خب دوستان توی این قسمت قرار هست که در باب فلسفه برده داری برده و کنیز و غلام و حور در اسلام صحبت بکنیم.

 یک اعتقاد ریشه داری که فرهنگ اسلامی رو به نوعی ساخته.

 یعنی شما به نوعی روبه‌رو با یک اعتقاد و باوری می شوید که ریشه های فکریش را از همین برده داری گرفته.

 خب در ابتدای امر ما باید یک تصویر کلی نسبت به این بردگی انسان ها داشته باشیم.

 اینکه وقتی ما می گوییم این نگاه اصولا تمام مبانی فکری خودش را از همین نگاه برده داری و برده انگارانه گرفته به چه معنایی است؟

 خب شما با یک فلسفه وجودی روبه رو می شوید که خدایی را برای شما تصویر می کند.

 این خدا یک خدای قادر و متعالی است که همه و همه قدرت از آن او هست و در یک نوک هرمی قرار گرفت.

 خب قاعدتا این خدا نیاز به یک بردگان بی شماری داره دیگه.

 یعنی ما داریم در باب یک بزرگی صحبت می کنیم که همواره هم در باره اش توضیح دادیم.

 این بزرگی چگونه معنا میشه؟

 یعنی شما چجوری بزرگ میشید؟

 شما چگونه برتر تر انگاشته می شوید.

 خوب قاعدتا در مرحله اول نیاز دارید که یک کوچک هایی وجود داشته باشن که شما در برابر اونها بزرگ بشید.

 اصولا این معانی در قیاس با دیگران هست که معنا پیدا میکنه.

 شما یک معنایی مثل برتری رو که نمیتونید با خودتون مبنا قرار بدید که شما بزرگ هستید، بزرگ نسبت به چه چیزی هستید؟

 شما باید قیاس بشید.

 یعنی این بزرگ بودن شما باید در قبال دیگران باشه.

 شما از دیگران بزرگتر هست.

 شما برتر هستید.

 شما برتر نسبت به چه کسی هستید؟

 این برتری که در صورت فرادا خودش که معنایی پیدا نمیکنه.

 اینکه شما نمیتونید اینگونه قلمداد کنید که شما بزرگ هستید.

 این بزرگی در کوچک شدن دیگران معنا پیدا میکنه و این فلسفه وجودی اسلام و این نگاه اصولا یکتا پرستانه که مختص به اسلام هم نیست، مختص به تمام باورهای یکتا پرستانه است که وقتی ما یگانگی قدرت یک وحدانیت رو بهش باور داریم.

 این نگاه توحیدی ما رو به یک وادی ای از نگاه به دنیا می رسونه که یک قدرت بزرگی وجود داره که دیگران از اون کوچکتر و پست تر هستند و اصولا این فلسفه وجودی اسلام و اصولا ادیان توحیدی بر همین مبنا هست.

 خداوند بزرگی که بزرگ تر از دیگران هست، قدرت بلاعزل که در برابر دیگران هست برتر از دیگران هست و ما با این تصویر کلی از این نگاه برده انگارانه جهان روبرو میشیم.

 خداوندی که ارباب بر دیگران هست.

 خداوندی که صاحب بر دیگران هست و جماعت بیشماری که بنده و برده ی او هستند.

 و این فلسفه وجودی اسلام رو تصویر میکنه.

 یعنی در اون نگاه ابتدایی خدایی هست که در اون نوک هرم قرار گرفته و برده های بیشماری داره.

 بندگان بیشماری داره.

 بزرگتر از دیگران است.

 برتر از دیگران است.

 مابقی کهتر هستند در مقایسه با آن.

 و این قیاس از حد قیاس است.

 که این بزرگی را معنا می دهد.

 این حد قیاس است که این برتری را معنا می دهد.

 اصولا برتری و بزرگ بودن در قیاس معنا پیدا می کند.

 پس ما در ابتدای امر روبه رو می شویم با خدایی که از دیگران برتر و بزرگتر است.

 و یک تعداد بیشماری از خود کهتر و کوچکتر دارد که در کنار این کوچکتر از خودها هست که معنا پیدا می کند.

 خدایی است که قدرت خود را به واسطه ضعف دیگران معنا می بخشد.

 یعنی شما اگر به یک تعبیر و معنای درست، اگر بخواهید در باب قدرت برسید، قدرت که به تنهایی خود معنایی ندارد.

 یعنی شما قدرت را که نمی توانید معنا بکنید.

 ضعف دیگران باعث قدرت شما می شود.

 معنی ای که ما باهاش درگیر هستیم در باب بزرگی و برتری هم به همین شکل است.

 شما قدرت رو اونجای معنا میکنید که ضعف دیگران باعث قدرتمند شدن شما میشه.

 اصلا اصولا معنای قدرت بر پایه ضعف دیگران هست.

 ضعف هست که قدرت رو می سازه.

 در باب برتری و بزرگ بودن هم به همین شکل هست.

 کوچک بودن دیگران هست که بزرگی شما رو تصویر میکنه و معنا میباشد.

 کهتر بودن دیگران هست که به این برتری شما معنا میده.

 یعنی شما باید یک مجموعه ای رو در نظر بگیرید که حالا اگر قرار باشه کسی رو در این مجموعه بزرگتر از دیگران بدونید، ابتدا هم باید کوچکتری وجود داشته باشن که قدرت این بزرگی رو هم معنا ببخشند.

 اگر قرار باشه که یک موجود قدرتمندی رو تصویر کنید، ابتدا باید ضعفی وجود داشته باشه که این قدرت اصلا معنا بشه.

 در این تصویری که ما داریم میسازیم.

 در زمینه خدا هم موضوع به همین شکل هست.

 شما مواجه میشید با یک فلسفه وجودی که داره در باب بزرگی صحبت میکنه.

 در باب خداوند بزرگی که مدام هم داره تکرار میکنه. الله اکبر.

 خدا بزرگ است.

 خدا نسبت به تمام موجودات بزرگتر و با ارزش تر است.

 و ما در برابر این فلسفه وجودی خدا، در برابر این بزرگی یک جماعت بی شماری از انسان ها و موجودات دیگر را داریم که کهتر و بی ارزش تر هستند و به نوعی میخ بنای این تصویر ناموزونی که قرار است جهان را در بر بگیرد شکل می گیرد.

