خب دوستان در این برنامه ما میخوایم در باب این برداشت های مختلف صحبت بکنیم و قاعدتا وقتی با موضوعات مختلف در جهان رو به رو میشیم مواجه میشیم با این موضوع که حالا هر کسی یک برداشت مختلفی رو نسبت به یک موضوع داشته باشه.

 به خصوص در موضوعاتی که به نوعی گنگ بیان شده، این تعابیر و تناقضات وجود داره و در باب اسلام هم به همین شکل است که شما مواجه می‌شوید با برداشت‌های مختلفی که نسبت به موضوعات مختلف اسلامی هم درباره‌اش بیان شده و بهش فکر شده.

 خب وقتی یک موضوعی به صورت مشخص بیان بشود، یک معنای مشخص را هم به دنبال خود خواهد داشت و ما نمی‌توانیم از آن تعابیر متفاوتی داشته باشیم.

 شما وقتی به صراحت در باب یک موضوعی صحبت بکنید دیگه تعابیر مختلف که درش جایی نداره معنایی پیدا نمی‌کنه.

 وقتی شما مستقیما آراء و عقایدتون به عنوان مثال پیرامون یک موضوعی بیان شده دیگه نمیشه که دربارش یک تعبیر مشخص دیگه ای داشت.

 شما اومدید مثلا صحبت کردید پیرامون نفی اعدام.

 شما در برابر اعدام یک موضع مشخصی دارید که این اعدام کردن دیگران نوعی وحشی گری و وحشی خویی است.

 شما در برابر این اعدام و قصاص یک موضع مشخصی دارید و صحبت های رک و صریح در باب این موضوع کردید.

 حالا کسی نمی تونه از این ها یک تعابیری فرای این موضوع اصلی و مشخص.

 شما داشته باشه، نمی تونه این رو هیچ وقت تعبیر به این بکنه که حالا این فکر. بیان شده.

 گاها هم به دنبال اعدام هم بوده.

 وقتی که یک تعبیر مشخصی نسبت به اون موضوع داشته باشید، یک موضع مشخصی نسبت بهش داشته باشید.

 یک موضوعی رو مشخص بکنید و معنی مشخصی رو هم براش در نظر بگیرید.

 حالا دیگه جار و.

 راه رو به عنوان مثال به جایی نمیده که شما بتونید یک تعبیر متفاوت و یک برداشت متفاوتی داشته باشید.

 خیلی از عناوین اسلامی هم به همین شکل هست.

 یعنی اینقدر صریح و مشخص در باب این موضوعات صحبت شده.

 که جا رو برای برداشت متفاوتی. درمیون نذاشته.

 اینکه شما بخواهید در بابش فکر دیگه ای بکنید اما باز هم مواجه میشید با این برداشت های متفاوت حتی در بین همین موضوعات مشخص به عنوان مثال در زمینه مثلا یکتاپرستی ما بارها و بارها صحبت کردیم.

 در همین ویژه برنامه شناخت اسلام که بزرگترین بنیان فکری ای که اسلام در میان گذاشته با انسان ها همین باور به یکتاپرستی هست، همین باور به اعتقاد به وحدانیت خدا هست.

 این یک موضوع مشخصی در باب یک موضوع مشخص بوده و یک معنای مشخصی رو پدید آورده.

 اما شما میبینید که باز هم در این معنی مشخص هم برداشت های مختلفی وجود داره.

 همون طوری که بین شیعه و سنی این برداشت ها متفاوت شده.

 یعنی خدا اومده مستقیما مشخص کرده که شما باید به یک خدای واحدی اعتقاد داشته باشید.

 این خدای واحد قدرت یکتای بر زمین هست و به نوعی وجود این خدا در راستای این هست که دیگر قدرت ها را از بین ببره.

 اما شما مواجه میشید با نگاه دیگری که حالا اومده و در کنار این قدرت مسلم، قدرت های دیگه ای رو هم قرار داده.

 دلیل این برداشت متفاوت نسبت به این موضوع مشخص در این هستش که شما یک بابی رو باز گذاشتید.

 اون بابی رو که من دربارش صحبت کردم گفتم یک اصلی رو ما بیان میکنیم.

 به عنوان مثال پیرامون همین یکتا پرستی و این اعتقاد به خدا.

 این باب باز میشه برای قدرت مند کردن یک شخص.

 برای اینکه شما همه قدرت رو برای اون در نظر بگیرید.

 برای این وحدانیت که حالا قرار هست خود رو بزرگتر و دیگران رو کوچک تر ببینه.

 وقتی این وادی باز میشه حالا میتونن جانشینان بیشماری هم داشته باشند که با قبول اون مرتبت بالاتر از خود به اون مرتبت و نزدیکی به اون مرتبت و به همون جایگاهی که اون تصویر کرده هم برسند.

