سلام دوستان من نیما شهسواری و این برنامه به نام جان است.

 با شما هستم.

 این قسمت دوم از ویژه برنامه نقد ادیان هست و ما قراره تو این قسمت در باب اسلام هراسی و اسلام ستیزی صحبت کنیم.

 ممنون که همراه من هستید.

 خب دوستان توی این ویژه برنامه مشخص ما در باب معنای نقد ادیان صحبت کردیم.

 در باب مفهومی که پیرامون این نقد ادیان وجود داره و در این قسمت دوم هم قرار هست در باب مفهوم اسلام صحبت بکنیم.

 مواجهه اسلام با مفاهیم نقد.

 خب قاعدتا اولین چیزی که حواس ما رو به خودش جمع میکنه در مواجهه نقد ادیان و اسلام این دو واژه پرتکرار اسلام هراسی و اسلام ستیزی هست.

 دو واژه ای که قاعدتا از جوامع غربی وارد جوامع شرقی و جوامعی که همین جامعه ای که ما توش زندگی میکنیم و اصولا کشورهای خاورمیانه ای.

 یعنی شما مواجه میشید با جوامع اروپایی جوامع غربی کشور آمریکا که با دو واژه دست و پنجه نرم می‌کنند اسلام هراسی و اسلام ستیزی.

 خب در این ابتدای امر بهتر است که ما یک مقداری نزدیک به این دو واژه بشویم و با معانی این دو واژه رو به رو شویم.

 چرا که وقتی ما در باب نقد ادیان و به ویژه نقد اسلام صحبت می کنیم، این دو واژه به نوعی گره خورده با این مفهوم اصلی هست.

 یعنی شما مواجه می شوید که مدام این دو واژه در حال تکرار شدن هست.

 خب اسلام ستیزی را ما تحت عنوان آن جنگی که در برابر اسلام شکل می گیرد و توسط جماعتی که سعی در از میان بردن اسلام دارند، خب قاعدتا صرفا این کلمه مواجه نمی شویم.

 با این مفهوم که جماعتی که در پی کمرنگ کردن و از میان بردن اسلام هستند به واسطه نوشتن و گفتن و صحبت کردن و تغییر فرهنگ و تفکرات انسان ها.

 ما وقتی در باب این اسلام ستیزی صحبت می کنیم سعی اصلی جماعت مسلمان در این هست که به نوعی این موضوعات را با هم خلط کنند.

 یعنی جماعتی که حالا وارد یک میدانی از صحبت و گفت و گو و نقد ادیان شده اند و دارند اسلام را به بوته آزمایش و آزمون می گذارند و نقدش می کنند و حالا سعی می کنند با صحبت های فلسفی خودشان، با موضوعات استدلالی و انتقادی خودشان، حالا این مبحث اسلام را کمرنگ بکنند، معنای او را ضعیف بکنند، ریشه این تفکرات را کم رنگ در بین مردم بکنند.

 رو گره زدن با گروه هایی که وارد میدان شدند برای از میان بردن مسلمانان وارد میدان جنگ شدند.

 وارد جنگ میدانی شدند، به نوعی وارد جنگ های فیزیکی شدند.

 حالا سعی می کنند این خلط مبحث را به وجود بیاورند و این اسلام ستیزی را هم تراز و هم معنا با مفهوم جنگ کلاسیک بکنند.

 در صورتی که این رزم و این جنگی که ما تحت عنوان جنگیدن در برابر اسلام می شناسیم، قاعدتا یک مفهومی است در راستای سخن گفتن در راستای کتاب نوشتن در راستای شعر گفتن در راستای حیطه ی هنر شدن برای کمرنگ کردن مفاهیم اسلامی.

 در راستای اینکه سعی کنیم افکار مردم رو تغییر بدیم.

 اما یکی از اون دستاوردهایی که مسلمون ها دارن برای کمرنگ کردن این میدان های تغییر همین موضوع گره زدن مباحث اسلام ستیزی با جنگ معمول و جنگ کلاسیکی که همه میشناسیم هست که قاعدتا یک خلط مبحثی است و فریب دادن انظار عمومی هست.

 یعنی هیچ ارتباطی با موضوع واقعی و واقعیتی که ما تحت عنوان نقد اسلام میشناسیم نداره.

 از سوی دیگر شما روبرو میشید با مفهوم اسلام هراسی.

 همون اسلام فوبیا که در جوامع غربی هم وجود داره.

 حالا شما روبرو هستید با جوامع غربی که حالا ما سعی میکنیم در قسمت های آتی هم درباره اش صحبت بکنیم.