 گفتم این مختص به اسلام نیست، مختص به تمام نگاه های توحیدی و یکتا پرستانه است که ما نمود اصلی آن را در بین ادیان ابراهیمی می بینیم.

 یعنی در دل یهودیت، مسیحیت و اسلام.

 این ها پر رنگ تر از باقی باور ها.

 هر چند که در باور های دیگر هم به کرات دیده شده و سعی شده که در باره اش صحبت بشود.

 اما نمود اصلی این را در همین ادیان می بینیم و حالا که داریم در باب اسلام صحبت می کنیم که اسلام هم به نوعی ادامه دهنده ی همین راه و همین منش فکری هست.

 بزرگترین مبنای اعتقادی اسلام هم قاعدتا توحید است.

 توحیدی که مترادف می‌شود.

 ببینید ما وقتی در باب این بزرگی صحبت کردیم، وقتی داریم در باب بردگی صحبت می‌کنیم، در باب بندگی صحبت می‌کنیم و می‌گوییم این مبنای فکری، مبنای اصولی در باب وجودیت اسلام هست به همین معناست.

 یعنی شما یک توحیدی رو داری تصویر میکنی که یک قدرت بزرگ و فرای رو داره به ما نشون میده.

 این قدرت گفتیم بر پایه ضعف دیگران شکل میگیره.

 گفتیم که این بزرگی بر پایه کوچک بودن دیگران شکل میگیره و این مبنای فکری همینجوری هست که شکل میگیره و ما یک جماعت بی شمار و برده ای رو داریم و خدایی که در آسمان ها نشسته و بر دیگران حکومت میکنه.

 فرمانده ای که حالا قرار هست که فرمانبرداران بیشماری داشته باشه، حاکم حاکمی که قرار هست محکومین بیشماری داشته باشه، غالبی که قرار هست مغلوبین بیشماری داشته فلسفه وجودی خدا اتفاق می افته و این تعریف بزرگی که ما در قرآن نسبت به این موضوع به کرات باهاش روبه رو هستیم.

 آیات بیشماری که در باب بزرگی خدا صحبت شده، خدایی که مدام داره از خودش و از بزرگی و برتری خودش صحبت میکنه.

 اینکه این خدا پادشاه شاهان هست، اینکه فرمانده فرمانروایان هست، اینکه بزرگی که بی حد و حصر هست و فقط و فقط از آن اوست حالا تعاریف بی شماری رقم میخوره در باب این بزرگ انگاشتن خدا.

 این بزرگ انگاشتن که قرار هست بر کوچکی دیگران سوار بشه و شکل بگیره و ما مواجه میشیم با این ساخته شدن طبقات.

 حالا موضوع مهمی که در این زمینه به وجود میاد این هستش که من چندین بار هم در باب این موضوع صحبت کردم.

 چه در برنامه ای که پیرامون برابری بود و چه موضوعات دیگه.

 چون موضوع مهمیه و زندگی بشری رو خیلی تحت شعاع خودش قرار داده و در اتفاقات ریز و درشت زندگی ما همواره نقش داشته.

 یه مفهومی رو من همیشه باهاتون صحبت دربارش کردم.

 گفتم که خب قاعدتا وقتی ما یک موضوعی رو دربارش صحبت میکنیم، فرای اون موضوع قابل دیدن و قابل رویتی که از خودش میسازه و در زندگی ما نقش میبنده، یک سری تعالیم رو هم به همراه خودش داره و در نهایت یک فرهنگ زیستنی رو هم پدید میاره.

 این فرهنگ زیستن هستش که ادامه دار به پیش میره و این فرهنگ وجودیت خدا، این وحدانیت، این بزرگی و این برتری طلبی یک برآیند هایی داره، یک دستاورد هایی داره که توی زندگی ما همیشه نقش داشته در زندگی اجتماعی ما از دیروز تا امروز در تمامی نظام های فکری هم رسوخ کرده و جریان داشته.

 اینکه ما از یک خدایی صحبت میکنیم که بزرگتر از دیگران هست و یک سری ذلیل و برده و بنده در برابر خود داره که اینها انسان ها هستند.

 اما موضوع که به اینجا ختم نمیشه این ادامه پیدا میکنه.

 حالا این بندگانی که تحقیر شدند قرار هست که دیگرانی رو هم برای به نوعی ساکت کردن.

 این تحقیر بزرگی که همواره در زندگی باهاش دست و پنجه نرم کردن هم بیافرینند.

 قرار هست که این طبقات شکل بگیره.

 قرار هست که این چرخه و این سیکل بیمار اتفاق بیفته.

 ما شاهد یک دومینویی هستیم که در کنار هم قرار میگیره تا یک ساختار کلی و یک نظامی را پدید بیاره.

 یک خدایی در نوک اون هرم.

 بردگان بیشماری در برابر اون.

 حالا اینها سعی میکنن خودشون رو به بخش های مختلفی تبدیل بکنن تا صاحب اون جایگاه و منزلت بشن.

 خود خدا بهشون کمک میکنه.

 در قرآن در باب اشرف بودن مخلوقات و این اشرف خلق بودن این انسان و انسانیت صحبت میکنه و اونها رو به یک مرتبتی بالاتر از دیگر جانداران میده.

 برابری اینجاست که از بین میره، نابود میشه.

 در همون ابتدا با پیدایش این خدا و اعتقاد به این برتری طلبی مواجه میشه با نابود کردن برابری یعنی برابری و برتری طلبی که با هم جمع شدنی نیستن.

 پس ما مواجه میشیم با این نوع نگاه و این نگرش بیمار و منزجر کننده.

 شما مواجه می شوید با این طبقات و این طبقات یک به یک شکل می گیرند.

 در ابتدا گفتیم خدا در نوک هرم قرار دارد.

 حالا خود خدا در همان قرآن می آید و در باب اشرف بودن مخلوقات و این انسان و انسانیت و جایگاهی که انسان دارد و این خلیفه خدا بر زمین صحبت می کند.

 حالا یک طبقه اینجا باز شکل می گیرد.

 انسان بالاتر و برتر از موجودات دیگر قرار می گیرد.

 حیوانات و گیاهان می روند و پست تر قرار می گیرند.

 اما باز هم قاعده به اینجا ختم نمی شود.