 همون اتفاقی که نه تنها در بین شیعیان که در بین مسلمون ها اهل سنت و حتی دیگر باور ها هم اتفاق افتاده چرا که این اعتقاد به یکتا پرستی اعتقاد حاکم بر جهان هستی ما شد.

 یعنی ما امروز هم اگر با جوامع مختلف روبه رو می شویم با تفکرات مختلف هم روبه رو می شویم.

 ریشه اصلی فکریشان را از همین نگاه یکتا پرستانه می گیرند و ما می بینیم که برای این جایگاه به نوعی برای این تاج سران بیشماری هم می تراشند.

 یک تاجی را به عنوان قدرت برتر قبول کردند.

 این تاج هر بار سری هم در خودش می بیند، سری که دیگرانی برایش تراشیدند اما آن جایگاه و پایگاه سر جای خودش است.

 پس اگر تفاوت برداشتی در این نگاه وجود دارد، به واسطه ماهیتی است که در خود دارد.

 به واسطه آن ماهیتی که اجازه می دهد.

 با توجه به ایمان به این قدرت یکتا، هر بار سری را در خود قرار دهد.

 یعنی اگر شما مواجه بشوید با این برداشت متفاوت شیعیان نسبت به یکتا پرستی مواجه به این می شوید که در ابتدای امر خدا رو در اون جایگاه قرار دادید.

 اون خدای یکتا از دیگران بالاتر و باارزش تر هست.

 یعنی حداقل اگر با موضوعاتشان روبه رو بشید کسی نیست که در بین شیعیان دیگر قدرتمندان رو همتای خدا بدونه.

 اما به واسطه ی به وجود اومدن این موضوع مشخص که ایمان به این یکتا پرستی و این بزرگ انگاشتن خدا هست.

 حالا بزرگان دیگری رو هم برای این تاج میتراشه.

 سرهای دیگری رو هم به نوعی بهشون این تاج رو عطا میکنه.

 و شما مواجه میشید با جایگاه هایی که برای ائمه خودشون می سازند و اون ها رو هم هم پیاله و هم پای خدا بزرگ و بزرگتر میکنند.

 پس دلیل این تفاوت برداشت ها و نگاه های مختلف این هست که در اصل همتا و همسو هستند و این اصل همتا و همسو این اجازه رو به خودش میده که جانشینان بیشماری هم در خودش ببینه.

 همون طور که در خود قرآن هم مواجه میشید و بارها دربارش صحبت کردم.

 این که شما اگر یک خدای یکتایی را در آسمان‌ها دارید، به فراخور آن در خود دین اسلام و در خود قرآن هم مواجه با این می شوید که حالا انسان اشرف مخلوقات است.

 حالا مسلمان ها برگزیدگان خدا هستند.

 دیگران از این ها کهتر و کوچکتر هستند.

 انسان اشرف مخلوقاتی است که جان های دیگر در برابرش بی ارزش و کوچک تر از آن هستند.

 حالا در باب جنسیت، مردان با ارزش ترین و بزرگترین خلق شدگان هستند و دیگر خلق ها در جهان پست تر از آن ها هستند.

 زن ها در برابر آن ها کوچک تر و پست تر به شمار می روند.

 این نظام ساخته شده مدام در حال بازتولید خودش است.

 حالا این برداشت می تواند متفاوت باشد.

 حالا شما می توانید مواجه بشوید با اهل تشیعی که در کنار خدا و پایین تر از آن و در مرتبتی پست تر از آن به یک قدرت های بزرگی هم باور دارند که جانشین او می شود.

 همان طور که در حکومت های مختلف اسلامی شما مواجه می شوید با جایگاهی که برای پادشاه قائل میشن.

 پادشاهی که حالا به نوعی نماینده و جانشین خدا هست.

 یعنی شما وقتی با خلیفه ها رو به رو میشید این خلفا نقش خدای بر زمین رو دارن بازی میکنن.

 درست هست که فرامین خدا رو به پیش میبرن اما جایگاهی بزرگتر از دیگران دارن و این جایگاه بزرگیست که این برداشت های متفاوت رو به وجود میاره و در حقیقت باز هم یک موضوع مشخص و یک معنی مشخص هست.

 موضوع مشخصی که به شما این اجازه رو میده که شما درش تغییراتی رو به وجود بیارید.

 همونطور که به کررات هم دربارش صحبت کردیم.

 پس وقتی به این برداشت های متفاوت می رسیم در حقیقت این برداشت ها برگرفته از همون معنی مشخص هست.

 همون معنی مشخصی که به شما یک ساختار ساده ای رو برای شما مطرح کرده که هر بار میتونید با تغییر دادن اشخاص درون اون این معنا رو به پیش ببرید.

