خب دوستان پیشتر از این که من بخوام وارد بحث اصلی بشم دوست دارم براتون این موضوع رو به نوعی باهاتون درمیون بزارم که قبل از این که من این برنامه ویژه برنامه انقلاب ایران رو ضبط بکنم، یه ویژه برنامه ای تحت عنوان ایران صد ساله رو را هم منتشر کردم که توی اون ویژه برنامه شش قسمتی سعی شده که در باب تحولات ایران در طول این بیش از صد سالی که از انقلاب مشروطه تا همین امروزمون به نوعی گذشته که توضیحات و تفسیرهایی رو بدم که اگر بیشتر دوست دارین پیرامون این مباحث بدونید می تونید به اون هم مراجعه بکنید.

 توی این قسمت خیلی سعی میکنیم گزیده و فشرده در باب این اتفاقات صحبت بکنیم تا در نهایت به این جنبش امروزی که در سال 1400 اتفاق افتاده برسیم و بدونیم که این معانی ای که امروز اتفاق افتاده ریشه در کجا داره برویم.

 وقتی ما می رسیم و نزدیک میشیم به مفهوم انقلاب ایران در سال 57 که در نهایت منجر به پیروزی حزب جمهوری اسلامی شد و قدرت رو به نوعی قبضه کردند.

 فرای اینکه در گذشتش چه اتفاقاتی افتاد که توی اون ایران صد ساله خیلی به نوعی کامل تر در بابش صحبت کردیم و گفتیم که چه اتفاقاتی افتاد.

 از همان ابتدا مردم از انقلاب مشروطه چه خواسته ای داشتند و در نهایت به چه راهی کشیده شدند.

 با توجه به اتفاقاتی که در دوران رضاشاه و محمدرضاشاه پهلوی اتفاق افتاد و در نهایت ما را به کجا رساند؟

 اما خود جمهوری اسلامی را ما باید مد نظر داشته باشیم.

 این که انقلاب ایرانی که در سال 57 اتفاق افتاد یک انقلاب مردمی بود، یک انقلابی که مردمی وجود داشتند که معترض به پادشاهی پهلوی بودند به دلایل مختلف که در نهایت منجر به پیروزی جمهوری اسلامی شد و جمهوری اسلامی قدرت را قبضه کرد.

 ما مواجه می شویم با رفتارهای ناهنجاری که از همان ابتدا هم شکل گرفت.

 یعنی شما مواجه می شوید با جمهوری اسلامی که حالا قدرت را به دست گرفته با قوه قهریه و وحشیانه ترین شکل ممکن.

 با کینه ورزی سرشاری که در وجود این اعوان و انصار جمهوری اسلامی وجود داشت از خمینی بگیرید تا بقیه و خلخالی و دیگر جنایتکارانی که در جمهوری اسلامی وجود داشتند شروع کردند به قتل عام و از همان ابتدا هم این رفتارهای وحشیانه اتفاق افتاد.

 یعنی شما وقتی مواجه میشوید با یک وزیری که یک بانوی وزیری که وزیر فرهنگ بوده خاطرم نیست اسمش را وقتی شما مواجه میشوید با اعدام کردن او میرسید.

 به این معنی گسترده ای که این جمهوری اسلامی تا چه اندازه کینه ورز و وحشی خویی بوده و این انقلاب چقدر انقلاب خشمگین و وحشیانه ای بوده و کینه ورزانه ای بوده.

 حالا شما مواجه میشوید با قتل عام های سرشار رفتارهای وحشیانه.

 ذره ای اگر نزدیک بشوید به این تاریخی که جمهوری اسلامی رقم زده در سال 88 و این قتل و کشتارهایی که در سال 88 با پیروزی انجام داده، هر کسی مات و مبهوت می ماند که اینها تا چه حد وقیح و وحشی بودن، تا چه حد رفتارهای کینه ورزانه ای کردن و اصولا انقلاب خشمی رو در ایران به وجود آوردند.

 انقلابی وحشی، خوی خشمگین و کینه ورز که خب قاعدتا در اون زمان هم مردم و اون بدنه جامعه هم باهاش همراه بوده.

 منظور قاطبه مردم اکثریت مردم هست.

 منظور این نیست که در اون دوران کسانی نبودند که نسبت به این رفتارهای وحشیانه حس بد و منفی ای داشتند.

 راهکارهای دیگری داشتند.

 مثلا انقلاب رو نوع دیگری می دیدند.

 اما قاعدتا قاطبه مردم سمت و سوی همین رژیم جمهوری اسلامی بوده و به نوعی رفتارهای وحشیانه و کینه ورزانه رو هم تشدید می کرده.

 شما مواجه میشید با قتل عام های کوری که در این سال پنجاه و هفت رخ میده.

 با خمینی روبرو میشید که در مدرسه رفاه میشینه و شروع میکنه به کشتار سران رژیم گذشته.

 حتی سربازان رژیم گذشته، حتی زنانی که.

 به نوعی با بردگی جنسی و تن فروشی زندگیشون رو میگذروندن.

 حتی اونها رو هم به دار می آویزند و قتل های وحشیانه ای که در اون تاریخ اتفاق می افته.

 بعد از اون دوباره باز مواجه میشید.

