصلی و کلیدی که در این بحث مطرح میشه قاعدتا همون نقطه ایست که ما باید این ارزش ها رو تغییر بدیم.

 روزی که این ارزش ها تغییر بکنه حالا شاهد دگرگونی ها و تغییر ها هم هستیم.

 اگر تعریف دوباره ای نسبت به غیرت داشته باشیم حالا می تونیم در این راستا گام تازه ای هم برداریم.

 آبرو رو تعریف کردیم.

 آبرو ارتباطی ندارد که ما بخواهیم یک تعریف مشخصی نسبت بهش داشته باشیم.

 فشار اجتماعی است که در برابر ضد ارزش ها اتفاق می افتد را ما آبرو می دانیم.

 در همه جای جهان هم وجود دارد.

 اینکه تا چه اندازه غلظت دارد، تا چه اندازه مردم بهش بها میدن موضوعی است که میشه درباره اش صحبت کرد.

 در باب گونه های مختلفش، در باب قدرت، شدت و حدت آن در کشور های مختلف در جاهای مختلف میشه دربارش صحبت کرد.

 اما در مجموع چیزی فرای این فشارهای اجتماعی نیست.

 نمیشه چیز دیگه ای رو تعریف کرد.

 پس اون همیشه وجود خواهد داشت.

 اما موضوع مهم این تغییر ارزش است که اگر این ارزش تغییر بکنه، اگر نگاه ما تغییر بکنه، حالا اگر قرار باشه یک تعریف دوباره ای نسبت به غیرت بدیم، حالا اگر قرار باشه پیرامون این برابری در برابر این مالکیت بایستیم و در برابر برتری طلبی بایستیم و تعریف دوباره ای نسبت به این ارزش ها بکنیم.

 حالا همه چیز دگرگون میشه.

 حالا اگر عمر درازیست که مردم رو با این ارزش مشخص تسلیم بودن عبد و عبید و بردگی تصویر کردن، حالا اگر طغیان و یاغی گری تصویر تازه ای نسبت به ارزش ها باشه، کسی که ایستادگی میکنه در برابر زور و ظلم هستش که ارزشی خواهد گرفت.

 حالا چیزی که تحت عنوان فشار اجتماعی تعریف میکنیم.

 حالا پاداش خودش رو به کسی میده که طغیان میکنه، ایستادگی میکنه، مقاومت میکنه و یاغی این میان هست.

 حالا او ارزش ها رو در اختیار میگیره.

 حالا او هستش که پاداش میگیره.

 نقطه ی عکسش هم نقطه ایست که امروز درش زندگیه.

 کسی که خاموش و ساکت باشه و سر به زیر داشته باشه.

 ارزش ها از آن اوست.

 دنیا برای اوست.

 همه چیز رو در اختیار میگیره.

 پس برای رسیدن به نقطه ای که ما رو به اون درمان برساند.

 ما باید این ارزش ها رو تغییر بدیم.

 ساعت ها میشه در باب این صحبت کرد که شما باید به دنیا اینگونه نگاه نکنید.

 مردمی که دارن شما را قضاوت میکنن مردمی نیستن که اصلا ارزش و اهمیتی داشته باشن.

 این ها انسان های احمق و نادانی هستن و یا اینکه اصلا این ها حتی به شما ارزشی هم نمیدن.

 این ها کاملا صحیح و درسته.

 میشه بهش استناد کرد اما نمیشه فشار اجتماعی رو کتمان کرد.

 در اون زندگی جمعی که انسان ها با هم زندگی میکنن و در این ارتباط با هم معنا میشن پس قاعدتا قضاوت دیگران دربارشون براشون مهم هست.

 اصلا نوع زیست اون ها رو تعریف میکنه.

 انسانی که در یک جامعه این فشار داره کمرش رو میشکنه دیگه حتی حاضر نیست حتی خودش به زندگیش ادامه بده.

 ما شاهدش هستیم.

 حتی مواجه میشیم اینقدر این فشار فشارهای اجتماعی زیاد هست که گاها اون انسان خودش رو از میان میبره تا شاهد این اتفاقات نباشه تا بیش از این زیر بار این فشار بزرگ له له و خمیده نشه.

 پس قاعدتا برای برون رفت و درمان یه همچین موضوعاتی ما باید ارزش ها رو تغییر بدیم.

 ارزش های تازه ای که تصویر درستی داشته باشه و بعد از اینکه این ارزش ها قدرت خودش رو گرفت حالا اصلا زمین رو و زمان رو تغییر میده و شرایط رو دگرگون میکنه.

 و قاعدتا برای رسیدن به یک انقلاب بزرگی که قاعدتا آرزوی خیلی از ماها هست باید این ارزش ها تغییر بکنه و ایمان جمعی هم به وجود بیاد.

 در باب این موضوع مشخصا آبرو و غیرت باز هم میشه صحبت کرد.

 ما سعی کردیم از یک دریچه ای در باب این معانی صحبت بکنیم و بیشتر از این هم نزدیک به مصادیق نشیم.

 شاید در آتی در باب این مساله بیشتر صحبت کردیم و در باب مصادیق هم صحبت کردیم.

 در انتهای برنامه هم دوست دارم باهاتون مطرح کنم که اگر دوست دارید این صدا شنیده بشه و این راه تغییر شکل بگیره.

 می‌تونید آثار من رو با دیگران به اشتراک بگذارید.

 منظور از آثار هم خلاصه به برنامه بهنام جان و ویژه برنامه هایی به نام جان نمیشه.

 من پیش از اینکه بخوام برنامه ای به نام جان رو ضبط و منتشر کنم، آرا، افکار، عقاید و باورهای خودم رو تحت عناوین کتاب هایی به رشته تحریر درآوردم.

 تمامی این کتاب ها در وب سایت جهان آرمانی به صورت رایگان در اختیار شما دوستان هست و میتونید با مراجعه به این وب سایت این آثار رو دریافت کنید و اگر دوست داشتید این صدا شنیده بشه و این راه تغییر شکل بگیره اون رو با دیگران به اشتراک بگذارید.

 ممنون که همراه من بودید.

 من نیما شهسواری و این برنامه به نام جان بود.

 در پناه آزادی.