خب دوستان در این نقطه ابتدای برنامه بهتر هست که پیش از هر چیزی در باب اخلاق صحبت کنیم و یه تعریف مشخصی نسبت به اخلاق داشته باشیم.

 هر چند که در قسمت های قبلی برنامه ای به نام جان هم در باب اخلاق صحبت کردیم.

 دوستان میتونند با مراجعه به اون اون برنامه کامل رو مد نظر قرار بدن تا به یک تعریف مشخص و بهتر و کامل تر و جامع تری برسند.

 ولی سعی میکنیم در این برنامه مشخص هم که قرار هست در باب اخلاق در اسلام صحبت بکنیم هم یک اشارت کوچکی نسبت به این موضوع داشته باشیم.

 خب دوستان انسان ها در همین راستا زیستن خودشون به یک سری چهارچوب هایی رسیدن که با رعایت این چهارچوب ها و پایبندی به این چارچوب ها زندگی خودشون رو به پیش ببرن.

 و ما اصولا این ها رو با چارچوب های اخلاقی میشناسیم که حالا یک انسانی معترف و معتقد به یک چهارچوبی باشه که از این خط قرمزها عبور نکنه و رفتارهایی رو منافی این چهارچوب انجام نده.

 به نوعی اون تعبیر گر اخلاقیات هستیه.

 شما در بین مکاتب فکری مختلف، مکاتب سیاسی، مکاتب فلسفی، حتی مکاتب دینی و مذهبی مواجه میشوید با این چارچوب هایی که مشخص شده و حالا انسان ها را با یک قید و بندی باعث می‌شود که به رفتارهای خودشان یک کنترلی هم داشته باشند.

 شما مواجه می شوید با یک انسانی که یک چارچوب اخلاقی را مشخص کرده به عنوان مثال در تعریفش نسبت به عشق و رابطه داشتن با دیگران این رابطه را در دل یک نفر به نوعی پیدا می کند و اعتقاد دارد که باید این عشق به یک نفر در قبال یک نفر اتفاق بیفتد.

 خب این چارچوب اخلاقی است که برای خودش مشخص می کند.

 حالا یک خط قرمزهایی برایش به وجود می آید که نباید به آن خیانت بکند و نباید با کس دیگری وارد رابطه بشود و این یک چارچوب اخلاقی را برای این آدم می سازد.

 اینکه حالا ما در بین مکاتب فکری مختلف با این چارچوب اخلاقی روبرو بودیم و به کرات هم در بابش صحبت شده و تبدیل به یک اخلاق عمومی هم در خیلی از نقاط جهان شده.

 این جوری هست که ما به یک چارچوب اخلاقی می رسیم.

 پس ما وقتی داریم در باب اخلاق صحبت می کنیم یعنی یک چهارچوب اخلاقی مشخصی که حالا به آن پایبند هستیم.

 به واسطه این چارچوب اخلاقی، رفتارهامون را به نوعی تنظیم با آن چارچوب می کنیم.

 این چارچوب باعث می شود که ما یک خط قرمزهایی داشته باشیم، یکسری رفتارها را نکنیم و یا یکسری رفتارها را انجام بدهیم.

 در مجموع با یک همچین فرآیندی روبرو می شویم که حالا به واسطه تفکرهای مختلف، باورهای مختلف برای انسان ها شکل می گیرد.

 حتی کسی است که شاید خارج از تمامی باورها و باورهای رایج در جهان باشد و هیچ سنخیتی با هیچ دین مشخصی نداشته باشد.

 با هیچ مکتب فلسفی خاصی نداشته باشد، اما چارچوب های اخلاقی مشخصی را برای خودش تعیین بکند و با توجه به آن چارچوب ها زندگی اش را به پیش ببرد و رفتارهای خودش را با آن چارچوب اخلاقی تعریف شده به نوعی همسان و همسو کند.

 پس ما با این روبرو می شویم و اصولا زیست انسانی در این زیست اجتماعی ما نیاز به این اخلاقیات داریم.

 قاعدتا یکی از بخش های مهم زندگی ما ارزش هایی را می سازد که حالا با توجه به این ارزش ها زندگی را به پیش می بریم که گاها خیلی از این ارزش ها و این اخلاقیاتی که ساخته می شود هم می تواند مضر باشد، مفید باشد، ضد ارزش باشد اما تبدیل به ارزش شده هم موضوعی است که می شود درباره اش صحبت کرد و یا اینکه این سخت گیری های بیش از حد در باب این موضوعات اخلاقی چه مضراتی دارد.

 هم می شود درباره اش صحبت کرد.

 اما در مجموع و یک نگاه کلی به این اخلاقیات، این اخلاقیات باعث زیست بهتر انسان ها به خصوص در زندگی اجتماعی خودشان شده.

 پس ما یک تعریف مشخصی را در باب اخلاق دادیم و حالا باید برویم به سمت اسلام.

 چون این برنامه در باب شناخت اسلام هست و ما حالا میخوایم تو این برنامه مشخص در باب این اخلاق اسلامی صحبت بکنیم.

 با توجه به این تعاریف شما مواجه میشید با یک اسلامی که حالا اون هم یک سری چهارچوب های اخلاقی رو مشخص میکنه.

 چهارچوب های اخلاقی که خب قاعدتا برگرفته از همون افکار گذشتگان هست.

 یعنی افکار گذشتگان در بین ادیان مختلف همین ادیان ابراهیمی یعنی مادر این ادیان ابراهیمی که دین یهودیت به حساب میاد.

 خیلی از این چارچوب های اخلاقی برگرفته از همون دین یهودیت هست و یا از دین مسیحیت هست و یا از تفکرات دیگری که در همون دوران باستان بین اعراب رایج بوده.

 این چارچوب های اخلاقی رو سعی کرده که از اینها بگیره و حالا شروع میکنه یک چارچوب هایی رو مشخص میکنه در باب مسائل مختلف ما خیلی نمیخوایم بهش نزدیک بشیم چرا که موضوع برنامه در باب اخلاقیات اسلامی این نگاه اسلام نسبت به اخلاق هست و فرای اون نگاه اصولا ادیان نسبت به اخلاق است.