 دوباره خود قرآن کمک می کند در این تقسیم بندی ها.

 به عنوان مثال یک معنی مثل جنسیت و زن و مرد را شکل می دهد.

 در باب قسمتی که پیرامون زن در اسلام هم صحبت کردیم، در باب این تفاوت و این نابرابری نهفته در اسلام هم صحبت کردیم.

 حالا خدا می آید و در باب این زنی توضیح می دهد که حالا این زن برای لذت مرد بدون به وجود اومده اومده تا مرد تنها نباشه.

 اومده تا جنس دوم قرار بگیره و برتری مرد اینجا بر زن هم تداعی میشه.

 نابرابری های بی شماری که در قبالش انجام میشه و به نوعی فرمانبرداری ساخته میشه در برابر این فرمانده تازه یک فرمانده.

 خدا در آسمانهاست.

 بردگان بیشماری که در برابر داره که تمام جان ها رو شامل میشه.

 یک مرتبتی خدا همین جا عطا میکنه.

 به عنوان اشرف مخلوقات بودن انسان و انسان یک مرتبت فرماندهی رو نسبت به موجودات پست تر از خودش که حالا اینجا بهشون اشاره شده یعنی حیوانات و گیاهان کسب میکنه.

 دوباره یک تقسیم بندی دیگه ای اتفاق می افته.

 به عنوان مثال در باب جنسیت حالا مرد اینجا فرمانده میشه و زن فرمانبردار میشه و باز این نظام حاکم و محکوم این نظام ارباب و برده این نظام خدا و بنده شکل میگیره و پیش میره و باز به کرات این تقسیمات اتفاق می افته چه در دل خود قرآن و با تعاریف و آیاتی که در قرآن آمده است.

 در احادیث آمده در سیرت نبوی آمده.

 به عنوان مثال همین نگاه مسلمان ها.

 این نگاهی که قرار است مسلمانان و مومنین به این باور برتر از دیگران باشند.

 قوم نظرکرده خدا باشند.

 سربازان خدا باشند.

 این باز دوباره یکی از همان بخش های تقسیم بندی هست.

 یعنی شما در نگاهی که دارید خب قاعدتا اسلامی ها خودشان را برتر و والاتر و باارزش تر نسبت به مابقی ادیان می دانند.

 حتی ادیانی که خودشان هم قبول دارند.

 این ها هم همراه با این ها همسوی با این ها به خدا اعتقاد دارند و یگانگی خدا را می پرستند.

 مثل مسیحیان و یهودیان.

 و بعد باز دوباره طبقه دیگری هست که از این ها پست تر شمرده می شود.

 حالا کسانی که بی خدا هستند، کافر هستند، بی باور هستند، باورهایی دور از باورهای این ها دارند.

 و این ها باز در این تقسیم بندی فرمانبرداران می شوند که در برابر این فرمانده باید شکل بگیرند.

 و انسان در طول تاریخ سعی میکنه که این معانی رو دوباره بازآفرینی بکنه.

 دوباره بر میگردیم به همون اصل موضوع.

 اینکه وقتی یک موضوعی وجود داره و شما به اون معترف هستید، تقسیمات بیشماری درش اتفاق می افته که شما بهش نمی تونید هیچ به نوعی کنترلی داشته باشید.

 شما این بنیان رو قبول کردید، برابری رو از بین بردید، به برتری ایمان آوردید، به بزرگ بودن ایمان آوردید، به قدرت سر تعظیم فرود آورد، به این نظام فرماندهی و فرمانبرداری ایمان پیدا کردید و حالا مواجه میشید با تقسیمات بیشمار که میشه درباره اش بسیار هم صحبت کرد.

 تقسیمات نژادی اتفاق می افته.

 تقسیمات سیاسی اتفاق می افته.

 تقسیماتی با عناوینی مثل وطن و هم وطن اتفاق می افته و این تقسیمات ادامه پیدا میکنه و راهی هم برای مقابله با اون وجود نداره مگر اینکه این اصل و بنیان رو زیر سوال ببریم و اعتقادی به این اصل و بنیان نداشته باشیم.

 خب در مجموع از بحث اصلی و کلی دور نشیم.

 در مجموع این تصویر مشخصی که ما داریم نسبت به این موضوع می‌دهیم.

 این ترویج نگاه برده داری است توسط قرآن که در نهایت ما را به یک وادی می‌رساند که حالا قرار است یک تقسیمات دیگری هم اتفاق بیفتد.

 به عنوان مثال موضوع، موضوع برده داری است که داریم.

 در باب برده داری شدن بزرگترین نیروی کاری که در اسلام وجود داشت همواره برده ها بود.

 یعنی ما با بردگانی روبرو می‌شویم که درسته که پیش تر از اسلام هم وجود داشتند که در این شکی نیست اما موضوع این است که این نظام فکری و ساختاری نه تنها این نظام فکری پیش تر از خودش را قبول دارد بلکه به نوعی سعی در ادامه دادن این راه داره و بالا بردنش داره نظام مند تر کردنش داره و اینکه شما مواجه می‌شوید با این نگاه که قرار است در دل این نگاه گذشتگان پیشی بگیرد و قدرتمند تر شود.

 اینکه شما مواجه می‌شوید که خب هیچ وقت نظام فکری اسلامی که در برابر برده داری نبوده.

 نه تنها در برابرش نبوده که در به نوعی ترویجش هم بوده.

 و سعی کرده بزرگ به دار این نگاه.

 چرا که در آن مبنای اصلی فکری با هم همسو و برابر هستند.

 تقسیمات اتفاق افتاده تقسیماتی مثل اشرف و اشرف مخلوقات بودن اتفاق افتاده.

 تقسیماتی بین جنسیتی که زن و مرد را با هم متمایز می کند و مرد را فرمانده می آفریند، اتفاق می افتد و قبول دارند این نگاه را قبول دارند.

 خدایی هست که این خودش مروج این تفکر هست.

 و شما مواجه میشوید با آن که نه تنها در برابر این نیست و هیچ موضعی ندارد که خودش هم در پیشبرد آن به پیش میرود.

 و شما میرسید به اینکه می بینید نیروی کاری که در اسلام مرتب از آن استفاده میشود همین برده ها هستند.

 فرای این من در باب این موضوع صحبت کردم.

