خب وقتی ما نزدیک به این معنا میشیم که الگوی بدی به وجود اومده.

 یه سوال بزرگی که برای ما پیش میاد اینه که چرا این الگوهای بد تا این حد در جهان امروز ما نقش پیدا کردن و به نوعی تبدیل شدن به الگوی رفتاری انسان ها؟

 یعنی اشخاصی که حالا درگیر مسائل مختلفی.

 مثل زشتی ها هستند که تبدیل به یک الگوی رفتاری برای انسان ها شده اند.

 اینها تبدیل شدن به الگو و اسطوره ی انسان ها.

 اینکه انسان هایی که درگیر قتل و کشتار و زشتی و بدی هستند و یا بی بند و باری هستند، تبدیل شدن به یک الگو، تبدیل شدن به یک اسطوره و.

 انسان ها سعی می کنند همان دنباله روی که ما توی قسمت های گذشته دربارش صحبت کردیم رو از این اشخاص انجام بدن.

 یعنی اون دنباله روی که ما دربارش صحبت کردیم و گفتیم تبدیل شده به یک رفتار انسانی برای زندگی کردن اون ها با توجه به این تسلیم بودن اونها رو به یک وادی ای رسونده که حالا دنباله رو باشند و این دنباله روی ها یک بخشی از زندگی اون ها رو تشکیل داده.

 حالا در این دنباله روی ها هم سعی می کنند از اون الگو های بد استفاده بکنند و این الگو های بد هست که برای اون ها تبدیل به اسطوره شده و رفتارها و کردارهای اون ها رو می سازه.

 گفتار اون ها رو حتی می سازه و این الگوهای بد هستش که نقش تعیین کننده ای را در زندگی اجتماعی بشری داره بازی می کنه.

 نکته اولی که میشه در باب این موضوع صحبت کرد و به ریشه های این نگاه برگشت این میل انسان ها به فساد است.

 این میلی که در وجود انسان ها وجود داره نسبت به فساد و تباهی و بدبختی و ویرانی.

 این که شاید این یک بخشی از اون وجود ذاتی حتی طبیعت باشه.

 این که خود طبیعت هم میل به فساد داره.

 میل به نابودی داره.

 در عین حال که طبیعت میل به پیشرفت و پویایی و تغییر داره، در عین حال یک میلی هم به فساد داره.

 یک میلی که شما می تونید در نمونه های بارزش هم ببینید.

 نمونه های بی شماری رو هم در برابرتان ببینید.

 این که شما وقتی یک گونه فاسد رو در کنار دیگر سالم ها می ذارید می بینید که فاسد هست که غالب میشه اینکه اگر یک میوه فاسد رو در کنار سه میوه فاسد سه میوه سالم بزارید همه میوه ها فاسد میشن و اصولا این فساد هست که به پیش میره تا اون سلامت و رشد و پویایی.

 مسلما طبیعت در خودش میل به پیشرفت و پویایی داره اما در عین حال فرای اون ما مواجه میشیم با این میلی که به فساد هم در کنارش در خودش جای داده و این به نوعی در انسان ها هم وجود داره هم میل به پیشرفت و در عین حال میل به فساد و گاها هم این میل به فساد و تباهی بیشتر و بیشتر درشون قدرتمند هست.

 اینکه انسان ها دوست دارند رفتارهای نامتعارفی بکنند دوست دارند در این فساد و تباهی به پیش برن.

 حتی گاهی لذت ها هم در دل همین فساد و تباهی ها شکل میگیره و این آرزومندی و این آزمندی نسبت به لذات هم باعث میشه که شما بیشتر و بیشتر رو به فساد میل داشته باشید.

 علاقه ی انسان ها بیشتر خلاصه میشه در همین موضوع.

 اینکه شما نگاه بکنید لذاتی که در این دنیا باهاش روبه رو هستید برای زندگی در بین این لذات گاها باید فاسد باشید.

 باید رو به این تباهی هم به پیش برید.

 باید آزادی رو نقض بکنید.

 باید به دیگران آزار برسونید.

 به نوعی این لذات گاها خلاصه شده با آزار دیگران یعنی لذات انسانی.

 با همین آزار دادن دیگران هم معنا پیدا میکنه.

 اون زیست درستی که قرار باشه آزادی رو تامین کنه با پرهیزکاری گره میخوره.

 اینکه انسان ها اگر بخواهند معترف به قانون و آزادی باشند، به دیگران آزاری نرسانند تا این آزادی به وجود بیاد و مستدام بمونه، باید پرهیزکار باشند.

 این آزار نرساندن به دیگران نوعی پرهیزکاری است اما بی بند و باری ست که لذت رو برای انسان بیشتر و بیشتر میکنه.