 خوب قاعدتا شما وقتی با موضوع اخلاق نسبت به ادیان روبه رو میشوید یکی از بارزه ها این است که بی اخلاق ترین رفتارها را شما در بین همین مومنان می‌بینید و در مجموع اخلاق بی ارزش ترین موضوع بین مذهبیون هست و اصولا شما مواجه می‌شوید با این که چیزی به اسم اخلاق در بین مذهبیون وجود ندارد.

 حالا ما می‌خواهیم توی این برنامه در باب این موضوع بیشتر صحبت بکنیم و به ویژه در باب اسلام صحبت بکنیم.

 یعنی شما وقتی مواجه می‌شوید یک چارچوب اخلاقی مثلا به عنوان مثال همان خیانت نکردن، وفادار بودن این چارچوب اخلاقی که یک خط قرمزی را برای شما مشخص می‌کند و به عنوان مثال اسلام هم درباره اش صحبت می‌کند و حالا به این باور دارد یا به عنوان مثال دروغ نگفتن، صادق بودن، راستگو بودن.

 حالا این هم یک چارچوب اخلاقی است که بهش پایبند هستند در جای جای جهان این ریشه.

 چندین هزاران ساله داره دیگه.

 یعنی شما به هر باوری که در جهان نزدیک بشید همه این صداقت و راستی رو به نوعی اخلاقیات خودشون می دونن.

 این پرهیز از دروغ رو جزو اخلاقیات خودشون و خط قرمزهای اخلاقی خودشون می دونن.

 اسلام هم به مانند دیگر باورهای جهان به خصوص باورهای مسلطی که قرار هست زندگی اجتماعی انسان ها رو در یک نگاه وسیع و بزرگی تحت پوشش خودش قرار بده، به این چارچوب اخلاقی به نوعی پایبند هست.

 درباره اش صحبت می کنه.

 شما اگر نزدیک بشید به احادیث و سیرت نبوی و زندگی ای که از محمد وجود داشته خب روبرو میشید.

 با این که احادیث بسیاری رو این دوستانی که معتقد به باورهای اسلامی هستند دربارش صحبت می کنند که بله این چهارچوب اخلاقی به ویژه مثلا دروغ نگفتن و صداقت در زیستن رو بهش اشاره کرده درباره اش صحبت کرده.

 پس یک چارچوب اخلاقی رو اینجا اسلام به وجود آورده و یا همون در باب مثلا وفاداری در باب اینها صحبت کرده و چارچوب های مشخصی رو برای شما تعریف کرده که حالا شما یک چارچوب اخلاقی هم در اسلام باید داشته باشید.

 اما بلافاصله بعد از رو به رو شدن با این چارچوب های اخلاقی که در اسلام تعریف شده، شما مواجه میشید با شکسته شدن این چارچوب ها به دست خود مسلمان به دست باورهای اسلامی.

 ببینید دو بخش شما اینجا باهاش روبرو میشید.

 شما میتونید یک اخلاقی رو بهش پایبند باشید.

 نظام فکری شما بهش پایبند باشه.

 اما توسط مومنین کسانی که به اون اعتقاد، باور و ایمان دارند شکسته بشه.

 یعنی شما باورمند به عنوان مثال به صداقت باشید.

 صداقت رو بخشی از باور اخلاقی، دین، مذهب یا تفکر فلسفی و سیاسی خودتان قلمداد کنید.

 حالا کسانی که به این باور باورمند هستند مثلا یک طیف فکری سیاسی را در نظر بگیرید.

 حالا اینها یک چارچوب اخلاقی را مثلا در مانیفست خودشان بیان می‌کنند که ما به این چارچوب اخلاقی مشخص مثل صداقت پایبندیم.

 اما بعد از آن شاید کسانی که در این وادی قرار می‌گیرند و دارند این رویه را پیش می‌برند، به نوعی مومن و باورمند به این نگاه هستند.

 می‌توانند این رفتار را زیر پا بگذارند، می‌توانند بشکنند و به این چارچوب اخلاقی پایبند نباشند.

 حتی در بین اکثریتشان این اتفاق بیفتد.

 یعنی این حتی از آن حالت نمونه هم در بیاید.

 شما قاعدتا تمامی اخلاقیاتی را که مطرح می‌کنید در باورها قاعدتا توسط برخی که شکسته خواهد شد که درش شکی نیست.

 اما گاها به یک مرتبتی می‌رسید که حالا اکثریت آن کسانی که باورمند به آن نگاه هم هستند این را زیر پا می‌گذارند و این اخلاقیات رو زیر پا میذاره.

 اینجا موضوع قابل بحث ما نیست.

 موضوع قابل بحث ما این هست که در چارچوب های فکری و باوری که این نگاه رو بوجود آورده، این صداقتی که در وهله اول به عنوان چارچوب اخلاقی بیان شده زیر پا گذاشته شده.

 یعنی همون نگاه سیاسی که ما درباره اش صحبت کردیم.

 در مانیفست خودش در باب صداقت صحبت کرده و اعتقاد داره که باید راستگو بود.

 اعتقاد داره که باید از دروغ پرهیز کرد.

 اما در یک بخشی از کتب مثلا کتبی که در باب عقاید خودش توسط اون به وجود آورندگان اش نوشته شده میاد و این رو کتمان میکنه و در برابر این چارچوب اخلاقی می ایسته، این چارچوب اخلاقی رو به نوعی لگدمال و زیر پا میذاره.

 این اون جایی است که ما باهاش مشکل داریم.

 یعنی اونجایی که تبدیل به یک باوری رو مروج اش هست.

 اونجایی که حالا این اخلاقی رو که خودش تعریف کرده رو خودش دوباره در بین مصادیقی که داره درباره اش صحبت می کنه و قرار هست که این باور رو به صورت کلی بسازه زیر پا می ذاره.