 در قسمت های مختلف که گفتم ما مواجه میشویم با دینی که حالا کارخانه ی تولید برده را داره یعنی میره و این برده ها رو تولید میکنه.

 حتی راه های تولید این بردگان رو هم خدا و قرآن به اونها آموزش میده.

 اینکه این افرادی که در برابر شما هستند دشمنان شما هستند، از شما پست تر هستند و شما نسبت به اینها برتر هستید.

 شما نسبت به این ها حق مالکیت دارید.

 شما مالک اینها هستید، صاحب اینها هستید.

 نه تنها صاحب مال که صاحب جان اینها هستید.

 میتونید اینها رو بکشید، میتونید اینها رو به بردگی بگیرید و از اینها استفاده و سوء استفاده بکنید.

 و شما مواجه میشید با غذا های مختلفی که اتفاق می افته، جهاد هایی که اتفاق میفته و در نهایت یک سیل انبوهی از این بردگان رو پدید میاره و به نوعی مدینه تبدیل میشه به بزرگترین بازار برده فروشی در اون تاریخ.

 شما مواجه میشید با این نظام فکری که قرار هست این برده داری رو ارج بگذاره و بزرگ و بزرگتر کنه.

 این نیروی کار وحشتناکی است که از دل این بردگان به وجود میاد و اصولا نظام فکری و حتی اقتصادی همواره مسلمانان بر پایه این برده داری به پیش رفته و قدرتمند در جای خود بودند.

 گفتم نه تنها این که در برابرش نبوده که مروج اش بوده، ساختار بهش داده، نظام مند اش کرده دربارش موضوعات مختلفی رو بحث کرده، صحبت کرده.

 یعنی شما وقتی مثلا رو به رو میشوید با احادیثی که وجود دارد در زمینه برده داری مواجه میشوید؟

 با این که تا چه حد حقوقی را در اختیار شما میدهند؟

 تا چه حد در پیشبرد این اهداف پیش میروند و این را قانونمند جلوه میدهند.

 این سیستم را به پیش میبرند، این سیستم را نظام مند تر میکند حتی نسبت به سابق خودش تا چه حد قوانینی وضع میکنند برای پابرجایی این نظام فکری.

 مثلا شما با مسیحیتی رو به رو میشوید که در انجیل داره مسیح اذعان میکنه این که شما بردگان همان طوری که در برابر خدا باید فرمانبردار باشید، در برابر اربابان خودتان هم باید فرمانبردار باشید و با این مصداق ساده ای که من همین الان هم دارم دربارش صحبت میکنم اینکه ما یک ارباب بزرگی به اسم خدا داریم که این اربابان هم به نوعی بردگان اون هستند.

 شما هم بردگان این هستید و این نظام فکری که ما داریم دربارش صحبت میکنیم که قرار بر بازتولید خودش داره، قرار هست یک سیکلی رو بسازه که همه درش نقش خودشون رو داشته باشن و مرتب در این وادی ای که براشون ساخته شده نقش خودشان را ایفا بکنند رو داره بیان میکنه و به صراحت در بابش صحبت میکنه.

 در اسلام هم به همین شکل به مراتب بدتر از این.

 چرا که حالا این یک نظام ساختار مندی هست که داره این اشکال رو به وجود میاره و خودش سازنده این بردگان هست.

 قرار هست که از دل کفار و از دل مشرکین تعدادی رو به عنوان برده برگزیند.

 قرار هست که حتی اگر به یهودی ها هم حمله میکنه و اونها رو شکست میده، از دل اونها هم اسیرانی رو انتخاب بکنه و اونها رو به عنوان اسیر بفروشه بفروشد چرا که خود را صاحب بر اون ها میدونه و این نظام فکری صاحب بودن هم از همون ابتدا از همون ابتدای وجودیت خدا و صاحب خوانده شدن خدا هم اتفاق می افته و به پیش میره.

 اما کار فقط به نیروی کار ختم نمیشه.

 یعنی ما فقط نیروی کار رو نداریم.

 یعنی ما فقط همه چیز رو خلاصه در برده نمیبینیم که حالا کنیز هم پاش به میون میاد و کنیز هم یک بخش قدرتمند و مستحکمی در نگاه های اسلامی هست.

 شما با قرآنی رو به رو میشید که در سوره نساء به صراحت داره در باب این رابطه جنسی برقرار کردن و حلال بودن این رابطه جنسی و ساختن این کارگران جنسی صحبت میکنه.

 در کنار اینکه شما میتونید چهار زن رو به عقد خودتون در بیارید میتونید که با کنیزان خودتون هم رابطه برقرار کنید.

 وقتی ما داریم در باب این کنیزان صحبت میکنیم حتی به مراتب بدتر و دهشتناک تر از فاحشگی است.

 بدتر از اون آن فاحشگی شرعی است که در باب صیغه صحبت کردیم و بهش اشاره کردیم.

 بدتر و وحشتناک تر از اون هست.

 این تجاوز جنسی ساختار مند و قانون مند هست.

 یعنی شما کسی رو که به زور تصاحب کردید کسی رو که به تحمیل و جبر در اختیار گرفتید رو حالا میتونید باهاش رابطه جنسی برقرار کنید.

 میتونید بهش تجاوز بکنید.

 وقتی مواجه میشید با احادیثی که نقل شده در باب اینکه اگر به اینها تجاوز کردید بچه دار شدید حالا باید در قبال بچه ها چکار کنید؟

 سرتون سوت میکشه و دیوانه میشید از این جنونی که در بین این مسلمون ها وجود داره و این تفکر مسموم اینها رو تا کجا در این جنون به پیش برده؟

 پس ما با دو بخشه نگاهی روبرو میشیم.

 یک نیروی کاری که به عنوان برده ما میشناسیم و اسلام در تولید این ها هم نقش ایفا میکنه به پیش میبره.

 این نگاه رو ترویج میده، قدرتمند میکنه، ساختارمند میکنه، سر و سامان می دهد.

 فرای آن یک نیروی جنسی را هم پدید می آورد.

 یک تجاوز جنسی هم به این جماعت می کند.

 ما مواجه می شویم با کنیزان بیشماری که حالا هر کدام تصاحب می کنند.