 من گفتم سعی میکنم تو این قسمت فقط به اختصار در باب اتفاقات مهمی که در ایران رخ داد و به نوعی در نهایت مردم رو به این جایگاه امروزی رسوند توضیح بدم.

 اگر بیشتر و کامل تر خواستید بدونید فرای اینکه خب قاعدتا باید به کتاب های مختلف تاریخی رجوع کنید اما اگر خواستید میتونید در همون ویژه برنامه ایران و صد ساله هم بیشتر دربارش بدونید.

 اما اینجا سعی میشه که به صورت اختصار درباره اش صحبت بشه.

 ما مواجه میشیم با جمهوری اسلامی که حالا بعد از به قدرت رسیدن یک رفتارهای احمقانه ای رو هم انجام میده.

 یعنی ما مواجه میشیم با خمینی که حالا به تحریک مردم عراق رو میاره.

 اینکه مردم عراق رو تحریک بکنه برای اینکه این انقلاب جمهوری اسلامی به نوعی منتشر بشه و در اونجا هم که خب ما با یک جماعت شیعی روبه رو هستیم، این انقلاب اتفاق بیفته.

 خب شما حتما میدونید که در جهان ما مواجه هستیم با تنها کشور شیعی جهان که ایران باشه که قاطبه و به نوعی اکثریتش حالا به عنوان شیعه به حساب میان مسلمانان شیعه وراثتی.

 یعنی این جماعتی که دارن ازش صحبت میکنن هیچ وقت هیچ آمار درستی ازشون در اختیار نیست که ما بدونیم چند درصد از اینها واقعا معتقد به اسلام هستند اما وراثتی مسلمان و شیعه هستند.

 به واسطه اتفاقاتی که در دوران صفویان افتاده و آن کشتارها و قتل هایی که در دوران صفویان کردند و به زور شمشیر مردم را از مذهب اهل تسنن به نوعی به سمت شیعه گری آوردند.

 اما فارغ از این که حالا نمی خواهیم خیلی نزدیک به مباحث تاریخی گذشته خیلی گذشته بشویم، اما فرای این ایرانی که به عنوان یک اسلام شیعی به حساب می آید، ما یک جماعتی را هم در سوریه داریم که شیعه هستند، یک جماعتی را در عراق داریم و یک جماعتی را هم در لبنان داریم و خب ایده خمینی هم به نوعی از همان ابتدای امر هم صادر کردن این انقلاب به دیگر کشورها بود و این تفکرات را که به نوعی نشر می داد در بین حالا شیعه های عراقی فرای آن رفتارهای دیگری هم از جمهوری اسلامی سر زد دیگه؟

 یعنی شما وقتی مواجه میشید با اون گروگانگیری که در سفارت اتفاق افتاد.

 سفارتی که به عنوان خاک اون کشور در خاک شما هست.

 یعنی شما وقتی با سفارت روبرو میشید نه به طول تاریخ جهان مدرن که به طول تاریخ از زمانی که به نوعی مدنیت در جهان وجود داشته همواره شما مواجه میشید که کشورهای مختلف وقتی نسبت به همدیگه به سوی همدیگه به نوعی کاتبی میفرستادند، سفیری می فرستادند که خبری رو مطرح کنه.

 قانون حفظ بود، مصونیت داشت.

 حالا شما مواجه میشید با یک حکومتی که در پی تسخیر سفارت کشور دیگری در کشور خودش بر میاد و اونها رو به گروگان میگیره.

 فرای این در برابر اون هم صدامی وجود داشت که خب پر از توهمات.

 این توهم قدرت این شهوت به قدرت همان حسی که در وجود سران جمهوری اسلامی از همان ابتدا وجود داشت، در وجود او هم لبریز و لبالب بود و تمام اینها دست به دست هم داد تا یک جنگی در ایران بین ایران و عراق شکل بگیرد.

 و حالا شما مواجه هستید با این سیل بی شماری از مردمان ایران که به بدترین شکل کشته شدند، جانباز شدند، معلول شدند، به اسارت درآمدند و وحشیانه ترین اتفاقات هم در قبال آنها رخ داد.

 شهر های ویرانه ای به جا ماند، خسارت های بیشماری اتفاق افتاد و در نهایت هم با توجه به تمام این اتفاقاتی که رخ داد شما مواجه می‌شوید با یک جمعیت متوهمی که در پی فتح عراق و بصره و رسیدن به قدس و از بین بردن اسراییل است و یک جنگ خانمان سوزی که تا هشت سال هم ادامه پیدا کرد.

 وقتی ما داریم در باب ابتدای امر مثلا اشغال سفارت صحبت می کنیم چون هر کسی ذره ای اگر بدونه میتونه بفهمه که چراغ سبزی از طرف امریکا هم داده میشه به عراق که عراق بتونه به ایران حمله بکنه.

 این جهان غربی که در برابر جمهوری اسلامی در اون جنگ ایستاد و باعث این کشتار های وحشتناک شد.

 رفتارهای وحشیانه ای که همون دولت های غربی انجام دادند که درش شکی نیست.

 در اون دوران اما این ها به واسطه رفتارهای احمقانه ای بوده که جمهوری اسلامی هم انجام داده.