 اونجایی که این بی اخلاقی قرار هست که تبدیل به قانون و قاعده بشه.

 اونجاست که یعنی دقیقا شما مواجه میشید با این که این چهارچوب ها به دست خود باور شکسته شده و اینجاست که معنا گر این هست که این هیچ پایبندی اخلاقی در اینجا وجود نداره.

 وقتی به اسلام هم می رسیم دقیقا با همین موضوع مشخص میشیم.

 یعنی موضوع مهم و قابل عرض ما این نیست که یک چارچوب های اخلاقی توسط اسلام و نگاه اسلامی در قرآن، در احادیث، در سیرت نبوی بیان شده و مشخص شده که شما باید به این چارچوب اخلاقی پایبند باشید و بعد توی مرور زمان و سال ها حتی اکثریت مسلمون ها به واسطه زیست فرهنگی خودشون به واسطه زیستی که در کنار هم داشتند، به واسطه فرهنگ های غالبی که از دیگران بهشون رسیده و یا هر دلیل دیگری این موضوعات رو زیر پا گذاشتن حتی دلیل این نیست که این اکثریت این را زیر پا گذاشته باشند.

 موضوع این است که در همان هسته مرکزی باور این تعریف و این چارچوب اخلاقی زیر پا گذاشته شد.

 حالا نمونه های بی شماری هم در بابش هست.

 میشه دربارش صحبت کرد.

 به عنوان مثال یکی از ساده ترین و پرتکرارترین اینها همین مبحث صداقت است.

 یعنی شما وقتی روبرو میشید با یک چیزی مثل صداقت و این دروغ نگفتن بلافاصله در کنار آن و همداستان با آن و به موازات آن با چیزی به اسم تقیه روبه رو میشید که حالا بین اهل تشیع قدرتمند و مستحکم وجود داره و این منافات داره با این چهارچوب اخلاقی که شما مشخص کردید.

 یعنی از یک سو قرار بر این هستش که شما پایبند باشید به این نظریه اخلاقی، به این چارچوب اخلاقی که صداقت داشته باشید دروغ نگید و به موازات اون شما مواجه میشید با همین طیف فکری.

 همین بنیان فکری.

 همین نگاه اسلامی که حالا در بین نگاشته های خود، در بین احادیث خود، در بین آن راهبر خود، راهبری خود برای دیگران، برای مسلمان ها با یک معنایی روبه رو میشید.

 مثل تقیه که حالا متضاد با صداقت است، در برابر صداقت است.

 یعنی از یک سو اگر داره مومنین رو فرا میخونه به این چارچوب اخلاقی که شما باید صادق باشید دروغ نگید.

 بلافاصله به موازات اون یک چارچوب فکری تازه ای رو باز میکنه به اسم تقیه که حالا شما میتونید دروغ بگید.

 به مصلحت خودتون میتونید که دروغ بگید، حقیقت را کتمان بکنید.

 در باب حقیقت صحبت نکنید.

 نه تنها پنهان بکنید که میتونید دروغ هم بگید و این اونجایی است که این چارچوب اخلاقی ساخته شده بلافاصله به دست خود اسلام شکسته میشه.

 مثال باز هم داره مثلا به عنوان مثال این بهتان زدن شما در چارچوب‌های اخلاقی که اسلام را تعریف می کند، اینکه شما بخواهید پشت سر دیگران غیبت بکنید و دروغ بگویید و بهشون تهمت بزنید، خب این یک چارچوب اخلاقی است که مشخص شده و خط قرمزهایی دارد.

 اینکه شما باید در قبال دیگران راستگو و صادق باشید قرار است که به آنها بهتانی نزنید، تهمتی نزنید، آبروی آنها را زیر پا نگذارید.

 حتی در باب این مسئله اخلاقی اسلامی که به آن خیلی هم توجه شده، خب شما مواجه می شوید با سخنان بی شماری که آبروی یک مسلمان را تا چه اندازه ای بالا و بالاتر برده و تا چه اندازه بهش بها داده.

 این یک موضوعی است که حالا در باب فقط و فقط بهتان و تهمت هم نمی شود صحبت کرد.

 این خیلی دایره گسترده تری دارد و خیلی میشه درباره اش صحبت کرد.

 یعنی اگر چهارچوب اخلاقی وجود داشته باشد به عنوان مثال همین تحت همین عنوانی که درباره اش صحبت کردیم، این که باید در قبال دیگران صادق بود و آبروی آن ها را خدشه دار نکرد.

 اگر یه همچین بحثی هم مطرح میشه در دل اسلام.

 نکته اول و کلیدی و مهم این داستان این هستش که آبروی مسلمان نباید ریخته بشه.

 یعنی یک چهارچوبی رو در این نقطه ابتدایی به شما میده و مشخص میکنه که اصولا نگاه های دینی نه فقط اسلام که تمامی نگاه های یکتا پرستانه و یا نگاه های دیگر دینی ای که وجود داره.

 خب یک نکته ابتدایی داره.

 اون نکته ابتدا این هستش که ما حق بر زمین هستیم.

 درباره اش بارها هم صحبت کردیم.

 این که خودش رو قوم برگزیده می دونه.

 این که خودشون تنها به نوعی هدایت شدگان بر زمین هستند.

 حق بر زمین این ها هستند.

 بقیه اقوام جهان نگاه های جهان پوچ هستند.

 این حقیقت رو به نزد خود و در انحصار خود داشتند.

 اون بخش ابتدایی رو تشکیل میده که در برابر قاعده اخلاقی هست.

 یعنی داره اخلاقیات رو زیر پا میزاره.

 شما دیگه نمیتونید پایبند به اخلاقی باشید.

 شما اگر قرار هست اعتقاد به یک موضوع اخلاقی داشته باشید، یک چارچوب اخلاقی رو برای خودتون مشخص کنید و قرار باشه بر پایه خط قرمز های اون زندگی کنید و از این خط قرمز ها گذر نکنید.