 یعنی یه نمونه ساده ای که شما بخواید بهش فکر کنید شما.

 روبه رو میشید با یک معنی ای به اسم آزادی که ما بارها درباره اش صحبت کردیم.

 آزادی رو با یک قانونی تعریف کردیم که این قانون به معنای این هست که شما به دیگران آزاری نمیرسونه.

 دیگرانی که همه جانداران رو تشکیل میدن.

 حالا شما قرار هست که برای اینکه خودتون و دیگران آزاد باشید و یک جهان برابری در آزادی پدید بیارید به دیگران آزار نرسانید.

 اما این مصادف شده با پرهیزکاری شما.

 اینکه شما اگر لذتی رو میخواید به دست بیارید، اگر آزاری برای بقیه داره به سمت و سوش نرید.

 و این معنا گر اون آزادی هست.

 یعنی با اون پرهیزکاری است که شما در نهایت به اون آزادی همگانی خواهید رسید.

 اما در برابر اون یک نگاهی دارید که حالا آزادی رو برای خود تعریف کنید و دیگه پایبند به هیچ اصل و اصولی نباشید و میل انسان هم به همین سمت و سو هست که آزادی رو برای خود پدید بیاره.

 یعنی این از این خودخواهی، این خودپرستی، این خودخواهی های سرشار در وجود انسان به نوعی ذاتی وجود دارد برای اینکه به لذات برسند، آزادی همگان را زیر پا می گذارند.

 در بیشتر مواقع آزادی خود را با اسارت دیگران معنی می کنند.

 اینکه در اختیارشان به عنوان مثال برده باشد، کنیز باشد تا از او لذت ببرند، این لذت جویی ها را بکند.

 این میل به فسادی است که در وجود انسان ها موج می زند.

 انسان ها برای لذت بردن بیشتر حاضرند همه را زیر پای خودشان بگذارند.

 و این میل به لذت است که در وجود انسان ها پرقدرت وجود دارد و یک بخش طبیعی از وجود آنهاست و این پرهیزکاری است که قرار است در نهایت برای همه جانداران یک دنیای آزادی بسازد و انسان ها قاعدتا آن نگاهی که لذت را برای خود ببینند برایشان باارزش تر است.

 حالا با توجه به اینکه فرای فرا طبیعی بودن نگاه فرد پرستی در جهان هم بهش کمک میکنه.

 نگاه به صاحب خانه شدن هم بهش کمک میکنه.

 نگاه به برتری طلبی هم بهش کمک میکنه.

 یعنی فرای اون طبیعتی که در وجود انسان هست.

 حالا مضامین و ارزشهای بیشماری هم در کنارش ساخته شده برای اینکه اون رو ارزشمند تر و قدرتمند تر هم بکنه.

 فرای اینکه میل طبیعی انسان ها به این لذت جویی هاست.

 این لذت جویی ها مترادف میشه با آزار رساندن به دیگران و هر گونه پدید آوردن آزادی برای همگان مترادف با این پرهیزکاری است و انسان ها مسلما در پی این پرهیزکاری نخواهند بود مگر اینکه چارچوب اخلاقی رو بوجود بیارن و با پایبندی به اون به این پرهیزکاری کشیده بشن.

 حالا فرای این طبیعتی که وجود داره، ارزش هایی هم ساخته شده که ما رو در این راستا کمک کرده و قدرتمند این راه رو به پیش برده.

 اینکه حالا انسان ها باور داشته باشند که صاحب بر دیگران هستند با باارزش تر از دیگران هستند.

 برتر از دیگران هستند.

 برابری را به زیر پا بگذارند.

 و این ارزش های ساخته شده را بیشتر و بیشتر هم به پیش ببرند.

 حالا فرای این میلی که در انسان ها وجود دارد.

 در باب فساد.

 در باب بی بند و باری.

 در باب بی ارزش کردن تمام ارزش ها و در کنار آن این ارزش هایی که ساخته شده و ما را در این راه بیشتر و بیشتر هم کمک می کند.

 ما با یک جهانی پر از زشتی ها هم رو به رو هستیم.

 جهانی پر از فساد هم رو به رو هستیم.

 جهانی که پر شده است از ناملایمات، از خفقان ها، از ایستادگی در برابر طبیعت.

 این موضوعات هم در جهان به کرات شما با آن رو به رو میشوید.

 جهانی که انسان ها ساخته اند، ارزش هایی که انسان ها ساخته اند، خود طبیعت و ذات طبیعت که به نوعی در این فساد هم گاها پیش رفته.