 حالا روبرو شدن با جماعت مسلمانی که وارد کشور های اینها شدن تحت عنوان مثلا پناهنده یا مهاجر حالا به دلایل مختلف و حالا سعی میکنن فرهنگ خودشون رو فرهنگ غالب در این کشور ها بکنن، سعی میکنن که فرهنگ های کشورهای میزبان را نادیده بگیرند و فرهنگ های آن ها را از میان ببرند، وارد جنگ و جدال شوند.

 برای این فرهنگ ها و در برابر این فرهنگ ها هم ایستادگی میکنند.

 حالا شما مواجه میشوید با این تفاوت های فرهنگی که در نهایت باعث می شود جنگ هایی هم بین این مردم شکل بگیرد.

 چه تحت عنوان جنگ های کلاسیکی که ما میشناسیم که شاید در آتی شاهدش باشیم و یا فرای آن شاهد این جنگ های فرهنگی می شویم که زندگی را برای عوام مردم سخت و سنگین می کند و این مبدل به آن مفهوم می شود که حالا یک چیزی تحت عنوان اسلام هراسی هم شکل بگیرد که حالا جماعتی باشند که اصولا از این تفکرات اسلامی، از این نگاه های اسلامی هم بترسند و واهمه داشته باشند و در برابر آنها سدی بشوند برای مثلا آمدن این مسلمان ها به کشورهایشان برای مراوده و نزدیکی با این مسلمان ها که این ها هم به واسطه همان تفکرات مشخصی است که مسلمان ها داشتند، به واسطه رفتارهایی است که در طول این سالیان از خودشان نشان دادند به واسطه گفتارهایی است که در دل این نگاه های اسلامی شکل گرفته و مدام هم رویش دارند مانور می‌دهد.

 حالا شما مواجه می‌شوید با این اسلام هراسی که این هم مرتبط با موضوعات نقادانه پیرامون اسلام نیست.

 اما باز هم شما شاهد این هستید که مسلمان ها به سادگی سعی می‌کنند با خلط کردن این دو مبحث، هر کسی که وارد وادی ای برای نقد ادیان و به ویژه نقد اسلام بشود را متهم به اسلام فوبیا بکنند.

 مگر این فرد اسلام هراسی دارد و دارد صحبت هایی که می‌کند به واسطه اسلام هراسی است که در وجودش هست که هیچ ارتباطی هم به نوعی با موضوع مطرح شده نداره.

 حالا سعی میکنن که مبحث اصلی رو به کناری بدن و صحبت پیرامون اون مبحثی که مطرح شده رو از یاد ها ببرن و به جاش سعی بکنن که مردم رو وارد وادی ای بکنن که با استفاده کردن از مفهومی مثل اسلام هراسی و به نوعی با زدن این مهر و اتیکت بر اون جماعتی که داره نقد میکنه، اصل مبحث رو از یاد ها دور بکنه.

 پس ما وقتی نزدیک به این دو مفهوم اسلام ستیزی و اسلام هراسی می‌شویم، می‌بینیم که ابزاری است در اختیار مسلمان‌ها برای اینکه نقد مستحکم و قدرتمند پیرامون باورهایشان را کمرنگ کنند.

 از یک سو سعی می‌کنند که این نقد ادیان را گره بزنند با جنگ های کلاسیک و اصولا تعبیر کنند به اسلام ستیزی و اسلام ستیزی که به نوعی جنگیدن مسلحانه و مستقیم در برابر مسلمانها و اسلام است و حالا سعی می‌کنند که رنگ و بوی حقیقی آن نقدها را نسبت به اسلام کم رنگ بکنند و از میان ببرند.

 از سوی دیگر شما روبرو می‌شوید با مفهوم اسلام هراسی که حالا سعی می‌کنند با داشتن در دست این مهر و این اتیکت هر کسی که وارد میدانی بشود برای نقد ادیان، آن را با این چوب برانند و به نوعی از حیطه انتفاع خارج بکنند، دیگه موضوع قابل عرضی نباشه.

 حالا صحبت های اون باور هایی که مطرح کرده نقدی که نسبت به موضوعات داشته در باب مسائلی که در اسلام هست رو با یک اتیکت ساده ای تحت عنوان اسلام هراسی سعی بکنن کمرنگ و خفه بکنن.

 اما خارج از این که خب قاعدتا در دل اسلام با استفاده از این موضوعات مشخص سعی میکنن مفاهیم نقد رو کمرنگ و کم ارزش کنن و به نوعی نقادان و کسانی که در برابر اونها ایستادگی کردند رو کم توان و بی زور و بی قدرت بکنن.