 نمی تونید یک شروطی براش بذارید که حالا در قبال برخی این کار رو میکنه.

 یعنی شما تصور کنید که مثلا هیتلر نازی میاد اعتقادش اعتقادی داره در باب صداقت میگه من صادق هستم اما در قبال مثلا نژاد آریایی نه در قبال دیگر نژاد ها.

 به دیگر نژاد ها میشه دروغ گفت.

 میشه بهشون بهتان زد؟

 میشه بهشون تهمت زد؟

 میشه آبروشون رو زیر سوال برد و.

 در باب مسائل اسلامی هم دقیقا قاعده به همین شکل هست که منافات داره با باور اخلاقی که ما بخواییم داشته باشیم.

 ما اگر باور به اخلاقیاتی داریم و چارچوب هایی رو را مشخص کردیم، در قبال همگان این چارچوب اخلاقی را رعایت می کنیم چرا که این اخلاقیاتی است که ما به آن پایبند هستیم.

 قرار هست که ما به واسطه رفتاری که می کنیم این اخلاقیات را پیش ببریم و اصولا این رفتار ما به واسطه باور ماست.

 برگرفته از باوری است که ما داشتیم و در قبال هر کسی هم همتا و برابر است.

 اما شما وقتی مواجه می شوید با نگاه های ادیان نسبت به موضوعات اخلاقی، یکی از دلایل عمده ای که کسی حاضر نیست هیچ گونه تفکر اخلاقی را از این ادیان قبول کند همین موضوع است چرا که انحصارا در باب یک طیفی از مردم دارد صحبت می کند.

 یعنی به عنوان مثال شما این اخلاقیات را نه تنها همین موضوعی که درباره اش صحبت کردم، هر نوع نگاه اخلاقی که اسلام و یا مسیحیت و یا یهودیت دارد مطرح می کند و اگر با آن مواجه شوید فقط و فقط در قبال مومنین به آن دین است چرا که دیگران را اصلا جزء انسان به حساب نمیاره.

 انسانی رو که اشرف مخلوقات به حساب میاره و برتر و بالاتر از جان ها به حساب میاره و حیوان ها رو لگدمال و گیاهان رو نابود میکنه.

 فرای اون در دل خود انسان ها هم صحبت کردیم و گفتیم حالا در بین این ها هم یک اشرف دیگری به وجود می آید و یک خدای دیگری به وجود میاد.

 این پله هایی که یک به یک داره به موجودات ارزش میده، موجودات رو در این نابرابری به پیش میبره و این ارزش گذاری ها رو انجام میده.

 حالا یک طیفی رو به وجود میاره که هم باوران هستن، مسلمانان هستن.

 حالا هر قاعده اخلاقی رو که داره مطرح میکنه فقط و فقط داره در قبال این ها انجام میده و به نظر میاد.

 یعنی شما اگر روبرو بشید مواجه میشید نگاه اسلامی که کفار رو حتی داخل انسان هم به حساب نمیاره.

 حتی به کرات در باب اینکه این ها بوزینه و میمون و این موضوعات هستند صحبت میکنه.

 این ها رو پست تر از انسان میدونه.

 این نکته اولش هست.

 خون این ها را حلال می داند و کشتن این ها را حلال می داند.

 اموال این ها را حلال می داند.

 حتی به نوعی تصاحب همسران و فرزندان این ها را هم حلال می داند.

 یعنی حاضر هست که این ها را به خدمت و بردگی و بندگی خود دربیاورد و اینها را بفروشد.

 برای اینها هیچ حقی قائل نیست و این ها را می کشد.

 پس مسلما در باب مسائل اخلاقی هم هیچ پایبندی ای نسبت به این ها ندارد.

 این موضوعی است که گفتم.

 یک موضوع کلی و بزرگی است که وقتی شما مواجه می شوید با هر نگاه اخلاقی چه در اسلام و چه در دیگر ادیان یکتاپرست و ادیان ابراهیمی و اسلامی مواجه می شوید که هیچ تعریف مشخص شما به هیچ موضوع اخلاقی نمی توانید داشته باشید.

 چرا که این موضوع اخلاقی فقط و فقط در قبال هم باوران و هم کیشان شماست.

 در قبال هم نژادان شماست.

 یعنی در یهودیت که فقط و فقط در قبال همان همون افرادی که به اون نژاد اختصاص دارن.

 حالا اگر قرار هست چارچوب اخلاقی مشخص بشه ما فقط در قبال همین آدم ها انجامش میدیم.

 فرای این، حالا حتی این شکستن چارچوب ها بین خود مسلمونها هم جاریست.

 حالا شما با فرض به اینکه این چارچوب اخلاقی اصلا وجود داره، شما اعتقاد داری که ما یک چارچوب اخلاقی داریم و فقط قرار هست که در قبال یک بخشی از مردم اعمال بکنیم.

 اون هم آدم هایی که به ما باور دارند و هم باور و همراه ما هست.

 حتی به فرض محال اینکه ما بخوایم این رو قبول بکنیم و به عنوان یک چارچوب اخلاقی پیش ببریم، مواجه میشید با یک چیزی مثل همین تهمت نزدن و غیبت نکردن و بهتان نزدن که به عنوان یک چارچوب اخلاقی در دل اسلامی ها مطرح شده.

 حالا وقتی به این موضوع هم می رسید می بینید که خیلی ساده و راحت به واسطه یک اتفاق، به واسطه یک نیاز با مراجعه به احادیث بسیار و راه هایی که برای شناخت اسلام در پیش رویشان هست، این چارچوب اخلاقی را هم زیر پا می گذارند و به سادگی حاضرند که به دیگران بهتان بزنند و تهمت بزنند.

 نمونه هایش در جمهوری اسلامی به کرات دیده شده.

 این آدم هایی که بهشون بهتان زده شده بی دین یا بی خدا که نبودند.