 یعنی اتفاقات طبیعی که در جهان می افتد و ما رو به این فساد هم می کشاند.

 فرای آن ارزش هایی که خود انسان هم ساخته.

 بدتر و بیشتر هم انسان ها را در این جهان پر فساد و پر زشتی هم به پیش برده و این گرایش را بیشتر و بیشتر به سمت این بی بند و باری ها کشانده و به بدی ها کشانده.

 یعنی شما مواجه بشوید با ارزش هایی که ساخته شده، خفقان هایی که به وجود آورده.

 ما با یک جهانی پر از فساد انگار رو به رو هستیم.

 ارزش هایی توسط انسان ها ساخته شده که بیشتر و بیشتر ما را در این فساد و بدبختی و بیچارگی هم به پیش می برد و بیشتر مردم را سوق می دهد به این سمت بدی و گرایش به بدی.

 بدی های بی حد و حصری که تبدیل به ارزش شده و گاها این ارزش های ساخته است که مردم را به این بدی ها هم به پیش می برد.

 یعنی مثلا وقتی مواجه می شویم با ادیان مختلف و گرایشی که این ها به سمت این بدی ها دارند، بیشتر انسان ها را به این سمت و سو هم سوق می دهد.

 یعنی وقتی مواجه بشوید با یک اسلامی که حالا دارد در باب کشتار و قتل دیگران صحبت میکنه، در باب جهاد صحبت میکنه، در باب کودک‌همسری صحبت میکنه، در باب رفتارهای وحشیانه بیشماری صحبت میکنه که میشه دربارش ساعتها مثال و مصداق آورد.

 اینها همه دست به دست هم میده که بیشتر و بیشتر هم انسان ها به این سمت گرایش پیدا کنن.

 اصلا الگوهایی که ساخته شده از همون ابتدا هم زشت و کریه بوده.

 یعنی شما مواجه شدید با تصاویری که برای شما ساخته میشه؟

 الگوهایی که برای شما ساخته میشه، یک الگوی مشخصی مثلا مثل محمد پیامبر اسلام.

 حالا این محمد پیامبر اسلام چه کارهایی رو انجام داده؟

 اینکه یک دختر هفت ساله رو دندان طمع شهوت براش تیز کرده باشه چه معنایی برای شما داره؟

 اینکه در نهایت در نه سالگی با او همبستر بشه چه معنایی رو قراره برای شما داشته باشه و این الگوی بعد تا کجا در زندگی شما ریشه دوانده و شما رو تبدیل به چه انسانی حالا کرده که تا چه اندازه در این فساد و بدی و زشتی به پیش بری؟

 تا چه اندازه آزادی دیگران رو لکه دار کند.

 تا چه اندازه پایبند به این کودک همسری باشید و این چند همسری باشید؟

 حالا این الگوهای بدی که در جای جای جهان در اشکال مختلف شکل گرفتند و تبدیل به یک قدرت بلاعزل شدند تا کجا شما را به پیش بردند؟

 خدایی که فرمان به این زشتی ها می دهد قرار است از شما چه موجوداتی بسازه؟

 اون خدایی که دستور به جهاد میده دستور به کشتار کافران میده.

 قرار هست که کافران رو شما به خواری بکشید.

 این ارزش ها و این الگوی بدی که ساخته شده قرار هست که جهان شما رو فاسد و فاسد تر بکنه و شما مواجه میشید با این فساد سرشاری که در جهان وجود داره و بیشتر و بیشتر هم باعث گرایش انسان ها به سمت این بدی ها شده.

 حالا گاها این بدی ها رو ارزش و قانون و قاعده در جهان خودشون دیدند و باز به بازتولید این زشتی ها بیشتر و بیشتر هم همت می گمارند به نوعی.

 و این گرایش بیشتر و بیشتر رو به فساد و بدبختی و زشتی هم به پیش میره و بدی های بیشتری رو هم می سازه.

 اما در کنار این ها که خیلی درباره شون صحبت کردم و بیشتر هم میشه صحبت کرد، ما یک تصویر دیگه ای هم داریم.

 یک تصویر پر خفقانی که ساخته شده در دنیای امروز ما.

 حالا دنیایی که پر شده است از باید و نبایدها.

 از چارچوب های اخلاقی که ساخته شده یک خفقانی رو پدید آورده که گاها هیچ ارتباطی به آزادی خود و دیگران هم نداره.

 و یا برخی از اوقات هم داره اما در نهایت یک خفقان سرشاری رو شکل داده.

 یک دنیای دیوانه واری رو در برابر ما به وجود آورده.

 مثلا نمونه اش همین اسلام هست.

 دوباره باز هم نزدیک به همین مسائل اسلامی میشیم.