 اما فرای این تفاوت هایی که در برداشت دربارش صحبت کردیم، برداشت های متفاوت و این تفاوت های برداشتی نسبت به یک موضوع مشخص و یک معنی مشخص.

 شما مواجه می شید با این تفاوت برداشت در موضوعات و در دل جزئیات و در دل فرو اصل یکسان و برابر در برابر شما هست.

 اما فروغ متفاوت است.

 حالا شما برداشت های مختلفی رو نسبت به این فروغ دارید که انجام بدید.

 خب این هم یک اصلی ست که خیلی شناخته شده ست و ما می تونیم در نگاه های مختلف هم باهاش روبه رو بشیم.

 در اسلام هم به کرات می تونیم باهاش رو به رو بشیم.

 یک اصل مشخص در برابر اصل یکسان غیر قابل تغییر.

 اما تفاوت برداشت ها در دل جزئیات و فروع اتفاق می افته.

 نکته ابتدایی و اولی که در این مبحث به میون میاد این هستش که در باب این جزییات و در باب این فروع به درستی صحبت نشده.

 یعنی شما وقتی در باب یک موضوعی در ابتدای این امر صحبت کردیم و بحث کردیم، گفتیم یک موضوع مشخصی دارید که شما یک موضع مشخصی هم درباره اش گرفتید به صورت رک و صریح درباره اش صحبت کردیم.

 حالا گفتیم حتی می تواند برداشت های مختلفی در دل این معنای مشخص هم اتفاق بیفته.

 اما حالا اگر در باب موضوعاتی که در فروع این اصل مشخص وجود داره، شما به صراحت صحبت نکرده باشید، به نوعی دریچه رو باز میزارید برای نگاه ها و برداشت های متفاوت نسبت به اون موضوع که با این موضوع هم در دل اسلام به شدت روبه رو میشید.

 در باب موضوعاتی که در فروع این باورها وجود داره اصلی مشخص و برابر و با صراحت داره.

 اما در باب این فروع به صورت رک و صریح صحبت نشده.

 حالا دریچه باز مونده برای اینکه شما برداشت های متفاوتی رو داشته باشید.

 شما اگر این رو قیاس بکنید با دنیای مثلا ادبیات در شعر هم همینگونه است.

 شما در شعر مواجه میشید با یک بیتی که به صورت مستقیم اون اصل رو بیان کرده مشخصا و به صورت رک و صریح در باب یک مساله ای صحبت کرده.

 اما در کنار اون شما مواجه میشید با یک ابیات و مصرع هایی که حالا به صورت مشخص صحبت نکردن.

 رک صحبت نکردن و جا رو باز گذاشتن.

 برای اینکه شما برداشت های مختلفی رو داشته باشید.

 در دل افکار اسلامی هم به همین شکل هست.

 فروعی رو ما داریم که به صورت مشخص و رک دربارشون صحبت نشده.

 حالا این باعث میشه که یک برداشت های متفاوتی هم ساخته بشه.

 اما موضوع مهم این هست که در اون اصل بنیادین همه و همه همسو و همتا و برابر با هم هستند.

 یعنی مثلا بیاییم با هم در باب این مسئله صحبت بکنیم.

 اینکه معدوم کردن و کشتن دیگران یک اصل شناخته شده ایست در اسلام.

 اینکه قصاص کردن دیگران و حق انتقام خواهی و کینه ورزی یک حق شناخته شده ای است در اسلام که مرتبا دربارش صحبت میشه.

 اینکه شما در قبال دشمنان خودتون باید به خشونت آمیز ترین شکل ممکن رفتار بکنید یک اصلی است که در قرآن به شدت بهش اتکا شده.

 اینکه شما مسلمان ها کافران رو به خواری بکشید و از بین ببرید یک اصل اساسی است.

 حالا شاید در فروع به اون صورتی که لازم بوده اینها صحبت نکردن.

 رک صحبت نکردن و شما می بینید که اینها برداشت های متفاوتی هم پیرامون این موضوع اتفاق می افتد.

 شاید یکی در نهایت به این معنا برسد که باید اینها را دار زد.

 شاید یکی به این معنا برسد که باید اینها را ترور کرد.

 باید با بمب گذاری اینها را از بین برد.

 شاید یکی به این نتیجه برسد که باید اینها را محبوس کرد، به اسارت گرفت.

 باید اینها را تحت شرایط سخت قرار داد، تحت شکنجه قرار داد و عناوینی از این دست.

 پس این فروع و این رفتار شما و این وسیله ای که قرار است شما را به این معنای کلی برساند شاید متفاوت باشد و شاید برداشت های شما متفاوت باشد چرا که در باب این موضوع به صراحت صحبت نشده است.