 خیلی از اینها مسلمان بودند و اینجا داریم می بینیم و مواجه می شویم با اینکه به سادگی این چهارچوب های اخلاقی برای منافع فکری، شخصی و اجتماعی و به نوعی برای منافع اون گروهی که برای خود ساختند و قدرتی که پدید آورده اند زیر پا گذاشته میشه، بهش افتخار هم میکنند.

 حتی شما مواجه میشید با این نظریاتی که حالا داره مطرح میشه در باب اینکه ما میتوانیم چگونه به دیگران بهتان و تهمت بزنیم، چگونه آبروی اون ها رو از بین ببریم و عناوینی از این دست رو در پیش بگیریم.

 پس شما مواجه شدید با این موضوعات و یا موضوعاتی فرای این ها.

 شما با یک موضوعی به نام خدا رو به رو میشید.

 این هم یک چهارچوبی است در برابر اخلاق که در اسلام بهش پایبند هستند.

 در قرآن درباره اش صحبت شده.

 خداوند حیله گری و حیله گر ترین حیله گران هست.

 یعنی شما مواجه میشید حالا با فریب و ریا که حتی تبدیل به ارزش برای نگاه های اسلامی شده.

 چیزی که در تضاد کامل با هر نوع اخلاقیات هست.

 یعنی شما اگر به میدان جنگ میایید میتونید که از هر حربه ای هم استفاده کنید.

 شما میتونید هر فریب و ریایی رو هم به پیش ببرید و مقاصد خودتون رو در پیش بگیرید.

 اینکه کلیت و وجودیت جنگ تا چه اندازه منزجر کننده و غیر قابل تحمل هست، اینکه تا چه اندازه بیانگر جنون انسانی است، تا چه اندازه بیانگر این خشم وحشتناک بین انسان هاست.

 موضوعی هست که میشه درباره اش ساعت ها صحبت کرد.

 این که ما انسان ها تا چه اندازه این وجودیت این نام را لکه دار و بد سیما در جهان به وجود آوردیم به واسطه جنگ هایی که کردیم.

 موضوعی که میشه درباره اش ساعت ها صحبت کرد اما اینکه حالا در دل این جنگ چه رفتارهای غیر طبیعی فراتر از همون جنگ معمول هم انجام بدیم، با حیله ها و فریب ها انسان ها را از بین ببریم و حتی یک جوانمردی که حالا موضوع همین بیان کلمات است و این ارتباطی که آدم می تونه از این کلمات بگیره.

 حالا گاها آدم میاد از بحث اصلی یه مقداری دور میشم به واسطه این کلمه جوانمردی گاها شما میاید و از یه کلماتی استفاده میکنید مثل جوانمردی که حالا شاید نا برابرانه باشه.

 یعنی شما در باب هر کلمه ای که بخواهید صحبت بکنید در زبان پارسی با پایمردی روبرو میشید، جوانمردی روبرو میشید و اصولا این غالب بودن جنسیت مرد رو درش میبینید.

 اما وقتی دارید از این کلام ها استفاده میکنید، موضوعتون این است که اصولا زبان یک وسیله ای است برای ارتباط.

 و این ارتباط وقتی در معنای درست خودش بین شما و دیگران با همین کلمه اتفاق می افته باید از این کلمه استفاده بکنید که اون معنای خودتون رو بتونید به دیگران منتقل کنید.

 قاعدتا باید از نظر فرهنگی این تغییرات شکل بگیره.

 اما حالا به خصوص در یک زبان محاوره ای که قرار هست با همدیگه صحبت بکنیم، استفاده از این کلمات رایج قاعدتا کاربرد بیشتر و بهتری داره چرا که زبان اصولا وسیله ای است برای ارتباط برقرار کردن.

 از مبحث اصلی دور نشیم و برگردیم به اون موضوعی که داشتیم درباره اش صحبت می کردیم.

 وقتی شما روبه رو میشید با این نگاه اسلامی این نگاه رو می بینید که تا چه اندازه در برابر اخلاقیات وجود داره و حضور داره و قدرتمند داره به پیش میره.

 یعنی شما دیگه اون جوانمردی رو نمی بینید در جنگ ها و روبرو میشید با هر نوع رفتار ضد بشری که وجود داره یعنی از هر نوع حربه و راهی استفاده می کنن برای اینکه در جنگ پیروز بشن.

 دست به هر اتفاقی می زنن و این دقیقا در برابر اخلاق بودن هست و این اون بی اخلاقی است که در ادیان و بویژه در اسلام به شدت بهش بال و پر داده شده.

 شما با یک عنوانی مثل حربه های جنگی وقتی روبرو میشید با خدعه وقتی روبرو میشید این همون معنا گر ضدیت با اخلاق هست که به شدت هم بهش درباره اش گفته شده.

 در این مبنای فکری دربارش صحبت شده و اصولا زیست پیامبر در طول حیات خودش هم بر همین مبنا بوده.

 اینکه تا چه اندازه میتونید نزدیک به این معانی بشید برای پیشبرد اهداف خودتون و اصولا همه چیز رو فدای اهداف خودتون بکنید.

 این تضادی است که اسلام در اختیار خودش داره و مسلما در برابر اخلاق هست.

 نمونه هاش رو صحبت کردیم یعنی یک نمونه بارز و بزرگی که میشه درباره اش ساعت ها صحبت کرد این هست که در نگاه اسلامی شما یک طیفی رو دارید به عنوان مسلمان حق بر زمین، برتر از دیگران، قوم نظرکرده و برگزیده.

 خداوند دیگرانی هستند که به عنوان برده و بنده شما هستند، به عنوان مغلوبین در برابر شما هستند.

 شما در برابر این افراد به هیچ نوع چهارچوب اخلاقی پایبند نیستید.

 همه چیز اینها رو می تونید تصاحب کنید.

 می تونید بکشید.

 می تونید مدام در جنگ باهاشون باشید.

 میتونید اموالشون رو مصادره بکنید، میتونید اونها رو به زندان بندازید و هیچ اخلاقیاتی در برابر شما نیست.