 هر چند که این برائتی برای اون دولت های غربی به وجود نمیاره.

 یعنی موضوعی نیست که کارهای وحشیانه ای که اون ها کردند، بمب هایی که فروختند و حتی بمب های شیمیایی که خیلی از این کشور های غربی مثل آلمان.

 اسناد و مدارک پیرامون این موضوع هم دیده بودم که.

 خیلی از این بمب های شیمیایی رو هم آلمانی ها فروختن به عراقی ها.

 هیچ برائتی رو برای اونها به وجود نمیاره.

 اما در عین حال شما میتونید نگاه بکنید به کشوری که با این رفتار احمقانه خودش یه همچین فرصتی رو و یه همچین میدانی رو در اختیار این کشور های غربی میذاره.

 با گروگانگیری دیپلمات ها با نشون دادن این تصویری که حالا قرار هست ما با گروگانگیری اهداف و باورهای خودمون رو پیش ببریم تا چه حد ما در پی این درنده خویی و خشونت ورزی هستیم؟

 حالا این یک چراغ سبزی است برای حمله اونها.

 یک چراغ سبزی است برای کمک های اون ها.

 یا چراغ سبزی است برای ویران شدن بیشتر ایران و فرای این.

 حتی زمانی که ایران قدرت و اختیاری رو داشت که بتونه از این جنگ بیرون بیاد و به نوعی این جنگ رو خاتمه بده.

 بعد از آزاد شدن خرمشهر بعد از دو سال جنگ باز هم با توهمات مشتی دیوانه که در خونه هاشون نشسته بودند و جوون های مردم رو جلوی مین و توپ و تانک می فرستادند، در آرزوی رسیدن به قدس حمله می کردند و این حماقت را برای شش سال دیگر ادامه دادند و هشت سال جنگ را به وجود آوردند تا در نهایت یک میلیون کشته به جا بماند از هر دو طرف.

 بیشتر از یک میلیون.

 تعداد زیادی معلول به جا بماند.

 تعداد زیادی سال های بیشماری در اسارت بمانند و این خسارت های بی حد و حصر به هر دو کشور هم وارد شود و شما مواجه می شوید با این رفتارهای احمقانه ای که اتفاق افتاد.

 فرای آن شما مواجه می شوید با سال شصت و هفت سال شصت و هفت که به نوعی قبرستان تاریخی جمهوری اسلامی است.

 قبرستان تاریخی جمهوری اسلامی است که جمهوری اسلامی با دستان خودش خودش را دفن کرد.

 در تاریخ سال شصت و هفت که شما مواجه میشوید با یک نسل کشی، با یک قتل عام وحشیانه که حالا کسانی که در سیستم بیدادگاه وحشیانه شما حکم گرفته اند حکم های زندان گرفته اند را شما به اعدام محکوم بکنید.

 به جرم اینکه یک گروهی، یک گروه، یک گروهی به اسم مجاهدین به ایران حمله کردند.

 آیا اینها در آن جنگ حضور داشتند؟

 آیا اینها کاری انجام دادند؟

 در کجای تاریخ بشریت وجود داشته که به واسطه فکری کسی را بخواهند مجازات بکنند؟

 حتی اگر آن فرد هم با تمام وجود بگم که من اگر بودم شما با شما می جنگیدم.

 حتی اگر او به همچین چیزی هم اذعان بکنه. ولی شدنیه.

 مگه کسی تا زمانی که جرمی مرتکب نشده رو کسی بخواد مجازات کنه؟

 و یا همچین قاعده ای در کجای جهان اتفاق افتاده به جز در اختیار یک سری مجانین در طول تاریخ؟

 به جز نازی ها، به جز همتا ها و هم پیاله گی های جمهوری اسلامی و حکومت های صدر اسلام، به جز حکومت های وابسته و وابسته فکری که شبیه به جمهوری اسلامی بودن در طول تاریخ.

 و ما مواجه می شیم با قتل عام وحشیانه ای که در سال 57 اتفاق می افته که حتی صدای دور و بری های خودشون رو هم از این رفتارهای دهشتناک و دیوانه وار در می آره.

 حتی خود منتظری در باب این میگه که در آینده و تاریخ در باب ما چه خواهند گفت.

 و این گورستان جمهوری اسلامی است که در سال 57 اتفاق می افتد و به نوعی جمهوری اسلامی خودش را دفن کرد و قتل عام وحشیانه اتفاق افتاد.

 ما داریم در باب جمهوری اسلامی صحبت می کنیم که سالیان مدیدی در کشور ایران به جز غارت و جنایت کار دیگری نکرد.

 همتای یک گروهی است که از یک کشور بیگانه به یک کشور حمله می کند اما قاعدتا در ابتدای امر اکثریتی همراه آنها بوده و اکثریتی در کنار آنها برای چپاول و کشتار و قتل عام مردم بوده.

 اما طی طریقتی که جمهوری اسلامی طی کرد، در طول این مسیر چهل و سه سال با تغییر این نسل ها با بچه هایی که سال های بعد از جمهوری اسلامی به دنیا آمدند، مدام این جایگاه و پایگاه از بین رفت و تعداد بیشتری به انقلابیون اضافه شدند.