 شما مواجه هستید با خود این مفاهیم اسلام ستیزی و اسلام هراسی که گاها حقیقی هم هست گاها رو به رو میشید که حالا جنبه دیگه متمرکز بر مفهوم اسلام نمیشه.

 حالا دیگه ما شاهد این نیستیم که این نقد ها نسبت به اسلام باشه.

 حالا شما شاهد این هستید که واقعا به مرحله ای میرسه که مسلمان ستیزی وارد میدان شده؟

 اصلا مسلمان هراسی وارد میدان شده.

 حالا شما مواجه میشید با جماعتی که به واسطه جماعتی که در برابرشون هستند و مسلمان زاده هستند اینها رو به سادگی از میدان فرهنگی خودشون دور میکنن و از میدان مراودات خودشون دور میکنن و اصولا به واسطه این باوری که در اونها گاها هم ارثی بهشون رسیده هیچ تفکری هم دربارش نداشتن.

 حالا وارد یک چرخه ای از تبعیض ها میشن و ما در نهایت شاهد این تبعیض ها هستیم که اینها دیگه تبعیض های باوری هست.

 تبعیض های مذهبی هست.

 حالا شما مواجه میشید که حالا اسلام ستیزی و اسلام هراسی هم در جاهایی وجود داره و ما شاهد این تصویر های نفرت بار هم هستیم.

 اما دلیل اصلی وجود داشتنش به واسطه اون نگاه های نهفته در دل اسلام هست.

 یعنی شما مواجه میشید با نگاه های اسلامی که مثلا تحت عنوان جهاد داره صحبت مثلا تحت عنوان چند همسری داره، صحبت تحت عنوان کودک همسری داره صحبت میکنه و عناوین بی شمار از این دست که من در قسمت های مختلف مثلا شناخت اسلام درباره اش صحبت کردم.

 در کتاب الله جبار زار سعی کردم از عناوین و فکت های اسلامی استفاده کنند.

 برای ثابت کردن این موضوع به عناوینی که به شدت در جهان هم درباره اش صحبت شده به واسطه وجود این تفکرات در دل اسلام و ریشه ی اسلامی هست که اینگونه اسلام هراسی در دل این مردمان هم وجود دارد و حالا مبدل به مسلمان هراسی میشود.

 حالا دیگر از مفهوم خود دین اسلام خارج میشود و به آن جماعتی که باورمند به اسلام هستند هم کشانده میشود و اینها به نوعی اجتناب ناپذیر هستند چرا که این باورها در دل خودشان دارند فرامینی پیرامون این مباحث منزجر کننده میدهند و حالا جماعت در برابر آنها راهی ندارند به جز اینکه با شنیدن این مفهوم به یاد همان مباحث مطرح شده بیفتند و حالا مسلمان ها و جماعتی که به این باورها باورمند هستند را اینگونه و با همین چوب برو.

 اما این دور از واقع نیست که اسلام هراسی و اسلام ستیزی هم در جهان وجود دارد.

 اما قاعدتا ریشه برمیگردد به همان نگاه های خود اسلامی که باعث به وجود آمدن این نگاه ها شده.

 اما موضوع اصلی و مهم این هستش که مسلمون ها سعی میکنن از این دو مفهوم مشخص سوءاستفاده کنن تا جماعتی که منتقدش هستند رو کم توان و کم زور و کم قدرت بکنن.

 حالا بیشتر باید نزدیک بشیم به ریشه ها و عللی که وجود داره پیرامون این اسلام هراسی و اسلام ستیزی.

 خب در این مورد سعی کردیم در همین قسمت گذشته صحبت بکنیم اما اینجا سعی میکنیم یه مقداری بیشتر نزدیک بشیم.

 اینکه شما وقتی در باب ریشه و علل این اسلام ستیزی و اسلام هراسی صحبت میکنید باید نزدیک به مفاهیم خود اسلام باشید.

 یعنی شما تصور کنید که با یک جماعتی در یک کشوری نشسته اند حالا یک قومیتی وارد این کشور میشه به عنوان میهمان.

 حالا این میزبان با شنیدن مفاهیم اسلامی مثلا پیرامون جهاد پیرامون نگاه مسلمون ها نسبت به کفار چه تصویر و تصوری میخواد نسبت به اون مسلمون ها داشته باشه؟

 حالا شما روبرو هستید با مسلمانانی که به جهاد اعتقاد دارند، جهاد رو جزو عناوین اصلی دینی خودشون می دونن و جهاد رو یک وظیفه به دوش خودشون می دونن.

 از سوی دیگر قرآنی رو داریم که در باب کفار صحبت می کنه که کفار رو به خواری بکشید.