 چرا که ما بیشتر در باب اسلام باید صحبت کنیم چرا که ظلم در برابر دیدگان ما اسلام هست.

 من بارها به این موضوع هم اشاره کردم.

 اینکه ما در یک کشور اسلامی مسلمان زاده هستیم پس قاعدتا نوک پیکان هدف ما باید همین اسلام باشه.

 شاید اگر ما در یک کشور دیگری به دنیا آمده بودیم، در بین یک فرهنگ دیگری، در بین یک چارچوب فکری دیگری، حالا مذهبی در باب همان مذهب بیشتر صحبت می کردیم، در باب یک چارچوب اقتصادی یا سیاسی بود.

 باز هم بیشتر در برابر او بود که صحبت می کردیم.

 اما کلیات تقریبا یکسان است.

 تفاوتی نمی کند.

 نسبیت است که تفاوت دارد.

 یعنی گاهی خفقان ها بیشتر می شود و گاهی کمتر می شود.

 در کشور های مختلف در نگاه های مختلف اما مثال و مصداق است.

 در برابر ما قاعدتا اسلام است.

 وقتی شما با اسلام روبه رو می شوید در باب مسائل شهوانی با یک خفقان بزرگی روبرو می شوید.

 در عین حال که یک پارادوکس بزرگی در این جریان وجود دارد.

 در عین حال که این دین به شدت درگیر مسائل شهوانی و شهوتی است.

 اینکه پیامبرش تا چه اندازه درگیر این مسائل بوده و اسیر این مسائل بوده، تا چه اندازه زندگی شهوانی داشته، تا چه اندازه با زن های بیشماری رابطه برقرار کرده.

 در باب کنیز صحبت کردیم.

 در باب مسائل مختلف، در باب کودک، همسری، چند همسری و موضوعاتی از این دست.

 اما در عین حال یک خفقانی را هم به وجود آورده به واسطه آن نگاهی که خودش داشته.

 یعنی شما وقتی مثلا مواجه می‌شوید با یک داستانی مثل زید و زینب، این پارادوکس‌ها از همین جاست که آغاز می‌شود.

 شما یک پیامبری دارید که حالا یک زنی را در حالت استحمام می‌بیند.

 حالا به او هم احساس و میل جنسی پیدا می‌کند.

 باعث می‌شود که حتی فرزند خوانده اش این زن را طلاق بدهد تا او با او همبستر بشود.

 پس این یک تصویری دارد به شما می‌دهد که حالا او با دیدن زن های دیگر باز هم تحریک می‌شود.

 حالا به واسطه دنیایی که در خود دیده، دنیا را هم همینگونه تفسیر می‌کند.

 حالا قرار است که در برابر این اشاعه شهوت هم ایستادگی بکند.

 حالا قرار است که حجاب علم بشود.

 تصویری شبیه به حجاب و یا بیشتر و بیشتر از آن هم علم بشود.

 در نهایت شما به یک معنایی می رسید که حالا زنان پیامبر بعد از مرگش مادرها و مادر مومنین هستند دیگه حرام بر همه هستند.

 اگر در طول حیات محمد کسی قرار بود با همسران او صحبت بکند باید با یک پرده ای در بینشان صحبت می‌کرد و حالا این خفقان قرار است که به پیش برود.

 حالا ما در یک برنامه و یک ویژه برنامه ای که تحت عنوان آلت پرستان هست، بیشتر و بیشتر در باب این مسائل شهوانی در دل اسلام صحبت خواهیم کرد.

 در یک کتابی هم تحت عنوان آلت پرستان!

 که توسط من به رشته تحریر درآمده، آن کتاب هم در اختیار شماست.

 می‌توانید با مراجعه به وب سایت جهان آرمانی آن را هم دریافت و مطالعه کنید و بیشتر در باب این موضوعات و این نگاه اسلامی نسبت به موضوع زنان نسبت به شهوت صحبت شده.

 اما فارغ از آن، حالا توی این قسمت مشخص از برنامه به نام جان یک مثالی بود که ما داریم درباره اش صحبت می کنیم.

 اینکه این دنیای پر خفقانی که ساخته اند حالا یک سری معترضانی را هم شکل میده.

 یه سری اشخاصی هستن که حالا نسبت به این موضوع اعتراضی دارن.

 حالا قرار هست اینها تبدیل به یک الگویی بشن و حالا اون الگوی بد رو شکل میدن.

 حالا اون نگاهی رو شکل میدن که همه چیز برعکس باید قلمداد بشه.

 همه چیز رو باید برعکس بکنن.