 انقلابیونی که حالا تمام هدفشون از بین بردن این جمهوری اسلامی هست.

 سال شصت و هفت و در نهایت پایان جنگ مواجه میشه با دوران فسادی که حالا قرار هست این ها برای خودشون کیسه هایی که دوختند رو پر کنند.

 حالا قرار هست که با تکیه به شعار سازندگی جیب های خودشون و آینده خودشون و فرزندانشون و هم پیاله های خودشون رو بسازند و خودشون رو قدرتمند تر بکنند.

 این ریشه ی فسادی که به نوعی امروز هم در جای جای ایران ما باهاش مواجه هستیم از همون روز ها به وجود اومد.

 از همون روز هاست که ما مواجه میشیم با این چپاول اموال عمومی و اموال مردم.

 که این ریشه دار هست.

 ریشه اینجا شکل میگیره و پیش تر از اون هم شکل میگیره.

 گروه های مافیایی که شکل میگیرن و شروع میکنن به چپاول اموال مردم.

 حالا شما مواجه میشید با قتل های زنجیره ای که در دهه هفتاد اتفاق افتاد.

 حالا جمهوری اسلامی هر مخالفی رو قرار هست که در نطفه خفه بکنه.

 هر کسی که کوچکترین نقدی داشته باشه رو از بین ببره.

 حالا جامعه قرار هست نسبت به این وحشی خویی که اتفاق افتاده این خشونت ها کم کم یک اقلیتی به وجود بیایند که نسبت به این وقایع نظر عکس داشته باشند و نظر سوئی داشته باشند.

 حالا قرار هست که کم کم هسته هایی شکل بگیره برای بوجود اومدن افکار تازه در برابر این افکار مسموم.

 و جمهوری اسلامی راه حل رو در سرکوب و از بین بردن و کشتن این آدم ها می بینه.

 حالا قرار هست هر صدای مخالفی که شنیده میشه چه اهل دین باشه چه با مذهب دیگه ای باشه، چه فرهنگی باشه، چه قلم دار و نویسنده باشه، چه روزنامه نگار باشه.

 همه و همه قرار هست که به شکل مافیایی از بین بروند.

 قرار است اینها در سناریوهای قتل از بین بروند.

 قرار است اینها را به وحشیانه ترین شکل ممکن حتی در کشور های خارجی هم ترور کند.

 حالا ماشین کشتار جمهوری اسلامی راه افتاده برای از بین بردن هر منتقد و معترضی.

 هر کسی که در برابر آنها ایستاده.

 و اینجاست که ما مواجه می شویم با کم شدن آن بدنه ای که جمهوری اسلامی برای خودش بدنه اجتماعی ساخته.

 مدام داره هر روز ازش کم میشه و به سیل جماعتی اضافه میشه که حالا در برابر جمهوری اسلامی ایستاده اند.

 حالا چشم امیدشان به یک انقلابی است که این تغییر رو به وجود بیاره و این دگرگونی رو به وجود بیاره و این ساختار ظالمانه قدرت رو تغییر بده.

 شما مواجه میشید با اتفاقاتی که در سال هفتاد و هشت در کوی دانشگاه تهران اتفاق می افته.

 حالا برای اولین بار مواجه میشید با صدای جوون هایی که در برابر این حکومت ظالم ایستادگی می می‌کند، با صدای بلند در برابر این حکومت وحشیانه و وحشی خوی ایستادگی می‌کند.

 حالا شما در کنار این با یک سناریویی هم روبه‌رو هستید از طرف جمهوری اسلامی با یک سناریوی فکری‌ای که قرار است که وقتی خودش می‌داند از همان ابتدای امر جمهوری اسلامی معتقد و معترف هست که در برابرش انقلابی شکل خواهد گرفت.

 من در همین قسمت گذشته هم در باب این موضوع صحبت کردم که جمهوری اسلامی چهل و سه سال هست که این واژه انقلاب را دارد یدک می‌کشد.

 دلیل این هست که مطمئن هست که در برابرش یک انقلابی شکل خواهد گرفت و همواره این دست آویزی نسبت به واژه انقلاب، این وحشتش از انقلابی است که در برابرش اتفاق خواهد افتاد.

 گفتم هر کسی از دور با عقل سلیم به شرایط ایران نگاه می‌کرد.

 همان ابتدای امر که خمینی قدرت را قبضه کرد، حزب جمهوری اسلامی تبدیل شد به حکومت جمهوری اسلامی.

 می توانست با یک دودوتا چهارتای ساده بدونه که این حکومت محکوم به یک انقلاب دیگه هست.

 چون قدرت این رو نداره که جمعیت متکثر ایران رو زیر یک پرچم واحد در بیاره.

 این پتانسیل در وجود این حکومت نیست.

 نه آزادی بیانی رو تضمین خواهد کرد، نه آزادی احزاب رو تضمین خواهد کرد، نه آزادی ادیان رو تضمین خواهد کرد.

 حکومتی که معطوف به یک نگرش دینی و مذهبی است، یک دین مشخصی که حالا حتی از دل اون دین هم به یک مذهب مشخصی باور داره واین در خودش مدام در حال بازتولید مخالفان هست و هر کسی با یک نگاه کوتاه هم می تونست به این نتیجه برسه که در نهایت محکوم به یک انقلاب دیگه هست.