 هر جا این ها رو دیدید از میان ببرید.

 حالا جماعت میزبانی که خود رو با کفار تعریف می کنه در برابر این نگاه است.

 حالا مسلمانی که باورمند به این جهات است فرامین اینگونه ای از خدا داره.

 حالا در کشور او داره زندگی می کنه.

 در کنار این ها جمع و تفریق کنید.

 مثلا اتفاقاتی که در این کشورها می افته، فلان شخص مسلمان حمله کرده و فلان.

 مثلا مامور پلیس رو با چاقو زده، یک پسر مثلا مسلمان با یک بمب در کمر انتحاری شده و در خیابان تعداد بیشماری از مردم رو کشته.

 زنان، کودکان، افراد مسن همه رو از میان برده با یک فریاد الله اکبر.

 حالا شما تصور بکنید که جمع و تفریق این اتفاقات با اون مفاهیم و معانی که در باب اسلام صحبت شده این جماعت رو به کجا می رسونه؟

 آیا قاعدتا یک تعداد بی شماری از این ها همون اسلام فوبیا بهشون دست نمیده و اسلام هراسی درشون بوجود نمیاد.

 اصلا این فریاد الله اکبر شنیده شدنش در خیابان ها چقدر ترسناک می تونه باشه برای مردم.

 یعنی شما در خیابان های اروپا اگر حرکت بکنید و به یکباره فریاد الله اکبر بزنید فکر می کنید چه تعدادی از این مردم فرار می کنند به این گوشه و اون گوشه می رن؟

 خب قاعدتا جمع و تفریق این مفاهیم از یک سو، جهاد از یک سو، نگاه به کفار، آیات بی شمار قتالی که در قرآن وجود داره، احادیث بی شمار و اون نگاهی که اینها دارند به علاوه اتفاقات ریز و درشتی که در جهان هم داره می افته.

 خب قاعدتا اینها رو به اون اسلام هراسی می رسونه.

 از سوی دیگه اونها رو به اسلام ستیزی هم می رسونه.

 حالا جماعتی هم در دل اینها وجود دارن که سعی می کنن مقابله به مثل بکنن، سعی کنن انتقام بگیرن، سعی کنن وارد میدان بشن، از خودشون دفاع بکنند، وارد میدان جنگ بشن و در نهایت این اسلام ستیزی هم به وجود بیاد.

 پس وقتی ما در باب ریشه ها و علل این موضوعات صحبت می کنیم، نگاهمون معطوف به همون نگاه های اسلامی میشه.

 حالا با یک چوب مسلمون ها هم حتی رونده میشه.

 یعنی شما وقتی وارد مبحثی پیرامون اسلام می شید می دونید که دارید در باب مثلا قرآن صحبت می کنید، در باب حدیث صحبت می کنید، در باب تاریخ اسلام و زیست پیامبر صحبت می کنید.

 اما این ها به سادگی خلط مبحث میشن با مباحثی که خود مسلمان و اسلام یکتا و یکسو نگریسته میشه، هر دو رو به یک نگاه می بینند چرا که باور دارند این مفاهیم مطرح شده در دل اسلام قاعدتا مرتبط با مسلمون ها هست و مسلمون ها هستند که پایبند به این نگاه ها هستند.

 حالا دیگه هیچ تفاوتی میان این ها انگاشته نمیشه.

 حالا هر دوی این ها با یک چوب رانده میشن.

 هیچ تفاوتی نمی بینند بین کسی که مسلمان زاده هست و این تفکرات رو نخونده و فقط و فقط به واسطه اون دین اجدادی که داشته این نگاه رو دنبال کرده.

 حتی بدون این که در باب این مفاهیم چیزی بدونه و یا بخواد که بدونه و یا تلاشی برای دانستنش کرده باشد.

 اما با یک نگاه تمام مسلمانها و اسلام به یک چشم نگاهش انگاشته می شود و حالا شما مواجه می شوید با این یک چشم انگاری که مفاهیم اسلامی و موضوع مسلمان بودن را یکسان و همسو کرده.

 وقتی ما در باب اسلام ستیزی صحبت می کنیم گاها با مسلمان ستیزی هم یکسان نگاشته می شود، با مسلمان هراسی هم یکسان انگاشته می شود.

 از یک سو حقیقت است چرا که ما وقتی در باب یک باور صحبت می کنیم، قاعدتا در باب باورمندان به آن باور صحبت می کنیم.

 یعنی اسلام که به مفهوم انتزاعی خودش معنایی ندارد، خب قاعدتا به واسطه کسانی است که باورمند به آن هستند.