 پس ما تا اینجای بحث به این نتایج رسیدیم که می تواند موضوع مشخص و معنای مشخصی وجود داشته باشد که به واسطه ماهیت وجودیت این موضوع به اشکال مختلف و به برداشت های مختلفی هم برسد.

 در عین حال ما می توانیم یک موضوع مشخصی را داشته باشیم که در دل جزئیات و فرع در فروع خودش نتوانسته به اون زبان مشخص و رک صحبت بکنه.

 به اون صراحت لازم صحبت نکرده.

 حالا دریچه رو باز میذاره که به نوعی از اون اصل یکسان و برابر، تفاوت های بی شمار و برداشت های بی شماری هم شکل بدن و این هم یک ماهیتی است که در خود داره و قاعدتا هم شکل میگیره.

 پس ما تا اینجا با این دو نگاه هم روبرو شدیم.

 اما تفاوت نگاه ها که باعث چه اتفاقاتی می افته یعنی این دو تا موردی که ما دربارش صحبت کردیم در نهایت قرار هست که چه چیزی رو رقم بزنه، چه برآیند و دستاوردی داشته باشه.

 خب قاعدتا اینها به درگیری می انجامد و در نهایت باعث میشه که شما طرف مقابلتون رو حق ندونید و اونها هم شما رو حق ندونن.

 این هم برگرفته از یک اصل مشخص اسلامی است.

 این همون اصل مشخصی است که شما در بابش در اسلام صحبت کردید.

 و شما مواجه میشید با این صراحت لهجه ای که در این موضوع بیان شده.

 اینکه خود را حق پنداشتن.

 این اصلی است که در بین تمام نگاه های اسلامی با هر برداشتی در باره اش صحبت میشود.

 اینکه شما حق بر زمین هستید.

 اینکه شما از دیگران با ارزش تر هستید.

 اینکه شما صاحب بر دیگران هستید.

 حالا این میاید با یک شکل دیگری در بین افکار شما هم شکل میگیره.

 همون قضیه ای که در اول هم بهش بیان کردم و دربارش صحبت کردم که موضوع مشخص و معنای مشخص به واسطه اینکه این در جریان هست میتونه شکل ها و اقسام مختلفی رو به خود بگیره.

 میتونه اشخاص مختلفی رو در خود جای بده.

 اون تاج طلایی که ما به عنوان برتریت به عنوان بزرگی به عنوان پادشاه به عنوان فرمانده انتخاب کردیم و قبول کردیم و بهش باورمند شدیم میتونه یک روی سر خدا درش باشه، میتونه یک روی سر عیسی درونش باشه، میتونه یک روی سر حسین باشه و میتونه یک روز هم سر رهبران کشور های مختلف اسلامی و یا غیر اسلامی درش جای بگیره.

 در این موضوع مشخصی هم که داریم صحبت می‌کنیم موضوع به همین شکل پیش می‌رود.

 حالا شما یک نگاه مشخصی دارید که خود را حق بر زمین می‌دید.

 خود را برتر از دیگران می‌دونی و باعث میشی که هر نگاهی که در برابر شما باشه نا حق پنداشته بشه و با توجه به اون برداشت های متفاوتی که نسبت به موضوعات دارید، حالا در نهایت به یک درگیری می‌رسید.

 درگیری هایی که شکل می‌گیره بین افکار مختلفی که در اسلام شکل گرفتند.

 یعنی شما مواجه می‌شید با این برداشت های مختلفی که مثلا از دل خودش شیعه و سنی رو به وجود میاره که در باب فروع با هم تفاوت هایی دارند و برداشت های متفاوتی دارند اما در اصل همتا و برابر هستند.

 اصل مشخصی رو در برابر دارند که دیگران رو نا حق و خود را حق بدونند.

 حالا با توجه به این تفاسیری که دربارش صحبت شده مواجه می‌شیم با درگیری.

 حالا یک راهکار اسلامی هم وجود داره اینکه شما باید این دشمنان خود را از بین ببرید به واسطه این حکم صریحی که در قرآن به آن اذعان شده و تمام تفکرات اسلامی قاعدتا به آن پایبند هستند، شما مواجه می شوید با درگیری ها، با جنگ ها، با از بین بردن ها، با خشونت طلبی ها و با عناوینی از این دست.

 اما فرای این بحث هایی که تا اینجا درباره‌اش صحبت کردیم، شما مواجه می‌شوید با یک نوع نگاه دیگری.

 در کنار این نگاه هایی که ما به آن اذعان کردیم در باب برداشت های متنوع.

 شما با یک بخشی روبه رو می‌شوید که حالا یک به نوعی پیش زمینه ای در ذهن خود دارند.

 یک نوع باوری را از پیش برای خود تعیین کرده اند.

 حالا به دنبال بهانه هایی می‌گردند، دلایلی می‌گردند که این باور خود را مستحکم و قدرتمند بکنند.