 ما بعد از اتفاقات 88 و همراستا و به نوعی پیش تر از اون مواجه بودیم با سناریویی که حالا اینها اعتقاد داشتند که باید به نوعی یک ضد حمله و یک ضد انقلاب در کنار این انقلاب داشته باشند و اون هم اصلاحات بود.

 اصلاحاتی که ما بارها دربارش صحبت کردیم، اصلاحات در فرو شدنی است.

 شما هیچ وقت نمیتونید اصول رو اصلاح بکنید.

 رفرمی در اصول به وجود بیارید.

 شما باورمند هستید به منع حکم اعدام در برابرتان یک ریشه فکری وجود داره که حالا این ایدئولوژی خودش رو از آسمان و مذهب میگیره و یا از تفکرات یک شخص مشخصی در جهان، از نگاه های باستانی و سنتی یا از هر جای دیگه ای، یک ایدئولوژی است که در برابر اون تمام قد ایستاده و حرام میدونه.

 ضد ارزش میدونه، اعدام نکردن تمام ارزش رو در اعدام میدونه.

 شما چجوری میخواید این اصل رو تغییر بدید؟

 این اصلی که در برابر تون هست.

 شما در پی احقاق حقوق زنان هستید.

 برای اینکه حقوق برابر داشته باشند.

 اما در برابرتان یک قدرتی است که ریشه تفکراتش از اسلام شیعی است و این اسلام شیعی دارد به آنها فرمان می دهد که زن نیم یک مرد است.

 حدیث معروفی دارد.

 علی بن ابی طالب.

 فکر می کنم توی غررالحکم هست.

 فکر می کنم شاید در نهج البلاغه هم باشه.

 گفتم چندین بار هم اذعان کرده ام که ذهن آدم سطل زباله نیست تا این عناوین رو در خودش جا بده که صفحه فلان کتاب فلان.

 نقل به مضمون می کنم که در آن حدیث هم دارد در باب همین صحبت می کند که زن ها نیمه مرد هستند و دلایلش را هم می گوید.

 اینکه ارث نصف مرد ها می برند.

 اینکه شهادتشان نیمه مردان به حساب میاد.

 شما مواجه هستید با این تفکر بنیادین و این اصل در برابر این اصل هیچ راه کاری ندارد به جز اینکه با یک انقلاب از بین برود.

 این ارزش ها دگرگون می شوند و ارزش های تازه ای به وجود می آید.

 و حالا این سناریوی ساختن به نوعی اصلاحات در کنار خودشان برای یک ضد انقلاب به نوعی یک ضدحمله در برابر این انقلاب از همان ابتدا هم شکل گرفت.

 حالا سعی کردند با فروختن آزادی های دستمالی شده مردم را وادار به سکوت کنم.

 در آن سکوت و خاموشی نگه دارم اما طی مرور و اتفاقاتی که افتاد این ها ثابت کردند که هیچ راهکاری برای مردم ندارند یا باریش تبدیل به تدارکاتچی شده اند یا باری با وقاحت کامل به مردم نگاه کردند و از نکرده هایشان به عنوان کرده ها یاد کردند و شما مواجه می میشوید با این ناامیدی مردم نسبت به این اصلاحات احمقانه.

 اتفاقاتی که در سال هشتاد و هشت افتاد شاید اوج تبلور این نگاه ها اصلاح طلبی بود.

 که بعد از اون اتفاقاتی که افتاد و اون اعتراضاتی که شکل گرفت که در کنار اون افرادی که معتقد به آرایشان بودند، خیلی از کسانی که دل در گرو انقلاب داشتند هم به خیابان آمدند.

 به نوعی در 88 پرونده شون بسته شد.

 با قدرتگیری روحانی به عنوان نماینده ای برای این اصلاح طلب ها و بعد در طول برهه ای که قدرت رو در اختیار داشت و پیش تر از اون دورانی که خاتمی داشت و هیچ تغییری حتی در فروع هم اتفاق نیفتاد، به همه ثابت شد که تا چه حد این ها در همون تفکر مسموم و آلوده خودشون دارن حرکت میکنن و هیچ اتفاقی از این دالان مرگبار نخواهد افتاد.

 در نهایت سرانجام اتفاقاتی که این ها بخواهند رقم بزنند یا آن ها هیچ تفاوتی نیست، هر دو قرار است بکشند.

 شاید در نهایت یکی با دار زدن، یکی با سر بریدن.

 تفاوت بین سر بریده شدن و دار زدن هست اما تفاوت بین اعدام کردن یا نکردن نیست.

 اصول غیر قابل تغییر است.

 اصولی که وابستگی به کلام الهی و اسلام و قرآن داره غیر قابل عدول هست.

 و این ها مسلما در برابر همواره خواهند بود.

 اما ما از سال نود و شش به این سمت مواجه می شویم با یک گفتمان متفاوتی که حالا دیگر این گفتمان تنها و تنها راهش را انقلاب می بیند.