 در جنگ ها زنان بی شماری که حتی شوهرانشان را کشته اند، در جنگ و از بین بردن را تصاحب می کنند و شما مواجه می شوید با این نظام مریض وحشتناکی که برده و کنیز را در خود دارد.

 جماعتی را به عنوان کارگران و نیروی کار برده ها را پدید می آورد و نیروهای جنسی ای که قرار هست بهشون تجاوز بشه رو هم به عنوان کنیزان پدید میاره.

 و ما مواجه می شویم با این نظام بیماری که از ابتدای امر هم شکل گرفته.

 برای همین نگاه بیمار آلود و وحشتناک در باره کنیزان و بردگان و قوانینی که نسبت به این ها وجود داره هم از دل قرآن میشه بسیار بسیار درباره اش صحبت کن.

 یعنی شما مواجه می‌شوید با همین اصل ساده ای که وقتی دارد زنان حلال بر شما را بر می‌شمارند.

 یکی از این زنان حلال بر شما کنیزان شما هستند.

 کنیزانی که به زور در اختیار شما قرار گرفته اند، کنیزانی که شما در آن کارخانه تولید برده و کنیز آن کارخانه تولید شروع به تولید کرده رفته و در جنگ ها و غذا های مختلف در جهاد های مختلف اینها را به بند کشیده، به اسارت کشیده و حالا آمده در این میدان های شهر اینها را خرید و فروش کرد و شما مواجه می‌شوید با این کارخانه تولید.

 حالا به شما می‌گوید که اینها در اختیار شما هستند، از آن شماست.

 شما می‌توانید به اینها تجاوز بکنید و اینها هم بخشی از اموال شما هستند و شما صاحب بر اینان هستید.

 همان حقی که از ابتدا خدا برای خود قائل شد، خود را صاحب بر دیگران دانست.

 همان حقی که خدا فرمانده بر دیگران شد و این را منتشر کرد و رساند و این سیکل را به وجود آورد برای انسان ها که حالا انسان ها هم صاحب بر دیگر انسان ها و فرا اینکه پیش تر از اون صاحب بر حیوانات و صاحب بر جان ها شدن.

 حالا صاحب بر انسان ها هم بشه اگر نیاز داشتند میتونن مردمانی رو در اسارت خودشون به عنوان برده در بیارند و کار هاشون رو به پیش ببرند و این ها بیگاری بکشند تا این ها ثروتمند تر و قدرتمند تر بشن.

 اگر نیاز به مسائل جنسی داشتند میتونند این ها رو به اسارت بگیرند و بهشون تجاوز بکنند و با این سیستم قانونمند تجاوز بکنند.

 ما یک بار در باب این مساله صحبت کردیم.

 در قسمتی که در باب ازدواج داشتیم، در اسلام صحبت می کردیم، در باب عشق داشتیم در اسلام صحبت میکردیم و گفتیم که شاید در جهان همچین اتفاقاتی بیفته.

 شاید در جهان ما روبرو با مسئله ای به اسم خیانت بشیم.

 اما اونجایی که این خیانت تبدیل به قانون میشه که وحشتناک است.

 در دیگر باورها و فکر ها حتی باورهای انسان گرایانه هم با این نگاه وحشیانه و وحشت گر هم روبه رو هستیم.

 با این نگاه خشونت آمیز.

 این نگاهی که برابری رو به قعر جهان میفرسته رو به رو هستیم و در اسلام هم رو به رو هستیم.

 اسلام هم مروج این فکر بیمار هست.

 نه تنها برابر این نگاه ها نیست که مروج این ها هست.

 پیش برنده هست.

 نظام و سیستمی رو براش به وجود میاره.

 قانون مندش میکنه، تجاوز به دیگران رو قانونمند میکنه.

 ما وقتی به این مسائل نگاه میکنیم مواجه میشیم با اینکه هیچ حقی برای انسان آزاد در نظر نمیگیره.

 نگاه اسلامی هیچ گاه انسان و آزادی رو تصویر نمیکنه.

 و شما مواجه میشید با این بردگی که قرار است انجام بدید.

 یعنی شما از اون نوک هرم وقتی به مسئله نگاه میکنید در تناقض با آزادی است.

 در تضاد با آزادی است.

 شما یک مفهومی دارید در برابر آزادی و آزادگی.

 شما یک خدایی دارید که شما در اون ابتدای امر قرار بر این هست که برده و بنده ی اون باشید.

 فرمانبردار از اون باشه و هر طبقه ای که بعد از این اتفاق می افتد قرار است که با همین روال قضیه را به پیش ببرد و ما مواجه می شویم با این حق پنداشتن آزادی انسان ها.

 و مدام داریم در این برده داری به پیش می رویم و مدام مواجه می شویم.

 یعنی همان طوری که گاها زنان، بردگان مرد ها قرار می گیرند، در دل اسلام حیوانات، بردگان، مسلمانان قرار می گیرند.

 به نوعی کافران، بردگان، مسلمانان اتفاق می افتد و رقم می گیرند.

 این کارخانه هم تولید می کند این بردگان را حالا برای خرید و فروش.

 حالا ما برده ای داریم به نام مثلا کنیز که نه تنها برده ای است برای اینکه کارهای شما را به پیش ببرد، حتی کارگر جنسی است که شما می توانید به او تجاوز کنید و امیال خودتان را به پیش ببرید و این تناقض کامل دارد با این آزادی انسان و اصولا نگاه اسلامی در برابر آزادی انسان انسانهاست.

 چیزی به اسم آزادی انسان رو هیچوقت محترم نشد و از همون ابتدا هم انسان ها رو در بند خدا قرار داده و بندگان خدا تصویر کرده و ما مواجه میشیم با این نگاه های بیمارگونه و وحشتناک.

 حالا ما می تونیم موضوع رو حتی فراتر از این ببریم و نگاه بکنیم و درک بکنیم که تا چه اندازه نگاه اسلامی در این نگاه برده داری غرق شده.

 یعنی شما با یک مفهوم مشخصی رو به رو میشید.

 با نام خدا یک مفهومی که قابل رویت در این جهان ما نیست.

 هر چیزی که ما داریم دربارش صحبت می کنیم از گفته های خودش هست، از گفته های پیامبرش است، از احادیثی است که در بابش نقل شده ولی یک تصویر مشخصی رو نسبت به این خدا به شما میده دیگه درسته؟

 خب شما در ابتدای امر دربارش صحبت کردید که این خدا خود رو به عنوان بزرگ ترین بزرگان تصویر می کنه.