 حالا با توجه به آن نگاهی که برای خود از پیش تعیین کردند، در باب هر نگاهی که، هر موضوعی که هر معنایی که با آن روبرو شوند، به دنبال دریچه ای هستند که آن معنای مشخص ابتدایی خود را ازش بجوید یعنی شما مواجه میشید.

 حالا با یک نگاهی که به هر معنی که نگاه می‌کند به دنبال آن معنای مشخص خود هست.

 این هم یک نگاه دیگری است در تعابیر و برداشت های مختلف.

 کسی که به دنبال یک موضوع مشخصی است حالا با نگاه هر کسی که روبه‌رو شود همه چیز را تعبیر به خود خواهد کرد.

 یعنی همان مصادره به مطلوب کردن موضوعات مختلف.

 شما مواجه می‌شوید با این که اگر کسی یک نگاه صرف اسلامی دارد، یک نگاه صرف اسلامی شیعی دارد، می‌تواند یک آیه را بخواند، یک معنای مشخصی را برداشت بکند به واسطه این آیه.

 خب قاعدتا رک و صریح هم بیان نشده، اما به راحتی می‌تواند آن را مصادره به مطلوب برای خود بکند و درباره اش صحبت بکند.

 همین می‌تواند برای اهل سنت و یا دیگر باورها هم شکل بگیرد و شما مواجه می‌شوید با این که کسی با یک به نوعی پیش‌داوری از پیش تعیین شده ای وارد موضوعات می‌شود.

 حالا هر موضوعی که با آن مشخص روبه رو بشود شب تعبیر به مطلوب خود خواهد کرد و به سادگی هم می تواند در این وادی به پیش بره.

 و شما مواجه میشید با این برداشت های مختلف از این طریق که یک پیشینه ای دارد، یک پیشینه ای برای خود دارای یک باور مستحکمی از قبل دارد.

 با توجه و نگاه به آن باور مستحکم از پیش تعیین شده همه چیز را مصادره به مطلوب برای خود می کند.

 در کنار این با یک نگاه دیگری هم رو به رو می شود که حالا سعی در خیال پردازی برای برداشت های متنوع خود دارد.

 حالا سعی می کند به موضوعات بال و پر بیشتری بده.

 اگر یک موضوع گنگ را در دل مثلا مباحث اسلامی میخونه، حالا قرار هست که با اون خیال پردازی های خودش یک برداشت متنوعی داشته باشه.

 این ها هم برگرفته از همون نگاه ابتدایی هم میتونن باشن.

 یعنی می تونن اون دسته ای باشن که با توجه به ایمانی که از پیش تر ها تعیین کردن میخوان موضوعات رو به نفع خود بکنن.

 میخوان مصادره به مطلوب بکنن.

 اما چاشنی خیال خیال‌پردازی را هم به این اضافه می‌کنند.

 حالا موضوعاتی که به صراحت در بابش صحبت نشده را می‌بینید که به راحتی می‌توانند مصادره به مطلوب کنند.

 با یک خیال پردازی که می‌کنند در این باب هم مواجه می‌شوید با.

 به عنوان مثال اتفاقات تاریخی که در اسلام افتاده و شما مواجه می‌شوید با نگاه های متفاوتی که برداشت های مختلفی از همان واقعه دارند.

 از یک کلام خیلی کوچکی به یک برداشت بزرگی می‌رسند و یک خیال پردازی بزرگی می‌کنند.

 یعنی مثلا اگر کوچکترین اتفاقی بین عمر و علی افتاده را تعبیر و تفسیر می‌کنند، به آن اعتقادی که از پیش به آن باور داشتند، حالا با خیال پردازی سعی می‌کنند آن ماوقع کوچک تاریخی را به یک ماوقع بزرگی در راستای عقاید و باورهای خودشان بکنند و این خیال پردازی هم یک بخشی از این برداشت های متنوع را تشکیل می‌دهد.

 ما اگر نمونه هایی را در این قسمت می‌زنیم و یا در قسمت های دیگر سعی داریم که اصل موضوع را بیان کنیم.

 اینکه حالا چه مصداق هایی دارد، موضوع مهم برای ما نیست چون میشه برای هر کدوم از این مصادیقی که من دارم دربارشون صحبت می کنم.

 مثال های بیشماری هم زد.

 اگر مثالی هم به نظر میرسه مثال بداهه ای ست که ناگهان به ذهن من میرسه و سعی میکنم درباره اش صحبت کنم و موضوع مهم و اصولی ست که داریم دربارش صحبت میکنیم.

 یعنی یک موضوع مشخص با یک معنی مشخص که در نهایت به واسطه اون ذات و ماهیتی که در خود داره باعث میشه که حالا یک انسان درش به نوعی نفوذ کنه، پیش بره و اشکال مختلفی رو به وجود بیاره.