 این بدنه ای که ما درباره اش صحبت کردیم، گفتیم قطاری که از همان ابتدای پیروزی حزب جمهوری اسلامی وجود داشت و قاعدتا بسیاری از همان ابتدا هم تمام آرزو و آرمانشان را در انقلاب تازه‌ای در ایران می‌دیدند.

 مدام در حال اضافه شدن بود و 88 دیگر تمام معترضین.

 عامه مردم هم به همین سمت و سو آمدند.

 حالا هر کسی وارد این قطار شد.

 حالا قرار است که جمهوری اسلامی هر بار به واسطه رفتارهای احمقانه، وحشیانه و وحشی گویانه ای که انجام می‌دهد به این تعداد اضافه کند.

 هر بار قرار است که این سیل خروشان تر بکند.

 قرار است باری به واسطه فساد سرشاری که در خودش جای داده، این نظام فاسدی که قرار است تمام سرمایه ها را ببلعد، تعداد بیشتری را وارد این دالان تغییر کند و تعداد بیشتری را سوار این قطار و انقلاب کند.

 یک بار قرار است که با کشتن بی گناهی سیل بیشتری را وارد این جماعت کند.

 یک بار قرار است که به کسی تجاوز و تعرض بکنند. در بازداشتگاه.

 قرار است گروگانگیری بکنند از اتباع خارجی.

 قرار است که ریشه این فقر را تا حدی بالا ببرند که قشر متوسطی وجود نداشته باشد.

 حتی آویزان شدن اینها به این تفکراتی که قشر متوسط قدرت اصلی است برای انقلاب و اینها را به سمت و سویی سوق می دهد که حتی خیلی اوقات عمدا بخواهند انسان ها را در این فقر سرشار غوطه ور بکنند در فقری که در نهایت برای آنها هیچ راهی برای تفکر و تعقل نمونه.

 در نهایت آنها محکوم بشوند به آن زندگی ای که برایشان ساخته شده، همه دنیا را در همان لقمه نان در برابرشان ببینند.

 به هر دستاویزی آویزان شدن برای اینکه بخواهند این حکومت جور و فساد خودشان را ادامه بدهند به هر وحشی خویی.

 سال 67 تلویزیون جمهوری اسلامی در باب تعرض جنسی به پسرها صحبت می کند.

 این یعنی ایجاد رعب و وحشت و ترس در بین مردم تا دیگر به خیابان ها نیایند.

 این یعنی اوج رذالت یک حکومت.

 اینکه شما مواجه می شوید با حکومت وحشی خویی که مدام در حال گرفتن اعترافات اجباری است، فقط و فقط در این راستا که این ترس و وحشت را در دل مردم بیشتر و بیشتر بکند.

 تا این ریشه ی شجاعت را در دل مردم خشک کند.

 تا همه را به سکوت وادار کند تا در نهایت بگوید که ما قرار است با همه همچین رفتاری بکنیم.

 این حد افسارگسیخته ای از اعدام را در ایران می بینید؟

 همه و همه در همین راستا است که مردم را به سکوت وادار کند.

 اما هر حرکتی که این حکومت های احمق و دیکتاتور انجام می دهند در طول تاریخ همواره به ضرر خودشان هست.

 در نهایت اینها به یک جایگاهی می رسند که در طول تاریخ با مطالعه تاریخ با هر کدام از حکومت هایی که در جهان وجود داشتند به یک مرحله ای می رسند که هر حرکتی به ضررشون هست، هر حرکتی سازش به ضررشون هست، مصالحه به ضررشون هست، گفت و گو به ضررشان هست.

 کشتار به ضررشان هست.

 سرکوب به ضررشان هست.

 هر کاری که می کنند به ضرر خودشون دارن عمل می کنن.

 اونجایی که یک جامعه اکثریت قاطبه اش در برابر اون ساختار قرار بگیرند، هر رفتار اونها به ضررشون ختم میشه.

 گرفتن اعترافات اجباری به ضررشون هست.

 نگرفتن اعترافات اجباری هم باز به ضررشون هست.

 اعدام کردن یا نکردن هر معترضی به ضررشون هست.

 با هر رفتاری یک جماعت بیشتری رو در برابر خودشون می بینن و به نوعی هر حرکت اونها باعث میشه که قشر بیشتری هم در برابرشون ایستادگی کنه.

 ما داریم امروز در باب ایرانی صحبت می کنیم که فساد بی حد و حصری در ارکان دولتی وجود داره.

 این فساد از جنبه شخصی گذشته تبدیل به یک فساد سیستماتیک شده.

 یعنی شما مواجه هستید با یک نیروی مسلحی که تمام قدرت اقتصادی را به دست گرفته.

 تمام منابع فساد در اختیارش است.

 حالا این سپاه پاسدارانی که.

 تمام ارکان اقتصادی در اختیارش هست و فساد به صورت سیستماتیک در حال پیشرفت است.

 فقر سرشاری که بین مردم وجود داره، فقری که گاها از حماقت و ناکارآمدی مسئولان شکل میگیره گاها عمدا داره اتفاق می افته.

 گاها به واسطه فشارهای خارجی است که فرای اینکه اون کشور های خارجی پر از وحشی خویی و وحشی صفتی هستند فرای اون عامل اصلیش هم باز خود همین نظام ناکارآمد و احمق هست.