 در نهایت مفهوم اسلام را به وجود می آورند.

 ما یک مفاهیمی را می شناسیم و یک مفاهیم انتزاعی را پیرامون اسلام می شناسیم که در تئوری می شود درباره اش صحبت کرد.

 اما در نهایت آن جماعتی که به صورت عملی پایبند به این مفاهیم مشخص و انتزاعی هستند، هستند که آن مفهوم مشخص از اسلام را شکل می دهد.

 پس از یک سو واقعیتی است که داریم درباره اش صحبت می کنیم اما از سوی دیگر موضوع سر این است که مسلمان باورمندی که واقعا باورمند به این مفاهیم هست و با دانش لازم و دانش کافی وارد این میدان مشخص شده، خیلی متفاوت است با جماعتی که فقط و فقط مسلمان زاده هست.

 حتی یک بار قرآن را هم نخوانده و به آن باوری ندارد و دارد زندگی عادی خودش را میکند.

 اما این خلط وقتی شکل می گیرد که موضوع قابل تمییز دادن از هم نیست.

 حالا شما مواجه می شوید که یک نگاهی تحت عنوان مسلمان هراسی هم شکل می گیرد و مسلمان ستیزی هم شکل می گیرد.

 دیگه دایره نگاه ها معطوف به کلیت چیزی است که ما تحت عنوان اسلام می شناسیم اما باید بین این ها تمییز قائل شد.

 اما تمییز دادن این موضوعات هم قاعدتا کار سختی است چرا که وقتی ما مواجه می شویم با مفاهیم مطرح شده در دل اسلام، حالا تصورمون این هست که اگر جماعتی باشند که این مفاهیم را شنیده باشند، قاعدتا باید اون رو کنار بگذارند و وارد جنگ و مبارزه در برابر این مفاهیم احمقانه.

 وقتی در باب کودک همسری میشنویم حالا توقع مون هست که جماعت مسلمان وارد میدان برای نقد و از میان بردن این افکار آلوده و مریض بشه.

 این افکاری که زننده است.

 حالا چگونه می تونیم باور کنیم که جماعتی باشند که باورمند به این عقاید باشند حتی اگر در باب این موضوعات شنیده باشند.

 اما گاها برای مایی که در این شرایط زندگی کردیم به چشم و به عینه این رو دیدیم که جماعتی هستند که مسلمان زاده اند، حتی در باب این موضوعات نشنیده اند.

 یعنی شما مثلا وقتی با یک مادربزرگی روبرو میشید که امروز هم مثلا هست و داره نمازش رو میخونه روزه اش رو میگیره، آیا او اصلا در باب عائشه چیزی شنیده؟

 آیا در باب چندهمسری محمد چیزی شنیده؟

 آیا در باب این کودک همسری چیزی شنیده؟

 آیا در باب این کشتارها و قتل ها و جنایات چیزی شنیده؟

 نه یک دینی است که او به ارث برده و با اون زندگی کرده.

 اما تمییز دادن میان این ها قاعدتا کار سختی است و این خلط ها هم شکل میگیره.

 از یک سوی دیگه ما در باب رسانه ها مواجه میشیم با و نقش رسانه ها پیرامون این موضوعات و این خلط کردن موضوعات که چقدر در این راستا فعالانه حرکت می‌کنند و سعی می‌کنند تمام این موضوعات را با هم و در کنار هم به مردم تصویر کنند.

 گاها شما روبرو می‌شوید یعنی مثلا به عنوان مثال یک اتفاقی، یک کشتاری اگر شکل گرفته باشد توسط یک مسلمان، چگونه اینها سعی می‌کنند به آن بال و پر بدهند و این را معطوف تمام مسلمان‌ها و تمام تفکرات اسلامی هم بکنند.

 خارج از اینکه قاعدتا تفکرات اسلامی برگرفته از این نگاه های آلوده هست و درش شکی نیست.

 اما رسانه ها گاها دارند دست به شیطنت هایی می‌زنند که مثلا یک آدم بیمار و روانی دارد این کار را می‌کند که ارتباطی به باور و اعتقادش ندارد اما رسانه دارد در این راستا قدم برمی‌دارد که این اسلام هراسی را هم قدرتمند تر و پرقدرت تر در جامعه نشر بدهد و این را مبدل به مسلمان هراسی بکند.

 حالا با شنیدن نام مسلمان همه به یاد آن خاطراتی بیافتند که رسانه ها در شکل‌گیری اون خاطرات نقش داشتن.