 در خیلی از نگاه های مختلفی که در جهان میبینیم، تمام حجم مخالفت و اعتراض و انتقادات در نهایت ما رو به یک مرتبه ای میرسونه که باید همه چیز اون نگاهی که باهاش مخالف بودیم رو برعکس جلوه بدیم و برعکس رفتار بکنیم.

 یعنی اگر اونها پایبندی کوچک اخلاقی هم داشتن ما باید همه رو از بین ببریم و بی بند و بارانه در این نگاه به پیش بریم.

 همون اتفاقی که در دل این معترضان هم می افته.

 یک مترسک، یک شمایل بدقواره ای از معترض رو شکل میدن که حالا فقط و فقط در پی بی بند و باری هستن.

 در پی از بین بردن تمام چارچوب ها هستند.

 در پی برعکس کردن تمام نگاه ها هستند.

 اگر آن نگاه در باب کمی حتی ذره ای از وفاداری صحبت کرده، حالا باید تمام وفاداری زیر پا گذاشته شود.

 اگر از یک چارچوب اخلاقی کوچکی صحبت کرده که هزاران بار آن چارچوب اخلاقی را هم خود شکسته، شما باید کلا آن را از بین ببرید و از میان بردارید.

 هر چارچوبی باید برداشته شود.

 ایستادگی در برابر این خفقان معنا گر این است که شما باید همه چیز را برعکس جلوه دهید و یک شمایل بدترکیبی از معترض را شکل می دهد که حالا آن ها تبدیل به الگو می شوند.

 حالا یک الگوی بد و زشتی است که بیشتر و بیشتر قرار است ما را در این فساد به پیش ببرد.

 اگر آن نگاه اسلامی ما را در این فساد وحشتناک به پیش آورده و برای ما موضوعاتی از قبیل چند همسری، کودک همسری، صیغه این رابطه با کنیز، این رفتار بیمارگونه، این تجاوز قانونی، فاحشگی قانونی و عناوینی از این دست رو به وجود آورده.

 حالا این نگاه معترضی که قرار است تمام آنها را برعکس کند، بیشتر هم قرار است در این فساد لانه کند و قرار است بیشتر و بیشتر این نگاه را مسموم کند و حالا به واسطه این خفقان تبدیل به یک الگو می‌شود.

 حالا کسانی که در این راستا در طول این برهه از زندگی خودشان در برابرشان این خفقان را دیدند، به واسطه این خفقان آزار بیشتری دیدند و به راحتی به سمت آن الگوی بد هم کشیده می‌شوند.

 با توجه به آن ریشه های ابتدایی که درباره اش صحبت کردیم، میل انسان به فساد و اینکه لذت ها را انسان در همین بی بند و باری می بیند.

 اینکه تمام قواعد رو می خواد بشکنه.

 اینکه آزادی رو اگر تفسیر و تصویر کنه در نهایت یک تصویری از قدرت و قدرت پرستی و خودخواهی و آز میده نه آزادی که قرار باشه همگانی باشه و میل انسان هم به همین سمت و سو هست و این میل به فساد در نهایت یک الگوی بدی را پدید میاره که حالا خیلی ها هستند که به واسطه اون رفتار بکنن رفتارشون رو به پیش ببرن.

 و این اشاعه ی بی بند و باری ست که تبدیل به یک الگوی رفتاری میشه در همه زمینه ها.

 فقط موضوع در همین مسائل شهوانی هم خلاصه نمیشه.

 فقط خلاصه به الگوهایی که در ایران به عنوان مثال ساخته میشه هم نمیشه.

 در همه جای جهان هم تقریبا به همین شکل هست.

 شما با الگوهای بدی روبرو میشید که حالا قرار هست این فساد رو بیشتر و بیشتر هم به پیش ببرند.

 قرار هست بیشتر در این بی بند و باری ها زندگیشون رو بگذرونن.

 این بی بند و باری هایی که در همون نگاه ها هم بهش اذعان شده و درباره اش صحبت شده.

 یعنی وقتی شما مواجه میشید با نگاه های اسلامی پیرامون همین مسائل شهوانی با این بی بند و باری ها روبرو میشید.

 با این بی بندوباری های وحشیانه و وحشتناک.

 وقتی با یک موضوعی مثل صیغه روبرو میشید این نهایت بی بند و باری هست دیگه.

 این فاحشگی اسلامی هست.

 حالا این فاحشگی اسلامی اگر بخواد باز یک نقطه ای پیدا بکنه قرار هست که دیگه با همه ارتباط برقرار کنه.

 قرار است که هیچ بند و بار و هیچ خط و مشی و هیچ چارچوبی را برای خودش قائل نباشد.