 یعنی موضوعی مثل اینکه شما با اینها صادق باشید که دور از ذهن شما حتی اینها رو میتونید بکشید.

 حالا اینکه بخواید باهاشون راست بگید یا دروغ بگید که موضوع مهمی نیست.

 اینکه شما قرار هست اینها رو از بین ببرید حالا شده با هر نوع نگاهی و با هر طریقتی.

 پس هر نوع موضوع اخلاقی در قبال اینها بی معنی و بی ارزش است.

 این بزرگترین از بین بردن اخلاقیات در جهان است.

 این بزرگترین تضاد و تناقض با اخلاقیات است.

 اما فرای این وقتی نگاهم بر می گردد به خود مسلمان ها و نگاه خود اسلامی ها هم شما مواجه می شوید که به سادگی حاضر هستند هر چهارچوب اخلاقی ساخته شده را زیر پا بگذارند.

 حاضرند به سادگی به هیچ چارچوب اخلاقی پایبند نباشند.

 اگر تهمت زدن به دیگران را بی اخلاقی می دانند، اگر به نوعی این را یک خط قرمزی می دانند که با گذشتن از آن اخلاقیات را زیر پا می گذارند، بلافاصله می بینید که حتی در قبال خود مسلمان ها هم حاضر هستند از این بهتان هم استفاده کنند، تهمت بزنند و آبروی این ها را از بین ببرند چرا که در برابر عقایدشان است.

 نمونه ها هم بیشمار هست.

 در تاریخ اسلام، در همین تاریخ جمهوری اسلامی و می شود درباره اش هم ساعتها صحبت کرد.

 فرای آن اگر معانی ای شکل می گیرد به عنوان اخلاقیات در دل اسلام مثل صادق بودن با دیگران، دروغ نگفتن بلافاصله با یک معنای تازه ای که در دل اسلام شکل گرفته و بال و پر گرفته و قدرتمند هم حضور داشته، مثل تقیه زیر پا گذاشته می شود.

 از آن طرف هم شما مواجه هستید با یک نگاه دگمی که حالا ضد اخلاقیات و بی اخلاقی را دارد گسترش می دهد و پایبند به این نگاه ها است.

 با یک موضوعاتی شما رو به رو هستید مثل خدعه کردن در میدان جنگ و این خودش را به مرحله ظهور می گذارد که حالا شما بی اخلاقی را دارید گسترش می دهید.

 کار از این بالاتر می رود.

 یعنی شما وقتی به اسلام نگاه می کنید مواجه می شوید با بی اخلاقی های وحشتناکی که غیرقابل فهم هستند.

 یعنی به عنوان مثال شما مواجه می شوید با یک اصلی که در بین بیشتر فکر های جهان وجود دارد حضور دارد که عشق را در یک تن می بینند.

 این که خیانت را خط قرمز می بینند.

 من درباره اش در قسمت های مختلف هم صحبت کردم.

 حالا این را شما این معنا را این که.

 اینکه بیشتر تفکرات جهان پایبند به یک وفاداری در عشق هستند.

 اینکه ازدواج رو به چه شکلی میبینن و اینکه در نهایت قرار هست که عشق رو در وجود یک نفر شما پیدا کنید و با اون باشید و این با هم بودن شما معنا گر عشق هست رو ببینید چگونه اسلام زیر پا میزاره؟

 چگونه با مجوز دادن برای مردان که بتوانند چهار زن رو به اختیار بگیرند؟

 چگونه مروج این خیانت هست؟

 این بی اخلاقی رو چجوری حاضر هست که گسترش بده و شما مواجه میشید با مصادیق بی اخلاقی که حالا تبدیل به قاعده و قانون شده.

 مصادیقش هم بسیار هست از خدعه و.

 بهتون گفتم که در میدان جنگ میتونید هر کاری رو انجام بدید و هر گونه که شده دشمن خودتون رو پایمال بکنید و از بین ببرید و زیر پا بزارید تا یک نگاهی مثل چند همسری که این نگاه در برابر هر تعریفی نسبت به عشق است از تعریف اخلاقی نسبت به رابطه است.

 شما در هر اخلاقیاتی وقتی بخواهید نزدیک به مفهومی بشوید مثل رابطه مثل عشق، مسلما بزرگترین خط قرمزش را خیانت می‌داند.

 شما هیچ اخلاقیاتی در جهان نمی‌شناسید که اگر در رابطه با عشق و رابطه بخواهد صحبت بکند، خیانت را مترادف با عشق بداند.

 قاعدتا بزرگترین خط قرمز خودش را خیانت می‌داند.

 اما شما مواجه می‌شوید با یک نگاه اسلامی که حالا این خیانت را قاعده و قانون می‌داند.

 این بی اخلاقی را گسترش می‌دهد.

 مواجه می‌شوید با نگاه های وحشتناک تر مثل فاحشگی اسلامی که درباره اش صحبت کردیم.

 در باب اینکه شما زنان بیشماری را به صیغه خودتان در بیاورید، مدت زمان مشخص بکنید و با آنها رابطه جنسی برقرار بکنید بزرگترین بی اخلاقی ها هست.

 وحشتناک ترین بی اخلاقی ها هست که حالا تبدیل به قاعده و قانون در دل اسلام شده و این قاعده بی اخلاقی است که دارد پیش میره و بزرگ و بزرگتر میشه.

 عناوین بیشماری میشه دربارش ساعتها صحبت کرد.

 این عناوین دهشتناک و بی اخلاقی ای که تبدیل به اخلاقیات اسلامی شده یعنی اخلاقیاتی که در تضاد کامل با اسلام هست.

 وقتی ما صحبت از این میکنیم که اسلام در خود هیچ موضوع اخلاقی رو جای نداده به همین دلیل هست.

 یعنی عناوینی وجود داره که در تضاد با اخلاقیات هست.

 مثل همین خیانت.