 یک تفاوت برداشتی داریم که به واسطه این هستش که در باب اون اصول یکسان هست اما در باب جزییات به کامل توضیح داده نشده.

 رک گفته نشده حالا میتونه برداشت های متفاوتی داشته باشه.

 فرای اون به واسطه ایمانی که شما دارید به یک موضوع مشخص وقتی مواجه میشید با موضوعاتی که مطرح شده بلافاصله مصادره به مطلوب میکنید و در نهایت خیال پردازانی که در این قاعده پیش میرن و بالاتر و بزرگتر هم میکنن.

 هر چیزی رو میتونن تفسیر به اون معانی ای که خود بهش باور دارن بکنن و یا اصلا خارج از اینکه به یک معنی مشخصی اعتقاد و باور داشته باشن، میتونن فقط و فقط به واسطه خیال پردازی برداشت های متفاوتی رو نسبت به موضوعات داشته باشن.

 این مصادره به مطلوب کردن هم یک موضوع مهمی ست که به شدت در نگاه های اسلامی و در دیگر نگاه ها هم شکل میگیره.

 یعنی شما اگر مواجه بشید با یک موضوع مشخصی که تعریف میشه برای دو تن هر کدوم با یک ایمان مشخص میبینید که به سادگی برداشت های متنوعی رو نسبت به همون موضوع مشخص دارن.

 چرا که هر کدوم اصولا با موضع و به نوعی با ایمانی که در خود میبینند به مواجهه با موضوعات میرن.

 شما اگر بخواید وارد تحقیق بشید و بخواید وارد بحث و جدل بشید در باب یک موضوع وارد نقد موضوعات بشید، خب قاعدتا باید ایمان خودتون رو پیش تر قرار بدید.

 باید از موضع خودتون دور بشید تا بتونید موضوعات رو به درستی درک کنی.

 باید تعصبات خودتون رو کنار بزارید.

 باید پیشداوری های خودتون رو کنار بذارید تا بتونید به یک معنی مشخص و درست و واحدی برسید که عقلانی باشه.

 استدلالی باشه که نزدیک به واقعیت باشه.

 اما وقتی مواجهه پیدا می کنید با کسانی که ایمان دارند قاعدتا این قاعده ازشون به دور هست.

 اونها با یک ایمانی که از پیش دارند وارد مسائل مختلف میشند، به موضوعات مختلف نگاه میکنند و همه چیز رو مصادره به مطلوب برای خود میکنند تا بتونن به اون معنایی که میخوان برسن.

 با توجه به موضوعاتی که تا الان دربارش صحبت کردیم ما یک شناخت کلی رو نسبت به این نوع های متفاوتی که باعث میشه ما برداشت های مختلفی رو نسبت به موضوعات داشته باشیم رسیدیم.

 اما در کنار تمام این ها باید در باب این موضوع هم صحبت کنیم.

 ما داریم در باب اسلامی صحبت میکنیم که برداشت های متنوع و متناقضی در خودش شکل داده.

 باعث پیدایش مکاتب فکری مختلفی در اسلام شده.

 یعنی شما صوفی گری رو هم بخشی از همین بدنه اسلام باید در نظر بگیرید.

 به عنوان مثال شیعه گری اهل سنت، اون گروه های تکفیری، همه و همه این باورها برگرفته از همون نگاه اسلامی هستن ولی به واسطه برداشت های مختلف.

 یعنی هر کدوم از این گروه ها رو میتونید نگاه بکنید و به یکی از این موضوعاتی که ما دربارش صحبت کردیم نسبت بدید.

 یعنی شما وقتی با صوفی گری رو به رو میشید اون بخش خیال پردازی است که باعث برداشت متنوع نسبت به موضوعات مختلف میشه.

 یعنی شما مواجه میشید با جماعتی که حالا در خیال پردازی خودشون در پی ساختن یک سری معانی از دل اسلام هستند.

 اینها هیچ سنخیتی با جهان حقیقی و واقعی اسلام ندارن.

 هیچ نزدیکی با مثلا تاریخ اسلام ندارند، با احادیث ندارند، با قرآن ندارند.

 همه چیز رو به واسطه اون خیال پردازی خودشون به پیش میبرند و یا به واسطه اینکه اون ها یک معنی مشخصی رو از ابتدا بهش ایمان آوردن و حالا در پی موضوعات مختلف میگردن تا خودشون رو نزدیکتر به اون معنایی که بهش ایمان دارند بکنند.

 در باب بقیه این افکار هم روبه‌رو می‌شوید.

 اگر موضوعات مشخصی وجود دارد، اگر معانی مشخصی وجود دارد، آنها را بارور کرده تا بتوانند در این راستا پیش بروند تا بتوانند مصادیق را تغییر بدهند.