 قرار است از این خفقان رهایی پیدا کند تا در نهایت در نهایت زشتی و فساد و رفتارهای ناهنجار قدم بردارد.

 قرار است که تمام هنجارها را زیر پا بگذارد و به هیچ هنجاری پایبند نباشد.

 پس ما با یک دنیای دیوانه واری حالا داریم رو به رو می شویم که بدترین الگو ها را از خودش پدید می آورد.

 حالا مردمی هستند که به این الگوها وقت می گذارند، برایشان باارزش می شود چرا که با دیدن این دنیای پر از خفقان هر بار دور تر شدند از آن آزادی هایی که خودشان تصور می کردند.

 حالا قرار است که آزادی را در نهایت بی بند و باری بدانند.

 قرار است که آزادی را تفسیر به همان قدرت پرستی و آتش پرستی و خودخواهی بکنند.

 قرار است که همه آن آزادی را برای خودشان تصاحب کنند.

 با میلی که نسبت به این فساد هم دارند.

 حالا یک الگوی بدی تصویر می شود و این الگوی بعد قاعدتا راهبر تمام این ها خواهد شد.

 تمام این هایی که در طول این زیستند و حیاتشان در این تعین ها زندگی کردن، در این خفقان ها زندگی کردن، قرار است همه خفقان ها شکسته بشه، همه دیوارها در برابر از بین بره و این الگو های بعد هم ناخودآگاه جایگاه بزرگی رو برای خودشون پیدا میکنن.

 ما با جوان هایی روبه رو میشیم که حالا به سادگی حاضرند به این نوع فکرها بپیوندند چرا که میل و لذت خودشون رو در همین نگاه میبینن.

 حالا یک تصویر مترسکی است به عنوان معترض همه چیز رو برعکس کرده و اون ها هم خیلی ساده حاضرن این نگاه رو قبول کنن، هم میل اون ها نسبت به این فساد بیشتر و بیشتر هست، هم میل اون ها به این لذت جویی بیشتر هست.

 و در نهایت تصویری که اون ها نسبت به آزادی میدن که توامان با آتش پرستی و قدرت پرستی هست رو برای اون ها خوشایند تر میاد.

 حالا در ازای تمام این خفقان هایی که کشیدن قرار هست که بی بند و باری رو ترویج بدن و قدرتمند تر بکنن و این تبدیل به این الگوهای بد میشه که ما باهاش در سراسر جهان هم رو به رو هستیم.

 یک مقداری در اینجای بحث هم خوب هست که در باب آزادی صحبت بکنیم.

 ما در باب آزادی به کرات صحبت کردیم و برای آزادی یک قانون و چارچوب مشخصی رو تعریف کردیم.

 ما میگیم وقتی داریم در باب آزادی صحبت میکنیم، آزادی باید یک قانون داشته باشه و اون قانون هم آزار نرساندن به دیگران هست.

 این دیگران تمام جانداران رو شامل میشه.

 انسان ها، حیوانات و گیاهان.

 شما با این آزار نرساندن به دیگران هست که میتونید آزادی رو به وجود بیارید.

 میتونید آزادی رو ادامه دار داشته باشید.

 آزادی ای که برای همه باشه.

 حالا هر تصویر و تفسیری که فرای این نگاه باشه، آزادی رو به نوع دیگه ای تصویر بکنه، مخالف آزادی هست.

 مخالف وجودیت آزادی هست چرا که تبدیل به قدرت پرستی میشه و نه آزادی.

 اینکه قدرت میدان دار هست، اینکه شما هر آزادی رو به هر نوع دیگه ای هم تصویر بکنید.

 در نهایت کسی که قدرتمند تر از دیگران هست که آزاد خواهد بود به قیمت اسارت دیگران و این آزادی همه گیر نخواهد شد و در بین همه جاری نخواهد بود.

 ما می گوییم این قانون و قاعده وجود دارد.

 شما به دیگران آزار نمی رسانید اما هر انتخابی که دارید را می توانید به پیش ببرید.

 اختیار در برابر شما هست.

 شما می توانید انتخاب کنید هر گونه که می خواهید، هر قانونی که خودتان تصور می کنید.

 حالا با میل و رضایت هر گونه که دوست دارید می توانید دنیا را به پیش ببرید.

 اما اگر از این معنا از این قانون مشخص دور شوید، دیگر آزادی ای میانه دار نیست.

 تنها و تنها قدرت هست که حرف اول را خواهد زد.

 هر که قدرت بیشتری داشته باشد، آزادی بیشتری هم به دست می آورد.

 آزادی او مترادف شده با اسارت دیگران.

 حالا با اسارت دیگران به آزادی می رسد.