 حتی اگر اون رسانه می‌دونه که فلان فردی که این جنون و این رفتار وحشیانه رو انجام داده به واسطه یک بیماری روانی است که داشته اما سعی می‌کنه با بولد کردن نام مثلا مسلمان بودن اون رنگ و بوی اسلامی به مبحث بده.

 حتی با اینکه ارتباطی نداره و یا برعکسش اتفاق می افته.

 حالا شما می‌بینید که چگونه حکومت هایی که نگاه های مثلا اسلامی دارن سعی میکنن همه چیز رو به نفع خودشون معنا.

 حالا سعی میکنن نقد درست و اصولی ای که در باب باورهاشون رفتار هاشون شده رو معطوف به موضوعات اسلام هراسی و اسلام ستیزی بکنن.

 اصولا ما مواجه با یک جنگ دو سویه ای هستیم که هر دو سوی مبارزه سعی میکنن با هر حربه و حیله و فریب و زشتی ای هم که شده از میدان طرف مقابلشون رو به در بکنن و باورمند به هیچ نوع اخلاقیاتی هم در این میدان نباشن.

 هیچ نوع حقیقت محوری و راستی و واقعیتی هم بهش پایبند نباشن و تنها و تنها سوءاستفاده کنند برای رسیدن به اهداف خودشان.

 خارج از تمام این ها شما مواجه میشید و باید بیشتر نگاهتون رو معطوف به این مبحث بکنید که چگونه مسلمون ها.

 منظور از مسلمون ها هم معطوف به حکومت ها و قدرت هایی است که من دارم دربارشون صحبت میکنم.

 خب قاعدتا زبان به همین مفهوم میچرخه که ما بیشتر در باب اسلام وقتی صحبت میکنیم در باب مسلمانان صحبت بکنیم.

 همون مبحثی که دربارش صحبت کردیم.

 یعنی مثلا در حیطه ذهنی ما اینگونه تعریف شده که وقتی ما در باب مسلمان صحبت میکنیم داریم در باب کسی صحبت میکنیم که باورمند به اسلام هست.

 با دانستن اون چیزی که باید در باب اسلام بدونه یعنی قرآن رو خونده، سیرت پیغمبر رو خونده، احادیث رو خونده، قوانین رو دیده، شرایط رو دیده و حالا هنوز هم پایبند هست.

 یعنی به کودک همسری هم باورمند هست یعنی باورمند به کشتار کفار هست.

 به رفتارهای وحشیانه ای که در اسلام تبلیغ شده هست.

 حالا ما اون رو مسلمون میدونیم نه کسی که صرفا مسلمان زاده است.

 یعنی خود من هم قاعدتا مسلمان زاده هستم.

 یعنی در تمام این آمارگیری ها وقتی به مسلمان ها تکیه می کنند من هم یکی از این جماعت خواهم بود.

 یعنی کسی که مسلمان زاده بوده.

 پس وقتی ما در باب مسلمان صحبت می کنیم، مفهوم مشخص آن پیرامون مسلمان آن کسی است که با دانش لازم و کافی هنوز باورمند به اسلام است.

 حالا ما یک سو استفاده از این مسلمان ها را داریم از این حربه ای که تحت عنوان اسلام ستیزی و اسلام هراسی می شناسیم.

 یعنی می بینیم که چگونه نقدهای درست و جامع را به همین موضوع ساده اسلام هراسی و اسلام ستیزی از راه به در می کنند.

 حالا هر صحبتی، هر نقدی، هر مبحثی که بیان می شود به سادگی با چوب تکفیر اسلام ستیزی که فلان شخص اسلام ستیز هست، اسلام هراسی از این صحبت ها و از سر اسلام هراسی خودش زده دور می کند و اجازه نمی دهد که مباحث به درستی مطرح بشود.

 از همین سو و در برابرش هم که گفتیم حالا جماعتی هم وجود دارد که از این حربه ها استفاده می کند.

 برای اینکه کلیت مسلمان ها رو زیر سوال ببریم و این تقابل و جنگی که شکل گرفته به واسطه اون مفاهیم مشخصه مطرح شده در دل خود اسلام هست که این تقابل شکل گرفت.

 یعنی وقتی شما روبرو میشید با تفکری که تحت عنوان جهاد ما میشناسیم، تفکری که تحت عنوان مقابله با کفار در دل اسلام میشناسیم.

 خب قاعدتا این نگاه مشخص برآیندی به جز این نداره که در کشور های مختلف سعی میکنن رفتار های وحشیانه ای بکنن.

 پس ما با یک مفهومی روبه رو هستیم که در دل خود اسلام وجود داره.