 به سادگی می‌توانند یک بار به این اصل بنیادین اعتقاد داشته باشند که خداوند یکتاست که خداوند قدرتمند و بزرگ‌تر است.

 اما با توجه به دست آویزی به همین معنی مشخص، خدایگان بی‌شمار دیگری را هم بسازند که به ذات این موضوع در خودش جای خواهد داد.

 یعنی شما اگر معتقد به این یگانگی باشید، قاعدتا در نهایت قائل به خدایگان بی‌شمار هم خواهید شد.

 در مجموع اما باید این را در نظر گرفت.

 با توجه به تمام این نگاه های متفاوتی که در دل اسلام شکل گرفته، در معانی مشخص با هم همسو هستند.

 یک نگاه مشخص نسبت به تمامی موضوعات دارند.

 یعنی شما در باب یکتایی در دل تمام اینها مواجه می‌شوید با یک نگاه یکسان.

 آن یگانگی ریشه دلیل اصلی پیدایش این تفکرات بوده.

 نه تنها این تفکر را شکل داده، تمام برآیند هایی که این تفکر هم به وجود آورده به واسطه همین نگاه به یگانگی بوده.

 یعنی شما اگر بخواهید ریشه اسلام را خلاصه در یک نگاه مشخص بکنید، همه چیز بر می گردد به آن یگانگی.

 آن یگانگی است که به واسطه وجودی‌اش به عنوان مثال برتری را پدید می‌آورد.

 برتری باعث می‌شود که برابری پایمال بشه و از میان برداشته بشه.

 این صاحب خوانده شدن هست که باعث به وجود آمدن بردگان بی شمار بندگان بی شمار کنیزان بیشمار میشه.

 این حق پنداشتن خود هست که باعث میشه دیگران رو نا حق بدونید و در نهایت دست به وحشیانه ترین رفتار ها بزنید.

 یعنی همه اینها برگرفته از یک نگاه مشخص به نام یگانگی و اعتقاد به توحید خداوندی است.

 تمام اینها برگرفته از همان نگاه است که در بین تمام اینها برابر و یکسان هست.

 حال اگر برداشت های متفاوتی می کنند، مثل این است که شما برداشت تان نسبت به مرگ دیگران، قتل دیگران در این راه باشه که یک تعدادی بخوان اون رو سر ببرند، یک تعدادی سنگسار بکنند، یک تعدادی اعدام بکنند و یا یک تعدادی او را بیهوش بکنند و بی درد از دنیا ببرند.

 در نهایت همه و همه به یک معنای مشخص ایمان و اعتقاد دارند و شاید روش های رسیدن به آن راه مشخص را تغییر بدهد.

 شاید گهگاه به واسطه خیال پردازی سعی بکنند تلطیف بکنند اما باید به آن معنای مشخص باور داشته باشند تا اصولا این نگاه شکل بگیرد تا ما بتوانیم آنها را نزدیک به اسلام و به نوعی معنا گر اسلام بدانیم.

 پس ما با هر نگاهی، با هر برداشتی که روبرو بشیم در اسلام مساوی است که نگاه متفاوت شاید راه های متفاوتی را برگزیند.

 اما قاعدتا در آن معنای مشخص و موضوع مشخص، همه و همه هم باور هستند و در اصول همه همتا و همپای هم هستند.

 شاید موضوعاتی را به نوعی به وجود بیاورند.

 فرای آن اسلامی که در ابتدا وجود داشته، اما آن موضوعات مشخصی که باعث پیدایش این دین شده را همه و همه قبول دارند و همه و همه درش یکسان و برابر هستند.

 و شما مواجه می‌شوید با نگاه های مختلف و متفاوتی که در نگاه های اسلامی وجود دارد و برداشت های متنوعی که شده اما در اصول همتا و هم پیاله هستند.

 شاید در فروع با هم مشکلات بیشماری داشته باشند اما به اصل وقتی بر می گردیم در نهایت همتا و همسو هستند.

 در نهایت هم باید در باب این باورمندان صحبت بکنیم که با نفی همه سعی در این دارند که نگاه خودشان را تبدیل به آن حق بزرگ بدانند.

 این هم برگرفته از یک موضوع مشخص اسلامی است از یک معنای مشخصی که ما بارها هم درباره اش صحبت کردیم.

 نگاه اسلامی اصولا شما رو به یک وادی میکشونه اونم این هستش که شما حق بر زمین هستید.

 خداوند شما حقیقت بر جهان هست.

 دیگران پوچ و بی معنا هستند.

 باطل هستند، کافر هستند، مشرک هستند.

 شما برگزیدگان خدا هستید.