 خب شما وقتی مواجه میشید با این، شما با دینی مواجه میشید که بی اخلاقی رو گسترش میده.

 مروج بی اخلاقی هست.

 اگر اخلاقیاتی رو هم حتی تعریف میکنه به سادگی حاضر هست که اینها رو از بین ببره.

 مثل اتفاقی که در باب صداقت و پایبندی به چارچوب اخلاقی مثل صداقت می افته که با تقیه به راحتی از بین میره و در کنار اون این نگاه، یک نگاه دگم و مریض و بیماریست که خود رو برتر از دیگران، خود رو حق بر زمین میدونه و در قبال اون بیشماری که در برابرش هستند هیچ حق و حقوقی در نظر نمی گیرد.

 اینها را به بدترین و وحشیانه ترین شکل حتی از بین می برد و می کشد و شکنجه می دهد.

 اموال و همسران و فرزندان اینها را تصاحب می کند.

 شما در باب چه موضوع اخلاقی می خواهید صحبت بکنید؟

 اینهاست که نشانگر و بیانگر این است که اسلام اصولا هیچ اخلاقی را بهش پایبند نیست و همه چیز را از بین می برد.

 حتی تمامی موضوعات اخلاقی یک مصادره به مطلوب هم در دل این اسلامی ها وجود دارد که در همان مواجهه های اخلاقی خودشان حتی با هم باوران خود شکل می گیرد که درباره اش یک صحبتی هم کردیم.

 اما حالا اگر بخواهیم باز هم درباره اش صحبت بکنیم و بیشتر این موضوع را به پیش ببریم این است که شما مواجه می شوید با این مصادره به مطلوب.

 شما یک پایبندی دارید.

 به عنوان مثال به همین تهمت نزدن.

 حالا شما مصادره به مطلوب می کنید، احساس می کنید که این آدم داره جایگاهی داره، حتی دربارش صحبت هم میشه دیگه.

 حالا این آدم داره مثلا مردم رو برعلیه حکومت وقت شما تحریک می کند.

 حالا شما می آیید عناوین مختلفی که در برابر خودتون دارید رو همون عناوینی که در اسلام هم درباره اش صحبت شده رو میارید و در پیش روی خودتون قرار میدید و می تونید بلافاصله با استفاده از یکی از این عناوین و راهکارهایی که اسلام و نگاه اسلامی به شما داده استفاده کنید و این موضوع رو مصادره به مطلوب برای خود بکنید.

 برای از بین بردن حقوق دیگران.

 یعنی در کنار اینها.

 حالا برای اینکه ما در باب بحران صحبت کردیم، در باب تقیه صحبت کردیم و در باب موضوعاتی از این دست.

 حتی موضوعات به راحتی در حال شکل گرفتن هست.

 شما می تونید مواجه بشید با نگاه های تازه ای که از هر موضوع و هر عنوان قرآنی اسلامی، حدیثی که در برابر دارند مصادره به مطلوب بکنند و بتونند که راه های خودشون رو پیش ببرند.

 یعنی قاعدتا شما دچار این پیشرفت ها در جوامع اسلامی خواهید شد.

 یعنی می تونید ببینید که این پیشرفت ها هم شکل میگیره اما در بی اخلاقی در از بین بردن اخلاقیات و بی اخلاق بودن هم منحصرا به اسلام برنمی گرده.

 وقتی شما در باب تمامی ادیان بخواهید صحبت کنید این نگاه بی اخلاقی رو می تونید ببینید و باهاش رو به رو بشی که چگونه تمامی ادیان این اخلاقیات رو زیر پا می ذارن.

 چرا که اصولا یک نگاه مشخص و واحدی در برابر هست که می تونه هر اخلاقیاتی رو زیر پا بذاره.

 این نگاه مشخص در وهله اول اجازه بروز اخلاقیات رو نمیده چرا که اخلاقیات در جایی معنا پیدا می کنه که شما این اخلاقیات رو نسبت به همگان داشته باشید.

 اگر اعتقادی دارید، اگر چارچوب اخلاقی دارید، این قرار نیست که انتخابی باشه و در قبال برخی انجام بشه.

 ما درباره اش صحبت کردیم.

 ساعت ها میشه درباره اش صحبت کرد.

 اینکه وقتی شما با اسلام رو به رو میشید، اخلاقیاتی که اسلام تعریف می کنه در قبال فقط و فقط مسلمین هست.

 کسانی که پایبند به این نظام فکری هستن.

 حالا شما نگاه بکنید که جهان چه تعدادی انسان داره که فارغ از این نگاه هستن.

 حالا موضوع رو وسیع تر نمی خوایم بکنیم که اگر به اخلاقیات شما پایبند هستید باید به جان باور داشته باشید و تمام هم جان خودتون رو مورد این نگاه اخلاقی قرار بدید.

 موضوعاتی که میشه با اونها مطرح کرد یعنی اگر شما اعتقاد دارید که نباید خون دیگران رو بریزید و به دیگران آزار برسونید، باید یک اعتقادی داشته باشید که این همه جان ها رو درگیر میکنه و ما این اخلاقیات رو در قبال تمامی موجودات داریم.

 این که اسلام و یا دیگر ادیانی که در جهان وجود دارند تا چه اندازه در برابر این جان و مفهوم جان قرار گرفتن و همه موجودات رو زیر تیغ خشم خودشون قرار دادند هم موضوعی است که میشه دربارش ساعت ها صحبت کرد.

 اما فرای این حتی وقتی به یک مفهوم و معنایی مثل انسان میرسیم که بین تمام این ها مشترک هست و اصولا بین انسان ها مشترک هست، میبینید که باز یک طبقاتی رو قائل میشن که هر اخلاقیاتی رو هم حتی اگر بیان میکنند کنند در قبال همه ی انسان ها حاضر به انجامش نیستند، اینها حاضرند در قبال برخی این اخلاقیات را انجام بدهند و در برابر فراوان اینها هم به سادگی این اخلاقیات را زیر پا بگذارند.