 که در پی جولان این تفکرات مسموم خودش با توجه به رفتارهای احمقانه ای که انجام می دهد، مدام فقر سرشار و بیشتر را برای مردم به ارمغان می آورد.

 شما مواجه هستید با یک تبعیض سیستماتیک بین همه انسان ها، بین همه مردم.

 از نظر طبقاتی فقر بیداد می کند.

 این تبعیضی که بین انسان ها وجود دارد.

 این تصویری که امروز ما از ایران داریم که قشر متوسط زیر پای این فقر از بین رفته، امروز دیگر شما مواجه نیستید.

 با قشر متوسط چیزی به اسم قشر متوسط وجود ندارد یا فقیر داریم یا غنی غنی که حالا همه در آن فساد سیستماتیک جمهوری اسلامی نقش دارند.

 هر کسی که ثروتی دارد به واسطه رانت و نزدیکی است که با جمهوری اسلامی دارد.

 هر کسی که در این سیستم به یک نون و نوایی رسیده به واسطه خونی است که ریخته و به واسطه نزدیکی است که با این نظام فاسد داشته.

 شما با یک قدرت افسار گسیخته ای روبه رو هستید که در اختیار یک فرد است.

 این دیکتاتوری وحشتناکی که حالا تبدیل شده به اینکه در کوچکترین مسائل سرک می کشد.

 همان رویه ای که محمدرضا شاه پهلوی و رضا شاه پهلوی اتفاق داشتند و ادامه دادند.

 همه چیز را در اختیار خودشان خواستند.

 همه چیز معطوف به خودشان شد.

 همان رویه به مراتب وحشتناک تر و احمقانه تر در اختیار دار و دسته جمهوری اسلامی و خامنه ای امروز است.

 همه چیز را در اختیار گرفتن و این قدرت را و این شهوت به قدرت دیوانه شان کرده و در آن دارند جولان می دهند.

 ناکارآمدی ای که در این سیستم به کرات دیده می شود.

 شما مواجه می شوید با اشخاصی که هیچ صلاحیتی و هیچ تخصصی در موقعیتی که دارند ندارند به واسطه نزدیکی تمامی این پست ها داره بذل و بخشش میشه.

 این فسادی که سیستماتیک داره ریشه رو از بین می بره و هر روز فجایع بیشتری رو به وجود میاره.

 شما دارید در باب قانون ناکارآمدی صحبت می کنید که این قانون مترادف با ظلم و بیداد هست.

 شما دارید در باب قانونی صحبت می کنید که بزرگترین اشاعه کننده جنون و وحشی گری ست.

 حالا قانونی که قرار هست برای اقشار مختلف جامعه دارای احترام باشه، قانونی که قرار هست دریچه ای برای اونها باشه برای زندگی بهتر، تبدیل شده به بزرگترین مانع در برابر اونها.

 شما وقتی با قوانین وحشتناک جمهوری اسلامی رو به رو میشید که همه و همه برگرفته از اسلام هست مواجهه با تبعیض قانونی در کشور میشید.

 من بارها صحبت کردم در این ویژه برنامه ای که پیرامون اسلامم هست صحبت کردم که حالا اون هم به تعویق افتاد انتشارش.

 سعی می کنم در آتی اون ها رو هم منتشر کنیم.

 در اونجا هم بارها صحبت کردم.

 موضوع مهم اونجاست که خیلی از رفتارهای وحشیانه تبدیل به قانون بشن.

 خیانت زشت هست، وحشتناک هست، اتفاق می افته.

 در جای جای جهان هم این خیانت اتفاق می افته.

 زنی که به همسر خودش خیانت میکنه.

 مردی که به همسر خودش خیانت میکنه.

 شما در همه جای دنیا میتونید این رو ببینید اما اونجایی که این خیانت تبدیل به قانون میشه که شما باید وحشت بکنید.

 اونجایی که توسط اسلام و قرآن شما تعریف میشید برای اینکه چهار همسر در اختیار داشته باشید و این خیانت تعبیر و تقسیم میشه به.

 نوعی قانون شما اینجاست که وحشتناکه.

 اون جاییست که شما مواجه میشید با قوانینی که بر علیه زنان هست، بر علیه اقلیت ها هست، بر علیه کافران و مرتدان و بی خدایان و با ادیان مختلف و اقلیت های مختلف مذهبی، جنسی و.

 مواجه میشوید با قانونی که قرار است در برابر مثلا اقلیت های جنسی آن ها را شلاق بزند بکشید.

 این قانون وحشیانه و وحشی خویی هست که این ساختار مریض رو به وجود آورده.

 حالا شما مواجه هستید با جنایت های بیشماری که اتفاق افتاده که میشه در باره اش ساعت ها سال ها صحبت کرد.

 میشه در باره اش کتابخانه های بی شماری از کتاب ها ساخت نوشت.

 میشه سال ها درباره اش نوشت.

 از جنایت هایی که انجام میدند.

 زندانیان بی شماری که وجود دارند.

 کسی که مدافع حقوق حیوانات است.

 مثلا در زندان چه کسی مدافع.

 حقوق کودکان است؟ در زندانه.

 وکیل مدافع در زندانه.

 حامی محیط زیست در زندان است.