 یک سری فرمانبردار داره که این فرمانبرداران انسان ها هستند.

 موجودات زنده بر زمین هستند.

 اما قاعده به اینجا ختم نمی شود.

 این جهان عینی که ما داریم می بینیم در کنار این یک جهانی به موازات این هم ساخته شده.

 حالا خداوندی را داریم تصویر می کنیم که یک سری برده در اختیار دارد.

 یعنی شما وقتی با مفهومی به اسم فرشتگان رو به رو می شوید همان بردگان بر زمین ما هستند که حالا این بردگان در اختیار خدا هستند تا اوامر خدا را انجام بدهند.

 شما وقتی با معنی انسانی رو به رو می شوید، یکی از معانی ای که در انسان وجود دارد این قوه اختیار هست که این قوه اختیاری که در نهایت انسان را به یک آزادی می رساند.

 یعنی اینی که من امروز در برابر خدا صحبت می کنم، در برابر اعتقادات خدا صحبت می کنم، در برابر باورهایی که نشر داده در طول این سالیان صحبت می کنم.

 این حق انتخاب طبیعی من هست و این آزادی من هست که من انتخابی داشتم که در برابر خدا و باورهای خدا بایستم و صحبت بکنم.

 اما شما وقتی روبرو می شوید با فرشتگان در برابرتان بردگانی را می بینید که قرار است به کلام خدا، به اعتقادات خدا، به باورهای خدا، با چشمان بسته عمل بکنن.

 قرار هست که هر خواسته خدا رو به پیش ببرن و قرار هست که چشم و گوش بسته در برابر خدا باشن.

 یعنی وقتی مثلا مواجه میشید با یک موضوعی مثل شیطان، خب شما دارید مواجه میشید با کسی که برای اولین بار در برابر خدا اعتراض میکنه و به بدترین شکل ممکن هم مجازات میشه.

 و این یعنی اون خفقانی که حالا قرار هست یک نظام برده داری رو شکل بده که فرای این انسان ها، فرشتگانی در آسمان باشند که چشم و گوش بسته فقط و فقط اطاعت کنند.

 و اون نظام فرماندهی و فرمانبرداری رو به بهترین شکل ممکن برای خدا به پیش ببرند.

 و اصولا ما مواجه میشیم با این نظام فکری که قدرتمند در اون جهان هم شکل میگیره.

 اما باز کار به اینجا هم خاتمه پیدا نمیکنه.

 شما در باب همون جهان دیگر هم وقتی دارید صحبت میکنید و نگاه می‌کنید.

 ما یک مثال عینی در این جهان داشتیم.

 در همان دوران صدر اسلام و حتی تا چند صد سال پیش که در جهان پیرامون ما هم اتفاق می افتاد و این نگرش اسلامی هم در ترویج آن بود، در بزرگداشت آن بود، در تولید آن بود یعنی مبانی و معانی مثل بردگان و کنیزان که دربارش صحبت کردیم که یک بخشی از نیروی کار را تشکیل دادند که بردگان بودند و یک بخشی هم نیروی جنسی را تشکیل دادند و به نوعی کارگر جنسی شدند که با تجاوز بهشان اینها می توانستند از این لذت و بر این نیاز خودشون فائق بیاد.

 حالا عینا همین رو در اون جهان دیگر هم تصویر کرده داریم.

 یعنی شما وقتی با قرآن روبرو میشید و به بهشت نگاه میکنید با دو معنی دیگه هم روبرو میشید یکی این حوریان و دو غلامان.

 حالا این حوریان و غلامان هم قرار هست که همون نقشی رو که بردگان در این جهان بازی کردند رو در اون جهان بازی بکنند.

 قرار هست که اینها تبدیل به بردگان مومنین در بهشت باشند.

 قرار است که از اینها لذات جنسی برده شود.

 قرار است که اینها در اختیار انسان ها باشند.

 قرار است که انسان ها صاحب بر آنها باشند و این نظام فکری را تا اینجا به پیش می برد که نه تنها در این جهان و چیزی که ما امروز با آن روبه رو هستیم و در گذشته اتفاق افتاده که در جهان پیش رو هم این نظام بیمار برده داری همواره ادامه پیدا کند و شکل بگیرد.

 یعنی شما وقتی دارید نگاه می کنید به حوریان که قولش هم دارد مدام در قرآن و در احادیث داده می شود به مومنان برای جنگیدن، برای جهاد کردن، برای کارهای خشونت باری که انجام می دهند، برای از بین بردن کفار، مشرکین و دیگران دارد.

 به اینها نوید این داده می شود که شما در انتظارتان بردگان جنسی هستند.

 همان کنیزانی که در جهان داشتید حالا به بهترین شکل و بدون چموشی.

 حالا قرار هست که خود را فقط در اختیار شما بگذارند.

 اگر شما نیاز به یک رابطه جنسی دارید، از این رابطه جنسی در نیامده و رابطه بعدی را آغاز کنید.

 احادیث بیشماری که درباره اش وجود دارد رو حتما شنیدید یا به گوشتون شنیده؟

 از نمی دونم حوری چند متری تا حوری که هزاران بار این کار رو انجام میده و مضامینی از این دست یعنی بردگان جنسی رو داره برای شما تصویر میکنه که نه تنها در این دنیا به واسطه وجود کنیزان به شما این حق داده شده، اینها تولید شده، در مواجهه با کفار قرار بوده که ناموس اونها، زنان آنها و کودکان اونها تبدیل به این بردگان جنسی بشن.

 حتی در جهان آینده هم خداوند برای شما خداوند رحمان و رحیم برای شما این ها رو در نظر گرفته.

 این حوریان بیشمار هستند تا بردگان شما باشند.

 و این نظام برده داری تا این حد ریشه دوانده در اعتقادات اسلام از ابتدای امر و وجودیت خدا تا جهانی که ساخته شد و تاریخی که در صدر اسلام اتفاق افتاد و مباحثی که بر می گشت به بردگان و کنیزان و حتی ماورای آن.