 حالا کسانی که خود را مسلمان بدانند خود را پایبند به این مفاهیم می دونند و حالا وارد حیطه و میدانی میشن که این مفاهیم رو هم به پیش ببرن و این موضوعات اجتناب ناپذیر هست.

 پس وقتی ما در باب نقد ادیان صحبت میکنیم دقیقا موضوع مهم همین مواجهه با ریشه ها هست.

 یعنی اگر ما داریم در باب این مسائل صحبت میکنیم، حالا اگر قرار هست در باب این موضوع مشخص نقد بکنیم کنیم، باید نگاهمون و نوک پیکان مون رو به مفهوم خود اسلام معطوف بکنیم.

 باید در باب اسلام نقد بکنیم که چگونه نگاهی نسبت به کفار داره؟

 چگونه جهاد رو تقدیس میکنه؟

 چگونه جهاد رو مبدل به یک رفتار جمعی کرده؟

 چگونه در دل پیروان خودش جهاد رو اینگونه مقدس جلوه داده و در نهایت به واسطه این مقدس جلوه دادن و حالا ساختن یک انسان هایی گس و بی احساس نسبت به جنگیدن که براشون تصویری مشخص از یک پیروزی دو سویه هست.

 از یک سو میدان جنگی که در نهایت میتونند به پیروزی برسند و جلال و جبروت و ثروت و قدرت به دست بیارن و از سوی دیگری هم حتی اگر شکست بخورند و بمیرند میتونن مبدل به شهیدانی بشن که همواره در نزد خدا زنده هستند و روزی میخورند.

 حالا شما باید نوک پیکان نقدتون رو نسبت به این موضوعات مشخص و اینگونه افکار مردم رو شستشو دادن بکنید کنید که چگونه از انسان ها جمعیتی را می سازد که به سادگی حاضر هستند انتحاری بشوند و وارد میدانی برای کشتن خود و دیگران حتی کودکان و حتی زنان و حتی مسن ها بشوند و به همین سادگی مردم را از میان ببرد.

 حالا قرار است که نقطه نقد در باب این مسائل باشد.

 این مسائلی که به سادگی از سوی مسلمان ها تعبیر به اسلام ستیزی و اسلام هراسی می شود و از این حربه استفاده می کنند برای از میدان به در کردن.

 از سوی دیگر جماعتی هستند که حاضر به وادی نمی شوند که بیان و در باب این مسائل صحبت کنند.

 تنها و تنها سعی می کنند که با پاک کردن صورت مساله همتای خود مسلمان ها یعنی از میان بردن خود مسلمان ها و جمیع مسلمان ها حالا به این ها خاتمه بدهند.

 حالا وارد میدانی نمی شوند که با نقد موثر سعی بکنند تاثیراتی بگذارند تا این تفکرات شکل بگیرد.

 قاعدتا نقد اسلام هیچ نزدیکی و قرابتی با اسلام ستیزی و اسلام هراسی ندارد.

 اگر این مفهوم اسلام ستیزی و اسلام هراسی که مسلمون ها بهش تکیه دارند رو معیار و ملاک قرار بده.

 قاعدتا این برگرفته از اسلام هراسی و اسلام ستیزی نیست که ملتی و جماعتی وارد میدانی بشن برای نقد اسلام.

 نقد اسلام به واسطه جوهره ای است که در دل خود اسلام وجود داره.

 یعنی شما وقتی به عنوان یک انسان روبرو میشید با مفاهیمی که اسلام داره مطرح میکنه، خون تون به جوش میاد، تاب و تحمل ایستادگی در برابر این موضوعات احمقانه و وحشیانه ندارید.

 یعنی شما وقتی به عنوان یک انسان روبرو میشید با مفهوم چند همسری، حالا همه وجودتان تلاطمی است برای ایستادگی در برابرش اگر روبرو میشید با این خیانت که مبدل به قانون و قاعده شده حالا میخواید وارد میدان بشید برای نقد، برای ریشه کن کردنش.

 اگر روبرو میشید با کودک همسری و میبینید که چگونه در طول تاریخ این جنایات شکل گرفته و این تجاوز رنگ و بوی قانونی و الهی و تقدس به خودش گرفته.

 حالا وارد میدان میشید برای جنگیدن و مبارزه باهاش.

 پس جوهره وجودی اسلام هست که میتونه جماعتی رو منتقد در برابر خودش پدید بیاره.

 جماعتی که باورمند به آزادی هستند، به برابری هستند، به موضوعاتی از این دست هستند و حالا این روحیه عدالت خواهانه آنها بزرگترین دلیل برای ایستادگی در برابر اسلام و از میان بردن اسلام هست.