 هر کسی هر کار خوبی که انجام می دهد جایش در زندان است.

 و در عوض قاتلان و جانیانی که به کشتار و قتل عام افتخار می کنند در مسند قدرت هستند.

 شخصی که در کشتارها و قتل عام شصت و هفت نقش داشته و به آن افتخار می کند، رییس جمهورش است.

 یعنی شما باید به اوج این جنون و وحشی گری باهاش روبه رو بشید.

 و در نهایت همه این ها ما را فقط به یک نقطه می رسونه که ریشه تمام اینها بر می گرده به اسلام.

 همه اینها برگرفته از یک تفکر واحد هست.

 تفکری که در برابر شما هست.

 اصلی که به اسم اسلام جمهوری اسلامی رو بوجود آورده.

 شما در برابرتان شاخه ای وجود داره که ریشه اش همون ریشه ی اسلام و قرآن هست.

 یکی از میوه های این قرآن و اسلام جمهوری اسلامی بوده.

 یکی دیگر از این میوه ها داعش بوده.

 یکیش طالبان بوده.

 اما ریشه اسلام هست.

 امروز هم ریشه در ایران اسلام هست.

 تنها چیزی که باعث به وجود اومدن این تفکرات مسموم وحشیانه این رفتارهای دهشتناک شده در طول این تاریخ چهل و سه سال بر میگرده فقط و فقط به اسلام.

 هیچ جای دیگه ای نمیشه دنبالش گشت.

 و این ریشه در برابر هم مبارزه ای میخواد در برابر همون ریشه.

 تا سالیان سال هم اگر شما ساقه های مختلف این رو از بین ببرید دوباره ساقه تازه و جوانه تازه ای خواهد زد تا آن ریشه از میان برداشته نشود تا ریشه اسلامی از میان نرود.

 قاعدتا شما مواجه خواهید شد با جوانه های تازه ای که خواهد زد و این ریشه اسلامی که امروز ما با آن مواجه هستیم و جمهوری اسلامی را برای ما پدید آورده که این جنایت های بی حد و حصر را در برابر همه مردم انجام داده رو میشه و دربارش ساعت ها هم صحبت کرد، در برابرمان هست و قاعدتا باید در برابر ریشه ای ایستادگی کنیم.

 این برنامه هم به درازا کشید.

 من می خواستم در این قسمت پیرامون اتفاقاتی که در سال 1388 و همین جنبش تازه ای که اتفاق افتاد صحبت بکنیم که حالا سعی می کنیم در قسمت آتی بیشتر در باب همین جنبش صحبت بکنیم که بعد در اتفاق در قسمت های بعدی بیشتر و بیشتر پیرامون انقلاب و انقلاب ایران صحبت بکنیم و در نهایت به یک جمع بندی درست و کاملی برسیم.

 میشه ساعتها در باب اتفاقاتی که جمهوری اسلامی رقم زده و تحولاتی که در طول این سالیان اتفاق افتاده صحبت کرد.

 اینقدر موضوعات ریز و درشت جمهوری اسلامی رقم زده در طول این سالیان که این جنایت ها حد و حصر نداره.

 شما مواجه میشید با وبلاگ نویسی که زیر شکنجه از بین میره.

 خبرنگاری که بهش تعرض و تجاوز میشه و کشته میشه.

 شما مواجه میشید با معلمی که به اعدام کشیده به جوخه دار سپرده میشه.

 شما مواجه میشید با دختری که به خاطر روسری اش کشته میشه.

 یعنی اینقدر جنایت انجام دادن که نمیشه دربارش صحبت کرد و حد و حصری نداره.

 صحبت کردن در باب جنایات جمهوری اسلامی اما موضوع مهم و حیاتی این هست که ما ریشه رو در برابرمان داشته باشیم و با ما به جنگ ریشه ها بریم.

 موضوع مهم اسلام هست.

 موضوعی که جمهوری اسلامی رو پدید آورده اسلام هست.

 هیچ چیز دیگه ای باعث بوجود اومدن جمهوری اسلامی نشده.

 سعی میکنم در یک قسمت مجزایی هم بیشتر و بیشتر در باب این ریشه صحبت بکنم و در یک قسمت مجزا بیشتر نزدیک به این مفهوم بشیم که بدونیم ریشه در برابر ما چیست و هر چقدر ما تلاش بکنیم اگر با ریشه کاری نداشته باشیم و ریشه رو از میان برنداریم دوباره مواجه خواهیم شد با شاخه های تازه ای که در برابرمان روییده اند و این ریشه در برابر باید از بین بره تا ما به اون آزادی ای که میخوایم دست پیدا بکنیم.

 در قسمت آتی سعی میکنم بیشتر در باب خیزش و این جنبشی که اتفاق افتاد تحت عنوان زن زندگی آزادی صحبت بکنیم.

 بیشتر نزدیک به این مفهوم بشیم.

 با توجه به این که در این دو قسمت گذشته سعی کردیم در باب انقلاب و تحولاتی که باعث شده این تفکر و این منش اتفاق بیفته صحبت بکنیم و حالا بیشتر سعی میکنیم در قسمت آتی در باب این جنبش عظیم و باشکوه صحبت بکنیم.