 در جهانی که خدا حضور داشت و وجود این بردگانی که به نام فرشته در محضر خدا زندگی می کردند و فرای آن برای آینده انسان در بهشت و جهنم که غلامان و حوریان قرار است نقش همان بردگان و کنیزان را برایشان بازی کند و شما مواجه می شوید با این معنی بزرگی که سرتاسر اسلام نظامی است بر پایه نظام برده داری در تمامی اشکال.

 شما با این معانی رو به رو می شوید قرار است که عده ای در برابر خدا به عنوان برده زندگی کنند و عده ای به عنوان جان های بر زمین بردگان انسان ها بر زمین باشند.

 قرار است زنان بردگان مردان خود باشند.

 قرار است که بردگان چون کنیز ظهور چون کنیز و برده در اختیار انسان ها باشند تا در این دنیا به نوعی نیازهای خودشان را برطرف کنند و این معانی پشت به پشت هم اتفاق می افتد تا حتی به آن جهان هم می رسد و در نهایت به نوعی غلامان و حوریان هم بردگان انسان ها و خدا در آن دنیا هم هستند و فرشتگانی که همواره برده ی خدا بودند و در اختیار خدا قرار داشتند.

 و حتی امروز وقتی به این مبانی نگاه می کنیم می بینیم که امروز هم به دنبال این نظم هستند.

 حالا چه در دورانی که شما باهاشون رو به رو هستید و دارید می بینید، زندگی و نوع زیستی که برای انسان ها ساخته اند یعنی زندگی ای که برای ایرانیان به عنوان مثال جمهوری اسلامی ساخته در ایران و این نظام برده داری را تا چه اندازه به پیش می برد؟

 چگونه در حال بازتولید خدایگان هست؟

 رهبرانی که نقش خدایگان رو بازی می کنند، روسایی که نقش خدایگان رو بازی می کنند در جای جای حکومت شما با این مواضع روبه رو هستید و این نگاه را دائم دارید.

 می بینید یک خدای در آسمان هزاران خدا بر زمین را از خودش باز تولید می کند.

 یک خدایی را که ما در آسمان ها می بینیم امروز هزاران هزار خدا بر زمین دارد.

 از اشخاصی که در دین به عنوان کسانی هستند که پایگاه و جایگاهی دارند، از رهبران سیاسی، اینها همه جا پای خشک شده خدا می گذارند.

 یعنی همه شان قرار است که خدای بر زمین باشند و همه دارند همان نقش را ایفا می کنند و خدای بر زمین هستند.

 فرامین شان فرامینی غیر قابل عدول هست و شما با این ها رو به رو می شوید و زندگی برده داری که برده واری که برای شما ساخته می شود.

 شما در این دنیا به عنوان بردگانی در برابر این ها در حال زیستن هستید.

 در زندگی خودتان در نظر بگیرید این زندگی اقتصادی ای که برای شما ساخته شده در این نظام ها و مدام هم در پی بازتولید همین فکر هست.

 شما مواجه میشید با این نظامی که قرار هست در جای جای خودش این نظام برده داری رو به پیش ببره.

 یعنی حتی اگر کارخانه ای در حال کار کردن هست قرار هست که خدایی بر اون پادشاهی بکنه و بردگانی در اون شروع به کار کردن بکنند.

 این نظام در جای جای خودش در حال بازتولید هست.

 اون سیکل بیمار ساخته میشه و هر جایی سعی میکنه نمونه ای از خودش رو بیافریند.

 در هر جایی از نوع زیستن، زندگی اجتماعی ما بویژه در جوامع اسلامی و حتی در جوامع غیر اسلامی که این ریشه های فکری رو از همون اعتقاد یکتا پرستانه گرفتند و به اشکال مختلف این رو باز پس دادند.

 یعنی شما در افکاری که مثلا مرتبط با انسانگرایی هم هست مواجه میشید با این تفکر رسوخ کرده در باورهای اونها که همین نظام رو به وجود میاره.

 من نوید این رو میدم که یک برنامه ای هم پیرامون جهان مدرن داشته باشیم و در باب این مسائل هم صحبت بکنیم و این نزدیکی فکری که بین این اعتقادات یکتا پرستانه و اعتقادات مدرن هم شکل گرفته که باعث جهانی شده که حتی امروز هم داریم می بینیم.

 اما حالا امروز که در این برنامه به ویژه داریم در باب اسلام صحبت می کنیم شما مواجه می شید با این موضوعی که قابل رویت براتون هست که این نظام فکری آلوده ای که از ابتدا این آلودگی رو منتشر کرده، در جای جای زندگی هم دوباره در حال بازتولید خودش است.

 اگر خدایی در آسمان وجود دارد، در زمین هم هزاران هزار خدا دوباره باز آفریده می شود.

 اگر فرشتگانی به عنوان برده در برابر اون خدا هستند، تصاویرشون رو می تونید یک به یک ببینید.

 اگر برده داری در روزهای گذشته وجود داشت و بردگان و کنیزانی وجود داشتند، امروز هم به اشکال دیگه ای وجود دارند و فرای این ها امروز شما دارید دست و پا زدن این ها رو برای ساخته شدن دوباره این نظام فکری می بینید.

 این که تا چه اندازه علاقه دارند که حتی برده داری به همون شکل گذشته اش هم شکل بگیره.

 حتی شما می‌توانید از صحبت‌ها و فتاوی.

 به عنوان مثال مفتی هایی که در عربستان سعودی هم زندگی می‌کنند را هم بشنوید.

 حتی امروز هم دوست دارند که دوباره نظام برده داری شکل بگیرد.

 حتی این گروه های تکفیری وقتی قدرت می‌گیرند هم می‌بینید که به سادگی برده های جنسی برای خودشان می‌سازند.

 به سادگی انسان ها را تبدیل به کنیز می‌کنند برای خودشان.

 و اینگونه این برده داری را به پیش می‌برند.

 حالا بعضی از این مسلمانان هم داد می‌زنند از این که این کارهای آنها غیر اسلامی است.

 این متن اسلام هست، بطن اسلام هست، حقیقت اسلام هست.

 مگر پیامبر اسلام در برابر این نگاه ها کاری کرده، رفتاری انجام داده و صحبتی کرده؟

 مگر این آیه صریح قرآنی نیست که شما برای رابطه حلال داشتن با زنان می‌توانید چهار زن را به عقد خودتان دربیاورید و با کنیزانی که در اختیار شما هستند رابطه داشته باشید.