 اما موضوع این است که اینها جایگاه و پایگاهی دارند که حالا معانی مختلف و متضادی را با خود این اخلاقیات به وجود می‌آورند.

 یعنی در باور خودشان مدام در حال تولید ضد اخلاق هایی هستند که در برابر آن اخلاق ها شکل گرفته مثل آیاتی در قرآن که وجود دارد.

 آیات مکی که حالا آمده یک صحبت آرام و ملایمی را در باب یک موضوع کرده و بعد شما مواجه می‌شوید با آیات مدنی ای که در برابر آن هست و هر چیزی که آنجا گفته شده را به راحتی منسوخ می‌کند که در باب این ناسخ و منسوخ هم در قرآن صحبت شده و نظرات بیشماری هم وجود دارد.

 اینکه آیاتی وجود دارد که منسوخ کننده آیه قبلی است و شما مواجه می‌شوید با این طرز تفکری که حالا در بین ادیان دیگر و اسلام وجود دارد.

 اینکه اگر اخلاقی به وجود آمده بلافاصله موضوع تازه‌ای بیان شده که آن اخلاق را از بین می برد و پایمال می کرده.

 فرای آن شما مواجه می شوید با یک نگرشی که حالا برای پیشبرد اهداف خودش به سادگی می تواند از هر موضوعی معنای تازه ای را به وجود بیاورد و موضوعات را مصادره به مطلوب برای خود بکند.

 اگر یک عنوان قرآنی مطرح شده می تواند از آن یک معنی تازه ای را برداشت بکند برای پیشبرد اهداف خودش.

 اگر تا دیروز یک چارچوب اخلاقی وجود داشته که به آن معترف بوده، با استفاده از این آیه مشخص می تواند این اخلاقیات را تبدیل به یک ضد اخلاقی بکند برای پیشبرد اهداف خود.

 مواجه می شوید با این بی اخلاقی فراوانی که در دل اسلام و دیگر ادیان وجود دارد.

 اصولا اخلاقیات همواره در برابر نگاه های دینی و این نگاه های یکتا پرستانه بوده چرا که هر نوع چارچوب اخلاقی را به سادگی زیر پا می گذارند و شما نمی توانید در باب اخلاقیات صحبت کنید و بخواهید این معانی را مترادف و هم معنای با ادیان بدانید.

 اسلام هم از این قاعده مستثنی نیست.

 در خیلی از این شرایط وحشتناک تر و بیشتر هم به پیش رفته.

 نمونه های بیشماری هم دارد که ما سعی کردیم برخی از این نمونه ها را هم در باره اش صحبت کنیم.

 بیشتر هم در باب اخلاق صحبت کردن در باب اخلاق اسلامی صحبت کرد و این تناقضاتی که در معانی اخلاقی در دل اسلام وجود دارد مثال و نمونه آورد و پیرامونش بحث کرد.

 اما فکر می کنم تا همین جا هم این مبحث اخلاق اسلامی بسه و سعی می کنیم در قسمت های دیگر و شاید در آینده بیشتر و بیشتر در باب این موضوعات صحبت کنیم.

 خواستیم که یک کلیاتی را با شما مطرح کنیم تا یک شناخت درست و مشخصی را نسبت به اخلاق و اصولا موضوع اخلاق در اسلام داشته باشید.

 در انتهای برنامه هم دوست دارم که با شما در میون بذارم.

 این که اگر دوست دارید این صدا شنیده بشه و این راه تغییر هموار بشه می تونید این صدا رو با دیگران به اشتراک بزارید.

 منظور من هم از این صدا مختص برنامه به نام جان نیست.

 من پیش از این که بخواهم برنامه ای به نام جان را ضبط و منتشر کنم، آرا و عقاید خودم را تحت عناوین کتاب هایی به رشته ی تحریر درآوردم.

 این کتاب ها در قالب شعر، داستان، داستان های کوتاه، آثار تحقیقی و مقالات در اختیار شما است و می توانید با مراجعه به وب سایت جهان آرمانی این آثار را در اختیار داشته باشید و مطالعه کنید.

 به عنوان مثال پیرامون همین مباحث اسلامی فرای کتاب گواه ظلم که در جلد سوم آیات و نشانه هایی از قرآن هست که بیانگر این ظلم خداوندی است را من اینجا گرد آوردم.

 در کتاب الله جبار زار هم شما مواجه می شوید با چهار نوع نگاه و چنان راه برای شناخت اسلام که از حدیث و فقه اسلامی و تاریخ تا قانون کشورهای اسلامی سعی شده که عناوین پر ظلم گردآوری بشه.

 اگر دوست دارید بیشتر بدونید فرای کتاب های بیشماری که پیرامون تاریخ اسلام پیرامون مباحث فقهی احادیث اسلامی وجود داره و شما میتونید با مطالعه اونها به یک شناخت بهتری نسبت به اسلام و باوری که به اون معتقد هستید و یا در برابر اون هستید برسید.

 میتونید به این کتاب ها هم مراجعه کنید.

 وب سایت جهان آرمانی راهی است برای اینکه شما بتوانید به سادگی این کتاب ها رو در اختیار داشته باشید.

 از بخش کتب هم میتونید به سادگی به این کتاب ها دسترسی داشته باشید و نسخه الکترونیک و پی دی اف این کتاب ها را در اختیار داشته فرمایید.

 من آثارم رو به صورت صوتی هم دارم منتشر میکنم.

 هر هفته یک بخشی از این کتاب ها منتشر میشه و میتونید این آثار رو هم در شبکه های اجتماعی و در وبسایت جهان آرمانی در اختیار داشته باشید و اگر دوست داشتید این راه ادامه پیدا کنه و این راه تغییر شکل بگیره و این صدا شنیده بشه.

 میتونید این آثار رو با دیگران به اشتراک بزارید.

 ممنون که همراه من بودید.

 من نیما شهسواری و این برنامه به نام جان بود.

 در پناه آزادی.