 این مرتبط به اون اسلام ستیزی که مسلمون ها سعی میکنن با تعریف و آویزان شدن بهش نقد اسلام رو مترادف با اسلام ستیزی بکنند نباید کرد.

 اگر ما اسلام ستیزی رو مفهوم و معنا گر جنگ میدانی بدونیم جنگ واقعی و جنگ کلاسیک بدونیم که این جماعتی که منتقد اسلام هستند وارد اون وادی نشدند.

 اگر توهین و تحقیر و کوچک کردن مسلمون ها بدونیم یک جور نگاه پر از تبعیضی نسبت به کلیت مسلمون ها بدونیم.

 اگر تحقیر کردنشون بدونیم، اگر توهین کردن بهشون بدونیم باز هم جماعتی که خود رو منتقد اسلام میدونن.

 نیومدن که تحقیر کنن.

 اومدن که تحقیر رو از میان بردارند.

 نیومدن که تبعیض رو میدان دار کنن.

 اونها اومدن برای برابری و برای برابری خواهی و در نهایت نمی تونن سر سازش با افکار منجمد و فاسدی که پیرامون تبعیض نژادی و تبعیض قومیتی و تبعیض مذهبی باشه میداندار همچین نگاه آلوده ای بشن.

 پس ما مواجه هستیم با جماعتی که برای تغییر به سوی بهتر شدن، وارد میدان شدن و اصولا نقد ادیان و نقد اسلام برای رسیدن به فردای بهتر هست.

 برای از میان بردن این ظلمت ها و این زشتی ها هست.

 پس هیچ گونه نزدیکی و قرابتی قاعدتا با اسلام ستیزی و اسلام هراسی نخواهد داشت.

 اما قاعدتا مسلمان ها سعی میکنن با نزدیکی این موضوعات به هم و از میان بردن مرزهایی که بینشون وجود داره، هر دو رو به یک معنا و به یک سو معنا کنن تا جماعت در برابرشون کم توان بکنن.

 در نگاه عموم اونهارو منفور جلوه بده که اینها اسلام هراسی و اسلام ستیز هستند.

 و از سوی دیگر هم شما مواجه میشید با جماعتی که تنها و تنها در فکر حذف افکار در برابر هست.

 در پی افکاری ست که به جنگ و خشونت و دیوانگی و جنون کشیده میشه.

 همون کاری که خیلی از کشور های غربی، کسانی که در نوک هرم قدرت هستند در پی انجام دادنش هستند و یک همچین فجایعی رو هم به وجود میارن که حالا مسلمون ها و اون نگاه مسلمون ها بتونه از این بهره ببره و جماعت در برابر و منتقدین خودش رو با این چوب تکفیر به نوعی برونه.

 قاعدتا وقتی ما در باب مسلمون ها صحبت میکنیم مفهومش همون مفهوم مشخص از کسی است که با دانش لازم خود رو مسلمون میدونه نه جماعتی که به واسطه ادیان مختلف و به واسطه شرایط جبری جغرافیایی که داشتند مسلمان زاده بودند.

 قاعدتا در باب این مساله مشخص و اسلام ستیزی بیشتر و بیشتر باید صحبت بشه و ما در ویژه برنامه های آتی در قسمت های مختلف به نام جان سعی میکنیم باز هم درباره اش صحبت کنیم.

 در باب مفهوم نقد ادیان هم سعی می کنیم در قسمت های عادی بیشتر و بهتر هم صحبت کنیم تا در نهایت به یک ویژه نامه کوتاه و موجز و منسجم پیرامون نقد ادیان برسیم.

 در انتهای برنامه هم دوست دارم باهاتون مطرح کنم که اگر دوست دارید این صدا شنیده بشه و این راه تغییر شکل بگیره.

 می‌تونید آثار من رو با دیگران به اشتراک بگذارید.

 منظور از آثار هم خلاصه برنامه به نام جان نمی‌شه.

 من پیش از این که بخوام برنامه ای به نام جان رو چه قسمت های معمول و چه ویژه برنامه هاش رو ضبط و منتشر کنم، آرا و افکار و عقاید خودم رو تحت عناوین کتاب هایی به رشته تحریر درآوردم.

 تمامی این کتاب ها به صورت رایگان در وبسایت جهان آرمانی در اختیار شما دوستان هست.

 میتونید با مراجعه به این وبسایت این آثار رو به صورت رایگان دریافت کنید و اگر دوست داشتید این راه تغییر شکل بگیره اون رو با دیگران هم به اشتراک بگذارید.

 ممنون که همراه من بودید.

 من نیما شهسواری و این برنامه به نام جان بود.

 در پناه آزادی.