 حالا این نگاه مشترک در بین تمامی این برداشت های مختلف یکسان و برابر است و بعد اینها رو به اون وادی ای میرسونه که حتی به نوعی به کفر گفتن در برابر هم هم بکشونه.

 اینکه دیگران رو تکفیر بکنند و کافر بدونن، اینکه دیگران رو مشرک بدونن.

 این برداشت های متفاوت گفتم در اصول پس برابر هست.

 یک اصل مستحکمی وجود داره که دیگران رو نفی میکنه، نگاه دیگران رو از بین میبره، باورهای دیگران رو پوچ و بی ارزش میدونه، خود رو حق و موضوع اصلی نگاه ها قلمداد میکنه.

 با توجه به این اصل مشترکی که در بین تمام نگاه ها برابر و یکسان هست، شما مواجه میشید که حالا با هر برداشت متفاوتی که داشته باشند باز هم در این نقطه کلیدی همراه و هم سو میشن.

 همون طوری که در توحید و یگانگی خدا همتا و هم سو و همراه خواهند شد، شاید مصادیق رو تغییر بدن اما معنا یکسان و برابر است.

 و در دل این برداشت های متفاوت و مختلف نسبت به اسلام.

 مواجه میشید با این تکفیر کردن هم و در نهایت این جنگ های خونین رو به وجود آوردن.

 در پیش از این که اسلام بخواد در خود این تفرقه ها رو ببینه در برابر دیگران هم همچین موضعی رو داشته، همواره همچین موضعی رو به پیش گرفته و حالا وقتی این تفرقه ها به خودش هم رسوخ می کنه، حالا که این برداشت ها در بین خود هم شکل میگیره شما مواجه میشید با همون نگاه یکتا و برابری که از ابتدا هم فرمان به همین حق پنداشتن خود و نا حق دونستن دیگران میده.

 حالا اگر این برداشت های متنوع از اون ها یک تعریف تازه ای نسبت به اسلام میده اما در این معنای مشخص برابر و یکتا هستند و دیگران رو نفی می کنند و سعی در از بین بردن دیگران دارند.

 در مجموع برداشت های متنوع و مختلفی در اسلام وجود دارد.

 قاعدتا ما عواملی که باعث این برداشت های متفاوت میشه رو با هم دربارش صحبت کردیم اما قاعدتا همه ی اینها به یک اصول مستحکمی پایبند هستند.

 شاید حتی مصادیق رو در اون اصول مستحکم تغییر بدهند اما در مجموع به یک معنای مشخصی که تعریف گر اسلام هست باورمند هستند و در نهایت به واسطه این باورمندی به موضوعات مشخص از جمله حق پنداشتن خود از جمله یکتایی خدا به این برآیند میرسند که حالا دیگران رو از بین ببرند و ما شاهد این وحشیگری ها در بین خودشون هم هستیم.

 در باب این برداشت های مختلف هم میشه بسیار صحبت کرد.

 میشه مصداق های بیشماری زد.

 شاید در آتی ما در باب تمام این موضوعات باز هم برنامه بسازیم و صحبت کنیم این بار دیگه با مصادیق رو به رو باشیم.

 بار دیگه کلیات رو دربارش صحبت کردیم.

 شاید در آینده خواستیم که در باب این موضوعات هم با مصداق ها و مثال ها صحبت بکنیم اما تا همین جا پیرامون این برداشت های مختلف.

 در دل اسلام کافی است که صحبت کرده باشیم.

 در انتهای برنامه هم دوست دارم بازهم باهاتون مطرح کنم.

 اگر دوست دارید این صدا شنیده بشه و این راه شکل بگیره این راه تغییر به پیش بره.

 می تونید آثار من رو با دیگران به اشتراک بذارید.

 منظور از آثار هم فقط خلاصه به برنامه ای به نام جان نمیشه.

 برنامه به نام جان برنامه ایست که قرار هست ما در اون پیرامون عقاید، باورها و دغدغه هامون به زبان ساده، رک، صریح و بداهه صحبت بکنیم.

 اما پیش تر از این که من این برنامه به نام جان رو ضبط و پخش بکنم، آرا و عقاید خودم رو تحت عناوین کتاب هایی به رشته ی تحریر درآوردم که تمامی این عناوین کتاب ها در اختیار شماست.

 در وبسایت جهان آرمانی شما می تونید به وبسایت شخصی من مراجعه بکنید و این آثار رو به صورت رایگان مورد مطالعه و دریافت قرار بدید.

 اگر دوست داشتید که این صدا شنیده بشه می تونید این آثار رو با دیگران به اشتراک بگذارید تا ما با در کنار هم با صدای قدرتمند تر قدرتمندتر این راه رو به پیش ببریم و این تغییر رو آغاز کنیم.

 ممنون که همراه من بودید.

 من نیما شهسواری و این برنامه به نام جان بود.

 در پناه آزادی.