 همان طوری که در طول حیات بشری هم ما با همین معنا روبه رو بودیم.

 در گونه های مختلف گاهی مثلا مواجه می شویم با انسانی که آزادی خود را در آزار حیوانات می بیند.

 حالا با اسارت این حیوانات به آزادی رسیده گاهی هم مواجه می شویم با مسلمان هایی که حالا آزادی خودشان را در اسارت دیگر باورها می بینند، در حیوانات می بینند، در زن ها می بینند و در عناوین بیشمار دیگری که با اسارت آن ها به آزادی می رسند.

 وقتی با مفهومی مثل کنیز رو به رو می شوید، شمایی که کنیز را تصاحب می کنید آزادید اما آن کنیز به اسارت رسیده و این آزادی نمی تواند همگانی باشد و تنها قدرت است که ملاک است.

 شما وقتی به این اصل کنیز باور دارید، امروز شما کنیز و غلام و برده ای را در اختیار دارید.

 فردا آن شخص به واسطه قدرت، به واسطه کثرت، به واسطه جنگی که انجام داده می تواند شما را تبدیل به غلام و کنیز و برده بکند و این آزادی ریشه کن شده است.

 اما امروز تعریفی از آزادی داده می شود در راستای این الگوهای بد و این تمایل به فساد دقیقا مترادف با بی بند و باری است.

 یعنی مردم تعریفی که نسبت به آزادی دارند این است که شما باید بی بند و بار باشید.

 باید با قدرت با کسب قدرت این آزادی را برای خودتان تصویر کنید.

 شما قدرت را به دست بگیرید و آزادی خودتان را پدید بیاورید حتی به قیمت اسارت دیگران.

 حالا در یک برهه ای که قدرت در اختیار ما هست، ما قدرت را به دست می گیریم و ما آزاد خواهیم بود و این چرخه می تونه بچرخه و این سیکل دوباره تکرار بشه تا یک جماعت دیگه آزادی رو به دست بیارن.

 همانطوری که در طول تاریخ هم همین اتفاق افتاده و امروز هم ما مواجه می شیم با این الگوهای بدی که بیشتر و بیشتر میداندار میشن و تبدیل به یک راه و طریقتی میشن که میخوان جهان رو تغییر بدن.

 یعنی بی بند و باری هستند که همه چیز جهان رو به دست می گیرن.

 حالا جماعت بی شماری هست که با نزدیکی و قرابت به اینها هستش که می خواد جهان رو به پیش ببره.

 مردمی که میل به این فساد هم پیدا کردن و ما شاهد این الگوهای بد در سراسر جهان هستیم.

 الگوهایی که صحبتشون فقط و فقط برعکس کردن باورهای دیگران هست.

 حالا باوری که در برابر اون ها وجود داره.

 اگر باور مسیحیت و مسیحیت رو برعکس میکنن و همون رو تکرار میکنن.

 اگر مسیحیان فلان کار رو انجام میدن اونها بر عکس اون کار رو انجام خواهند داد و این نهایت آزادی اونها قلمداد خواهد شد.

 اگر دورانی مسیحیان قدرت را در اختیار داشتند و با اسارت اینها به آزادی رسیدند، حالا اینها دارن دست و پا میزنن تا اون قدرت را بدست بگیرند و در نهایت خود آزاد بشن و اون مسیحیان در اسارت باشند.

 اگر در دل اسلام این اعتقادات به وجود میاد این الگوی بد ساخته میشه.

 این معترضان خیالی شکل میگیرند.

 حالا هر اعتقاد اسلامی رو برعکس میکنن و به همون معنا دارن به پیش میبرن.

 با اعتقاد و اتکا به همون معنای یکسان.

 و حالا اگر روزگاران بیشماری این مسلمونها بودند که قدرت رو در اختیار داشتند، آزادی خود رو با اسارت ما به عنوان مثال با ساختن این خفقان ها به شکل دادند.

 حالا این جماعت میخواد بیاد اون قدرت را بدست بگیره و اونها رو اسیر خود بکنه و خودش هم آزاد بشه و دوباره این چرخه بیمار هم شکل بگیره.

 فرا این حال این تمایل رو ما داریم بیشتر می‌بینیم.

 این تمایل که در جای جای جهان نسبت به این الگوهای بد بیشتر و بیشتر هم ساخته میشه.

 چرا که هر کدوم از اینها یک شکل و شمایلی از این مخالفت رو به خودشون میگیرن، اعتراض رو به خودشون میگیرن.