 حال اینکه این کنیزان از طریق همین جنگ ها در برابر دشمنان به دست می آمده، کسانی با مهر کنیز بر پیشانی.

 که به دنیا نمیومدن. کسانی. نبودن.

 که کنیزان یک بخش جدایی باشن.

 در جنگ هایی که اتفاق می افتاده اینها اسیر میشدن و در باب اون کارخونه ی تولید برده و کنیزی که ما صحبت کردیم به همین شکل بود.

 اینکه حالا محمد در غزوه ای جماعتی از این کفار رو به اسارت میگرفت، در جهادی جماعتی رو به اسارت میگرفت و بعد تصاحب میکرد.

 این کنیزان حالا همون کار رو دارن گروه های تکفیری انجام میدن و بعد شما مواجه میشید با جماعتی از مسلمونا که این رو بر خلاف دین و باور خودشون میدونن.

 در صورتی که این حقیقت و حقانیت اسلام هست.

 رفتاری است که اسلام توصیه کرده به وجود آورده و به نوعی هر روز در پیشبرد اون هم قدم برداشته.

 اون حق پنداشتن که ما درباره اش صحبت کردیم در قسمت های گذشته.

 اینکه خود را حق میدونستن مروج این نگاه بیمارگونه بوده.

 یعنی شما مواجه شدید.

 این که خود رو برتر از دیگران میدید و حالا در این برتر دیدن دیگران باید نقش برادر را برای شما بازی کند.

 یک مثالی هم در قسمت های قبل پیرامون هیتلر زدم و این قیاسی که ما انجام دادیم بین مسلمان ها و نگاه اسلامی و هیتلر.

 این که هیتلر هم خود را حق می دانست و دیگران را بردگان خود می دانست و شما مواجه می شوید با اسلامی که دقیقا به همین شکل نگاه می کند.

 اون نگاه، یک نگاه نژادی بود.

 این نگاه یک نگاهی است که از باورها و عقایدی که حالا منتسب به خدا می دانند نشات می گیرد.

 اما هر دو یک نگرش را پیش می برند.

 هر دو خود را حق می دانند، خود را برتر از دیگران می دانند و در این برتری به دنبال این هستند که دیگران نقش برده را در برابرشان ایفا بکنند و اصولا این برتری طلبی هم نیازمند این است که کهتری وجود داشته باشد.

 شما وقتی خود را بزرگ می دانید باید کوچکتر هایی وجود داشته باشند که این بزرگی شما معنا بشود و شما می بینی که در این حق پنداشتن احمقانه ای که مسلمان ها همواره در آن درگیر هستند، به دنبال کسانی هستند که در برابرشان به خاک و خون بیفتند.

 در برابرشان نقش همان بردگان را بازی کنند.

 نقش آن حوریان و غلامانی که خدا به کرات در قرآن در بابش صحبت کرده را بازی کند.

 آن جنبه ای که دارد در آسمان ها تصویر می شود.

 قاعدتا باید یک مابه ازای زمینی هم داشته باشد.

 و می بینید که مسلمان ها در پی ساختن این مابه ازاء ها هم بر می آیند.

 این نظام برده داری یک عضو جدا نشدنی از وجودیت اسلام است و اصولا ریشه های اسلامی بر پایه همین برده داری شکل گرفته و ادامه پیدا کرده و قدرتمند در همین راستا است.

 ساده ترین و مشخص ترین نگاه به همین نگاهی است که خدای در آسمان وجود دارد و بردگان و بندگان بیشماری بر زمین کوچکتر و کهتر در برابر این بزرگ و قدرتمند در جهان.

 این خود نشانگر این نگاه برده داری و این نگاه فرماندهی و فرمانبرداری در جهان است.

 در باب برده داری و این مبحث میشه ساعت ها صحبت کرد و نمونه های بیشمار زد.

 من گفتم توی این برنامه مشخص و ویژه برنامه ای که پیرامون شناخت اسلام هست من قرار بر این ندارم که نمونه هایی رو ذکر بکنم و احادیثی رو بیارم یا آیات قرآنی رو بخونم.

 شاید در آتی برنامه ای هم با این عنوان ساختیم و خواستیم حالا به صورت جزء به جزء در باب این مسائل و یا در باب مضامینی که در باور ها اسلامی وجود داره صحبت بکنیم.

 مثلا به عنوان مثال یک حدیثی رو نقل بکنیم و ریشه هاش رو بگیم از کجا آمده؟

 از کدوم کتاب هست و در باب همون صحبت بکنیم و به نوعی برآیند هایی که اون حدیث داشته رو با هم بهش یه نگاهی بکنیم.

 ولی در این برنامه خواستیم که در باب کلیاتی صحبت بکنیم که این نظام فکری رو در مجموع ساخته و پیش برده و امروز ما باهاش درگیر هستیم.

 برنامه ای به نام جان قصد داره که پیرامون دغدغه های بزرگ در باب باورها و در باب چیزهایی که زندگی ما را تغییر داده و تغییر میده و باید تغییر بده صحبت کن.

 به زبان ساده، رک و بداهه.

 در انتهای برنامه هم دوست دارم باهاتون در میون بزارم که اگر دوست دارید در کنار من باشید و این راه رو ادامه بدید و در کنار هم راهی برای تغییر ایجاد کنیم می تونید که صدای من رو با دیگران به اشتراک بگذارید.

 منظور من از صدا هم مختص به برنامه ای به نام جان نیست.

 من پیش تر از برنامه ای به نام جان از پانزده سالگی شروع به نگاشتن کتاب هایی زدم که آرا و عقاید خودم رو در اون منتشر کنم.

 این آثار در وبسایت جهان آرمانی در اختیار شماست.

 میتونید با مراجعه به وب سایت جهان آرمانی، بخش کتاب ها و بخش اشعار، بخش کتاب های صوتی که برخی از آنها به صورت صوتی هم منتشر شده این آثار رو در اختیار داشته باشید.

 دریافت کنید و اگر دوست داشتید در کنار من باشید و این راه رو به پیش ببرید.

 با دیگران به اشتراک بگذارید.

 ممنون که همراه من بودید.

 من نیما شهسواری و این برنامه به نام جان بود.

 در پناه آزادی.