 حالا میتونن از عوامل دیگه هم استفاده بکنن برای بزرگتر کردن خودشون از رسانه ها، از هنر، از عناوین بی شمار دیگری استفاده بکنن تا خودشون رو پررنگ تر و قدرتمند تر هم نشون بدن و تبدیل به یک الگو بشن.

 الگویی که حالا خیلی ساده تر هم برای مردم قابل قبول هست هم میل اونها رو به فساد به نوعی پاسخگو خواهد بود هم میل اونها رو به لذات حالا پاسخگو خواهد بود.

 حتی خیلی راحت تر هم می تونن باهاش نزدیکی بکنن تا اون مفاهیمی که ادیان هم مطرح کردن.

 اگر ادیان یک تصویر و تصوری نسبت به پرهیزکاری دادن، حالا این نگاه الگویی که ساخته شده در نهایت داره بی بند و باری رو ترویج میده و در این بی بند و باری شما مواجه با هیچ پرهیزکاری هم نخواهید بود.

 هیچ چهارچوبی رو نخواهد، بهش پایبند نخواهید بود.

 و در نهایت اگر قدرت رو کسب کنید می تونید به اون نهایت آزادی به قیمت اسارت دیگران هم برسید.

 این الگوهای بعد در سراسر جهان ساخته شده و قدرتمند شده و دلیل اصلیش یک میل به فساد انسان ها هست.

 میل به لذت در انسان ها هست.

 فساد سرشاری که در طول تاریخ توسط همین نگاه های بیمارگونه یکتا پرستانه خداپرستانه افکار فلسفی جهان و افکار سیاسی جهان شکل گرفته.

 همون ریشه ی یکسان رو داشته و مدام زشتی ها رو به پیش برده.

 حالا انسان ها راحت تر این عناوین رو قبول کردند و در نهایت خفقان ساخته شده ایست که حالا یک جماعتی رو به وجود آورده که معترضانی باشند که همه چیز رو برعکس بکنند.

 حالا انسان ها راحت تر با آنها ارتباط برقرار می کنند، الگو بودن اونها رو قبول می کنند و می تونند توانند جهان را به این سمت و سو.

 و بیشتر غرق شدن ما در زشتی ها هم به پیش ببرند.

 در نهایت می توانند جهانی بیشتر در اسارت را هم تصویر کنند و باز هم ما شاهد این چرخه بیمارگونه باشیم و این سیکل تکرار بشه و باز جماعت دیگری بیان این ها را از بین ببرند و باز هم دوباره آزادی همگان به قیمت اسارت دیگران تعبیر شود.

 در صورتی که آزادی قرار است همه گیر برای همه جانداران باشد و فقط و فقط با احترام به قانونش است که با آزار نرساندن به دیگران می شود آن را در همه جای جهان بین تمام جانداران عملی کرد و باعث قدرت گرفتنش و به نوعی پیشرفتش شد.

 در باب این مسئله هم میشه ساعت ها صحبت کرد اما به نظرم به اندازه کافی کلیات رو با هم صحبت کردیم و به یک نتیجه کلی رسیدیم در باب اینکه چرا الگوی بد وجود داره و چرا تا این حد هم قدرتمند در بین مردم جاری و ساری هست.

 در قسمت های آتی شاید بیشتر نزدیک به مصادیق شدیم اما در این قسمت های ابتدایی برنامه ای به نام جان سعی داریم که در باب عقاید، باورها و دغدغه هامون به زبان ساده، رک، صریح و در باب معانی بیشتر صحبت کنیم.

 بیشتر از اینکه نزدیک به مصادیق بشیم در انتهای برنامه هم دوست دارم باهاتون در میون بزارم که اگر دوست دارید این صدا شنیده بشه و این راه تغییر شکل بگیره می تونید این صدا رو با دیگران به اشتراک بزارید.

 منظور از صدا هم خلاصه برنامه به نام جان نیست.

 من بیشتر از اینکه بخوام برنامه به نام جان رو ضبط و پخش کنم آرا و افکار و عقایدم رو تحت عناوین کتاب هایی به رشته تحریر درآوردم.

 تمامی این کتاب ها در وبسایت جهان آرمانی در اختیار شما دوستان هست.

 میتونید با مراجعه به وب سایت جهان آرمانی این آثار رو به صورت رایگان دریافت و مطالعه کنید و اگر دوست داشتید این راه شکل بگیره این راه تغییر قدرتمندتر به پیش بره.

 می تونید این کتاب ها و این آثار حتی کتاب های صوتی هم در حال انتشار هست و داره تهیه میشه میتونید این آثار رو با دیگران به اشتراک بزارید.

 ممنون که همراه من بودید.

 من نیما شهسواری و این برنامه به نام جان بود.

 در پناه آزادی.